elsbeth flipsen schreef op woensdag, 26 mei 2004, 21:08:
> Wat ik
> bedoelde is dat je niet altijd naar je paard kunt luisteren.
Ik neem aan dat je bedoelt dat je niet altijd kan ingaan op de wensen van je paard, want luisteren kan je naar mijn mening altijd
> Ik
> kan me niet voorstellen, maar misschien zit ik er helemaal naast
> dat op het toppunt van natural horsemanship er nooit iets tegen
> de zin van het paard gedaan wordt. In het wild in de kudde moet
> een ondergeschikte toch ook doen wat de alpha wil, of anders
> gezegd niet doen wat de alpha niet wil dat er gebeurd.
Interessant punt, want in hoeverre twijfelt het paard aan het oordeel van de alpha? Is het zo dat het paard dan met tegenzin volgt of stelt hij geen vragen en ziet hij het oordeel als eerlijk en in zijn/haar eigen belang?
>Ik denk
> dat het een geven en nemen is en in het geval van de wormenkuur
> kun je een paard eraan laten wennen maar zouden er veel zijn die
> hun paard willen houden (kunnen houden) als deze niet bereden,
> nooit bereden wil worden.
Ja, ik...als ik merk dat (om wat voor reden dan ook) mijn paard qua rijden niet bij mij past, zou ik gewoon lekker doorgaan met grondwerk (dit gaat wel heel goed). Als ik een band heb met mijn paard en ik haar dus absoluut niet wil verkopen, we qua grondwerk goed bij elkaar passen maar qua rijden niet...dan zal er geen haar op mijn hoofd eraan denken om haar weg te doen alleen omdat ze zonodig bereden zou moeten worden! Het ligt anders als de eigenaar gewoon een paard wil om op te kunnen rijden, dan kun je inderdaad beter een paard kopen die aan die wens voldoet. Maar niet alle mensen hebben een paard om er veel op te rijden. Ik heb mijn paard gekocht toen ze 2,5 jaar was, ik kon er dus niet op rijden en dan zie je hoeveel leuker grondwerk kan zijn. Mijn gedachten over rijden zijn dus nu wel anders geworden, ik hecht niet meer zoveel waarde aan het rijden. Toegegeven, ik laat mijn paard nu door een deskundige beleren/inrijden, maar na dat proces ben ik nog niet van plan om supervaak te gaan rijden omdat ik grondwerk gewoon heel leuk vindt. Het is dus maar net waar je prioriteiten liggen...de één vindt springen leuker, de ander dressuur, net zoals de één grondwerk leuker vindt en de ander rijden. Ik laat mijn paard inrijden omdat ik misschien inderdaad nog wel op haar wil rijden, maar als zij geen zin heeft daarin op dat moment kan ik toch ook gewoon wat grondwerk doen. Vaak is het zo dat het paard er dan wel ineens zin in heeft (echt waar). Hoe vaker je rijdt, hoe meer het paard er geen zin in heeft, afwisseling is dus heel belangrijk in dat geval. Die keren dat ik zelf nog op Tamara gereden heb, had ze er altijd heel veel zin in omdat ze het een leuke afwisseling vond. Je kunt het 'geen zin hebben' dus ook best beinvloeden door alles leuk te maken, voldoende afwisseling en uitdaging te brengen in de omgang met je paard.
Wat zou er gebeuren als ik op een paard stap die totaal geen zin heeft in het rijden? Dan breng ik mezelf en mijn paard in gevaar, zo zie ik het tenminste...hoe vaak komt het wel niet voor dat je voordat je opstapt zo'n gevoel hebt van: "Nou, ik weet het niet hoor" of dat er een klein stemmetje in je zegt dat je vandaag beter niet op kan stappen en dan...val je die keer inderdaad van je paard? Dat gebeurt zo vaak omdat mensen de tekenen ervoor genegeerd hebben omdat ze nu eenmaal persé willen rijden. Ik zeg niet dat dat bij jou zo is, maar bij velen werkt het zo (kijk alleen maar even naar de plaatselijke manege hier). Het paard communiceert ook niet voor niks...
> Wat zou ik doen in dit geval? MMMMM. Als het paard niet
> levensgevaarlijk is zou ik via grondwerk uiteindelijk toch het
> paard graag willen berijden of mennen. Of in ieder geval er iets
> mee kunnen doen. Ego he.
Dat is geheel je eigen keuze, maar er zullen ook vast mensen op de wereld zijn die niet willen rijden
Het ging hier om het luisteren naar je paard en het reageren op de tekenen die je paard naar je toespeelt. Zoals ik al eerder zei is dat niet altijd: "Ik heb geen zin"...is dit wel zo, dan zul je toch eerst naar jezelf moeten kijken (het kan zijn dat je namelijk niet genoeg afwisseling biedt), het kan ook zijn dat het paard alpha over jou is, zo zijn er nog tal van redenen te noemen. Ik heb ook wel eens geen zin om met mijn paard naar buiten te gaan, maar als ik zie dat zij dat op dat moment graag wil, ben ik ook de beroerste niet om me aan te passen. Dat is een relatie tussen mensen ook zo, waarom zou ik me dan niet aan kunnen passen aan m'n paard in dat geval? Ik zeg niet dat mijn paard alles mag doen, het is luisteren naar elkaar, soms onderhandelen en inspelen op elkaars wensen...communicatie van beide kanten dus...
Dat is mijn visie erop...
Groetjes,
Linda
Warboel
