Marianne schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 23:35:


Zo zie ik dat ook


Maar die afspraken moeten dus wederzijds wel begrepen worden. Daar is klikkeren, als onderdeel van OC, een manier voor.


Lijkt me prima mogelijk dat Pauli die klikker alleen maar een eng ding vond. Ik heb nog nooit een klikker gebruikt. Die heb je er ook niet voor nodig. (Pro's en contra's mechanische cues hebben allebei hun discipelen en zwaartepunten. Voor mij zijn zwaartepunten dat ik niet met zo'n ding in m'n hand wil opgescheept zitten EN de mogelijkheid emotie in verbale cue te leggen).


Dat komt niet voor, of ik begrijp de vraag verkeerd.


Nee, de "clickt" op gewenst gedrag, al is dat nog maar zo'n klein beetje. Een evt. begrepen opdracht of sequence komt daar pas achteraan.


Dat kan heel verschillend zijn.


PS: Je vroeg naar een herhaling (is bijzonder uitgebreid al geweest) van de uitleg over skinner's tabel van straffen en belonen. Als er veel meer zijn die hierop door willen vind ik het best, maar anders heb ik er nu op het forum hier niet zoveel zin in en vrees ik iedereen mateloos te vervelen. Misschien beter dat we dat in email doen.
Het volgens mij (momenteel) beste, leesbaar toegankelijke boek waarin OC uitgebreid aan de orde komt heb ik op de PNboekenlijst gezet: Equine Education van M. Kiley-Worthington

Groeten, Egon

sannie schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 22:14:


Dat vraag ik me dus echt af, denk je dat hij het leuker vind omdat je hem laat grazen? Ik denk het niet, vooral niet op deze manier, hij weet niet waar hij aan toe is moet de hele tijd denken zal ik proberen zal ik proberen?


Ik ben dus niet perse tegen grazen...om even duidelijk te zijn Maar ik denk dat je van het idee af moet dat grazen onderweg gelijk staat aan een leuke rit hebben. Dat heeft nmm niks met elkaar te maken nl.

Sorry ik beantwoord eigenlijk helemaal je vraag niet....

Saskia

Marianne schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 23:35:


Ik zeg Y e s ipv een klikker te gebruiken. ik vind dat lekker omdat ik mijn emotie erin kwijt kan. Daar schrikt hij niet van, integendeel, hij doet zeer zn best om mijn y es te horen omdat hij graag de beloning die (erbij mij) altijd op volgt.


Eerste stukje : De click wordt altijd begrepen omdat je hem geleerd hebt dat op het moment wanneer hij iets goed doet een click volgt.
Dit doe je door bv handaanraking met zijn neus. Op het moment dat hij je hand raakt , en dat doen ze als jij je hand uitsteekt altijd, clik je of zeg je yes en volgt de beloning. Je zal er van staan te kijken hoe snel dat dat geleerd is.

Tweede. Door er een opdracht aan te verbinden. bv. Ho is stoppen.
Een simpel gesteld voorbeeld. Je zegt: "Ho" en laat hem stoppen door zelf te stoppen en het touwtje aan te spannen. Hij staat stil? Yes en een beloning. Doe dit 5 keer en je ho is zonder touwtje genoeg om hem te laten stilstaan.
Piet

Idunn schreef op woensdag, 26 januari 2005, 1:43:

****************
Als ik hier ook even op mag reageren. Wat mijn eigen paard betreft weet ik wel heel zeker dat mogen grazen heel erg bijgedragen heeft aan dat hij het nu tenminste (eindelijk) leuk vindt in het bos.

Nu is dat een ander paard dan dat van Sanne, die schijnt buitenrijden sowieso al leuk te vinden, maar ik wou alleen maar even aangeven dat het wel degelijk verschil kan uit maken.

Ik heb zelf het mogen grazen echt actief gebruikt in het bos als beloning, als gezellige onderbreking etc, omdat hij het zag als 1 groot spookbos, waar je maar het best knoerthard doorheen te rennen. Grazen zorgt ervoor dat hij beter ontspant, rustiger wordt, en het gezelliger vindt. Ik heb het zelfs gebruikt om zijn waanzinnige drang naar speed wat te temperen, hij weet tegenwoordig, als ik me een beetje gedraag en pas ga racen als het MAG, dan mag ik straks effe grazen, als ik koppig m'n eigen zin doe, dan mag dat NIET. Bij ons werkt dat heel goed eigenlijk.

Eerder stond hij in het bos zo stijf van de stress dat hij niet eens WOU grazen, dat heb ik 'm echt stukje bij beetje aan moeten wennen, dat er geen gevaar was, en dat hij heus rustig de tijd kon nemen om te snuffelen en te grazen. Ik vind het dus juist heerlijk dat hij daar nu WEL op z'n dooie gemakkie aan toegeeft.

Ik geef toe, tis waarschijnlijk wel een heel ander type paard en een heel ander probleem dan Sanne's. Maar grazen kun je ook heel positief zien, een paard dat niet graast is meestal waakzaam en/of gespannen.

Frouk

Idunn schreef op woensdag, 26 januari 2005, 1:43:


Misschien niet de vraag beantwoord Saskia, maar toch heb ik hier even over moeten denken.
Waarom zou grazen tijdens een rit niets te maken hebben met een leuke rit?
Nmm. is er nou juist niks natuurlijkers voor een paard dan lopen en eten, lopen en eten, lopen en...

Het mooiste woord van de laatste tijd vind ik " onthaasten ".
Na het lezen van al deze berichten van voor en tegenstanders moest ik hier aan denken.
Als ik 4 uur lang onafgebroken door een bos wil scheuren kocht ik een cross motor of een fiets.

Wat maakt het nou in vredesnaam uit of je in een bos in 4 uur tijd 4 kilometer af legt of mischien wel 40 of meer ?
Ik vind persoonlijk 4 uur rijden en maar 15 min. pauze erg weinig.
Dat er daarbij opgemerkt wordt dat je paard in die 4 uur geen honger heeft vind ik ook uhhh... BS! ...een paard stopt uit zichzelf geen 4 uur met eten...enig idee waarom ??

Ik zie zon rit als een uitje, net als met mijn gezin...en ik zorg dat iedereen er een tevreden gevoel over heeft, dat iedereen terug kan denken aan een leuke middag?

Je neemt een paard mee uit de vertrouwde omgeving, waarschijnlijk weg van zijn/haar vrienden, dus dikke kans dat het voor een paard , zeker in een vreemde omgeving, toch wel een leuke rit wordt als het niet alleen dat hoeft te doen wat de baas verlangt.

Wij 2 beners, bedichten onze paarden veel menselijke eigenschappen toe in het paardenleven.
Het koud hebben als wij dat ook hebben, het slapen snachts op een stal...en? het eten op gezette tijden....dat doen wij immers ook ?

Zo menen wij dus ook te kunnen zien wanneer een paard een bepaald iets , dat wij als mens doen, fijn vind....

Het grazen onderweg is nou juist iets dat de meeste 2 beners niet leuk vinden ,maar wel de meest natuurlijke hobby is van je paard!
Tuurlijk kan dat paard ook in de wei eten, maar hee ? wie wil er met het paard naar het bos? wie haalt hem/haar bij dat eten vandaan?

Laat ons maar samen genieten dan , mijn paard mag onderweg eten hoor, tenzij het een giftig iets is.Het woordje nee moet je dan wel leren aan je paard.

Samen dus, ik geniet ook...van het zicht op een zo natuurlijk mogelijk gedrag van mijn paard....hier een plukje, daar een plukje, de oren gespits bij het horen van broer konijn, het hert dat wel ineens dichterbij durft te komen.....daar geniet ik dan weer van... " onthaasten " mooi woord...

Gr. Nick
met geduld,vertrouwen en
liefde bereik je meer.

Nick Altena schreef op woensdag, 26 januari 2005, 13:11:

Jij gaat al uit van een rit van 4 uur. Ik rij nooit zo lang. Meestal een uur ongeveer, langer dan 2 uur eigenlijk nooit.

Nou, ik vind het leuk om de gangen van mijn paard te rijden. Allemaal in allerlei variaties. Dus een langzame draf, een snelle draf, een langzame tolt, een rentempo tolt. Een handgalopje en soms eens een rengalop. En zo heel af en toe een knallende telgang ertussendoor. Nou is het zo dat als mijn paard vandaag zin heeft in een sukkeldrafje dat we dat dan ook doen en morgen wil ie een snelle draf, dan doen we dat.
Als je paard gewend is om niet (veel) te eten tijdens het rijden, so what. Hij krijgt op de paddock ook niet onbeperkt voer, dus het is niet alsof ie, zolang ik me niet met hem bemoei, altijd maar staat te eten.


Hartstikke goed, zo denk ik er ook over. Ik zie alleen eten onderweg niet als per se noodzakelijk om het leuk te hebben.

Ik vind de term hobby een beetje misplaats. Een paard eet net als wij mensen niet voor de lol. Je eet omdat je voedingsstoffen nodig hebt. Neemt niet weg dat eten leuk en lekker kan zijn, maar het is geen hobby.


Ikke en ik voel me daar ook totaal niet schuldig onder. Ik doe hem er geloof ik nou niet bepaald onrecht mee aan door hem mee te nemen. De conclusie werd hier al vaak genoeg getrokken dat paarden dit ook erg graag doen. Lekker de wereld onderzoeken en bekijken.


Klinkt goed hoor Nick. Het is alleen dat iedereen anders geniet, dat probeer ik duidelijk te maken. Dus jij op jou manier, een ander op de zijne.

Vriendelijke groetjes Karin