Idunn schreef op woensdag, 26 januari 2005, 1:43:

****************
Als ik hier ook even op mag reageren. Wat mijn eigen paard betreft weet ik wel heel zeker dat mogen grazen heel erg bijgedragen heeft aan dat hij het nu tenminste (eindelijk) leuk vindt in het bos.

Nu is dat een ander paard dan dat van Sanne, die schijnt buitenrijden sowieso al leuk te vinden, maar ik wou alleen maar even aangeven dat het wel degelijk verschil kan uit maken.

Ik heb zelf het mogen grazen echt actief gebruikt in het bos als beloning, als gezellige onderbreking etc, omdat hij het zag als 1 groot spookbos, waar je maar het best knoerthard doorheen te rennen. Grazen zorgt ervoor dat hij beter ontspant, rustiger wordt, en het gezelliger vindt. Ik heb het zelfs gebruikt om zijn waanzinnige drang naar speed wat te temperen, hij weet tegenwoordig, als ik me een beetje gedraag en pas ga racen als het MAG, dan mag ik straks effe grazen, als ik koppig m'n eigen zin doe, dan mag dat NIET. Bij ons werkt dat heel goed eigenlijk.

Eerder stond hij in het bos zo stijf van de stress dat hij niet eens WOU grazen, dat heb ik 'm echt stukje bij beetje aan moeten wennen, dat er geen gevaar was, en dat hij heus rustig de tijd kon nemen om te snuffelen en te grazen. Ik vind het dus juist heerlijk dat hij daar nu WEL op z'n dooie gemakkie aan toegeeft.

Ik geef toe, tis waarschijnlijk wel een heel ander type paard en een heel ander probleem dan Sanne's. Maar grazen kun je ook heel positief zien, een paard dat niet graast is meestal waakzaam en/of gespannen.

Frouk

Moniek schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 21:40:

Hoi Moniek,

Dat ondervind ik nu ook met Donna. Als ze nu nog maar een wandelaar in de verte ziet die een hond bijheeft die groter is dan mijn Jack Russells, dan wordt ze al achterdochtig. Het is inderdaad zo dat het beestje haar leefwereld op zijn kop gezet is door een toevallige ontmoeting met een ezeltje. Normaal wandelen mensen met honden en kinderen aan de hand, of zitten ze op een fiets. Maar wandelen met een griezelige ezel aan de hand, die bovendien ook nog zo'n verschrikkelijk geluid maakt, dat klopt niet, dat kan niet in haar wereld. Het klopt gewoon niet volgens haar. Dit had ze nooit verwacht, en nu weet ze niet meer wat te verwachten. Dit past niet in haar paardenlogica.

Groetjes,

Sabrina

Ivanhoe schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 14:59:


Idd door die donkere rand lijkt het alsof de hoefwand echt een heel stuk uitsteekt. Daarom heb ik ook foto's gemaakt een beetje schuin en daar lijkt het al een stuk minder.
Eigenlijk moeten we met z'n allen bij elkaar langs gaan om het goed te beoordelen

Is er niks anders dat jullie opvalt behalve de lange hoefwand?
Ik zie namelijk nog wel iets, maar misschien let ik er wel teveel op omdat ik het weet. Als je kijkt naar Eli's achter hoeven valt jullie niks op?

Groetjes Viola.

Frans Veldman schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 17:21:


Tsja, ik vraag me alleen af hoe het kan bij Björk die heeft dunne plekken in haar zool, het gaat dus om wat dunne plekken, niet de hele zool is zo dun.Ze wordt hetzelfde als de anderen bekapt, maar ook haar vorm is heel anders. Nu had ze natuurlijk ronduit slechte hoeven. Ze loopt ook op harde bodem, en op gras. De hoeven zijn al enrom verbeterd trouwens, de witte lijn sluit nu goed aan.

Groeten Esther

Spirithorses schreef op woensdag, 26 januari 2005, 0:10:


Dat je nog kunt rijden met dergelijke problemen. Ik heb momenteel ook grote problemen met mijn rug en ik kan dus alleen maar stappen en tolten.
Gelukkig kan mijn paard tolten. Daarbij ligt mijn aandacht bij hoe ik beweeg en hoe mijn paard beweegt. Sinds enkele dagen is dat weer heilzaam. Daarvoor was het zo erg dat ook stappen en tolten mij veel pijn opleverde. Mijn paard lijkt gelukkig optima forma zo zonder ijzers en in de winterse frisheid. Hij is vrolijk en superbraaf, alsof hij het weet.
Heb je les van iemand die de Alexandertechniek aanleert? Of lees je bepaalde boeken?

Moniek

Moniek schreef op woensdag, 26 januari 2005, 9:13:


Ik ben geen Pien, maar wil toch ook even mijn zegje doen over rugpijn en paardrijden.
Ik ben gaan rijden op advies van de dokter. Het gangbare advies voor een hernia was toen nog liggen en de boel zoveel mogelijk ontzien. In een gesprek met de dokter vroeg ik hem wat ik zou moeten doen om de kans op herhaling te minimaliseren. Hij zei: Sporten! en adviseerde me te gaan paardrijden.De spieren rond je bekken en onderrug moeten getraind worden.
Ik was verbaasd, dacht dat dat gehobbel wel het laatste was waar mijn rug op zat te wachten.
Maar inderdaad, het werkt voor mij. Na een half uur rijden voelt mijn rug de rest van de dag ontspannen aan. Stappen, doorzitten in draf en galop. Dus zorgen dat je bekken beweegt t.o.v. je rug en zo ontspannen mogelijk zitten.
Pas nog ergens in de krant gelezen dat onderzocht is dat blijven bewegen bij rugproblemen net zo goed helpt als fysiotherapie. In mijn geval is het ook echt zo.
Piet