Piet schreef op vrijdag 27 april 2007, 0:25:


Ga je dat doen zonder teugels, omdat hij toch alle stemcommando's al kent?

Piet schreef op vrijdag 27 april 2007, 9:45:





Dat is nou precies waarom ik selectief ben met clickeren.


Ik weet het, en dat vind ik nu dus juist een nadeel van clickeren. Je kunt er allemaal dingen mee leren die volstrekt onnatuurlijk zijn, en zelfs schadelijk zijn voor het dier. Je kunt niet altijd voorzien wat de effecten zijn van wat je aanleert.


Dit is inderdaad precies waar ik clickeren voor gebruik. Ik heb het bij Harisha toegepast om de eerste pasjes zijwaarts te krijgen, omdat je dit zo ongelooflijk goed kunt timen.


Lees deze laatste zin nog eens. Het illustreert wat ik boven al zei, je kunt er dingen mee aanleren die schadelijk zijn voor het dier. Nou was het in dit geval duidelijk zichtbaar, dus geeft het niet. Maar wat bij een dier wat bijvoorbeeld pijn heeft in een heup, iets wat JIJ niet kan zien? Met clickeren dwing je een dier daar gemakkelijk doorheen.

Nogmaals, het is niet mijn bedoeling om clickeren af te doen als een minderwaardig iets. Integendeel, ik gebruik het zelf soms ook. Ik heb alleen wat moeite met "dit is de enige goede methode en de rest is fout". Er is niet EEN goede methode, wat je gebruikt is afhankelijk van het paard, de situatie, en deels ook de kundigheid van de trainer. Een goede trainer heeft naar mijn mening meerdere tools in zijn gereedschapskistje en kiest met zorg uit wat hij nodig heeft. Een bekend Amerikaans gezegde is:

"If you only have a hammer, everything looks like a nail".

Ik hoop dat we daarmee de discussie kunnen sluiten. Er is ruimte voor meerdere methoden en het is niet zo dat een methode waarbij enige druk komt kijken per definitie fout is.

clarissa ruijgrok schreef op donderdag 10 mei 2007, 15:25:


We waren een dagje weg, zul je net zien dat de stroom dan uitvalt. EEN van de computers startte niet meer uit zichzelf op. Nadat we terugwaren de boel weer opgestart, maar op een of andere manier werkt de verbinding naar buiten toe niet meer betrouwbaar. We hebben nu de oude site online, en ondertussen gaan we even een nieuw modem kopen. Het zal nog wel een paar keer aan en uit gaan, maar hopelijk werkt het daarna weer als voorheen.

agness schreef op vrijdag 11 mei 2007, 15:25:


In een liksteen zit ook NaCl, alleen de Cl zetten ze er vaak niet op. Puur Na is zo agressief dat het in aaraking met lucht spontaan in de fik vliegt en in contact met water spontaan explodeert, niet echt geschikt voor consumptie zeg maar. Het wordt daarom altijd als verbinding verstrekt, meestal als NaCl (Chloor is in zijn eentje trouwens ook bepaald geen lieverdje, maar de combinatie NaCl is daarentegen bijzonder vreedzaam en eetbaar).

Natrium maakt ongeveer 38% uit van het gewicht van NaCl, Cl dus 62%. In een liksteen kan dus nooit meer dan 38% Na zitten, de rest is dan Chloor. (Inderdaad, in bijna alle likstenen zit 38% Natrium, de rest is dus Chloor, en dan is er dus minder dan 1% aan overige mineralen aanwezig). Als je een liksteen koopt dan koop je dus eigenlijk voor meer dan 99% aan keukenzout...

We hebben een nieuw systeem op de website ingebouwd waarmee je plekken op een landkaart kunt markeren. Bijzonder leuk is dat je kunt kiezen tussen een wegenkaart, satellietbeelden, of beide. Vooral de satellietbeelden zijn leuk: na inzoomen kun je vaak zelfs je eigen paarden zien lopen (als ze tenminste tijdens het maken van de satellietfoto buiten liepen ).

We zien vooralsnog twee toepassingen:
In het fotoalbum kun je nu bij iedere fotoserie (maar ook bij individuele foto's) de positie markeren. Je kunt dan laten zien waar de foto is gemaakt. Bij "hoeven-foto's" niet zo interessant, maar bij bijvoorbeeld trektocht-foto's weer wel. Of bij leuke plekken die te paard goed bereikbaar zijn. Zelf hebben we bijvoorbeeld de plek waar wij met onze paarden gaan zwemmen gemarkeerd, evenals het restaurantje in het bos waar we met onze paarden wel eens gaan eten. Je snapt hem al: Als we allemaal ons best doen om interessante plekken te markeren dan hebben we straks een handige kaart samengesteld waar iedereen weer wat aan heeft.

Ook bij advertenties kan de positie soms nuttig zijn. Denk aan het aanbieden van een weide (die je dan per satelliet vooraf kunt inspecteren), de plek waar een natuurlijk bekapper gevestigd is, etc.

De kaart werkt automatisch via het fotoalbum en bij de advertenties. Ook bij bestaande fotoseries kun je alsnog een plek op de kaart markeren. Je gaat dan naar je eigen fotoserie en kiest voor de optie "beschrijving wijzigen" en de rest volgt dan vanzelf. In het fotoalbum staan verscheidene series die hiervoor goed in aanmerking komen.

Een totaaloverzicht kun je vinden in het menu hiernaast, onder de optie "kaart".

Het is technisch ook geen enkel probleem om de positie te markeren waar je woont, maar omdat we denken dat de meeste mensen hier geen behoefte aan hebben is dit niet bij de inloggegevens ingebouwd. Als er mensen zijn die dit wel leuk zouden vinden dan laat het maar even weten, dan zetten we het er in.

Het is nog ietwat experimenteel, als er problemen zijn bij het bekijken van de betreffende pagina's dan is het handig als je dat even laat weten.

Groeten,
Frans

Esther schreef op dinsdag 29 mei 2007, 19:33:


Zoals ik al schreef zien we de toepassing vooral voor het markeren van leuke plekken om te rijden, zwemmen of eten met je paard, vestigingen van leslocaties, bekappers, etc. Het markeren van je eigen weide lijkt ons minder zinvol, wijzelf hebben dat evenmin gedaan.

Behalve markeren kun je natuurlijk ook bekijken.

Zoals met alles op internet moet je een beetje selectief zijn met wat je er mee doet. Een aantal waardevolle toepassingen hebben wij er in ieder geval al mee gevonden.

Marcia schreef op dinsdag 29 mei 2007, 20:10:


Ok, waarschijnlijk keek je via de paardnatuurlijk.be site? Ik heb de Belgie-domains nu ook toegevoegd, dus nu zou het moeten werken. Kun je nog even laten weten of dat zo is?

O ja, voor de anderen: Als iets niet werkt, kun je dan iets specifieker zijn dan "het werkt niet"? Zo'n melding zoals hierboven is veel behulpzamer.

Edith Hartog schreef op dinsdag 29 mei 2007, 20:18:


Ah, ik zag dat je nu jezelf ook op de kaart hebt gezet. Leuk! Het geeft gelijk een veel betere indruk waar iets zich afspeelt, in plaats van "zomaar ergens". Ik visualiseerde jou bijvoorbeeld in Drenthe, gek he? Ook leuk om te zien hoe je daar zo ongeveer woont.

Coralie schreef op zondag 10 juni 2007, 12:12:


Daar bleef geen spaan van heel, omdat dit inzicht niet alleen op geen enkele manier valide is (noch volgens de reguliere kennis, noch volgens de homeopatische kennis), maar ook ronduit gevaarlijk is, en je bij deze geweldige resistentiebevorderende manier straks ook talloze andere paarden benadeelt.

Voor wie de discussie ontgaan is: het ging hier om het idee om ontwormingsmiddelen te verdunnen.

Volgens de homeopatische inzichten maak je hier een homeopatisch middel mee om de WORMEN (niet het paard dus) te helpen beter tegen bestand te raken tegen de schadelijke werking van ontwormmiddelen.

Volgens de reguliere inzichten zorg je met verdunde ontwormmiddelen er voor dat de zwakkere wormen sterven, en alleen de sterkere overblijven en zich voortplanten. Na een tijdje heb je dan een wormenkolonie die beter bestand is geraakt tegen ontwormmiddelen.

We staan wel degelijk open voor nieuwe dingen maar het moet wel ergens op gebaseerd zijn.


Voor antibiotica geldt precies hetzelfde: ook volgens de homeopatische inzichten totaal ongeschikt om te potentieren. Het is namelijk een middel dat geen effect heeft op de gastheer, maar uitsluitend op de micro-organismen. Met verdunnen maak je er geen medicijn van voor de gastheer, maar een medicijn voor de micro-organismen. Die worden er beter van (terwijl je het omgekeerde voor ogen had).
Dat het "lijkt te werken" komt omdat een goede onderzoeksbasis ontbreekt. De blaasontsteking ging weg, maar je vergeet gemakshalve even het feit dat een blaasontsteking altijd weg gaat, met of zonder medicijn. Om echt te weten of het werkt zou je honderd (liever meer) mensen met blaasontsteking moeten behandelen, de helft zonder, de helft met, en kijken of de TIJDsduur waarop de klachten verdwijnen anders is.


Nieuwsgierigheid is niet de enige vereiste om succesvol te zijn. Een zekere mate van kennis kan wel degelijk heel behulpzaam zijn.

Michiel schreef op zondag 10 juni 2007, 13:55:


Er zijn allerlei variabelen voor wat betreft de opname van een geneesmiddel. Vocht is er eentje van (vooropgesteld dat het middel wateroplosbaar is), het tijdstip van de dag is ook een factor, etc. Omdat je niet met al die factoren rekening kan houden is er door de fabrikant, aan de hand van onderzoek, bepaald hoeveel je het beste kunt geven. De gemiddelde dosis heeft dan veilige marges naar beide kanten: de kans is minimaal dat je zoveel overdoseert dat er problemen ontstaan, en de kans is tevens minimaal dat je teveel onderdoseert (waardoor resistentie in de hand wordt gewerkt).

Een verdunning van 1 op 5 is een forse onderdosering. Je begeeft je hiermee minimaal in de veiligheidsmarge, en waarschijnlijk zelfs erbuiten. Dat je verdere pogingen doet om de opname te verbeteren (vocht toedienen) is leuk, maar haalt je niet uit de gevarenzone.

Overigens is het juist niet de bedoeling dat het wormmiddel door het lichaam wordt opgenomen. Het middel moet zijn werk doen in de darmen, niet in de rest van het lichaam. Er is best een grote kans dat de fabrikant juist met opzet voor een slecht opneembare pasta heeft gekozen. Het "beter opneembaar maken" van het middel kan dus zelfs wel eens averechts werken!

En daarmee zijn we weer terug bij het punt dat ik maakte: Ga niet zelf, zonder de benodigde kennis, aan het experimenteren met dit soort middelen. Ikzelf pretendeer niet de benodigde kennis hiervoor te hebben (bewust onbekwaam) en ga er van uit dat de voorgeschreven hoeveelheid en de manier waarop het moet worden toegediend wel eens het gevolg kunnen zijn van zinnige overwegingen. Experimenteren wordt pas zinnig wanneer je weet om wat voor stof het gaat, hoe het moet worden opgenomen, wat de veiligheidsmarges zijn naar beide kanten, etc. Bovenal is het dan nodig om op een deugdelijke manier te kunnen bepalen OF het werkt. Dat betekent dus een nauwkeurige wormeneitelling voor en na, uitgevoerd bij meerdere paarden. Zomaar iets doen en dan zeggen "mijn paard heeft geen wormen dus het werkt" kan net zo goed peperkoek als medicijn bewijzen.


Of Frans er in gelooft of niet zou er niet toe moeten doen. Het gaat hier niet om "geloof" maar om kennis. Hoewel mijn kennis ontoereikend is om te bepalen waar de veiligheidsmarges liggen is mijn kennis wel toereikend om te begrijpen dat je je met het verdunnen van bestrijdings- en antibioticamiddelen op glad ijs begeeft.


Waarbij ik nog de kanttekening wil plaatsen dat het resultaat ook in dit geval misleidend kunnen zijn: Ik kan je met vrij grote zekerheid voorspellen dat je na het toedienen van een verdund wormmiddel minder wormen in het paard zult hebben. Dus het werkt? Ja, maar ten dele. En het gaat nu net om het deel waarbij het niet werkt, dat zijn namelijk de sterkste wormen. Hoewel ze in minderheid aanwezig zijn selecteer je ze op de manier uit, en met dit fokbeleid kweek je dus de sterkste en beste wormen. In eerste instantie dus minder wormen, maar na een tijdje herstelt de populatie zich en heb je evenveel wormen als voorheen, maar nu veel sterkere wormen. En die reageren na deze "gewenningskuur" waarschijnlijk zelfs niet meer op de normale dosis ontwormmiddel...


Met dank voor je gevoel voor verantwoordelijkheid. Ik wil je er nog even op wijzen dat ivermectine het enige middel is waarvoor resistentie in Nederland niet voorkomt, en dat een nieuw middel niet binnen afzienbare tijd op de markt zal verschijnen. Met experimenteren op dit gebied benadeel je ook de rest van de paardenhouders in Nederland.

Geertje schreef op zondag 10 juni 2007, 14:21:


Ok, er had "meestal" moeten staan. Ik mag aannemen dat je hiermee niet bedoelt dat het feit dat er geen nierbekkeninfectie is ontstaan een bewijs is dat het verdunnen van antibiotica werkt?

Geertje schreef op zondag 10 juni 2007, 14:44:


Weet jij of het bij een ontwormmiddel de bedoeling is op dit goed wordt opgenomen, of dat het juist zoveel mogelijk NIET moet worden opgenomen en het beste in de darmen kan blijven?

Vicky Verreycken schreef op zondag 10 juni 2007, 15:22:


Weet ik. Maar ik meende ook te weten dat ivermectine hier niet tegen werkzaam is. Het bestrijdt alleen de parasieten in de darmen, die eieren leggen, en bestrijdt hiermee de (her)infectie van de dieren. Zelfs ingekapselde parasieten worden door ivermectine niet bestreden. Wel weer door moxidectine, en wellicht moet dat dus wel door het lichaam worden opgenomen. Maar in de discussie ging het over ivermectine.

Hoe dan ook, de conclusie is dat we gewoon te weinig weten om te experimenteren met dit soort middelen. Als iemand zijn eigen anticonceptie-pil gaat verdunnen dan heb ik daar vrede mee. Het wordt dan waarschijnlijk wel duidelijk of een in water opgeloste 1/5e pil even goed werkt. Het effect is vooral merkbaar voor degene die het experiment uitvoert: anderen hebben hier niet zo'n last van. (Gek genoeg gaan de experimenteerlustigen hiermee nooit experimenteren, en bestaan er zelfs geen homeopatische anticonceptiemiddelen voor zover ik weet.)
Maar bij experimenten met ontwormmiddelen zullen de desastreuze gevolgen ook voor anderen van invloed zijn. Als experimenteerlustigen een resistente stam wormen kweken dan kan ik straks ook niet meer mijn paarden ontwormen, en dat is de reden waarom ik hier zo fel op ben.

Geertje schreef op zondag 10 juni 2007, 15:12:


Aha. Eerder in deze discussie merkte Coralie al op dat "het middel zo goed werkt dat zelfs de vliegen op de mest doodgaan". Je kan hier dus ook lezen: "Het verdunnen zorgt dat het middel zo slecht in de darmen blijft, dat het na het verlaten van het lichaam nog nauwelijks is geelimineerd en het zijn grootste werking dus niet heeft IN het lichaam, maar er buiten."


I rest my case. Bewust onbekwaam is te prefereren boven onbewust onbekwaam. Het zomaar wat prutsen met ontwormmiddelen zonder enige kennis lijkt een beetje op de alchemisten die zonder de benodigde scheikundige kennis eeuwenlang probeerden om uit de meest vreemde stoffen goud te maken. Zonder de benodigde kennis kom je er gewoon niet.

Geertje schreef op zondag 10 juni 2007, 15:48:


Volgens dezelfde theorie van de homeopaten kun je van ivermectine een geneesmiddel voor wormen maken. Ze gaan dood van ivermectine, maar door het te verdunnen werkt het dan juist genezend. Net zoals bij arsenicum, dat onverdund dodelijk is voor mensen, maar waaraan na verdunning een geneeskrachtige werking wordt toegeschreven. Volgens de theorie van de homeopaten moet verdunde ivermectine een middel zijn waarmee je zieke wormen kunt genezen... Ik denk dat Coralie net zoveel verstand heeft van homeopathie als van de reguliere geneeskunde...

Ik blijf het wonderlijk vinden dat er veel homeopatische middelen zijn tegen zaken die vanzelf overgaan of slecht meetbaar zijn, en niet tegen dingen die helder en duidelijk zijn. Anticonceptie bijvoorbeeld. Het werkt niet "een beetje", het werkt wel of het werkt niet, en over de uitslag valt niet te discussieren. Laat er nou net geen homeopatisch anticonceptiemiddel zijn....

Maar effin, de bottomline blijft: Ga niet zitten prutsen met ontwormmiddelen, want de gevolgen zijn er niet alleen voor degenen die er mee prutsen, maar voor iedere paardenhouder. Ik zie ook totaal niet hoe gepruts met ontwormmiddelen het belang van het paard zouden kunnen dienen, eerder het tegenovergestelde.