Op verzoek van Esther.........
Hallo,
Even geleden reageerde ik op het schokkende filmpje dat de laatste minuten toonde van een paard met jacobskruiskruid vergiftiging. Ik was behoorlijk geschokt, want de symptomen leken erg veel op dat wat ik bij het paard van een vriendin van mij gezien heb. Esther vroeg mij of mijn vriendin haar verhaal wil vertellen. Ik heb er met haar over gesproken, maar ze wil absoluut niet meer over die vreselijke tijd praten. Ze heeft het emotioneel / financieel erg moeilijk gehad met de lijdensweg die haar paard heeft gehad en nam uiteindelijk het wijze besluit haar te laten inslapen.
Ik vind dat ik haar beslissing moet respecteren, maar als het mijn paard was geweest, dan had ik het er niet bij laten zitten en hadden heel wat mensen van mij persoonlijk een schop onder hun achterste gekregen. De directeur van de kliniek had ik bovendien voor de rechter gesleept. Wat me echt verschrikkelijk ergert: Een enorme rekening presenteren waar een heel andere diagnose opstaat dan waarvoor behandeld is, vind ik werkelijk het toppunt. En als je tegensputter zeggen: Geef dan maar zoveel, dan vergeten we de hele zaak. Ik was op dat moment geexplodeerd en had hem een enorme dreun tegen z'n hersens gegeven. Iedereen van de heren dierenartsen was het plotseling met elkaar eens: Accuut
hoefbevangen met complicaties, ja dat moet het zijn. Laat me niet lachen! Ik had gewoon niet betaald! Maar goed, niet iedereen is in zo'n stress-situatie hetzelfde, mijn vriendin vertrouwde blindelings de dierenartsen, bleef rustig en heeft braaf betaald. Ik praatte tegen een muur. Tot zover mijn ergernis, ha, dat lucht in ieder geval erg op. Naar mijn mening is er maar wat aangerommeld met de verschillende behandelingen, terwijl niet eens duidelijk was wat er nu eigenlijk behandeld had moeten worden.
Ik persoonlijk vind het erg op jacobskruidvergiftiging lijken, daarom wil ik op verzoek van Esther hieronder de symptomen opsommen en vertellen wat ik van de behandelingen afweet. Wellicht dat iemand anders die voor hetzelfde komt te staan er in de toekomst baat bij heeft:
- de achterhand zit plotseling muurvast, lopen is nog wel mogelijk echter moeizaam, gekromde houding, hoofd laten hangen, kwijlen, koorts, duidelijk niet goed voelen, pijn, versneld ademen, voorkant ontlasten als bij
hoefbevangen echter geen warme hoeven. Moeizaam eten en drinken. Hoofd niet goed naar de grond kunnen brengen. Kortom: een toonbeeld van ellende.
Volgens de dierenarts accuut
hoefbevangen en behandeld met aderlating, bloedverdunners, pijnstillers, ontstekingsremmers, en naar de paardenkliniek voor verdere behandeling.
De kliniek heeft van alles en nog wat behandeld: vastzittende wervels met pijnstillers en een handoplegger die niets kon vinden, elke dag dwangbewegen, dan was het plotseling botulisme of herpes, later een leveraandoening of een ernstig vitamine tekort. Het paard is helemaal op een röntgenfoto geweest, alles normaal. Ze werd volgepompt met medicijnen en vitamine preparaten.
Het leek alsof ze een beetje opknapte en ze mocht weer naar huis. Na twee dagen was het erger dan ooit, en een toonbeeld van elende. Het paard zat muurvast, wilde zich absoluut niet meer bewegen, haalde hijgend en stotend adem, zwalkte heen en weer, kon zich niet meer goed orienteren, wilde niet meer eten en drinken. Een fysiotherapeut kon haar wat verlichting geven met behulp van massage (masseren vond ze duidelijk fijn) en opperde de mogelijkheid van een kankergezwel. (Volgens de kliniek was het echter geen gezwel). Verder kon de therapeut niets doen, de wervels waren in orde. Het paard ging elke dag steeds verder achteruit en vermagerde zienderogen. Ze stond te zwalken van vermoeidheid, ze had dagen lang niet kunnen liggen of "op slot kunnen staan" om zo een beetje te dutten. De situatie was onhoudbaar, afschuwelijk. De dierenarts wilde haar nog een keer naar de kliniek hebben. (Waarmee dan? Met een takel???) Toen volgde gelukkig de beslissing haar dat niet meer aan te doen en haar te laten inslapen.
Bah, wat een naar verhaal. Ik heb er nachten niet van kunnen slapen.
Monique