elsbeth flipsen schreef op zondag, 23 mei 2004, 21:33:
> Oke, met jullie eens, denk ik. Ik kom met deze theorie in de
> problemen als ik, en dit is een voorbeeld, op een kruispunt
> wandel en als het dan wat betreft mijn paard effe genoeg is. Wat
> doe je dan. Sommige dingen moeten: wormenkuur, hoeven bijhouden,
> dierenarts, entingen ed. Hoe passen jullie luisteren naar je
> paard dan toe? je paard wil geen wormenkuur maar staat stijf van
> de wormen.
Hoi,
Zoals ik al zei, sommige dingen moet ze. Ze moet ook voor ons plezier voor de kar. Maar het is wel zo dat ze daar ook meestal wel zin in heeft. Zo niet, dan maken we ons rondje korter en stappen we meer als ze geen zin heeft in draven.
En dat kruispunt ... haha, goed voorbeeld. Ik maak bij iedere tocht mee dat Isabella wil bepalen waar we heen gaan op een kruising. Soms kiezen we beiden dezelfde richting, maar als onze meningen verschillen gaan we een compromis sluiten. Gaat vaak goed en soms staan we ook een hele tijd stil totdat een van ons besloten heeft waar we heen gaan (tja ..).
Wormkuur vindt ze zalig en de dierenarts vind ze een ramp, maar ja dat moet ook. Dan kun je alleen wat troosten of zo.
Maar ik bedoelde meer het spelletjes spelen.
Neem bijv. de cirkling game, of longeren of hoe je het noemen wilt. Als ik Isabella op de volte zet gaat ze direct knabbelen en zich overgeven. Zo van oke, het is genoeg. Ik kan haar dus nooit rondjes laten lopen ... wil ze niet. Kan ik kiezen; ze moet van mij en dan doet ze het niet graag maar omdat ik het wil, of ze hoeft niet en we kiezen wat leukers uit samen.
Maar er zullen genoeg paarden zijn die dit heel anders ervaren.
Groeten,
Ingrid
Warboel
