sannie schreef op woensdag, 1 september 2004, 21:57:


Het was mij zowiezo een raadsel maar ik vond het frappant dat de de dierenarts die afgelopen cursus hier was ook voor een raadsel stond hoe ze ooit die buigproef hebben verzonnen. Bij de buigproef belast je namelijk de strekker, niet de buigpees. En bij HKO is het juist de buigpees die over het hko.htm">hoefkatrol loopt die pijnlijk is.

Met een buigproef kun je ieder paard kreupel krijgen.
Enne, waarom zou je die proef iedere week moeten doen? Om je paard aan de proef te laten wennen? Lijkt me ook een vreemde theorie...

Groeten,
Frans

Inge Teblick schreef op donderdag, 2 september 2004, 8:05:


Mee eens, behalve dan dat het woordje "negatief" erg negatief overkomt bij de meeste mensen.


Vraagje. Hoe hou jij je paarden op de wei? Staat er een afrastering met misschien zelfs stroom er op? Of leer jij dmv de clicker dat je paarden op de wei moeten blijven en heb je geen afrastering meer nodig?
Wat dat laatste betreft, is het wel mogelijk om je paarden te leren met behulp van de clicker "tot hier en verder mag je niet komen" en dat dit aangeleerde ook de nacht overleeft?

Afrastering is volledig en uitsluitend gebaseerd op negatieve bekrachtiging en avoidance learning.
Tis wat cru om te zeggen, maar een stroomschokervaring met de afrastering (negatieve bekrachtiging) werkt snel en blijft heel lang hangen, ook als de stroom eraf is. Een beloning met worteltjes (positieve bekrachtiging) heeft de neiging veel sneller uit te doven als de zak met worteltjes eenmaal leeg is.

Het is dus maar net wat je wilt bereiken. Voor beiden is een plaats denk ik.

Groeten,
Frans

Inge Teblick schreef op donderdag, 2 september 2004, 10:13:


Toe nou. Je begint het nu op de persoon te spelen en daar wordt de sfeer niet beter van. Dit lijkt me niet nodig, toch?

Waarschijnlijk begrijp ik niet wat jij wil zeggen en snap je dus mijn antwoord niet.
Ik wilde er alleen maar mee aangeven dat je niet alles met clickeren kan aanleren en dat voor sommige dingen "negatieve bekrachtiging" een betere optie is.
Dat Parelli e.d. dus niet per definitie minder goed is omdat dat uitgaat van negatieve bekrachtiging.

Ik schreef in mijn mailtje ook dat ik het met je eens was. Ik begrijp dus niet waarom je nu op zo'n manier reageert.


Waar het mij om ging was duidelijk maken dat de snelheid van leren niet altijd sneller is met positieve bekrachtiging, zoals velen denken, en dat dingen die geleerd zijn met negatieve bekrachtiging vaak wat langer blijven hangen.

Om die reden krijg ik ook geen beloning als ik mij aan de snelheid hou maar een straf als ik die overschrijdt.

Groeten,
Frans

e m kraak schreef op donderdag, 2 september 2004, 11:29:


Dat is zo. Misser van mijn kant.

Groeten,
Frans

Inge Teblick schreef op donderdag, 2 september 2004, 11:32:


Ok, ok. Ik was in de war voor wat betreft het begrip "negatieve bekrachtiging", dacht dat hiermee "straf" bedoeld werd in plaats van "beloning". Vandaar de verwarring. Geheel mijn fout.


Klopt. Ik denk echter dat velen "negatieve bekrachtiging" als iets "negatiefs" zien, maar ik had me er niet mee moeten bemoeien.


Ik begreep het niet.

Groeten,
Frans

Piet schreef op donderdag, 2 september 2004, 12:29:


Wat je maar wil hoor! Als je van het idee af bent dat het bit een soort rem is maar het ziet als een communicatiemiddel dan kun je in principe alles gebruiken waarmee je kan communiceren.
Ik vind touwhalsters ideaal. Ze zijn zeer geschikt om grondwerk mee te doen en waarom zou je het gereedschap veranderen als je erop gaat zitten? Bij mijn paarden verandert er eigenlijk niets, de ene keer sta ik naas ze, de andere keer zit ik erop, maar de communicatie (en communicatiehulpmiddelen) veranderen niet.

Wat WEL handig is is om je paard de one-rein-stop aan te leren, zodat je ook een noodrem hebt als je met halster gaat rijden.


Dat wennen aan een bit kun je altijd nog doen. Moet ik bij Harisha ook nog steeds een keer doen, maar het komt er maar niet van...

Groeten,
Frans