bart schreef op zaterdag, 22 mei 2004, 22:43:
> Is Parelli niet gewoon "aanmodderen" volgens een boekje en
> videoband?
> Je kan een Parelli startpakket kopen en hier vind je de
> informatie waarmee je kan beginnen.
> Ik mis de mogenlijkheid van een stukje "feedback" van een
> intructeur.
> Niemand geeft je informatie of je het goed doet.
>
> Ik heb afgelopen December bij Paard Ahoy in Rotterdam de
> nederlandse Parelli specialist te werk gezien en het was een
> leuke show, maar het gebrag wat het paard liet zien was
> "aangeleerd gedrag" en kwam niet uit het paard zelf.
Zonder nu een requisitoir voor
Parelli te beginnen, denk ik toch wel dat IEDERE communicatie een resultaat van een leerpatroon is, wil ze begrepen worden!
>
> We praten over communiseren met het paard, maar dit is niet de
> "wil" van de mens aan het paard opleggen.
> Het moet uit het paard zelf komen
> In mijn ogen zijn het dus truukjes.
Nee, truukjes zijn wat de goochelaar doet maar door degeen waar hij zijn truukje naartoe communiseert niet wordt doorgrond. Als het de bedoeling moet zijn dat paard het truukje leert begrijpen om erop te reageren is het geen truukje meer.
Je wil opleggen kan éénzijdige communicatie zijn maar is dat veel vaker niet eens. Maar wat versta je
precies onder "wil opleggen"? Een continue sociaalvoorwaardelijk onderhandelingspatroon bestaat onder paarden niet!
>
> Communicatie is verbaal en nonverbaal, maar om terug te gaan
> zitten hinniken naar een paard heeft geen zin.
> Een paard begrijpt ook niet wat je bedoeld als je tegen hem
> praat.
Jazeker wel, maar op voorwaarde dat hij/zij die communicatietekens eerst geleerd heeft.
> Hij verstaat immers geen nederlands, maar alleen paardentaal.
Desnoods Swahili... maakt an sich niet uit.
>
> Een paard reageert op verbale communicatie alleen maar als we
> onze stem verhogen of verlagen.
Jouw paard misschien, voor de mijne gaat dat niet op.
Lees mevr. Kiley-Worthington maar eens hierover...
> Deze toon verschillen gebruiken paarden ook als ze met elkaar
> communiseren.
> Verder reageert een paard sterk op onze lichaamshouding,
> lichaamsgeur of op de manier hou we ze benaderen.
>
> Ga eens een tijdje naar een groep paarden zitten kijken in een
> weiland.
> Hier kan je zien hoe paarden met elkaar communiseren
> Pas als je dit kan zien bij een paard en gegrijpen, dan denk ik
> dat je een vorm van communicatie met je paard kan opbouwen.
Dat ben ik wel met je eens hoor. Daarom had ik "ethologie" ook vrij bovenaan het rijtje activiteiten gezet onder "Communiseren met paarden". Maar dan nog maakt het enorm uit op het beeld dat je krijgt of je naar een saai monocultuur open boerenweitje kijkt met daarin enkele paarden van 1 geslacht, en 1 leeftijdgroep of dat je naar een territoriale gevarieerde kudde kijkt in een begrazingsproject.
>
> Je kan een zweepje of leadrope gebruiken om je "communicatie"
> met je paard te versterken, maar een paard ziet alleen maar die
> zweep of het stuk touw waar hij mee geraakt kan worden.
> Dit is weer geen communicatie maar de "wil" van de mens opleggen
> aan het paard door gebruik te maken van de angst van het paard.
nogmaals: strikt genomen en zonder waardeoordeel is dat ook communicatie
>
> communicatie moet van 2 kanten komen.
Ik hoop wel te begrijpen wat je bedoeld, en dat vind ik zelf ook veel leuker en bevredigender. Maar ik weet haast zeker dat gezien de gemiddelde Nederlandse situatie de meeste paardenliefhebbers daar de primaire mogelijkheden niet eens voor hebben. Dat is maar weer net hoe hoog je de lat legt.
>
> Gaarne uw mening...
>
Bij deze, Egon
Warboel
