Martina schreef op maandag 6 oktober 2014, 10:37:


Hallo Martina, ik heb twee moeilijkheden met je tekst:
1. Mensen aan het bekappen krijgen doe ik absoluut niet met op dit forum iets te plaatsen, of onderzoek dat op conferenties besproken wordt te verspreiden. Ik verwacht niet dat leken hierover in discussie kunnen treden. Ik wil je geruststellen - ik heb mijn handen vol met mensen te onderrichten, ik wil dit gewoon altijd beter doen.

2.Denk je dat het merk NB nu al in steen gebeiteld is? Terwijl er pas een begin gemaakt is van vergelijkend onderzoek? Begrijp me niet verkeerd, ik vind het een prachtige pionierswerk en ik laat geen kans onbenut om het aan te prijzen.

Het is toch de bedoeling van wetenschappelijk onderzoek om er praktische informatie uit te krijgen die bruikbaar is om de methode juist zo simpel mogelijk te houden, bv. welke zijn de minimale handelingen die je kan doen om je paard bij te werken, welke handelingen zijn volstrekt onbelangrijk.

Als bv. dit onderzoek aantoont dat de Pete Ramey methode van Sossity een betere hoef geeft dan de Cheryl Henderson methode - of andersom - is dat dan niet interessant om na te gaan in welk opzicht de verbetering kan gevonden worden? (zeker is dat het allemaal manieren zijn om nageltjes te knippen)

Eens dat gevonden is door wetenschappelijk onderzoek, is het de taak van didactici om dit in een moderne methode te brengen die voor leken toegankelijk is.

Mijn bedoeling met deze link hier te plaatsen was meer van inhoudelijke aard, maar het is precies "allemaal onnodig, want we hebben het merk NB".

Ik ga akkoord met wat je zegt over waar het begonnen is en de evolutie. Ik kijk wel graag in de toekomst. Ik vermoedde dat Henderson vanuit de strasserkamp kwam, haar methode vertoont veel gelijkenissen met Welz, die ook die accreditatie heeft. Dan kunnen we toch stellen dat Strasser onrechtstreeks toch wat adepten heeft in de lage landen.

Het gaat hier om met een interval bekappen, wat NB niet promoot, maar het ook om hoe een hoef kan veranderen met regelmatige bekappingen.

Als ik naar die studie kijk zijn er twee dingen die mij opvallen

1. Hij heeft er zelf bitter weinig werk aan gehad
2. Hij vereenzelvigt kwaliteit van het straalkussen met het volume ervan (omdat Clayton zo'n correlatie aangaf).

Nu was er op dezelfde conferentie in Leipzig een tweede Australiër die hoefsmederij aan die unief doceerde.

Hij had het over orthopedische balans (om daarna hoefijzers te zetten weliswaar!), hij had het ook over de structuur van het straalkussen, een zwakke structuur was opgebouwd uit uitgerekte lagen en een goede structuur zag er sponsachtig of bloemkool-achtig uit.

Hij was ervan overtuigd dat eens het paard een straalkussen had met een vlakke gelaagde weefselstructuur, dat niet meer kon omkeren naar de bloemkool-structuur, en dat het paard met een zwakke achterkant van de voet zou opgescheept blijven (en in zijn wereld worden ijzers dan noodzakelijk).

Uiteraard zal zo'n paard op ijzers geen omkeerbaarheid van de structuur kunnen meemaken, daar is ook waarschijnlijk geen lange termijn onderzoek op gedaan. Hij nam dat gewoon aan omdat de paarden op ijzers dat niet kunnen.

Ik vroeg me af of de veranderingen die Hampson documenteerde bij een jaar lang regelmatig bekappen, dus van een grotere belasting op het straalkussen en hoefkraakbeen, maar zonder toename van het volume ervan, toch ook een verandering in de structuur van het straalkussen zou kunnen btekend hebben (hij heeft het enkel over een verandering in de hoefcapsule, en geen interne verbetering).

Ik heb geen achtergrond van weefselmorfologie of iets dergelijk, is hier iemand met een biologische achtergrond die kan beamen dat weefsel van structuur kan veranderen door een andere drukkingspatroon?

Martina schreef op dinsdag 7 oktober 2014, 10:22:


Nee, maar ze publiceren actief en hebben hier adepten.


Wekelijks is toch zeer vaak, moet je de eigenaar zijn, met interval bedoelde ik met meer tijd (in het onderzoek MINIMUM 6 weken) ertussen, dus iets dat je evt. overlaat aan een betalende iemand, want je wilt niet iemand betalen om wekelijks langs te komen.

Dat is precies het voornaamste bezwaar hier geuit tegen het onderzoek, hoewel er belangrijke veranderingen in de hoeven optraden met zo infrequent te bekappen en er ook verschillen zijn tussen de methoden zelf, in de hoef terug te zien, na 12 maanden.

Dus zelfs om de 6 weken bekappen heeft een invloed op de hoef en hoe je dan bekapt heeft ook nog eens een invloed.

joop schreef op dinsdag 7 oktober 2014, 10:29:


Maar er is weefsel dat onherroepelijk beschadigd wordt, denk maar aan brandwonden of littekenweefsel.

Het gaat erom dat de inwendige 3D -verbindingen zich zouden kunnen omzetten in een andere vorm, met vertakkingen.

Een hoef dat vanaf de geboorte verwaarloosd is kan wel bruikbaar zijn/worden, maar kan toch nooit dezelfde sterkte bekomen als een hoef dat optimaal ontwikkeld is?

Dat is niet "genezen" stricto sensu, omdat de hoef niet pathologsich is, gewoon onderontwikkeld.

Ik hou er niet zo van om te dom voor woorden te aanzien worden.

Sorry, ik wist niet dat adept een scheldwoord was.
Ik ben zeker ook een adept van verschillende stromingen, ik heb zelf niets uitgevonden.

Ik ben zoekende, dus ook geïnteresseerd in hoe mensen (in dit geval Hampson) er tegenaan kijken om de hoefveranderingen te documenteren, en wat als goed kan bespempeld worden.

Martina, je begrijpt me verkeerd, ik zie wekelijks bekappen als zeer frequent en eerder als een continuïteit.

Inderdaad, dat bedoelde ik er alleszins mee, dat interval bekappen door professionelen gedaan wordt en wat kraak omschrijft als dagelijks verzorging is iets dat continu gebeurt.

"regelmatig" is ook weer zoiets onbepaald - eens per jaar is ook regelmatig! Dus je hebt gelijk dat "interval bekappen" helemaal niet goed omschreven werd door mij.

Blij om te horen dat ik fris ben binnengewaaid.

Maar het is niet zo dat professionelen hun beroep gewoon in stand willen houden. Waarom ben ik er professioneel mee begonnen?

Er is vraag en aanbod. Toen ik als leek (2007) in aanraking kwam met PN en alle DVDs en dergelijke van Pete Ramey, wou ik de boodschap verspreiden onder mijn kennissen en in onze menclub en aan iedereen die het wou (of niet wou) horen.

Dat is erg stroef verlopen.

Toch waren er een paar mensen die geïnteresseerd waren en die ik op weg hielp. Terwijl had ik een heel ander beroep.

Ik vond het toch weer beter om als ik bij mensen met hun paarden zou gaan helpen dat ik beter officieel in orde zou zijn, als mij of het paard iets onverwachts zou overkomen. (je weet maar nooit)

In 2012 ben ik zelfstandige in bijberoep geworden. Het is altijd mijn bedoeling geweest om mensen kennis mee te delen, niet om geheimzinnige handelingen uit te voeren.

Hier bv. een getuigenis van iemand met paarden op orthopedisch beslag: "“Knap werk, Emma! En dat na 2 weken... We zijn superblij dat er al zoveel uitgroei is zonder scheuren. Vandaag weer gaan wandelen, A
begon weer spontaan te draven. Zelf ben ik voor het eerst weer op C gaan zitten. En bedankt om me zover te krijgen om zelf te vijlen! CA”

Sommige mensen zijn echter niet zo snel mee, ze moeten er ook in groeien, andere zijn lichamelijk niet in staat om hoeven te raspen.

Ik leg me erbij neer dat ik van een aantal paarden en eigenaars met (saaie) onderhoud bezig ben, en niet met kennisoverdracht.

Ik wil daarop niet afgerekend worden als uitbuiter van paardeigenaars.

Ik heb ze van het beslag gehaald, ze waren allebei ernstig kreupel en dat was haar reactie na 2 weken. Is dat zo onduidelijk?

Dus je denkt na alles wat ik al geschreven heb dat ik paarden op beslag zet?

Heeft het zin dat ik iets schrijf?

Christel Provaas schreef op dinsdag 7 oktober 2014, 21:03:


Laatste zin: "bedankt om me zover te krijgen om zelf te vijlen"

Kan toch niet met beslag.

Ik doe regelmatig vertalingen en correcties NL-Engels, maar andersom enkel voor de liefhebberij (paar artikels van Ramey, en eentje van Pat Wagner). Om die van hoofrehab te mogen vertalen en verspreiden moet het absoluut letterlijk zijn, ze kijken dat na (met google translate of wat?), en ik heb mails gekregen dat ik vertalingen moest aanpassen om letterlijker te zijn. (Als er iemand die vertalingen zou willen nakijken en mij verbeteringen doorgeven, zou ik ook erg appreciëren.)

Ik heb dat orthopedisch beslag er maar bijgehaald om een beetje achtergrond info te geven waarom het ineens zoveel beter was met die paarden, had absoluut niet met de bekapping te maken, ijzers afhalen is waarschijnlijk al genoeg als ze zo slecht lopen ermee.

Maar de dame heb ik inderdaad willen overhalen om de hoeven zelf bij te werken, en dat is gelukt.

Het gaat erom dat er vertrouwen moet zijn. En een ingewikkelde uitleg geeft geen vertrouwen.

Ik ben dus blijkbaar niet goed in online iets verduidelijken, maar in levende lijve heeft nog niemand geklaagd.

joop schreef op dinsdag 7 oktober 2014, 11:56:


En vandaag op PN FB gezien, toch wijdverspreid die gedachte dat een hoef niet zomaar kan genezen (volgens mij kan kraakbeen wel aangroeien, en het behoeft beweging):

"Omdat ik met zoveel verschillende therapien in aanraking ben gekomen, ben ik momenteel bezig met de opleiding tot fysiotherapeut en wil mij specialiseren in paarden. Toevallig zijn we diep op kraakbeen ingegaan en in hoeverre dat te repareren valt. Ik zou dat hier graag willen delen. Volgens de docente (Dr. In de Anatomie) is het praktisch onmogelijk kraakbeen te herstellen, omdat het slecht doorbloed is en er daardoor weinig stoffen aangevoerd kunnen worden. Kleine schades kunnen herstellen, maar dat duurt jaren en het betreffende gewricht mag nauwelijks worden bewogen. Erg lastig bij paarden. Via voeding komt weinig glucosamine aan in het gewricht omdat alleen al in de maag veel bestanddelen verteren/uit elkaar gehaald worden en de vraag is of de cellen die het kraakbeen zouden kunnen herstellen nog wel intact zijn. Vergelijk: het cement en de stenen zijn geleverd, maar de metselaars zijn er niet. Inspuiten van het gewricht met glucosamine geeft slechts kort verlichting, je zorgt met de extra vloeistof er eigenlijk alleen voor dat er meer vloeistof tussen het kraakbeen zit en het niet meer schuurt. Ik ben hier wel van geschrokken, mijn dierenarts raadde het mij als wondermiddel aan. "

Hallo Monique,

Ik heb het specifiek over hoefkraakbeen, dat zit niet in een gewricht maar rondom het straalkussen.

Dat ontwikkelt zich terug als een hiellanding terug mogelijk is, bij bv. hko.htm">hoefkatrolsyndroom.

Dat is iets dat gerapporteerd wordt door verschillende hoef-goeroes.

Hier Pete Ramey: http://www.hoofrehab.com/Rehabilitations_Pictures.html "Immobile at start, pasture sound in about one month; 6 months later, he's being comfortably ridden daily on all terrain. It is very important to note how much larger the "impact zone" behind P3 has become. sound, heel first impact is developing the lateral cartilages."

De bloeddynamica hoeftheorie van Bowker, uitgelgd in The Horses Hoof (1999) https://www.thehorseshoof.com/Bowker_navicular.html :
Bowker's hemodynamic flow hypothesis suggests this negative pressure is actually created by the outward movement of the hoof cartilage. This movement creates a vacuum action that sucks blood from beneath the coffin into the rear portion of the hoof.
"As the blood moves to the rear of the hoof through microvessels in the lateral
hoof cartilage, it dissipates the energy caused by its impact on the ground, much
like fluid-filled running shoes do," he said.
In developing this new theory, Bowker observed that horses with good feet have more blood vessels in the lateral cartilage of their hooves than those that had histories of foot problems.
Additionally, blood vessels in healthier animals were located inside the lateral
cartilage of the hoof, and the digital cushion on these animals tended to be made
of cartilaginous material instead of elastic tissue.

Hij heeft in "Care and Rehabilitation of the Equine Foot (CREF)" het eerste hoofdstuk "The concept of a good foot" waar daar ook op wordt ingegaan.

Ik heb onlangs op PN FB deze link gedeeld:
http://www.thehorse.com/videos/34609/is-the-hoof-smart-adaptability-of-the-equine-foot?

Dat is Debra Taylor (heeft ook 2 hoofdstukken in "CREF"), ze heeft het over intelligentie in de hoef.

Hier is een link naar een bespreking ervan van Rockley Farm Nic Barker:
http://rockleyfarm.blogspot.co.uk/2014/10/science-catching-up-with-feet.html

Dus, ja sorry dat ik niet meer lees over gewrichten, dat zal ook wel heel interessant zijn, maar in dat opzicht kan ik je niet verder helpen.

Monique Meijer schreef op woensdag 8 oktober 2014, 21:15:


Ik ben echt geen bioloog, maar ik vermoed dat hoefkraakbeen bij een hiellanding een enorme doorbloeding kan krijgen, en dat die daarom goed zal kunnen herstellen/ontwikkelen.

Ik weet absoluut niet hoe het kraakbeen van een gewricht doorbloed wordt.

Zelf heb ik al jaren last van mijn heup (van toen ik nog niet wist hoe hoeven te nemen van vreemde paarden), ik vermoed kraakbeenproblemen. Ik heb geen onderzoek laten doen of zo. Ik beeld me in dat het kan beteren elke keer ik een stap neem, maar het blijft knagen.

Deze studie nam kraakbeen cellen elders, maakte er een pasta van en bracht het aan op de plaatsen in de knie waar kraakbeen weggesleten was. 8/10 was er beter mee.
http://www.webmd.com/osteoarthritis/news/20060309/coaxing-knee-cartilage-to-regrow

Dit behoeft wel een (kleine) operatie.

De mensen die aan longecity forum deelnemen achten het wel mogelijk om kraakbeen te herstellen
http://www.longecity.org/forum/topic/60859-regrowing-cartilage-with-collagen-supplements/

Genen zijn ook niet het hele verhaal, wat over epigenetica? Dat geeft een beter beeld van de erfelijkheid.

e m kraak schreef op maandag 13 oktober 2014, 1:45:


Genen zijn een vehikel, maar het verhaal is de overerving of evolutie

"fittest" is gewoon het moderne woord voor wat in de bijbelevolutietheorie nu als "rechtvaardig" vertaald wordt.

Het woord ontleent zijn nieuwe betekenis aan het verstaan van het mechanisme zelf. Zo evolueren woorden.