http://www.thefunctionalhoofconference.com/blog/2014/9/16/another-world-premiere-presentation-for-the-functional-hoof-conference

Ik weet dat veel bezoekers van dit forum het niet nodig achten om na te denken over mogelijk wetenschappelijk onderzoek dat verricht wordt naar bekapmethodes, getuige de uitingen zoals:

"Je hebt niet veel theorie nodig om te begrijpen hoe je een hoef goed kan bekappen. Hogere wiskunde komt er niet bij kijken en als je niks van natuurkunde snapt is dat geen probleem"

en

"En dus blijven we, lijkt mij, gewoon nageltjes knippen waar en wanneer nodig want ingewikkelder is het niet."

en

"als we ooit meegedaan hadden aan een vergelijkend onderzoek was dat er een geweest tussen NB en het slaan van ijzers"

Deze post is in dat opzicht misschien vrij alternatief, maar het zou kunnen dat er andere deelnemers zijn die zich hiervoor wel interesseren.

Brian Hampson heeft zijn voorlopige resultaten bekend gemaakt op de DHG hoefconferentie in Leipzig in juni van dit jaar. Hij had toen nog geen resultaten van Tina Gottwald.

Zijn methodologie heeft hij gehaald van Clayton, Gray, Kaiser, Bowker (2011) Effects of bare foot trimming on hoof morphology.

Voor zover ik heb begrepen moesten de trimmers de radiografieën zelf laten nemen en hoefopmetingen doorgeven aan hem. Hij zegt "the majority of the work done in this study was performed by the trimmers" (ze hebben het gratis gedaan??).
Het triminterval was altijd minstens 6 weken.
Er werd over 12 maanden getrimd.
De methodes werden gedetailleerd beschreven.

Wat volgt is mijn povere vertaling van het "wetenschappelijke" Engels naar een "eenvoudige" Nederlands. (ik ben niet Nederlandstalig)

Veranderingen in belangrijke radiografische parameters:
- vermindering van de lengte van het belaste oppervlak gemeten tussen voorste punt van de hoefwand en voorste punt van het hoefbeen
- vergroting van de lengte van het belaste oppervlak gemeten tussen voorste punt van het hoefbeen en achterste punt van de hiel.
Deze veranderingen verschuiven het afwikkelpunt naar achter, verminderen de belasting op de voorste hoefwand en ophangsysteem van het hoefbeen, en veroorzaken een grotere belasting van de structuren van de achterkant van de voet.
Gelijkaardige veranderingen zijn al eerder vastgesteld (Clayton et al 2011). Deze auteurs stellen het zo voor: veranderingen in het zachte weefsel van de achterkant van de voet kan optreden als respons op de grotere belasting, daardoor kan de schokdempende werking van de achterkant van de hoef verbeterd worden en bijdragen aan de bloeddynamica wat betreft energieverstrooiing en het regelen van de bloedsstroom.

Doch deze studie heeft geen vergroting van de hielballengte kunnen onderscheiden wat in die vorige studie wel een corrolatie gaf met het volume van het weefsel van de achterkant van de voet. Daarom hebben de veranderingen in de vorm van de achterkant van de hoef die hier opgetekend zijn misschien niet te maken met een vergroten van dat weefsel maar zijn ze misschien beperkt tot hoefomhulsel aanpassingen.

De kleine vergroting van de voorste hoek van de hoefwand en de hoek van het hoefbeen met de grond, die hier gevonden worden, zijn waarschijnlijk bevordelijk voor de hoeffunctie. Verschillen in radiometrische parameters tussen de verschillende methodes laat een verschil in opzet zien tussen de methodes onderling. Deze verschillen zullen verder onderzocht worden in een toekomstige grotere studie met een gedetailleerder analyse van hoefomhulselvorm.

Emma Arblaster schreef op zondag 5 oktober 2014, 23:32:

[knip]


Me dunkt dat ik ver meegegaan ben in nadenken over wat je naar voren bracht omtrent een soort van methode gebaseerd op een verondersteld sneller groeien van de toon van de hoef op grond van verschillen in wrijvingsslijtage. Daar ging het toch om?
Op het moment dat ik het zat was en fris, vanuit een andere nmm uiterst praktische en controleerbare optiek hiernaar keek was het toch onmiddellijk duidelijk dat dit helemaal niet kan, dat het verhaal invalide is en niet op die manier plaats vindt? ( Nr:268536 en vervolgens Nr:268543 waar je dat citaatje uit gehaald hebt). Volgens mij is er geen speld tussen te krijgen, maar als ik het mis heb verneem ik dat vast nog wel van je


Ik ben bereid me overal voor te interesseren, maar maak dan graag even duidelijk waar het volgende nou echt over gaat, wat de toevoegende idee is en wat wij als modern bekappende paardenverzorgers er praktisch aan hebben.


Tsja, daar gaan we alweer. Dit heeft dus weinig te maken met de modern bekappen idee op PN omdat de intentie van het genoemde interval minstens veel te groot is. Als je de nageltjes aan je pony goed wilt bijhouden controleer je die minstens tweemaal per week. Dat zou ik ook, en des te meer, met zieke hoeffies doen, maar als ze niet ziek zijn en er niets aan gebeuren hoeft... des te beter

e m kraak schreef op maandag 6 oktober 2014, 1:51:


Daar heb je 100% gelijk in.
Ik moedig de mensen waar ik ga bekappen constant aan om zelf te beginnen, maar vaak willen ze niet (knie-, rug-, tijdsproblemen). En als ze het toch doen, en mij slechts bv. om de 3 maanden laten komen, dan zie ik scheuren en barsten als ik terug ga.
Ik raad aan een interval van 4 weken, maar ik doe maar 4 paarden zo dikwijls.
Hoeven worden in het algemeen enorm verwaarloosd.
Dit paard is in 10 maanden niet gedaan:
?oh=b77b593c74535aebe3d746556061315c&oe=54C8EAC3&__gda__=1421570066_346f2dd00e905aaf10bce6e94ecf67e7
Ik doe ze nu om de 10 weken (dat noem ik niet meer echt verwaarloosd):
?oh=04bb4c7bb9ffa3d99ff43bd2ac6bd453&oe=54AE6AC4

De eigenares heeft weinig middelen, en dan zou het zeker voor haar beter zijn dat ze het zelf vaak doet, maar dat doet ze niet. Het paard kraakt enorm en valt soms door de benen. Ze zou elke dag de hoeven moeten optillen. Maar dat is te lastig.

Dus als je kan aantonen dat een bekapmethode met een interval van 6 weken toch een behoorlijk resultaat kan opleveren, is dat toch beter voor de meeste paarden dan wat ze nu krijgen?

Het is uiteraard de bedoeling van PN dat professionele bekappers niet zouden moeten bestaan, maar dat is een utopie en de realiteit is anders.

Deze link werkt bij mij niet
Juist om die reden, om het zelf gaan bekappen zo laagdrempelig mogelijk te houden, wil Piet o.a. (als ik het goed begrepen heb) alles juist zo simpel mogelijk houden. Nageltjes knippen, niet meer, niet minder. Geen lange wetenschappelijke verhalen, omdat de meesten dan toch afhaken en het juist weer een ver-van-m'n-bed-laat-het-de-smid-maar-doen-die-ervoor-gestudeerd-heeft-en-er-'dus'-verstand-van-heeft-show wordt.
Wetenschappelijk onderzoek, persoonlijk vind ik het prachtig, heb hier in het verleden ook al vaker de wetenschappelijke methode verdedigd. Denk ook niet dat Frans en Ilona daar problemen mee hebben Maar om daarmee de mensen aan het bekappen te krijgen... dan moet je het stukken simpeler en laagdrempeliger houden, en juist daar schuilt de kracht van Natuurlijk Bekappen (het 'merk' dus, niet de stroming).

Martina schreef op maandag 6 oktober 2014, 10:37:


Je tanden poetsen doe je zelf en voor controle of tandpijn ga je naar de specialist. Zo zie ik hoefverzorging door de eigenaar ook. Maar eerst ff leren poetsen he Hoewel je met kunnen poetsen alles kunt wat je nodig hebt, komt er binnenkort een NBcursus "grip op hoeven" die geinteresseerden meer leert en mensen op weg helpt die bv. graag NB specialist willen worden.

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Piet schreef op maandag 6 oktober 2014, 13:08:


Vorige keer heb je niet gereageerd, wellicht overheen gelezen, maar nu dan, vertel eens wat meer, klinkt interessant!

Emma Arblaster schreef op maandag 6 oktober 2014, 9:40:


-knip-


dit soort gevallen zijn er helaas meer dan genoeg, maar het heeft verder niks met bekappen te maken. Mensen die niet genoeg middelen hebben om hun dieren goed te verzorgen moeten eigenlijk geen dieren hebben, maar dat is een ander verhaal. Hoefbekappen hoort nu eenmaal bij de basisverzorging van een paard.


het geeft niks dat er profie bekappers zijn. Paarden kunnen uiteraard altijd ziek worden (om wat voor reden dan ook) en dan kan het handig zijn er een specialist bij te halen. Dat tilt bekappen niet uit boven nageltjes knippen.
Het is heel goed dat er onderzoek wordt gedaan naar hoeven, dat was een beetje achtergebleven gebied. Lang had de hoefsmid het monopolie op hoeven, en zo blijkt allang, zonder er eigenlijk iets van af te weten. Omdat hoefsmeden doorsnee niet bijleren zullen ze het op den duur wel afleggen tegen moderne bekappers. Ook voor DA's begint het soms al duidelijk te worden dat je voor hoefproblemen niet bij de hoefsmid terecht kan. Er zijn zelfs al DA's die zelf geinteresseerd raken in de materie.

Met een beetje sociale handigheid en genoeg info en een schappelijke prijs zijn er zat eigenaars die meegaan in het elke 4 weken trimmen. Maak een nieuwe afspraak voor dat je weggaat, wees pro actief, laat vooruit betalen, doe paarden die je zelf kunt doen gewoon als jij vindt dat het tijd is, bel de klant op met de boodschap dat je deze week komt. Met een dikke smile en een goed resultaat overtuig je ze, echt!

Martina schreef op maandag 6 oktober 2014, 10:37:


Hallo Martina, ik heb twee moeilijkheden met je tekst:
1. Mensen aan het bekappen krijgen doe ik absoluut niet met op dit forum iets te plaatsen, of onderzoek dat op conferenties besproken wordt te verspreiden. Ik verwacht niet dat leken hierover in discussie kunnen treden. Ik wil je geruststellen - ik heb mijn handen vol met mensen te onderrichten, ik wil dit gewoon altijd beter doen.

2.Denk je dat het merk NB nu al in steen gebeiteld is? Terwijl er pas een begin gemaakt is van vergelijkend onderzoek? Begrijp me niet verkeerd, ik vind het een prachtige pionierswerk en ik laat geen kans onbenut om het aan te prijzen.

Het is toch de bedoeling van wetenschappelijk onderzoek om er praktische informatie uit te krijgen die bruikbaar is om de methode juist zo simpel mogelijk te houden, bv. welke zijn de minimale handelingen die je kan doen om je paard bij te werken, welke handelingen zijn volstrekt onbelangrijk.

Als bv. dit onderzoek aantoont dat de Pete Ramey methode van Sossity een betere hoef geeft dan de Cheryl Henderson methode - of andersom - is dat dan niet interessant om na te gaan in welk opzicht de verbetering kan gevonden worden? (zeker is dat het allemaal manieren zijn om nageltjes te knippen)

Eens dat gevonden is door wetenschappelijk onderzoek, is het de taak van didactici om dit in een moderne methode te brengen die voor leken toegankelijk is.

Mijn bedoeling met deze link hier te plaatsen was meer van inhoudelijke aard, maar het is precies "allemaal onnodig, want we hebben het merk NB".

Myriamik wou geen stem uitbrengen.

Merel Stoffers schreef op maandag 6 oktober 2014, 13:33:


Als het goed is staat er binnenkort een nieuwe pagina waarin het allemaal uitgelegd wordt

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Emma Arblaster schreef op maandag 6 oktober 2014, 21:09:


Ik schrijf dit zoals ik het zie en me herinner hoe NB ontstaan is, om op jouw opmerking "in steen gebeiteld" iets van een antwoord te geven.
Vergeet niet Deirdre dat het hier min of meer allemaal ooit begonnen is met een keuze tussen de hoofdstromingen Ramey/Jackson en Strasser.

Op de methode van het eerste koppel is Nb gebaseerd en tot het zeer eigen, wel degelijk zo holistisch mogelijk, systeem gepromoveerd. Niet in de laatste plaats omdat we van veel negatieve ervaringen over Strasser in Nederland en België hoorden. Da's toch ook een gegeven lijkt me.
Inmiddels heb ik het idee dat Ramey , even grof gesteld, toch vooral bezig is met professionele bekappers geld te laten verdienen met allerlei kunstgrepen aan de hoeven en Strasser in onze landen is uitgestorven.
De mevrouw die je noemt lijkt me een een Ramey volgeling, ze zegt eigenlijk hetzelfde als wat hier op de site staat, terwijl Cheryl Henderson in feite een Strasser mevrouw is die met een aantal aanpassingen haar eigen methode heeft ontworpen.
Beiden ( Ramey is niet aan het werk voor mensen die nog nooit een paard bekapt hebben en sommige dingen uit de ABC methode van Cheryl vind ik doodeng en wil ik perse niet aanleren aan iemand die ik ook moet leren hoe te raspen, een renet vast te houden en te slijpen) zijn niet meer, of nooit te vergelijken geweest met NB, dus wat mij betreft weet ik niet waar ik eea mee kan vergelijken en vandaar ook mijn kreet van een paar dagen geleden: "als we iets kunnen vergelijken dan is dat het resultaat tussen wel en geen ijzers " of iets in die strekking.

De eerste die je noemt lijkt me een een Ramey volgeling, Cheryl Henderson in feite een Strasser mevrouw met een aantal aanpassingen.

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Ik ga akkoord met wat je zegt over waar het begonnen is en de evolutie. Ik kijk wel graag in de toekomst. Ik vermoedde dat Henderson vanuit de strasserkamp kwam, haar methode vertoont veel gelijkenissen met Welz, die ook die accreditatie heeft. Dan kunnen we toch stellen dat Strasser onrechtstreeks toch wat adepten heeft in de lage landen.

Het gaat hier om met een interval bekappen, wat NB niet promoot, maar het ook om hoe een hoef kan veranderen met regelmatige bekappingen.

Als ik naar die studie kijk zijn er twee dingen die mij opvallen

1. Hij heeft er zelf bitter weinig werk aan gehad
2. Hij vereenzelvigt kwaliteit van het straalkussen met het volume ervan (omdat Clayton zo'n correlatie aangaf).

Nu was er op dezelfde conferentie in Leipzig een tweede Australiër die hoefsmederij aan die unief doceerde.

Hij had het over orthopedische balans (om daarna hoefijzers te zetten weliswaar!), hij had het ook over de structuur van het straalkussen, een zwakke structuur was opgebouwd uit uitgerekte lagen en een goede structuur zag er sponsachtig of bloemkool-achtig uit.

Hij was ervan overtuigd dat eens het paard een straalkussen had met een vlakke gelaagde weefselstructuur, dat niet meer kon omkeren naar de bloemkool-structuur, en dat het paard met een zwakke achterkant van de voet zou opgescheept blijven (en in zijn wereld worden ijzers dan noodzakelijk).

Uiteraard zal zo'n paard op ijzers geen omkeerbaarheid van de structuur kunnen meemaken, daar is ook waarschijnlijk geen lange termijn onderzoek op gedaan. Hij nam dat gewoon aan omdat de paarden op ijzers dat niet kunnen.

Ik vroeg me af of de veranderingen die Hampson documenteerde bij een jaar lang regelmatig bekappen, dus van een grotere belasting op het straalkussen en hoefkraakbeen, maar zonder toename van het volume ervan, toch ook een verandering in de structuur van het straalkussen zou kunnen btekend hebben (hij heeft het enkel over een verandering in de hoefcapsule, en geen interne verbetering).

Ik heb geen achtergrond van weefselmorfologie of iets dergelijk, is hier iemand met een biologische achtergrond die kan beamen dat weefsel van structuur kan veranderen door een andere drukkingspatroon?

Jij niet, maar anderen wel Het forum is ook een plek voor de beginnende bekapper, misschien ter oriëntatie, of verdere ondersteuning bij het beginnende daadwerkelijke bekappen (veel mensen zijn onzeker, vinden het (te) eng de 1e keer). Vanuit dit oogpunt, vanuit het zo laagdrempelig mogelijk houdend voor beginnende zelfbekappers schreef ik mijn tekst. Het is niet alleen iets voor "geleerde" mensen, want het is heel simpel. Teksten over onderzoeken vinden veel mensen niet simpel.
Ligt er maar aan wat je in steen gebeiteld vindt.
Wat is er zo wetenschappelijk aan die onderzoeken?
Ja, leuk, laten we het dan inhoudelijk over bekappen hebben En es kijken waar het allemaal daadwerkelijk over gaat...

Emma Arblaster schreef op dinsdag 7 oktober 2014, 9:30:

Welz en Henderson zitten in de lage landen?
Wat bedoel je 'met een interval bekappen'? Natuurlijk Bekappen promoot het liefst wekelijks ff onder de hoeven kijken of je wat moet doen aldaar (om een optimale hoef te krijgen). Is dit dan geen 'interval bekappen'? Of ligt het eraan hoe groot het interval is? Ik snap echt de ballen van deze zin