Malenka schreef op donderdag, 10 februari 2005, 22:24:


Hoi Hans,

Nen wel gemeende en dikke proficiat ! Vooral voor U Like hé, haha, want die heeft ze tenslotte allemaal naar huis gelopen ...
Keep up the good work !

Groetjes,

Sabrina

Spirithorses schreef op maandag, 14 februari 2005, 14:30:


Hoi Pien,

Ik ken dat ! De paardenwereld zit vol paradoxen.
Een van de meest voorkomende is : 'oeps ik kan mijn paard niet houden'. Maar ze rijden dan wel met een heuse zweep (grrr) en met sporen ????????? What's the sense in that ?
'Oh ik rijd western !'. Natuurlijk datte, er ligt toch immers een westernzadel op de rug van het paard ...... Duh, ....
Soms staan mensen gewoon niet open voor opbouwende kritiek. Als je ze raad geeft, dan steigeren ze meteen ! Ze voelen zich direct aangevallen. Ik ken enkele mensen waarvan ik mij echt iedere keer afvraag waarom ze in hemelsnaam op een paardenrug kruipen. Iedere keer ze moeten rijden is voor hun (om dan nog maar te zwijgen voor hun paarden) een marteling !!
Ik heb al dikwijls gezegd : Mensen omgaan met je paard en ermee rijden moet leuk zijn ! Geen marteling. Anders kun je er het beste mee kappen.
Sommige mensen zien het nu eenmaal als een vorm van prestige en luxe. Paarrijden is chique .... en jammer genoeg valt hier niet veel mee aan te vangen. Je kan daar uren staan prediken over vanalles en nog wat, maar het valt toch in dovemansoren.
Laatst was ik wreed geïrriteerd. Ik stond buiten te babbelen met iemand en er kwam aan amazone (?????) aan.. Ze moest de straat oversteken, maar het paard had het blijkbaar niet zo begrepen op het verkeersbord dat op de hoek van de straat staat. Meteen begon ze het beest uit te kafferen voor alles wat lelijk was, en hem te slaan als een halve gekkin ! Ik sloeg het tafereel hoofdschuddend gade. En net toen ik aanstalte wilde maken om me naar daar te begeven, schoot het paardje als een bezetene de straat over. Heel gevaarlijk leek mij, want ze was opgegaan in het slaan, brullen en tieren dat ze de aankomende wagens compleet negeerde. Ze hield halt bij ons, want blijkbaar kende ze de persoon die bij mij stond. Het paard zwetend, schuimbekkend, het wit van de oogjes zichtbaar, hyperkinetisch. Compleet over de rooie. En zij : 'Pffff, amaai, ik ben dan toch de straat overgeraakt. Hij wou niet, maar ik heb hem de straat overgeslagen, en ge ziet het is gelukt'. Ze was er nog fier op ook he. Op dat moment begint mijn bloed te koken. Dan kan ik mijn mond niet houden. En het onvermijdelijke gebeurde. Het zat er tegen ! Ik zei haar, "en nu ben je trots zeker ?! Je zou beter afstappen, te poot naar huis gaan, en dat paard overlaten aan iemand die er wat meer van kent dan jij. En dan zie je ze kijken : 'Oh ja, hoe moet het dan volgens jou he ?" Zo met een houding van : hierse se, zij weet het. Ik had geen zin om dat mens een preek te doen. Je kan onwetend zijn, maar je zou toch al wel moeten weten dat slaan niet de oplossing is. Bovendien op die momenten hou ik het kort en krachtig. "Heb ik toch al gezegd, in jou geval afstappen en ofwel leren op een paardvriendelijke te rijden, of anders in therapie gaan". Die was echt razend, bij hysterisch he !!!
Ik weet het, ik weet het, grof, grof, grof MAAR ik spreek dan in de plaats van het arme paard, dat net daarvoor zo'n 20 zweepslagen gekregen heeft om dat het angstig was en ergens niet voorbij wilde gaan, omdat het alle vertrouwen in de ruiter verloren had. Ik praat dan in de naam van het paard, dat zonet door de ruiter op zijn rug zwaar in gevaar gebracht is omdat als een bezetene op hem zat te meppen. EN dit voor niets !
En dat rechtvaardigd veel.
Afin moraal van het verhaal Pien, er zullen altijd zo van die mensen en die dagen zijn .....
Maar bedenk dan, dat jij het probeert anders te doen. EN dat is toch al beter dan helemaal niets. Stel dat alle mensen zo moesten denken ...

Greetz

Sabrina

Spirithorses schreef op maandag, 14 februari 2005, 18:57:


Er zijn inderdaad mensen die het anders willen aanpakken. Maar jammer genoeg zijn er ook nog velen die zo vastgeroest zitten in het oeroude patroon. Als je dan met een paard of een persoon bezig bent, dan staan ze wel heel geïnteresseerd te luistervinken aan de balustrade van de paddock. Maar achter je rug gaan ze dan toch nog effe naar de personen in kwestie om hun verhaal te doen. Kwestie van wat tweedracht te gaan zaaien bij de groentjes. Zo was ik eens een paard aan het beleren dat al 7 jaar was. Het was een ruintje dat altijd al in de weide had gelopen, helemaal niet schuw, maar nog nooit een zadel, laat staan ruiter van dichtbij gezien. Iemand die ik ken kocht het dier. Nu moet je weten dat zij nog nooit op een paard gezeten had om het zo te zeggen. Ik raadde het af, maar hij was goedkoop, enz ....... Wie ben ik ??? Dus mij werd gevraagd om het beestje te beleren.
Ik ben toen begonnen met het alom beproefde grondwerk. Alles verliep prima. Nu het toeval wou dat de schoonzuster des huizes - die meent dat ze ook het warm water uitgevonden heeft, en thuis over een dik boek met als onderwerp 'hoe verzorg ik een paard' beschikt - stond te kijken. Ze was erbij toen ik de eerste keer het paardje besteeg. Ik ondervond geen problemen, maar ik had ook niet anders verwacht ..... EN dan komen ze met de commentaar. Ah maar ja, das een paard dat al zadelmak was. Nietes, dat paard was nooit eerder bereden, noch mee gewerkt. EN dan komen ze met hun horrorverhalen. "Maar ja, wij hebben ooit een fries zadelmak gemaakt, en die stijgerde nog maar als je nog maar naar die stijgbeugel wees". Maar hoe kunnen ze nu iets bereiken als ze nog nooit van grondwerk hebben gehoord. Ik zei haar : "EN wat bewijs je nu ? Dat omdat je op een bokkend, of stijgerend paard rijdt, je een beter ruiter bent als ik ?? Moet ik op een paard kruipen, dat me overduidelijk zegt dat het er nog niet klaar voor is, enkel om jullie wat spektakel te bezorgen ?'. Dan ben je hier verkeerd, de bioscoop is ergens elders. Hier draait het om het paard. Je ziet ook daadwerkelijk dat ze er geen snars van begrijpen.
Het gaat hen nog altijd veel te zeer om paradoxen en om het temmen van het grote wilde paard, hoe wilder hoe beter. Want ze willen iets bewijzen, maar wat bereiken ze ? In mijn ogen niets. Een onbetrouwbaar gefrustreerd paardje.
Een maand later bracht ik een ander paard onder het zadel. Weer het gebruikelijke, grondwerk, stap voor stap proces. En weer zagen ze mij na enige tijd het paard bestijgen alleen, zonder hulp, zonder de minste problemen ..... Toen stonden ze daar weer met hun mond vol tanden. Want keer op keer gebeurd hetzelfde. EN toen riep ik, TOEVAL ? Ze zijn toen doorgegaan, zonder iets te zeggen, waarschijnlijk nog wat in hun grote dikke paardenverzorgboek gaan lezen.
Pas op he ! Er zijn heeeeeeeel veeeeeeel goede boeken. Maar ik bedoel die dan waar in staat beschreven hoe je een paard scheert, hoe je een deken opdoet en welk het zwaarste bit is ... You know what I mean.
Bij ons komt het paard op de eerste plaats.
Maar helaas ....... Maar we blijven idd posi hoor !

Hoi Inge,

Met al het heen en weer geschrijf hier over clickeren, werd mijn interesse opgewekt. Ik ben dan eens een kijkje gaan nemen op je webstek en ik vond het stukje waarin je met Punkie aan de slag gaat, ongelofelijk plezierig om lezen. Het werkte zo aanstekelijk dat ik het eens met mijn Donna wou proberen. Ze leek me de geschikte kandidate. Een 12-jarige haflinger merrie Donna, waarvan de grootste hobby en fascinatie, je raad het al 'fretten' is.
Ik gewapend met mijn doos paardensnoepjes van de boerenbond ... ha, ha. Haar favoriet de stal binnen. Wijken voor druk, en beleefd zijn kent ze al. Ik heb het op stal gedaan omdat we daar effe niet gestoord werden. Ze zag me natuurlijk graag komen met de doos. Die hebik met opzet meegenomen, omdat ze dan zeker wist dat er wat te bikken viel en ik haar dan goed kon leren dat aan de doos niet gefriemeld wordt, omdat dat toch niets opleverd. Staldeurtje open, Ponky deed een beleefd stapje achteruit en dan die blik .... 2 Bruine kraalogen die vaonder een dikke bles je vol nieuwsgierigheid aankijken. Op 5 minuten had ze dik in de snuit wat er van haar verlangd werd en hoe ze een lekker snoepje kon verdienen. Het moment waarop ze het snapte was heel grappig. Ze had al verscheidene malen ondervonden dat mijn hand aanraken een lekker snoepje opleverde. Maar toch wou ze nog wat in de doos snollen. Niet dus. Doos achter de rug. Niet juist dus. Ik hield mij.
Toen stond ze daar te kijken met zo'n blik in der ogen van .... wat ga ik nu nog eens proberen.
Doos terug van achter de rug, en mijn andere arm en hand zijwaarts gestrekt zodat ze zich duidelijk moest verplaatsen om mijn hand te kunnen aanraken. Ze stond daar voor mij, die blik was goud waard. 'Wat zal ik doen, de doos, neje, dan maar effe naar het hand kijken, maar niet aanraken'. Nog een duidelijke blik nar de doos ... en dan ..... Tada !!!!!!! Zwiept ze haar hoofd naar mijn hand en tikt met haar neus mijn hand aan. Ze brengt haar hoofd terug naar de midden. Ze werd onmiddellijk beloond of course ! Bingo. Snappie, snappie. Tik die hand maar, huuuuh nog een snoepje. hand boven het hoofd, Huuhuuh dat dan ik ook, tik de hand maar aan en joepieeeee ! Ze vond het superleuk. Niks meer in de doos neuzen, die hand dat is belangrijk. Helemaal niet opdringerig of onbeleefd (maar dat kende ze al). Ze wist niet van ophouden.
Met mijn ander paard een halfbloedarabiertje, duurde het wat langer. Ze is nogal de shy type zeker in haar stal. Ze staat beleefd voor je te wachten tot ze iets krijgt, lust wel doodgraag die snoepjes, maar is niet zo op eten gefixeerd. Met een heel verlegen blikje in de ogen pakte ze de snoepjes aan. Ze wou even aan de doos friemelen, maar als ik zeg nee en haar de clou naar mijn hand geef, klapt ze dicht. Dan heeft ze zoiets van, dan wacht ik wel, zeg jij het maar. Maar ze zal nooit zomaar de de hand aanraken. Met haar ga ik het buiten proberen, daar is ze meer op haar gemak. Donna stond tijdterwijl heel het gebeuren gade te slaan over haar muurtje. EN bleef maar knorren alsof ze wilde zeggen : "Kom maar hier, laat die dommerd maar, ik ben slimmer, ik weet het wel". Ik ga hier wel wat verder op ingaan, want het was eigenlijk best leuk. Zeker als je dan zo'n paard heeft die er zo'n schattige kop op heeft staan. Lachen ....... Dat wel. Je kunt echt lol maken met je paard, en zeker met Donna.
Wou ik gewoon effe melden.
Zijn er eigenlijk in het kort nog clinics die je geeft in België ?
Groetjes,

Sabrina

e m kraak schreef op woensdag, 16 februari 2005, 23:21:


Beste Egon,

Ik kan me best voorstellen dat je tegen castratie bent en ik respecteer dan ook je mening. ik zelf ben er ook niet tuk op. En wat zou de wereld fijn zijn als alle paarden zomaar vrij in kuddeverband konden rondlopen. Vrijelijk hun ding doen, zonder enige vorm van controle of geboortebeperking .... Mooie utopie. Maar helaas, er is nog zoiets als de realiteit. We weten allemaal dat de rol van het paard verschoven is over de eeuwen heen van wilde mustang op de prairie naar 'gedomesticeerd' werk-, last- en nu dus in heel veel gevallen hobbydier. Menig eigenaar van paarden die ze hobbymatig houden, zijn allang blij als ze een pensionstal vinden met ruime weidegang. Men is maar al te blij als men zijn paard samen met soortgenoten kan laten genieten van een aangenaam verblijf op de weide. Beter dat dan ze 24/24, 7/7 in een box van 3 bij 3 te zetten. Niet ? Je kan zeggen, zet de hengst dan maar appart. Juist ja, maar is dat dan gezond voor het beestje zijn psyche ? Oh nee, want paarden zijn kuddedieren, en die horen samen te staan. Wat dan ? Hem er gewoon bijzetten en hupsakee, laat hem maar begaan, met alle gevolgen van dien ? Zie het al voor je ? Ik sta met mijn merrie op een pensionstal. Ze staat daar leuk te wezen op de weide met haar soortgenoten (ruinen en merries). Komt daar plots iemand aanzetten met een hengst. Laat maar los ? Ik dacht het niet. Duw hem maar op de stal ? Ik dacht het niet. De andere paarden op stal ? Dacht ik ook niet .... Wel we kunnen hem isoleren en in een goed omheinde paddock of weide zetten alleen ! Ja dat is het, of toch niet ? Oh ja we kunnen ook nog afwisselend de paarden buitenzetten, juist ja. Alle merries binnen en dan mag hij met de ruinen wat spelen. Dat kan een optie zijn ja. Zo vind je altijd wel een oplossing. Feit is nog altijd dat vele stallenhouders met weidegang hengsten gewoon weigeren. Wij zijn niet allemaal zo geprivilegeerd om een eigen stuk land te bezitten dat groot genoeg is om de paarden ongecontroleerd hun ding te laten doen. Conclusie : paarden mogen alleen gehouden worden door mensen die heeeeeeel veeeeeeel land bezitten en tegen castratie zijn, en de paarden hun ding laten doen. Ieder ander persoon die hobbymatig een dier houdt moet er dan maar mee kappen, want die is niet paardwaardig ! Juist ? Als je een hengst niet hengst kan laten, dan ben je ongeloofwaardig en niet-consequent ???? BIjgevolg mag je geen paarden houden ??Als ik het zo zie. Als ik denk aan alle ongewenste veulens die zo geboren kunnen worden, alle ellende dat het met zich mee kan brengen .... Dan word ik misselijk. Ok, als het niet nodig is dan ook niet voor mij. Als ik thuis enkel hengsten heb, moet er dan gecastreerd worden ? Nee. Als ik een dekstal heb ? Nee ook niet. Als ik er niemand mee tot last ben ? Nee. Als het veroorloofd is moet het voor mij ook niet. Maar als hij op de weide tussen de merries moet, mee op buitenrit tussen de merries, kortom een leven tussen merries en ruinen, zonder ongewenste dekkingen ? Ooit al eens de benen van een hengst in je nek gehad tijdens een buitenrit ? Ik zelf niet, maar iemand destijds die meeging wel. Oh ja, das gebrek aan controle dan zeker ? Of was het hormonaal ? Oh ja, ik weet het. Dan moet je maar niet rijden ... want dat is ook niet natuurlijk, zeg mensen ....
Enkel in deze gevallen vind ik het wel kunnen, welliswaar door een goed dierenarts en op een correcte manier (goede verdoving en verzorging). God nu ben ik een slecht paardmens !
Om dan zomaar iemand te gaan aanvallen omdat die een ruin koopt en niet een niet-ruin vind ik nogal en zwak. De persoon in kwestie zocht hier een oplossing voor haar probleem. En op haar afgeven of op anderen helpt noch haar, noch het arme paard. Nogmaals je kunt tegen castratie zijn, maar de wereld is niet anders helaas. het is niet omdat je een ruin hebt, je ineens onnatuurlijk bezig bent en je een slecht paardmens bent. Dromen is mooi, maar daar tegenover staat nog altijd wel de realiteit. Maar ik vind het heel knap van je dat jij jouw overtuigingen en dromen kan naleven op jouw thuisfront. WIj respecteren dat ook, maar kan jij dan hetzelfde doen en wat meer rondom je heen kijken en de realiteit zien. Misschien niet zo mooi, maar het helpt wel om het een en het ander in een andere context te zien.

Groetjes,

Sabrina

Anne-lauren schreef op woensdag, 16 februari 2005, 21:22:


Hoi Anne,

Arm beestje. Zeker de vet erbij halen. En toch nog eens goed laten nakijken. Hem als desgevallend het zootje ontstoken is, afdoende ontstekingsremmers laten toedienen. Peniciline wordt dan zeer veel gebruikt. Als ontstekingsremmer en pijnstiller. Zeker ook verlichten met een heel lichte koude waterstraal (nevelen).
Zeker goed in het oog houden, want ik heb zelden gezien dat paarden er zoveel last van hebben. Gewoonlijk lopen ze de dag erna alweer gewoon rond.
Leuk is anders

Groetjes,

Sabrina

susan garritsen schreef op donderdag, 17 februari 2005, 12:03:


Hoi Sue,

Als je een handige Harry in huis hebt die kan smeden, dan ben je goed af, ha ha.
Anders kan je terrecht voor hooiruiven bij mensen die aan stallenbouw doen. ZIj verkopen ook andere staltoebehoren zoals voederbakken en drinkbakken. Het zijn dan gewone hooiruiven die normaal in de stal aan de muur worden bevestigd. Deze kunnen eender waar worden bevestigd. Dus ook in de weide tegen een paal. Het deksel dat zul je er dan zelf maar op moeten bricoleren !

Groetjes,

Sabrina

Trudy schreef op donderdag, 17 februari 2005, 14:35:


Hoi Trudy,

Vraagje waar te krijgen ? Wordt dit ook nog gebruikt voor andere aandoeningen ofzo. Is het iets handig om in de apotheekkast voor paarden te hebben ?

Greetz

Sabrina

Inge Teblick schreef op donderdag, 17 februari 2005, 17:30:


In Brecht ? Dat zou inderdaad fantastisch zijn, want dat is zowat in mijn achtertuin. Zeker laten weten ! Duffel is nu voor mij ook niet het einde van de wereld. Ikzelf ben van Schilde dus ... Niet ver.

Het is inderdaad zoals je zegt, soms verwachten we teveel. Yitta vergt een heel andere aanpak dan Donna. En waarschijnlijk omdat het met Donna zooooo vlotjes verliep, dat ik dacht ....
Ze is al heel onzeker op zich. In alles wat ze doet. Een verlegen angsthaasje. Maar achter die facade een fantastisch paard, ze wil wel moedig zijn.
Ik heb haar van haar 8 jaar. Van de eerste 8 jaren in haar leven weet ik, dat ze nooit veel affectie heeft gekend. Daarom is ze ietwat afstandelijker. Waarschijnlijk ook een trauma opgedaan in de trailer, want als ze er nog maar een geparkeerd ziet staan, gaat ze al over de rooie. Constant verkeerd gereden en gekweekt voor de renbaan .... Dus een heel erg ontwikkelde vluchtreflex. Maar in die 6 jaar dat ze bij ons is, is ze al heeeeel veeeeel veranderd. Maar haar moet je inderdaad met fluwelen handschoentjes aanpakken. Een echt juffertje.

Groetjes,

Sabrina

e m kraak schreef op donderdag, 17 februari 2005, 17:04:

Ja,ja. De gevolgen voor de persoonlijkheid ! Kan ik me in vinden maar wat zijn de gevolgen van overbevolking in de paardenwereld. De ongewenste veulens die geboren worden en waar geen geschikte thuis voor wordt gevonden. Ik zou nooit een hengst laten castreren omdat ik hem niet aankan, ik zou zowieso NOOIT een paard kopen dat ik NIET aankan. Maar een hengst van merries scheiden is nooit een menselijke keuze. Indien je geen veulens wenst is dit een keuze van het gezond verstand !
Ik heb zo'n buurman. Leven en laten leven. 2 katten in huis gehaald, laat maar lopen, laat maar kweken ! Katnatuurlijk. Binnen de kortste keren werd de buurt geteisterd door wel 40 katten. Waarvan 80 % incestkatten. Inenten ? Verzorgen ? Nee waarom ? Resultaat, allemaal creveren van de katteziekte, vlooienplaag !
Uiteindelijk heeft de dierenbescherming alles komen ophalen en laten inslapen. Is dit goed ??????? Na de katten heeft hij een hond genomen !
Hij heeft ze ooit eens toen ze loops stond 'opzettelijk' (hij zegt van niet, maar we weten wel beter) bij de overbuurman gezet. Resultaat van de vrije liefde tussen dieren ?? 9 Kleine hondjes. 1 Heeft hij gehouden, ja een reu ! Maar hij is ook tegen castreren en sterilliseren , vanwege de portefeuille welliswaar. Dus binnenkort : na incestkatten, nu ook incesthonden ! Tof. Moet het dan zo volgens jou ?
Het hart, en de vrije liefde tussen dieren of het gezond verstand ????? Nou geef mij dan maar het gezonde verstand.
Veel land, veel tijd, alles opofferen, jaja. Ik hoor het graag. Kom uit die hoge toren. Maar ach weet je nobody's perfect. Of toch wel jij ? Sorry maar ik vind het allemaal een beetje te radicaal.


Groeten

Sabrina

Tycho schreef op vrijdag, 18 februari 2005, 19:53:


Dat zijn de echte mannen sie ! .
The good life ! Niks mis mee, integendeel !
Binnenkort staan mijn paarden bij mij aan huis tijdens de wintermaanden. Als ik dan mijn kop buitensteek zie ik ze 120 meter verderop al staan ! Niks mooier.
Kan ik bij mij thuis eens lekker de interne stalkknecht uithangen ! ha,ha.
Heerlijk toch !

Groetjes,

Sabrina

Trudy schreef op maandag, 21 februari 2005, 13:43:


Neee
Als dat maar goedkomt ..................

marjolijn schreef op maandag, 21 februari 2005, 16:54:


Tja .... Soms zeggen beelden meer dan woorden. If you know what I mean. Sech by the way, is dat een foto van jouw paardjes die hierbij staat ? Wat een schattigerds zeg. Ik kan het niet helpen ik val op zo van die knuffelberen met een dikke manenkam .. Wordt ik gelijk week van. Wil der van die van mij ook wel een opzetten, maar moet nog uitzoeken hoe en waar ...

Groetjes,

Sabrina

Spirithorses schreef op maandag, 21 februari 2005, 19:02:


Hoi Pien,

Awel (om het op zijn Antwerps te zeggen). Daar heb je nu eens een punt Pien.
En persoonlijk vind ik ook dat eenieder zijn paard moet geven waarvan hij denkt dat het goed en verantwoord is. En natuurlijk, natuurlijk ..... Hooi is natuurlijk en daar krijgen die van mij hopen van; luzerne is natuurlijk, wortelen, bieten, appelen, allemaal natuurlijk. En over dat schepje korrelmengeling, daar gaat men dan moeilijk over doen ? Ik zie dat als een vervollediging van hetgeen ze al krijgen. Ik zie het probleem niet. Als ik mij halfbloedje niet voldoende gras kan bieden, en zet ze enkel op hooi, dan valt ze ook in op de flanken. So .... ? Moest ik een zwangere merrie hebben, dan zette ik ze ook niet op een dieet van hooi en luzerne en gras. Dan zorgde ik ervoor dat ze alles binnenkreeg dat maar enigzins nodig is, idem dito voor het veulen in de groei. En laat iedereen dan maar zanniken over hoe slecht brokken wel zijn. Ik hoor hier geregeld vallen (en dit is geen aanval hoor) dat er haver gegeven wordt. Ok natuurlijker dan een conditiemengeling (bestaande uit wat gerst, brok (oei), wat maïsschilfers en ietwat melasse). Maar als ik zuivere haver aan mijn HB geef, die al redelijk temperamentvol is ... dan weet die binnen de korste keren met zichzelf geen blijf meer. T'is niet zo dat ze dagelijks heel wat moet werken hoor. Lekker buiten op de luie krent. Mijn haffie heeft dan ook weer niet al te rijk voedsel nodig (bevangenheid, aanleg om te zwaar te worden, dempigheid enz...). Voor beide paarden is het dieet anders. Wat ik wil zeggen is dat wat voor een paard werkt daarom niet voor een ander werkzaam is of het goede is. Alles is afhankelijk van het ras, de gegeven situatie in tijd (drachtige merrie, veulen), de te verrichten arbeid, .... Het hangt af van zoveel verschillende factoren.
Dus ja wat voor het ene paard goed is, is voor het andere slecht. Gelukkig weet ik wat voor die van mij goed is en dat he, is het allerbelangrijkste. Ik raad iedereen aan omdat zelfde te doen. Wil je dat veulen voeren, doen, wil je de merrie bijvoederen die zoogt, doen.

Nog eens de vraag. Wat is natuurlijk ? Ik rijd ook zonder ijzers, heb ook mijn hoofstel gesloopt, probeer ook zo'n natuurlijk voedingspatroon voor mijn paarden te volgen. Maar dat schepje mengeling die ze krijgen (want het is niet zuivere brok) maakt dat dan dat ik niet op een natuurlijke wijze met mijn paard bezig ben ? Er zijn dingen die ik zie in de paardenwereld ik velllllllllllllllllllllllllllllllllllleeeeeeeeeeeeeeeeeee erger vind hoor ! Dingen die regelrecht indruisen tegen alles wat met paardnatuurlijk te maken heeft. Dingen waarvan ik hier geen opsomming ga maken. Dus wie gaat er nu morren over wat brok ? Nou ik niet.
We doen allemaal ons best Pien, en zo hoort het. Of dat proberen we toch te zijn.

Jaydot schreef op maandag, 21 februari 2005, 22:10:




Sorry.