Hoi,

Even wel een reactie, maar niet inhakend op iets speciaals van al het eerder genoemde.

2 Jaar geleden op een ijslander stoeterij gereden in Belgie op een 5 ganger. Meneer de dekhengst zelf. Nu scheen dat beest te kunnen tolten als de beste, maar dat mochten wij als ijslander-beginners niet. Het was een vakantie op ijslander en we zouden alleen stap, draf en galop doen. Niet dus ... haha.
Die hengst ging lekker alles door elkaar husselen en ik hem maar storen. Op een gegeven moment zat ik zo raar in draf bij het lichtrijden. Ik kon er geen touw aan vastknopen, dus ik ging inhouden, weer opnieuw in draf zetten, met mijn zit konden we ook nog wat doen en het zat voor geen meter het lichtrijden. Net toen ik ontdektde dat doorzitten juist heerlijk zat begint de leiding ineens te roepen waar ik in godsnaam mee bezig was. Bleek het beestje in een tactzuivere tolt te lopen, ik mocht hem dus totaal niet storen met mijn gedoe met het lichtrijden.

Ja wist ik veel. Ik schrok ook zo van haar reactie dat ik hem direct weer uit die tolt haalde en er nog geen eens van had kunnen genieten. Want het leek me juist zo lekker eens te tolten.

Dus inderdaad, wat zou ik als gangen-paard-leek nu met een groen gangenpaard moeten als ik een beleerde al geen eens goed aanvoel?

Groeten,
Ingrid

e m kraak schreef op zondag, 23 mei 2004, 17:03:

Ik kan me voorstellen als volgt: aanstappen/halthouden, en >vervolgens galop als eerste want die zijn het makkelijkst, maar wat er tussenin zit is ingewikkeld en hangt ook nogal van de individuele >voorkeur van paard zelf af.

Wat we met Björk aan het doen zijn is in de eerste instantie gebruik maken van haar wil tot lopen. Voor de duidelijkhied wel onder begeleiding van Wim.
De rem is er op stem ingebouwd, Bjork is erg druk, dat mag ze zijn, voor mijzelf een enorme overwinning geweest om op haar te stappen, ik durfde vroeger niet eens bij haar in de buurt te komen.
Maar gaat nu even om de training, de rem heeft ze dus geleerd op stem, zonder bit.
Haar voorkeursgang is hard, tolten zwijnen en galop. Draven vind ze maar heel moeilijk. Maar echt moeilijk is rustig stappen.
Dus iedere keer mag ze even hard, en dan haar weer met stem en kriebelen aaien tot rust brengen. Ook goed voor je onafhankelijke zit trouwens Gisteren draafde ze een behoorlijk stukkie, omdat ik haar op haar kont kriebelde Dressuurmatig vast fout, dit is vast geen hulp zoals je op een wedstrijd moet doen, maar het werkt wel bij Björk, ik had haar in haar moeilijkste gang. De kunst vind ik zelf om haar niet te snel te remmen, en gewoon maar te blijven zitten. Ze mag voorwaarts, tot ik het te eng vindt, ik bedoel hiermee, ik wil niet de omvallen in de bocht als ze gaat telgangen bijvoorbeeld. Om haar te laten stappen proberen we te circelen om een pion.
Zolang ik de pion in mijn gezichtsveld heb gaat dat heel goed, en buigt ze mooi, op het moment dat ik even mijn concentratie ben verloren en ik ben de pion kwijt, lijkt het nergens meer naar, maar ze blijft wel stappen. Misschien heeft het zelfs veel voordelen dat met een groen paard en slecht zien je beter voelt wat ze doet. Ik ben verplicht om te voelen hoe ze haar benen neerzet, en dat is niet makkelijk, maar ben ook minder snel afgeleid door het te proberen te zien. Maar ik kan haar zeker niet IN de gewenste gang zetten, ik kan haar wel UIT de ongewenste gang halen. We zijn er nog lang niet. Buitenrijden nog lang niet, dat durf ik nog niet met haar, wel met Falk inmiddels op bekende stukken.

Groeten Esther