Linda schreef op zaterdag, 22 mei 2004, 23:12:

Hihihi. Ik dacht al .

Mee eens in ieder geval. Hoef maar naar Isabella te kijken weer. Zweep wat is dat? O dat ding waar ik naar moet kijken en dan mijn oortjes moet spitsen! (het was een aandachtstrekker op de keuringen bij haar vorige eigenaar, geen drijfstok want lopen deed ze wel, en nog).

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 22 mei 2004, 23:25:


Oh sorry, ik reageerde eigenlijk op het eerste stukje van Frans zijn antwoord.

Op het tweede; hoe leren we het ze aan, heb ik geen antwoord gegeven. In ieder geval niet door gebruik te willen maken van angst en intimidatie, hoewel ik dit vaak genoeg zie gebeuren in mijn omgeving. Ik rij op een manege en je wilt niet weten wat je daar soms hoort vertellen. Daar moet je ook niet te veel over de paarden nadenken, dat lijken soms net machines. Die ongeinteresseerdheid in hun ogen en in het hele doen en laten, dus daar wil ik het verder niet over hebben.

Tja wat doe ik zelf ... ik gebruik mijn gezonde verstand. Ik heb diverse stromingen binnen NH bekeken, maar een eentje duidelijk opgepakt. Want bij alles heb ik het idee dat je bezig bent je paard dingen te laten leren. Ik heb wel eens met Isabella een begin gemaakt met Parelli, maar ze gaf al direct aan dat ze er geen moer aanvond. Moet ik dan doorgaan? Nee in mijn ogen niet, want dan gaat ze het beslist haten en werkt het averechts. Omdat ze de friendly game nog het leukste vond, leek TTouch me wel wat. Maar ook daarmee geeft ze vrij snel aan dat het genoeg is en zit ik met hetzelfde probleem ... moet ik doorgaan omdat ik het wil, of stoppen omdat zij het wil.
Ik doe het laatste, tenslotte doe ik het voor Isabella's plezier en niet omdat ik het wil.
Het enige wat ze voor ons plezier moet doen is voor de kar lopen en dat heb ik haar echt moeten leren. Dat kan ze niet vanzelf uiteraard. Maar al het overige "communiceren", "spelen" of hoe je het ook noemen wilt, gaat op basis van wie wil wat en wie doet wat en zodra er eentje geen zin meer heeft (meestal de pony), houdt het op.

Beetje te volgen wat ik bedoel te zeggen?

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 22 mei 2004, 23:46:

Jeetje het is al laat. Ik bedoelde GEEN, dus geen eentje duidelijk opgepakt.

Lijk Linda wel (haha, grapje).

Groeten,
Ingrid (die nu ook maar eens onder wol gaat, drukke dag geweest in de Apenheul; ook leuke natuurlijke verblijven daar tegenwoordig).

Hoi,

Even wel een reactie, maar niet inhakend op iets speciaals van al het eerder genoemde.

2 Jaar geleden op een ijslander stoeterij gereden in Belgie op een 5 ganger. Meneer de dekhengst zelf. Nu scheen dat beest te kunnen tolten als de beste, maar dat mochten wij als ijslander-beginners niet. Het was een vakantie op ijslander en we zouden alleen stap, draf en galop doen. Niet dus ... haha.
Die hengst ging lekker alles door elkaar husselen en ik hem maar storen. Op een gegeven moment zat ik zo raar in draf bij het lichtrijden. Ik kon er geen touw aan vastknopen, dus ik ging inhouden, weer opnieuw in draf zetten, met mijn zit konden we ook nog wat doen en het zat voor geen meter het lichtrijden. Net toen ik ontdektde dat doorzitten juist heerlijk zat begint de leiding ineens te roepen waar ik in godsnaam mee bezig was. Bleek het beestje in een tactzuivere tolt te lopen, ik mocht hem dus totaal niet storen met mijn gedoe met het lichtrijden.

Ja wist ik veel. Ik schrok ook zo van haar reactie dat ik hem direct weer uit die tolt haalde en er nog geen eens van had kunnen genieten. Want het leek me juist zo lekker eens te tolten.

Dus inderdaad, wat zou ik als gangen-paard-leek nu met een groen gangenpaard moeten als ik een beleerde al geen eens goed aanvoel?

Groeten,
Ingrid

Hoi,
Ik neem aan dat je een groot paard hebt en geen robuust ras (want die hebben standaard meer wintervacht). Nu staat op onze manege ook een paard (KWPN) met veel meer winterhaar dan andere paarden. Ze zetten haar juist bij de open deur neer in de stand (eerste) zodat ze sneller droog is. Dus in dat opzicht heeft Frans gelijk dat je hem beter buiten kunt zetten om te laten drogen (niet in de trek uiteraard).

Maar wat ik nog wel wil toevoegen is dat een echte dikke wintervacht verdomd moeilijk droog te krijgen is. Ik heb het wintervacht verhaal en geen dekengebruik op deze site ook gelezen en wil best aannemen dat het klopt, maar met de kanttekening dat het wel rasafhankelijk is.

Ik blijf nl. volhouden dat de vacht van een shetlander niet te vergelijken is met de vacht van bijv. een arabier. De zoveel laags super lange vacht van de shet droogt na inspanning nl. niet zo op als bij een arabier met wintervacht na dezelfde inspanning. Daarbij ben ik in de winter ook altijd bang dat mijn shetje haar warmte niet kwijt kan.

Deze beesten zijn van nature niet gemaakt om met die vacht te gaan rennen. Nu rent een shet van nature sowieso al niet zoveel (schrikt niet zo snel en in zijn oorspronkelijk leefgebied valt niet zo hard en veel te rennen met al die rotsen en afgronden). Dus vanwege zijn natuurlijke leefomstandigheden heeft moeder natuur gezorgd voor korte sterke pootjes en een super dikke vacht zodat ze het zonder beschutting in weer en wind niet koud gaan krijgen. Echter eenmaal uit die natuurlijke omgeving wordt de vacht niet aangepast. Misschien minder lang dan oorspronkelijk, maar het blijft nog altijd mega lang vergeleken met een ander paardenras, alleen de ijslander heeft ook zo´n vacht, andere paarden zou ik zo snel niet weten. Dus als ik nu mijn paardje ga laten rennen een uur lang met die dikke vacht, dan is dit totaal tegen natuurlijk. Daar is de vacht niet op gebouwd. En in tegenstelling tot Frans zijn verhaal op de site, raakt mijn shet wel tot haar huid toe nat (bekeken). En de vacht is echt drijfnat, ook als we rustig rijden en veel stappen. Dat is niet droog te wrijven. Ook niet na langdurig rollen in het zand. Ik leg dus altijd wel een dekentje op, vooral als het winderig weer is, totdat de eerste cm van de vacht bij de huid droog is. Dat deken is er niet voor om haar vacht echt droog te krijgen, maar toch om te voorkomen dat ze kou pakt. Droog is ze pas de volgende dag, al zouden we in de ochtend gereden hebben. Dat blijft inderdaad soms wel 24 uur nat, ook al staat ze buiten. Haar zit dan in elkaar geklit ook nog.

Dit is heel anders dan die KWPNer op de manege waar ik over schreef. Die heeft wel wintervacht, maar is toch meer berekend op renmomenten en zal dus minder snel gaan zweten dan mijn shetje.

En misschien is het niet nodig dat dekentje, maar ik ga het niet uittesten. Of beter, heb ik wel ooit gedaan na aanleiding van een eerdere discussie hier over dekens afgelopen winter en de dag erop stond de mijne toch maar mooi te hoesten.

Maar nogmaals, het is verschillend per ras. Ik denk dat ijslanders en shetten wat de wintervacht betreft een uitzondering zijn op de rest van de paardenrassen.

Groeten,
Ingrid (wiens pony nog altijd dik aan het verharen is, want buik en billen zitten nog 3 vingers dik in het haar).

elsbeth flipsen schreef op zondag, 23 mei 2004, 21:33:

Hoi,
Zoals ik al zei, sommige dingen moet ze. Ze moet ook voor ons plezier voor de kar. Maar het is wel zo dat ze daar ook meestal wel zin in heeft. Zo niet, dan maken we ons rondje korter en stappen we meer als ze geen zin heeft in draven.
En dat kruispunt ... haha, goed voorbeeld. Ik maak bij iedere tocht mee dat Isabella wil bepalen waar we heen gaan op een kruising. Soms kiezen we beiden dezelfde richting, maar als onze meningen verschillen gaan we een compromis sluiten. Gaat vaak goed en soms staan we ook een hele tijd stil totdat een van ons besloten heeft waar we heen gaan (tja ..).
Wormkuur vindt ze zalig en de dierenarts vind ze een ramp, maar ja dat moet ook. Dan kun je alleen wat troosten of zo.
Maar ik bedoelde meer het spelletjes spelen.

Neem bijv. de cirkling game, of longeren of hoe je het noemen wilt. Als ik Isabella op de volte zet gaat ze direct knabbelen en zich overgeven. Zo van oke, het is genoeg. Ik kan haar dus nooit rondjes laten lopen ... wil ze niet. Kan ik kiezen; ze moet van mij en dan doet ze het niet graag maar omdat ik het wil, of ze hoeft niet en we kiezen wat leukers uit samen.

Maar er zullen genoeg paarden zijn die dit heel anders ervaren.

Groeten,
Ingrid

Ellen Helmigh schreef op Mon, 24 May 2004 00:44:52:

Hoi Ellen,
Heb even een groot gedeelte weggehaald van je bericht, maar ik ben het met je eens. Hoewel wij hier in Brabant nog het voorrecht hebben om nog wel eens een stukje grond aan te komen, wordt het hier ook steeds slechter wat dat betreft. Huizen en industrie; alles bouwen ze vol. Zelfs waar Isabella staat komt op zeer korte termijn een bedrijventerrein met 13 bedrijven; pal naast de wei. Dan heb ik nog geluk als we niet een gedeelte hoeven in te leveren van de huidige wei. En wat te doen als het wel gaat gebeuren? Ik ga er Isabella echt niet om verkopen. Egoistisch ? Misschien wel inderdaad. Maar ze staat toch nog wel altijd buiten.

Ik heb dit hier ook al vaker aangekaart dat sommige mensen inderdaad niet anders kunnen dan hun paard op stal zetten of op een manege moeten rijden, maar daarmee ontlokte ik meestal een discussie. Maar omdat dit niet paardnatuurlijk is, horen deze discussie geloof ik niet thuis op dit forum. Dus verder dan dit commentaar ga ik niet, maar ik ben het wel helemaal met je eens.

Groeten,
Ingrid