Spirithorses schreef op zondag, 23 mei 2004, 2:46:


Daar zit zeker verschil in.
Maar van de 3 hengsten die momenteel hier wonen zijn er 2 niet hier geboren.
Op de ene uitzondering na die ik in vorige post ook genoemd heb, heb ik nooit grote moeilijkheden gehad. De meesten kwamen uit een of andere begrazing, en waren al op geslachtsrijpe leeftijd.


Als je daar wat aan doet dus (aan dat botvieren), heb ik het sterke vermoeden dat Navaho je erg dankbaar is en dat er wel het 1 en ander verandert.


ja, en er is ook altijd minstens 1 merrie bij (Elska) zelfs nu toevallig de anderen op een wei gezet heb om mooi te worden ('t is af en toe geen kijk met ijsco's in het voorjaar hoor, met die verharing).


Groeten, Egon

Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 22 mei 2004, 23:46:


Ja, en dat noem ik dus luisteren naar je paard
Wanneer je dit niet zou doen, komt dus alles alleen van jouw kant en ga je gewoon vrolijk door terwijl je paard er alles aan doet om duidelijk te maken dat het wat hem/haar betreft effe genoeg is geweest. Dan gaat een mens wat mij betreft dus 'zijn/haar wil opleggen', waardoor er van 'leren' geen sprake meer is en daarmee is de communicatie dan ook weggevallen. En wat je in je andere stuk hebt gezegd is helemaal waar Ingrid: 'Je paard/pony is de beste leermeester' (wij als mens moeten leren te luisteren...) :)

e m kraak schreef op zondag, 23 mei 2004, 3:12:


Nou zoals je weet heeft Navaho een spierbevangenheid opgelopen tijdens
het dollen met Cherokee, en dat was maar 1 1/2 uur in de wei, samen. Voor mij DE manier zoals het hoort, zonder inmenging van ons dus. Het probleem zit 'm dus in zijn heftigheid. Niks gewend, heeft bij zijn eigenaar wel een uitloop, staat dag en nacht buiten maar heeft te weinig plek om echt goed te rennen (spierontwikkeling/ conditie/ spelen etc) en te socialiseren, ook al heeft de eigenaar pal naast hem een haflingermerrie staan hoor, en dat gaat wel perfect als zij hengstig is....
Toen hij 'losgelaten' werd is hij redelijk uitgeflipt van plezier overigens. Kreeg door zijn heftigheid de dekking niet geregeld, we wisten dat als we ze een tijdje samen zouden laten het wel zou lukken en hij ook rustiger zou worden. Heus. Maar toen werd hij van het ene op het andere moment echt heel ziek waarbij wij in de eerste instantie aan een hersenbloeding dachten, maar het was dus spierbevangenheid.
Het probleem is nu dat wij het niet meer aandurven om hem erbij te laten, om herhaling van dit te voorkomen, hoe jammer ook. Het is niet mijn hengst en ik heb helaas het gevoel dat ik hem tegen zichzelf moet beschermen.
En de merries wijzen hem daarbij op een niet mis te verstane wijze zijn plek, heeft hij dus sch... aan, hij verkrachtte ze gewoon.Erg spijtig. De volgende keer laten wij hem dekken aan de hand. Dat is wat ik bedoel met "een verschil" , want ik weet zeker dat dit nooit gebeurd zou zijn als hij van jongs af aan in de groep had gelopen en door de merries opgevoed werd. Dus het lijkt soms zo makkelijk om te zeggen : Gooi ze bij elkaar en laat de natuur zijn gang gaan , ook al willen wij dat allemaal, er kunnen onverwachte zaken gebeuren. Ik ben het wel met je eens als je zegt dat hij zijn lusten moet kunnen botvieren en daarna vanzelf rustiger zal worden, maar daar krijgt hij nu de kans niet voor. Ik sta echter open voor oplossingen en nieuwe mogelijkheden, ik wil dat paard nog steeds graag in de groep maar weet niet hoe. Ze staan overigens altijd samen, ze kennen mekaar erg goed, maar nu zit dat draadje er nog tussen. Dus als je met me zou willen meedenken zou dat mooi zijn,Pien

josien schreef op zaterdag, 22 mei 2004, 21:21:


Bedankt voor jullie antwoorden. Ik zal zeker gaan beginnen met de grondoefeningen. De zomer komt eraan en het weer wordt beter dus dit is juist de tijd om hiermee te beginnen. In ieders geval had ik deze duw in de rug nodig om hiermee te gaan starten. Soms ben je te ongeduldig en wil je dit alles overslaan en gelijk buitenritten gaan maken terwijl je elkaar eigenlijk nog niet goed kent. Wij hebben haar nu pas drie maanden en ik heb met haar nog geen grondoefeningen gedaan.
Groetjes,
Neschka

Zoals jullie misschien hebben gezien is nu ieder hoofdmenu direct selecteerbaar door middel van "tabjes" direct boven de menu's.

Vinden jullie het een verbetering of maakt dit de website alleen maar rommeliger?

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op zondag, 23 mei 2004, 14:27:


hallo,

ik vind het echt een verbetering.
de site wordt op deze manier steeds overzichtelijker.

groetjes monique

Frans Veldman schreef op zaterdag, 22 mei 2004, 16:46:


Ja, die website heb ik gezien. Wordt je ook niet veel wijzer van behalve dat 'ie z'n video wil verkopen... geef mij maar liever een saaie .uni of .edu site waar inhoudelijk wat te beleven valt hoor


Dat is waar Parelli op zijn website naar verwijst... ik weet zelf niet eens wat er met "Vertical Flexion" precies wordt bedoeld, maar neem aan dat daar het ombuigen van voorwaartse naar oprichtende beweging mee bedoeld wordt, of in voor mij wat beter begrijpelijke woorden: het bevorderen van een dragende achterhand.
Maar ook op bijv. de canadese site wordt voor "gaited horses" en "gait regulation" verwezen naar level 3.


Wel, als er inderdaad "het bevorderen van een dragende achterhand" mee wordt bedoeld kun je er maar beter wel in gaan geloven nmm.
Maar vertel dan eens wat meer over hoe het precies verliep - hoe je praktisch ontdekte dat Jack niet alleen ongerieflijk draafde maar ook kon tölten en zelfs telgangen (en de hemel weet wat nog meer aangezien "5-ganger"...)? De volgorde van acties. Misschien snap ik dan wat meer van jullie 2, want in de regel gaat het per toeval ontdekken van tölt en vervolgens tölt genereren door "hoofd omhoog" dus niet goed, krijgt paard binnen afzienbare tijd een stijve rug van, en tölt daarna nooit weer....


Dan moet die "gang" er eerst wel wezen... een groen gangenpaard (jouw Jack was NIET groen zover ik begrepen heb - kon al heel goed draven en dat is een enorm voordeel) husselt alles nogal eens door elkaar, en dan zijn er nog een stuk of 10 op zich wel stabiele "gangen" en/of tussenvormen waar de gemiddelde liefhebber hier in Ned. nog nooit van gehoord heeft. Ik heb daar ooit eens een schematje van gemaakt op http://home.wanadoo.nl/ifijp/index2/ifijpgan.html
MAAR MIJN VRAAG WAS: Hoe START een beginner met een groen gangenpaard zonder teugeldwingelandij, maar ook (nog) zonder gangen? Hoe communiseer je het onderscheid tussen de gangen?
Ik kan me voorstellen als volgt: aanstappen/halthouden, en vervolgens galop als eerste want die zijn het makkelijkst, maar wat er tussenin zit is ingewikkeld en hangt ook nogal van de individuele voorkeur van paard zelf af. Galop moet je dan niet te vaak en vooral niet te lang doen, anders wordt dat de voorkeursgang en kun je net zo goed een Arab kopen in plaats van een gangenpaard; het gaat in eerste instantie alleen om het benoemen van de overgangen.
Maar stel dat we uitgaan van 5-ganger met voorkeur voor (te) lateraal, dan eerst draf proberen (dat kan ik tenminste zonder teugel uit de rest van de hussel isoleren). Van daar uit zie ik het toch niet anders dan dat de achterhand eronder moet voor tölt.
Maar er zijn dus een flink aantal andere mogelijkheden, zoals bijvoorbeeld 4-gangers (ik heb zelf trouwens geen ervaring met die zgn. 4-ganger-showtölters) die wel makkelijk draven maar die tölten echt aangeleerd moet worden. Hoe, zonder trekken en trappen, en mechanische truuks?


Uiteraard. Al mijn ge-OH met de ponies is al dan niet samengestelde signaalhulp. Als ik tegen de taxichauffeur zeg "rijden maar", of een haring bestel, is dat ook signaalhulp.
Maar DROP EN IK KUNNEN HET ALLEMAAL AL - en dat helpt de beginner met zijn groene gangenpaard niet! Ik vraag me daarentegen af wat de juiste weg er naartoe is zodat paard zichzelf niet lateraal vast zet. Dat is zo'n ontzettend veel voorkomend probleem. Met een zinnige werkwijze begrijpbaar formuleren helpen we heel veel ponies. Gewoon erg benieuwd naar de mening en ervaringen van anderen... en in de "ijslanderscene" schiet ik daar helaas niet veel mee op


Als SIGNAALHULP kan dat wel - als paard vervolgens in tölt BLIJFT zonder dat je dat moet "onderhouden" moet ie per definitie voldoende dragende achterhand gebruiken. Dan heb je geluk met een in dit opzicht heel makkelijk (of via andere weg reeds bijzonder goed beleerd!) paard dus... ik wil jullie wel es zien en genadeloos op film zetten
Ik denk dat Esther zo reageerde, vanuit een beeld van dombo's die CONSTANT hoofd omhoog trekken (en flink schoppen).


Ja maar nogmaals: dan moet die gang wel eerst aangeboden worden. Het is vooral het ontwikkelingsproces wat me interesseert want daar liggen de grootste moeilijkheden. De bevestiging ervan is niet moeilijker dan wat ook.

Groeten, egon

ik vind die theorie over gebruik van dekens en zweten en zo heel logisch klinken, maar bij mijn paard lijkt dat toch niet echt te kloppen...
het is een ruin van 17, en in de winter kweekt hij een super dikke wintervacht. zodanig dik dat hij niet meer droogt! echt waar! als ik gereden heb (en hij zweet al na 5 minuutjes, moet nochtans echt niet hard werken!) is hij heel erg nat. ik kan een uur met hem stappen, haalt bijna niets uit! dus gaat hij zo zn stal in. maar de volgende dag is hij op bepaalde plaatsen nog nat... ook als het dan een paar dagen wat warmer is begint hij op stal spontaan te zweten, en blijft meerdere dagen wak aanvoelen.
nu heeft hij al 2 jaar, door al dat zweten, zo rond december-januari last van dermatophylis, een bacterie waardoor hij op de plaatsen waar hij het meest zweet helemaal in korstjes komt (zadel, hoofdstel...), die dan uitvallen, en dan zijn het hele kale plekken...hij moet dan antibiotica krijgen, en moet elke dag gewassen worden, tot alles weg is.
de enige optie die ik nog heb, is hem de volgende winter scheren, zodat hij kan drogen als hij zweet...en hopen dat dat helpt...
als er iemand een andere oplossing weet?
groetjes, julie

e m kraak schreef op zondag, 23 mei 2004, 17:03:


Oh, ik heb een hekel aan hoofdhouding dwingelandij, dat doe ik bij mijn paarden nooit. Kan me goed voorstellen inderdaad dat ze daar een stijve rug van krijgen enzo.
Wat ik gebruik is psychologie en creativiteit, dat ontwikkel je goed als je met Parelli bezig bent.
Concreet kwam het er op neer dat Jack op de overgang van stap naar draf even "rommelde" met zijn benen, het leek mij dat daar iets tolt-achtigs in zat. De vraag was, hoe krijg ik dat eruit gereden?
Nu had Jack indertijd bij het buitenrijden altijd haast om weer naar huis te gaan, en zo'n motivatie is te mooi om te laten liggen! Hij probeerde steeds stiekum te versnellen, maar zodra hij begon te draven nam ik hem iedere keer weer terug. Hij ging dus steeds sneller stappen, tolten, in het begin twee pasjes maar, en dan viel hij in draf, en dan zette ik hem weer terug in stap. Van lieverlee werd die tolt-fase steeds langer, en uiteraard deed ik dan altijd net of ik niet doorhad dat hij aan het versnellen was. DAT vond Jack weer grappig, want nu kon hij toch sneller naar huis zonder dat ik hem tegenhield. Zodra hij eruit viel in draf zette ik hem weer stil. Het duurde echt niet lang of hij kon de hele weg naar huis terug tolten, aan een los teugeltje. Nu nog een "hulp" ermee associeren, het "rommeltje" langzaam omzetten in een redelijk zuivere tolt, en ziezo, je hebt een paard dat aan een los teugeltje naar believen kan stappen, draven, tolten of galoperen! Telgang kan hij ook, een enkele keer mag hij van mij rentelgangen, maar echt fantastisch vind ik dat niet. Hij wordt dan al snel erg lateraal in de andere gangen.


O ja, dat was indertijd een hele frustratie. Ik heb wat keren over de rand van mijn zadel gehangen om te kijken wat ie nu weer voor gang had uitgevonden. Ik geloof dat alle varianten wel eens gepasseerd zijn.
De meeste daarvan heb ik snel weer overboord gezet, wat nog wel bruikbaar is is dat hij naar keus een 3-takts of 4-takts galop kan uitvoeren.


Zo dus.


Oh, nou, stel je er niet teveel van voor. Een draver is geen IJslander, ze worden niet gefokt op de tolt, het is iets dat je bij veel dravers er gratis bij krijgt, en de aanleg verschilt per individu. Als ze al tolten is het lang niet zo gerieflijk als bij een IJslander of Paso, en de taktzuiverheid is vaak ook ver zoek.
Jack kan tolten maar hij loopt vrij snel tegen zijn grenzen aan met de voorhand. Voorwaarts als hij is probeert hij toch tempo te pakken en gaat dan aan de voorkant een beetje meegaloperen, het wordt dan al snel rollen. Ik heb veel dravers gezien die een veel betere toltaanleg hebben...

Groeten,
Frans

julie meulebrouck schreef op zondag, 23 mei 2004, 17:07:


Is dat een probleem?


Tja, misschien kan hij met zo'n vacht beter niet in een stal gaan staan? Bij mijn paarden heb ik dit soort problemen niet want die gaan pas naar binnen als ze het koud hebben, en uiteraard zweten ze dan niet.


Misschien krijgt hij wel een erg dikke wintervacht. Kan het zijn dat hij een mate van Cushing heeft, ook gezien zijn leeftijd?
Misschien dat de bacterie niet door het zweten komt maar overgebracht wordt door zadel of hoofdstel?


Je kan hem ook buiten zetten, dan droogt hij waarschijnlijk wat sneller.
Scheren lijkt me niet zo'n goede optie, want dan kunnen ze het weer te koud krijgen, dan moet er een deken op, en dan is de temperatuurregulatie foetsie. Hij zal dan vaak bezweet raken onder de deken, en dan ook nog eens slechter drogen. Hetzelfde effect als onder het zadel maar dan onder het hele dekenoppervlak.

Groeten,
Frans

Nieet dat ik de felheid van de discussie weer wil aanwakkeren maar (na mijn
verblijf in Frankrijk) wil ik nog een paar overwegingen toevoegen aan de
discussie. De discussie vind ik heel interessant en bij mij leven die vragen
ook. Ik heb dus slecht overwegingen, geen antwooden.

1. de vraag mbt de bloedverdeling (maagdarmstelsel of bewegingsapparaat);
als die in disbalans komt ontstaat de verdeelsleutelshock.Normaal staat
slechts een deel van het vaatstelsel "open". Vitale organen (hart hersenen
longen lever een nieren) worden altijd van bloed voorzien. Vervolgens
"bekijkt" het lichaam welke functie op het moment ondersteund moet worden.
Shock = als de bloedvoorziening van vitale organen gevaar loopt. Dit kan
door bloedverlies, allergische reactie (anafylactische shock); vergitiging
bij infectieziekten (hoge koorts) waardoor de spiertjes van de bloedvaten
verlammen en de zaak tegelijkertijd open gezet word en de
verdeelsleutelshock (er is plotselinge vraag tegelijkertijd); er ontstaat de
neiging tot "flauwte"of flauwvallen doordat de hersenen efkes te weinig
krijgen. Als een mens flauwvalt herstelt het systeem zich. Verdeelsleutel
komt voor bij bijv. ernstige schrik waarbij allee buikvaten open gaan staan.
Je belast dus het aanpassingsysteem . Het is dus niet zozeer gevaarlijk
alhoewel de gevolgen (vallen bijv.) wel gevaarlijk kunnen zijn. Da's wat ik
erbij kan bedenken. Het ene organisme stelt zich denk ik makkelijker in op
een veranderde situatie dan de andere. Er zullen paarden zijn die de
aanpassing makkelijk doen en de switsch van bewegen naar verteren en vice
versa. Soms word spijsverteren ook simpelweg uitgesteld (even vertraagd)
door het lichaam.

2. Over de gras en supplementendiscussie die mij ook intrigeeert. Ik weet
niet wat het juiste antwoord is. Ik weet wél dat (voedings0defiicienties
gemakkelijk gecompenseerd worden in het lichaam. Te weinig suikers: dan word
dit uit vetten gemaakt door de lever, te veel koolzuur bij longproblemen dan
vangen de nieren dit langzaamaan op. Het gaat dan wel om een aanpassing op
termijn.
Tis dus verdomd lastig om stellige uitspraken te doen. Daarbij, ik heb geen
discipline zó vaak van inzichten zien veranderen dan de voedings- en
dieetleer. Misschienn is het nog niet te weten allemaal. Maar het blijft een
interessante vraag......

Met vriendelijke groet,
Ellen