Vicky Verreycken schreef op zondag 10 juni 2007, 15:49:


Dan zijn we weer terug bij af: we hebben dan slechts een forse onderdosering van 1:5 die geen veranderde opname heeft. Wat resteert is de onderdosering, die zoals genoegzaam bekend (beredeneerbaar en bewezen), het onstaan van resistentie in de hand werkt.

Michiel schreef op zondag 10 juni 2007, 17:50:


Nee, gelukkig komen resistent gemaakte wormen niet zo algemeen voor. ALS ze eenmaal voorkomen dan verdwijnen ze niet meer (er is immers geen werkzaam middel meer), en zullen ze zich verspreiden en uiteindelijk wereldwijd de andere wormen vervangen. Het wachten is op degene die door stelselmatig te onderdoseren een resistente worm kweekt.


Waar baseer je dat op???


Hoe resistentie ontstaat is geen raadsel maar gewoon bekend. We weten dat verdunnen in water hier geen invloed op heeft, wel het onderdoseren. Wat mij betreft verdun je de HELE spuit in water, zolang je maar niet de dosering verlaagt.


Het onderzoek van "het Woud" is bedoeld om vast te stellen of een paard besmet is met wormen of niet. Het onderzoek is niet bedoeld om aan te tonen of er resistente wormen aanwezig zijn. Dit soort onderzoeken zijn evenwel gemakkelijk uit te voeren, maar is een totaal ander onderzoek dan alleen maar een "eitelling". (Als je dat zou willen dan zou je de wormen op kweek moeten zetten, de helft hiervan ivermectine toedienen, en controleren of de ivermectine-wormen dood gaan terwijl de anderen overleven. Gaan de ivermectine-wormen niet dood dan zijn ze dus resistent tegen ivermectine geworden).


Vraag het ze als je daar behoefte aan hebt. Vraag ze dan ook gelijk even wat ze van het idee vinden om wormspuiten te verdunnen en het paard slechts een vijfde van de benodigde dosis te geven...

Coralie schreef op zondag 10 juni 2007, 20:10:


Waar is die bewering op gebaseerd?


1) Dat hangt van de stof af. Probeer het maar eens met boter en water. Je kan schudden wat je wilt maar de vetdeeltjes blijven (zelfs zichtbaar) samenklonteren. Is ivermectine volledig wateroplosbaar?
2) De darmen kunnen het water selectief (dus zonder de er in opgeloste stoffen) opnemen. Wat je hebt gedaan buiten het lichaam kan in het lichaam zo weer in de oude staat terug zijn.

Ik ben bewust onbekwaam. Ik kan je geen antwoord geven over bovenstaande punten, maar heb net wel genoeg kennis om te beseffen dat dit hele verhaal nogal wat voetangels en klemmen heeft. Het risico op onderdoseren is te groot om "zomaar" wat te doen.
Afgezien van dit alles mag je aannemen dat de fabrikant al heeft onderzocht hoe het middel het beste kan worden toegediend. (En nee, de fabrikant probeert niet stiekum vijf keer zoveel te verkopen, want hij kan ook zelf een verdunning maken en die voor dezelfde prijs verkopen. Je mag aannemen dat water goedkoper is dan ivermectine, dus het zou voor de fabrikant voordelig zijn om "jouw" recept te gebruiken).

Vicky Verreycken schreef op zondag 10 juni 2007, 22:46:


Ik kan me in jouw hele antwoord vinden. Echter een dingetje heb je niet op gereageerd:


Het is niet zo dat bij onderdosering per definitie resistentie ontstaat. Alleen de kans neemt daarop toe. En dat is een kleine kans, maar gezien de gevolgen nog steeds groot genoeg om rekening mee te houden. Tot nu toe zijn er in Nederland nog geen resistente wormen tegen ivermectine gevonden. Maar zodra de eerste wordt aangetroffen zijn de rapen gaar: elke nakomeling van zo'n worm is dus niet meer te bestrijden, en je kunt op je vingers natellen dat deze nakomelingen zich na korte tijd door heel Nederland hebben verspreid.


En dat geldt natuurlijk alleen voor dingen die waar zijn, die ergens op berusten. Ik kan ook gaan beweren dat je de benzine voor je auto met water kunt verdunnen, en ik weet zeker dat er vele deskundigen zijn die dit zullen gaan bestrijden. Wellicht zal het ook nog worden doodgezwegen, maar verder zal het nooit komen, domweg omdat het niet werkt, omdat het gewoon een verzinsel is. En geen Russisch boek doet afbreuk aan het feit dat het verdunnen van benzine de werkbaarheid van benzine totaal niet vergroot.

Elzaliene Proost schreef op woensdag 13 juni 2007, 14:26:


Insulineresistentie is veelal het gevolg van langdurig veel te veel suiker/zetmeelhoudende stoffen te voeren: melasse, graanproducten, fructaan, etc. Alleen al door een ander dieet, afslanken, meer beweging, worden de problemen minder (net als bij menselijke diabetici). Magnesium blijkt hier ook erg goed bij te helpen. We krijgen van veel mensen te horen dat ze bij paarden met dit soort problemen (hoefbevangenheid, sloom, dikke manenkam, etc.) heel veel succes boeken met deze aanpak en vaak al in zeer korte tijd (enkele weken) forse veranderingen zien.

De grootste uitdaging ligt naar mijn mening niet in het gezonder maken van dit paard, maar in een passende eigenaar te vinden, zonder dat dit ten koste gaat van een ander paard (dat dan weer "overbodig" wordt en bij de slacht terecht komt). Er zijn gewoon meer paarden dan paardenhouders, en hoe je deze stoelendans ook inricht, uiteindelijk blijven er paarden over die geen eigenaar meer kunnen vinden. Elk paard dat je redt betekent dat ervoor in de plaats een ander paard naar de slacht gaat (tenzij je iemand, die niet van plan was een paard te kopen, weet te overtuigen om een paard aan te schaffen).

Arno8 schreef op donderdag 16 augustus 2007, 16:44:


Wie is 'PN'? PN als zodanig heeft nooit de opleiding van de AANHCP gevolgd, noch een andere opleiding.


De AANHCP opleiding is grotendeels gebaseerd op wat Pete Ramey en Jaime Jackson zeggen. In weze is wat PN zegt niet anders dan wat de AANHCP zegt.


Wat is onzin? De opleiding lijkt ons prima, niets mis mee. Of het ook nodig is hangt helemaal af van je doelstellingen. Als "officieel" natuurlijk bekapper is het in ieder geval een indicatie dat je je verdiept hebt in de materie, wat misschien meer bewijst dan het lidmaatschap van een bepaalde club. Aan de andere kant, als je eenmaal de vaardigheden met de gereedschappen hebt verworven en goed kan lezen, dan is het wellicht niet nodig om persoonlijke uitleg te krijgen. Tenzij er op de cursus geheimen worden verteld die op geen enkele andere manier zijn te verwerven, maar daar lijkt het niet op. Pete Ramey is op zijn website zelfs erg openhartig en vertelt eigenlijk al alles wat je moet weten. Sommigen hebben daar genoeg aan, anderen willen het graag persoonlijk van hem horen.

trea hoex schreef op zaterdag 18 augustus 2007, 19:06:


Bij mijn weten is er geen verschil tussen de forum- en interactiefknop, tis alleen een andere naam. De knop blijft altijd bovenin staan, en in het menu hiernaast staan beide knoppen (zowel forum als interactief) ook nog een keer. Als iemand me precies kan uitleggen wat er nu "anders" zou zijn dan kan ik daar eens naar kijken.

jo schreef op zaterdag 18 augustus 2007, 23:24:


Het is een symbiose tussen een bacterie en een schimmel. Wat goed schijnt te werken is honing, vanwege de stof propolis, wat schimmeldodend is.
Een andere methode is om het milieu te veranderen: Een pH-verlaging, door bijvoorbeeld frequent te spoelen met azijn (met een injectiespuit in elke opening spuiten) geeft ook goede resultaten.
CleanTrax zou ook goed werken, maar persoonlijk hebben we daar nog geen ervaring mee.
Van chloor heb ik eerlijk gezegd nog nooit gehoord dat het zou helpen, evenals Teatree etc.

Esther schreef op zondag 19 augustus 2007, 8:11:


Coronary band

Piet schreef op maandag 20 augustus 2007, 8:03:


Eveneens geen idee wie er komen, maar is er iemand die ons in Middelburg kan komen oppikken? We zijn daar dan waarschijnlijk, zonder auto.
Graag even bericht via pb want anders wordt het zo'n oninteressant topic.

Alvast bedankt!
Ilona & Frans

Isabel van der Made schreef op woensdag 22 augustus 2007, 1:02:


Een oudere pony kopen?
Dit heeft de volgende voordelen:
1) Het dier is "uitontwikkeld" met een temperament dat geschikter is voor kinderen dan een 4-jarige, net ingereden of nog te beleren dier of zo.
2) De pony gaat niet zo lang meer mee, je zit er dus niet nog twintig jaar aan vast. De pony kan na gedane dienst nog de rest van de tijd mee als gezelschapspony voor de pony/paard die er na komt.

Ik vind het erg logisch, maar zie om me heen vooral dat er geprobeerd wordt om kinderen op een heel jong dier te leren rijden. Tsja, dan kom je voor lastige keuzes te staan natuurlijk.

Zelf heb ik voor mijn kinderen een oud ponietje gehad, volkomen bomproef, dat na gedane dienst nog een aantal jaar heeft geleefd en bij ons uiteindelijk is overleden.

Simon Lingbeek schreef op donderdag 23 augustus 2007, 14:15:


Er is een tendens waarneembaar die die richting op gaat. Het artikel is bedoeld als waarschuwing dat het die kant beter niet op kan gaan. Het is vooral ook een waarschuwing voor paardeneigenaren dat de nu ruimere beschikbaarheid van natuurlijk bekappers niet betekent dat je nu zelf niets meer aan hoefonderhoud hoeft te doen.

Het is jammer dat jij je persoonlijk aangesproken voelt, en dat is geenzins de bedoeling. Maar als je om je heen kijkt zie je dat er wel degelijk natuurlijk bekappers zijn die (ook op dit forum) het zelfbekappen meer en meer afschilderen als "zelfprutsen" etc. En dat stuit dan ONS, en de mensen die met succes zelfbekappen tegen de borst.


Daar is niets mis aan, en dat wordt in dat artikel toch ook met name genoemd?


Ik zou niet weten waarom je je zo zou moeten beperken tot wat jullie professionele hoefverzorgers zijn. Dus mensen die zich er in hebben verdiept maar zichzelf niet commercieel aanbieden zijn niet professioneel? Mensen die cursussen geven en boeken schrijven over natuurlijk bekappen ook niet? Mij lijkt het vooral dat er een vereniging zou moeten bestaan die de belangen behartigt van het natuurlijk bekappen, waarbij de een dat doet door voorlichting, de ander door commercieel te bekappen, de ander door cursussen te geven, etc. Dat er nu zo'n select groepje is ontstaan is voor niemand een voordeel.


Wat is dan precies het doel van de vereniging zodat daar alleen maar mensen in passen die geld krijgen voor hun bekappingen, terwijl mensen die wel bekappen maar dat minder frequent doen en doorgaans als case-studie of vriendendienst, niet gewenst zijn in het clubje? De overeenkomst is het natuurlijk bekappen, maar het selectiecriterium is het al dan niet geld er voor ontvangen. Bij een club waarbij DAT het belangrijkste selectiecriterium vormt kun je je afvragen wat dan precies het doel is.


Het wordt niet alleen zo opgevat, het IS ook gewoon zo. Zouden er mensen in die club meespelen die zelf geen geld verdienen met bekappen maar er wel verstand van hebben, dan is het ineens veel objectiever en valt niet meer onder "zelfcertificering". Maar zolang het een club is waarbij alle leden zelf gecertificeerd zijn, en de andere nieuwe leden ook een certificering toekennen, blijft het "zelfcertificering" in optima forma. Hoe zou jij het noemen als Piet mij een certificaat toekent, en ik op mijn beurt Piet weer een certificaat uitdeel?


Volgens mij geeft niet alleen Piet deze cursus.


We schrijven in het artikel dat het volkomen gerechtvaardigd is dat natuurlijk bekappers geld verdienen met hun werk.

Kom op, lees het artikel nog eens, maar dan met een iets minder bevooroordeelde bril. We zijn voor natuurlijk bekappers, en die mogen er ook nog geld aan verdienen.

Zaterdag kunnen we hier verder over discussieren.

Groeten,
Frans

Christel Provaas schreef op donderdag 23 augustus 2007, 14:55:


Ik kan me helemaal voorstellen dat dit voor jou zo overkomt, maar hoe goed ben jij geinformeerd, en weet jij wat er zich onderhuids allemaal afspeelt? Hoeveel krijg jij mee van het feit dat er natuurlijk bekappers zijn die zich afzetten tegen de cursus natuurlijk bekappen, tegen "zelfprutsers", omdat dit niet goed is voor het gemeenschappelijk doel "geld verdienen" (wat een uitsluitend selectiecriterium vormt voor de overkoepelende club)? Er zijn steeds meer mensen geweest die ons hebben gewezen op wat er zich afspeelt, en ons hebben verzocht om een dergelijk artikel te plaatsen.


Exact. Het is nergens voor nodig om anderen die hetzelfde doel nastreven uit te sluiten. En die verzuiling is dan ook precies wat ONS zorgen baart.

Wij zijn niet zo van die "verenigings-oprichters", maar lopen wel al jaren rond met het idee dat er een vereniging zou moeten komen. Iedereen met aspiraties op dit gebied hebben we aangemoedigd, maar vooral ook met klem aangeraden om, ALS er dan een vereniging wordt opgericht, dan vooral een zo breed mogelijk georienteerde vereniging op te richten, juist om verzuiling tegen te gaan. In die vereniging zou plaats moeten zijn voor elke bekappingsstroming, en iedereen die zich op enigerlei wijze bezig houdt met het natuurlijk bekappen. Wat dat betreft is het een gemiste kans dat dit niet zo is gelopen. Juist het selectiecriterium "alleen voor mensen die geld verdienen met natuurlijk bekappen" vormt een enorme beperking van de objectiviteit.

Groeten,
Frans

trea hoex schreef op vrijdag 24 augustus 2007, 3:29:


Eh, pardon? ADHD's hebben inderdaad altijd bestaan. Maar doodgezwegen en verstopt werden ze allerminst, het was een volkomen normale karaktertrek. Dit soort mensen doet het inderdaad niet zo goed op het tegenwoordige onderwijs, dat ontworpen is voor de grootste gemene deler, en alle kinderen die beter op een andere manier leren als een baksteen laat vallen. Geef ADHD'ers de ruimte om zichzelf te ontwikkelen en ze leren juist bijzonder goed. Zo was Einstein bijvoorbeeld ook een ADHD'er. Hij was niet de enige beroemdheid die in de schoolbanken erg "afgeleid" was en het later tot indrukwekkende prestaties bracht. Juist ADHD'ers kunnen het ver schoppen omdat ze razendsnel informatie kunnen opnemen (ze kunnen het alleen niet zo lang achter elkaar, dan willen ze weer andere informatie opnemen).
ADHD gevolg van kleurstoffen? Welnee, net zo min als dat van paarden houden het gevolg is van teveel kleurstoffen. ADHD is een etiket dat speciaal is uitgevonden om bepaalde kindertypes die het in het huidige leerklimaat niet zo geweldig doen in een bepaald kastje onder te brengen.

Michiel schreef op dinsdag 28 augustus 2007, 21:26:


Kun jij me het verschil uitleggen tussen brood bakken en een DVD produceren?

Beide activiteiten kosten de makers tijd.
Beide activiteiten brengen investeringen met zich mee.
Beide producenten hebben geld nodig voor hun levensonderhoud.
Beide producenten stoppen er mee als het niets meer oplevert.

IS er wel een verschil?
Waarom zou je het ene wel mogen stelen en het andere niet? Is het echt het enige criterium "omdat het stelen van geestelijk eigendom gemakkelijker is"? Omdat het zo gemakkelijk kan moet het dus ook maar gewoon mogen?

Een paar andere vraagjes:
Steel jij DVD's uit de winkel?
Of vind je dat je die alleen mag stelen zodra ze de winkel uit zijn, en een ander dus al heeft betaald?
Wie heeft er meer recht op de opbrengst van een DVD, de winkelier, of de maker?


Als een brood niet uniek is hoef je er niet voor te betalen volgens jou?


Toevallige inspiratie? En toevallige investeringen in apparatuur? En toevallig tijd over om het uberhaupt te maken?

Dus ik mag brood stelen als ik vind dat de bakker toevallig goed kan bakken, toevallig een partij graan heeft kunnen bemachtigen, en toevallig wat tijd over had om het brood te bakken?


En als iemand zijn geld moet verdienen door ergens lijfelijk aanwezig te zijn, hoeveel tijd denk je dat iemand dan nog over heeft voor het maken van een DVD?