Emma Arblaster schreef op dinsdag 7 oktober 2014, 9:30:


dat is niet zo ingewikkeld. Kijk maar naar je eigen voeten. Reken maar dat die zich aanpassen als je in een situatie terecht zou komen waar je ineens blootsvoets zou moeten gaan. Zelfs hooggehakte totebellenvoetjes worden dan nog normaal. (er is zelfs een getuigenis van een vrouw in China die 1 van de laatste slachtoffers was van de chinese lotusvoetjes marteling. Tijdens de lange mars verordonneerd door Mao heeft zij haar voeten nog zien veranderen in zeer pijnlijke maar toch bruikbare lichaamsdelen)

Herstel van weefsel is eigenlijk gewoon: genezen. Iemand die beweert dat een paardenhoef niet kan genezen die weet er echt helemaal niks van! Eigenlijk is het te dom voor woorden.

Martina schreef op dinsdag 7 oktober 2014, 10:22:


Nee, maar ze publiceren actief en hebben hier adepten.


Wekelijks is toch zeer vaak, moet je de eigenaar zijn, met interval bedoelde ik met meer tijd (in het onderzoek MINIMUM 6 weken) ertussen, dus iets dat je evt. overlaat aan een betalende iemand, want je wilt niet iemand betalen om wekelijks langs te komen.

Dat is precies het voornaamste bezwaar hier geuit tegen het onderzoek, hoewel er belangrijke veranderingen in de hoeven optraden met zo infrequent te bekappen en er ook verschillen zijn tussen de methoden zelf, in de hoef terug te zien, na 12 maanden.

Dus zelfs om de 6 weken bekappen heeft een invloed op de hoef en hoe je dan bekapt heeft ook nog eens een invloed.

joop schreef op dinsdag 7 oktober 2014, 10:29:


Maar er is weefsel dat onherroepelijk beschadigd wordt, denk maar aan brandwonden of littekenweefsel.

Het gaat erom dat de inwendige 3D -verbindingen zich zouden kunnen omzetten in een andere vorm, met vertakkingen.

Een hoef dat vanaf de geboorte verwaarloosd is kan wel bruikbaar zijn/worden, maar kan toch nooit dezelfde sterkte bekomen als een hoef dat optimaal ontwikkeld is?

Dat is niet "genezen" stricto sensu, omdat de hoef niet pathologsich is, gewoon onderontwikkeld.

Ik hou er niet zo van om te dom voor woorden te aanzien worden.

Emma Arblaster schreef op dinsdag 7 oktober 2014, 11:16:


er bestaat lidtekenweefsel inderdaad, maar ook daar zal je lichaam oneindig proberen dit te vervangen door normaal weefsel. Daarom worden lidtekens meestal steeds kleiner en verdwijnen op den duur helemaal. Heel grote brandwonden blijven natuurlijk veel langer lidtekens, maar niet te vergelijken met onderontwikkeld weefsel door hoefzijers in de hoef. Het is geen lidtekenweefsel, maar onderontwikkel weefsel.


zeer de vraag, vandaar mijn vergelijking met hoge hakken voetjes


onderontwikkeld is pathologisch (pathofysiologisch)


ik zeg niet dat jiji domt bent, ik zeg dat de bewering dat een paardenhoef niet kan genezen dom is.

Emma Arblaster schreef op dinsdag 7 oktober 2014, 11:10:


Volgens mij post Heleen Davies hier ook actief, onder de naam van haar paard

Emma Arblaster schreef op dinsdag 7 oktober 2014, 11:10:

Justem, en daar hebben we weer 1 van de pijlers van NB, 'het merk'. Je leert het de eigenaar zelf doen (op een lekker simpele manier) zodat men het zo vaak mogelijk kan doen, kost niks. Des te vaker des te beter voor de hoef en het paard. Hoezo promoot NB nou niet interval bekappen dan? Juist wél dus.
Ja, en zo hebben veel van die 'onderzoeken' een lijst aan bezwaren. Helemaal niks wetenschappelijks aan vaak.

Dat weten we toch al lang...

Ja hallo hier Harry, oftewel heleen.

Er zijn inderdaad op deze pagina en ook op de pnfb pagina mensen (waar onder ikzelf) die onder andere een cursus hebben gedaan bij Cheryl Henderson. Om deze mensen "adepten" te noemen vind ik een beetje vreemd. Als je paard problemen heeft die niet oplossen door het 2wekelijks even afronden blijf je natuurlijk verder zoeken, of laat je het gewoon zo?

Ik heb hier stapels boeken, tijdschriften en websites over hoeven die allemaal interessante inzichten bieden, inclusief de Pn boeken. Daarnaast hebben ook ouderwetse, rigoreuze, of de 'selderij' methode van Rockley farm mijn interesse.

Ik heb Cheryls boek naar het nederlands vertaald en nu vertaal ik Remco Sikkels boek. Ben ik dan nu ineens een Sikkel adept?

Cheryl's interesse is ooit, net als die van bijna ons allemaal, begonnen doordat ze een paard had met hoefproblemen die de 'gevestigde orde' niet voor haar paard kon oplossen. Haar interesse werd een totale obsessie die haar er toe bracht duizenden kadaversecties te doen op zowel heel zieke hoeven als wilde mustangs. Ze heeft een schat aan zelf verzamelde kennis en inzichten hierdoor in de anatomie. Ze heeft vreselijke hoefproblemen van paarden weten op te lossen, paarden waarvan de meeste hier (inclusief mezelf) zouden zeggen dat euthanasie een betere optie zou zijn puur omdat we niet weten wat we moeten doen. Ze is geen leerlinge van Strasser maar heeft alles gelezen en bekeken wat los en vast zit, zelfs in smid boeken uit 1800 heeft ze interesante info gevonden.

Het hoefmappen is geen uitvinding van haar maar wordt ook door veel andere scholen gebruikt. Het is een handige manier om onderop de zool te zien waar de interne voet zich bevindt.

Ik denk dat goede hoefverzorging die verzorging is die het paard nodig heeft. En die correcte verzorging zit ergens op de schaal tussen 1) Zo weinig doen als mogelijk is tot 10) Zo ingrijpend zijn als nodig is.

Je kunt natuurlijk dogmatisch zijn en zeggen "Wij zitten altijd op 4 op deze schaal en alle anderen doen het fout" maar ik denk dat je er daarmee niet alle paarden, in alle situaties kunt helpen.

Sorry, ik wist niet dat adept een scheldwoord was.
Ik ben zeker ook een adept van verschillende stromingen, ik heb zelf niets uitgevonden.

Ik ben zoekende, dus ook geïnteresseerd in hoe mensen (in dit geval Hampson) er tegenaan kijken om de hoefveranderingen te documenteren, en wat als goed kan bespempeld worden.

Martina, je begrijpt me verkeerd, ik zie wekelijks bekappen als zeer frequent en eerder als een continuïteit.

Interessante fb-groep ook, abc

Martina schreef op dinsdag 7 oktober 2014, 12:40:


Nou, echt niet dus! NB promoot het zeer veelvuldig bijhouden om zo de natuurlijke slijtage te imiteren. Niet: om de zoveel weken een bekapper erop loslaten.
Om 'tweemaal per week raspen' te scharen onder Interval bekappen lijkt me niet redelijk, in deze discussie.

Adept is geen scheldwoord maar wordt meestal gebruikt voor een aanhanger van een soort cult, secte of doctrine. Het woord suggereert iets van een dogmatische insteek of een geloof, meestal in de zin van iets zweverigs of occults. Het wordt niet gebruikt voor het verzameling van informatie om zo allround mogelijk te worden.

harry11 schreef op dinsdag 7 oktober 2014, 13:40:


er zijn onder ons, bv, nogal wat PN adepten, geen scheldwoord hoor

joop schreef op dinsdag 7 oktober 2014, 13:54:


Ik noem dat altijd gewoon stinknaturals

Emma Arblaster schreef op dinsdag 7 oktober 2014, 11:10:


En hier zit 'em precies de kneep! Niet bij jou hoor, want het zweert al jaren onderhuids, maar je helpt nu de structuur wel even heel duidelijk in model te zetten.
Er toont zich een groot verschil met serieus "tradi", vroeger, paardentijd, toen de hoefsmid 24/7 beschikbaar was indien nodig, de infrastructuur logischerwijs anders heel anders was. Toen ik net bij de paarden kwam kijken, was het nog steeds normaal dat je altijd een hoevekrabber op zak had, was er consensus over het minimaal daags de hoeven even optillen, uitkrabben en controleren. Dat was zo ongeveer het eerste dat je in ieder boekje over paarden las; als poepruimen en met een hoevenkrabber op zak lopen je tegen stond kon je maar beter helemaal niet aan paarden beginnen.
"Wekelijks is toch zeer vaak" vind ik een relatieve onwaarheid als je het vergelijkt met de routine van dagelijks even nakijken, die nog niet zolang geleden voorschrift was. Zelfs meerdere malen dagelijks, vóór en na een rit. Dat betekende uiteraard niet meerdere malen dagelijks bekappen maar wel pootjes opnemen en controleren, precies datgene, dat stukje basis in paardenverzorging waar tegenwoordig al over gezeurd wordt.
Dan is, indien je er eenmaal inzicht in krijgt, ietsiepietsie manicuren géén werk. Ik ben altijd de vent op PN geweest van "minder is meer" maar Piet heeft me met zijn laatste onderschrift definitief overtroefd, de hufter: "Elke dag één keer de rasp heen en weer halen is óók bekappen" - hulde en chapeau! Leve Piet, hoera, hoera, hoera!

Ik heb sterk het gevoel (ik krijg niet alle ontwikkelingen, alle zelfbenoemde goeroes, alle stromingen en richtingen mee) dat al vrij snel werd beseft dat met de geniale grondidee van de natuurlijke staat van de functionerende hoef als 0-hypothese erkennen en als uitgangspunt nemen inderdaad, zoals je zelf ook zegt, een markttechnische fout werd begaan want wie maakt zijn eigen beroep nou overbodig?
Momenteel, nu jij hier fris binnenwaait en confronteert, komt er bij dat gevoel nog iets, dat het holistische model wat we met zijn allen op PN bedacht en uitgebreid getest hebben, een steeds vreemdere eend in de bijt van het niet-beslaan is geworden, een "merk" wordt het zelfs genoemd. Wat mij betreft gaan we dat stug en stijf ijzerenheinig volhouden want het is nmm én goed uitvoerbaar én biologisch verantwoord.

Christel Provaas schreef op dinsdag 7 oktober 2014, 13:34:

En zo heeft blijkbaar iedereen z'n eigen idee bij wat 'interval bekappen' is. Vind het nogal een vage uitdrukking. Letterlijk betekent een interval toch om de zoveel tijd (en in dit geval dus bekappen)? Om de week bekappen om slijtage na te bootsen is dan toch ook interval bekappen, maar blijkbaar niet omdat interval bekappen iets is dat uitsluitend een prof doet? Is dát wat ermee bedoelt wordt dus?