Op verzoek van Esther.........

Hallo,
Even geleden reageerde ik op het schokkende filmpje dat de laatste minuten toonde van een paard met jacobskruiskruid vergiftiging. Ik was behoorlijk geschokt, want de symptomen leken erg veel op dat wat ik bij het paard van een vriendin van mij gezien heb. Esther vroeg mij of mijn vriendin haar verhaal wil vertellen. Ik heb er met haar over gesproken, maar ze wil absoluut niet meer over die vreselijke tijd praten. Ze heeft het emotioneel / financieel erg moeilijk gehad met de lijdensweg die haar paard heeft gehad en nam uiteindelijk het wijze besluit haar te laten inslapen.
Ik vind dat ik haar beslissing moet respecteren, maar als het mijn paard was geweest, dan had ik het er niet bij laten zitten en hadden heel wat mensen van mij persoonlijk een schop onder hun achterste gekregen. De directeur van de kliniek had ik bovendien voor de rechter gesleept. Wat me echt verschrikkelijk ergert: Een enorme rekening presenteren waar een heel andere diagnose opstaat dan waarvoor behandeld is, vind ik werkelijk het toppunt. En als je tegensputter zeggen: Geef dan maar zoveel, dan vergeten we de hele zaak. Ik was op dat moment geexplodeerd en had hem een enorme dreun tegen z'n hersens gegeven. Iedereen van de heren dierenartsen was het plotseling met elkaar eens: Accuut hoefbevangen met complicaties, ja dat moet het zijn. Laat me niet lachen! Ik had gewoon niet betaald! Maar goed, niet iedereen is in zo'n stress-situatie hetzelfde, mijn vriendin vertrouwde blindelings de dierenartsen, bleef rustig en heeft braaf betaald. Ik praatte tegen een muur. Tot zover mijn ergernis, ha, dat lucht in ieder geval erg op. Naar mijn mening is er maar wat aangerommeld met de verschillende behandelingen, terwijl niet eens duidelijk was wat er nu eigenlijk behandeld had moeten worden.
Ik persoonlijk vind het erg op jacobskruidvergiftiging lijken, daarom wil ik op verzoek van Esther hieronder de symptomen opsommen en vertellen wat ik van de behandelingen afweet. Wellicht dat iemand anders die voor hetzelfde komt te staan er in de toekomst baat bij heeft:
- de achterhand zit plotseling muurvast, lopen is nog wel mogelijk echter moeizaam, gekromde houding, hoofd laten hangen, kwijlen, koorts, duidelijk niet goed voelen, pijn, versneld ademen, voorkant ontlasten als bij hoefbevangen echter geen warme hoeven. Moeizaam eten en drinken. Hoofd niet goed naar de grond kunnen brengen. Kortom: een toonbeeld van ellende.
Volgens de dierenarts accuut hoefbevangen en behandeld met aderlating, bloedverdunners, pijnstillers, ontstekingsremmers, en naar de paardenkliniek voor verdere behandeling.
De kliniek heeft van alles en nog wat behandeld: vastzittende wervels met pijnstillers en een handoplegger die niets kon vinden, elke dag dwangbewegen, dan was het plotseling botulisme of herpes, later een leveraandoening of een ernstig vitamine tekort. Het paard is helemaal op een röntgenfoto geweest, alles normaal. Ze werd volgepompt met medicijnen en vitamine preparaten.
Het leek alsof ze een beetje opknapte en ze mocht weer naar huis. Na twee dagen was het erger dan ooit, en een toonbeeld van elende. Het paard zat muurvast, wilde zich absoluut niet meer bewegen, haalde hijgend en stotend adem, zwalkte heen en weer, kon zich niet meer goed orienteren, wilde niet meer eten en drinken. Een fysiotherapeut kon haar wat verlichting geven met behulp van massage (masseren vond ze duidelijk fijn) en opperde de mogelijkheid van een kankergezwel. (Volgens de kliniek was het echter geen gezwel). Verder kon de therapeut niets doen, de wervels waren in orde. Het paard ging elke dag steeds verder achteruit en vermagerde zienderogen. Ze stond te zwalken van vermoeidheid, ze had dagen lang niet kunnen liggen of "op slot kunnen staan" om zo een beetje te dutten. De situatie was onhoudbaar, afschuwelijk. De dierenarts wilde haar nog een keer naar de kliniek hebben. (Waarmee dan? Met een takel???) Toen volgde gelukkig de beslissing haar dat niet meer aan te doen en haar te laten inslapen.
Bah, wat een naar verhaal. Ik heb er nachten niet van kunnen slapen.
Monique

Op verzoek van Esther.........

Hallo,
Even geleden reageerde ik op het schokkende filmpje dat de laatste minuten toonde van een paard met jacobskruiskruid vergiftiging. Ik was behoorlijk geschokt, want de symptomen leken erg veel op dat wat ik bij het paard van een vriendin van mij gezien heb. Esther vroeg mij of mijn vriendin haar verhaal wil vertellen. Ik heb er met haar over gesproken, maar ze wil absoluut niet meer over die vreselijke tijd praten. Ze heeft het emotioneel / financieel erg moeilijk gehad met de lijdensweg die haar paard heeft gehad en nam uiteindelijk het wijze besluit haar te laten inslapen.
Ik vind dat ik haar beslissing moet respecteren, maar als het mijn paard was geweest, dan had ik het er niet bij laten zitten en hadden heel wat mensen van mij persoonlijk een schop onder hun achterste gekregen. De directeur van de kliniek had ik bovendien voor de rechter gesleept. Wat me echt verschrikkelijk ergert: Een enorme rekening presenteren waar een heel andere diagnose opstaat dan waarvoor behandeld is, vind ik werkelijk het toppunt. En als je tegensputter zeggen: Geef dan maar zoveel, dan vergeten we de hele zaak. Ik was op dat moment geexplodeerd en had hem een enorme dreun tegen z'n hersens gegeven. Iedereen van de heren dierenartsen was het plotseling met elkaar eens: Accuut hoefbevangen met complicaties, ja dat moet het zijn. Laat me niet lachen! Ik had gewoon niet betaald! Maar goed, niet iedereen is in zo'n stress-situatie hetzelfde, mijn vriendin vertrouwde blindelings de dierenartsen, bleef rustig en heeft braaf betaald. Ik praatte tegen een muur. Tot zover mijn ergernis, ha, dat lucht in ieder geval erg op. Naar mijn mening is er maar wat aangerommeld met de verschillende behandelingen, terwijl niet eens duidelijk was wat er nu eigenlijk behandeld had moeten worden.
Ik persoonlijk vind het erg op jacobskruidvergiftiging lijken, daarom wil ik op verzoek van Esther hieronder de symptomen opsommen en vertellen wat ik van de behandelingen afweet. Wellicht dat iemand anders die voor hetzelfde komt te staan er in de toekomst baat bij heeft:
- de achterhand zit plotseling muurvast, lopen is nog wel mogelijk echter moeizaam, gekromde houding, hoofd laten hangen, kwijlen, koorts, duidelijk niet goed voelen, pijn, versneld ademen, voorkant ontlasten als bij hoefbevangen echter geen warme hoeven. Moeizaam eten en drinken. Hoofd niet goed naar de grond kunnen brengen. Kortom: een toonbeeld van ellende.
Volgens de dierenarts accuut hoefbevangen en behandeld met aderlating, bloedverdunners, pijnstillers, ontstekingsremmers, en naar de paardenkliniek voor verdere behandeling.
De kliniek heeft van alles en nog wat behandeld: vastzittende wervels met pijnstillers en een handoplegger die niets kon vinden, elke dag dwangbewegen, dan was het plotseling botulisme of herpes, later een leveraandoening of een ernstig vitamine tekort. Het paard is helemaal op een röntgenfoto geweest, alles normaal. Ze werd volgepompt met medicijnen en vitamine preparaten.
Het leek alsof ze een beetje opknapte en ze mocht weer naar huis. Na twee dagen was het erger dan ooit, en een toonbeeld van elende. Het paard zat muurvast, wilde zich absoluut niet meer bewegen, haalde hijgend en stotend adem, zwalkte heen en weer, kon zich niet meer goed orienteren, wilde niet meer eten en drinken. Een fysiotherapeut kon haar wat verlichting geven met behulp van massage (masseren vond ze duidelijk fijn) en opperde de mogelijkheid van een kankergezwel. (Volgens de kliniek was het echter geen gezwel). Verder kon de therapeut niets doen, de wervels waren in orde. Het paard ging elke dag steeds verder achteruit en vermagerde zienderogen. Ze stond te zwalken van vermoeidheid, ze had dagen lang niet kunnen liggen of "op slot kunnen staan" om zo een beetje te dutten. De situatie was onhoudbaar, afschuwelijk. De dierenarts wilde haar nog een keer naar de kliniek hebben. (Waarmee dan? Met een takel???) Toen volgde gelukkig de beslissing haar dat niet meer aan te doen en haar te laten inslapen.
Bah, wat een naar verhaal. Ik heb er nachten niet van kunnen slapen.
Monique

Monique Meijer schreef op maandag, 19 september 2005, 14:43:


***************
Ik mis 1 ding: wat was het bloedbeeld en hoe zagen haar slijmvliezen en ogen eruit?

ik plaats dan toch maar ff het vervolg op mijn vorig berichtje,ik heb die hengst gekocht,en heb van de eerste dag gewoon bij de merrie's en het veulen op de weide gezet....
eerst was het een paar uur de merrie's en het veulen die achter de hengst zaten,dan 2 dagen de hengst die achter de merrie's zat,en ze constant dreef waar hij ze wou hebben

en nu staan ze allemaal op hun gemak te grazen,zowel de merrie's als het veulen als de hengst,als de een nog iets te dicht bij de andere komt(dichter dan een meter),dan wordt er nog gedreigt met een mep,maar het komt er niet meer van.

en het enige dat gebeurt is,is dat de hengst een schrammetje van 10 cm heeft op zijn bil,en echt heel oppervlakkig,en dat is het dan.....

nu bon,hier laat ik het dan maar bij voor ik weer overladen wordt met de ene kritiek na de andere.....

marjolijn schreef op maandag, 19 september 2005, 13:49:


Hoi hoi,

Het gaat al een stuk beter gelukkig!

Hij staat nu op rust, mag even niet met hem rijden. Dat deed ik sowieso al niet echt meer hoor, omdat ik wel voelde dat hij dat gewoon niet trok. Daarvoor deden we ook al een hele tijd steeds rustiger aan, omdat hij zo flauw en lusteloos leek.

Je ziet nu wel dat zijn energie geleidelijk aan goed terugkomt, hij kwam vandaag alweer in galop aanstuiven en is alweer een paar keer gesignaleerd in de wei terwijl hij zich pronkend liep op te winden met de staart d´r op. Maar je ziet nog wel duidelijk dat na zo´n opleving hij echt moet herstellen, het is nu echt: even gaan met die banaan, en dan 2 uurtjes slapen met de ogen letterlijk dicht. Vanmorgen was hij ook even heel actief en alert, en daarna moet hij echt dutten.

Blijkbaar is er in het hele systeem iets langzamerhand "vastgelopen", we weten nog steeds niet goed waar het aan gelegen heeft. Voorlopig blijft hij op hooi staan ipv kuil en hij wordt nu behandeld door een holistische DA. Daar moest ik even aan wennen maar ben er nu wel tevreden over (mag ook wel, want het ging toen heel snel beter eigenlijk). Ik kreeg een paar berichtjes van mensen die dit eerder meegemaakt hebben met een Arabier, dat ze over een bepaalde periode heen langzaam "verzuren" zonder aanwijsbare reden. Heb ook een bericht gehad waarbij een vergelijkbaar beeld was gezien in samenhang met kuilvoer. Of dat echt zo is, is lastig uit te vinden. Het blijft een beetje gokken en redeneren.

Het moet met rust (hopelijk) weer helemaal voor mekaar komen. Maar hij voelt wel weer een stuk beter aan, hij staat weer lekker fris rond te kijken, stapt actiever, eet goed maar wat opvalt is dat hij z´n hooi nog steeds liefst laat liggen. Hij protesteert ook weer lekker bij dingen die hem niet bevallen . Dat heb ik een hele tijd gemist, dan stond hij er maar suf bij en liet alles over zich heenkomen.

Hij krijgt nu hooi ipv kuil, je kunt nooit weten tenslotte, ik ben zelf al niet zo weg van kuil trouwens maar ons andere paard doet het er heel goed op. Misschien kan Torop er niet goed tegen. Is dus nog steeds niet duidelijk.

Over 2 weken laat ik een nieuw bloedonderzoek doen. Ik hoop dat het dan allemaal ok is of in elk geval de goeie kant opgaat! Natuurlijk in de eerste plaats voor Torop ´s gezondheid, in de tweede plaats voor het welzijn van mijn eigen moederlijke zenuwen, en in de derde plaats voor m´n portemonnee, die sowieso al leeg was, maar waar sinds 2 weken opeens een heel groot gat in is verschenen ,

Piet schreef op maandag, 19 september 2005, 14:14:


kan je me ook een goede site geven waar ik de principes kan vinden?

HannahFroukje schreef op maandag, 19 september 2005, 15:32:

Gelukkig!!! Het klonk allemaal zo vaag.

En sorry, het is Torop ipv Toorop. Dat ik dat nou nóg niet weet. 't Zal wel door Jan en Charley komen .

Sterkte met je portemonnee, voor je 't weet blijkt 't een bodemloze put te zijn, ik weet er alles van. Maar als je dan de wei in loopt en ze komen weer hinnikend en blij naar je toe gehuppeld, ben je het zo weer vergeten hoor!

epona schreef op maandag, 19 september 2005, 15:39:


http://www.cremebrulee.be/inge/

HannahFroukje schreef op maandag, 19 september 2005, 15:09:


Hallo,
Zie nu dat ik mijn enorm lange bericht 2x verstuurd heb, ik kreeg namelijk een foutmelding......
Naar aanleiding van je vraag: Bloedbeeld was niet zo goed, echte details is de kliniek echter niet mee gekomen. Er was sprake van enige bloedarmoede en vitaminegebrek, en vooral gebrek aan Selen (Selenicum in het Nederlands?). De lever zou ook niet goed werken. Slijmvliezen weet ik helaas niet, wel dat ze ongecontroleerde bewegingen maakte, mond kon de ene keer niet open, de andere keer liet ze alles hangen en kwijlde. De ogen waren erg dof, alsof ze zo door je heen keek.
Groeten,
Monique

Ik heb zelf de cursus natuurlijk bekappen gedaan en bekap al meer dan een jaar Megans hoeven zelf. Het gaat prima en ze loopt absoluut niet gevoelig.
Na een discussie op nedforum stond daar een link naar een site van iemand die ook de cursus heeft gevolgd. De link is http://home.planet.nl/~fran1844/1647510.htm

Misschien willen jullie de moeite nemen om te kijken en evt commentaar te leveren.
Ik zou na dit verhaal bijna gaan twijfelen ware het niet dat het gewoon goed gaat bij Megan.

tengeltje11 schreef op maandag, 19 september 2005, 15:29:


Begrijp nog minder waarom je het eerste bericht plaatste. Zonde van de tijd geweest die de beantwoorders erin gestopt hebben blijkbaar doch al doende leert men....

Het geluk is met de dommen dus het zal je vast goed gaan; 'probleem' opgelost.

epona schreef op maandag, 19 september 2005, 15:39:


Met alle soorten van genoegen, hier is ie
http://www.cremebrulee.be/inge/

sassefras schreef op maandag, 19 september 2005, 16:17:

Nee; waar geen wil is, is geen weg. Zie Bokt: zonde van de tijd.

sassefras schreef op maandag, 19 september 2005, 16:17:


Hoi, een paar weken geleden is er nog weer eens een uitgebreide speurtocht geweest naar wat deze mevrouw ooit hier op het forum schreef en wat de inmiddels wat langer meeschrijvende garde daarop antwoordde. Helaas weet ik de titel van die laatste speurtocht niet meer, maar als je iets van de originele teksten wilt lezen is het handig om even te zoeken onder Ivanhoe en dan berichten rond #850 geloof ik.
Misschien weet iemand het nog wat precieser?
Maar het is nergens voor nodig om te gaan twijfelen.
Persoonlijk vind ik het allemaal het proberen af te breken van NB om reclame te kunnen maken voor een andere vorm van bekappen en beslaan..
Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

jose schreef op maandag, 19 september 2005, 13:42:


Mag ik vragen wat jij hier minder paardvriendelijk aan vind dan het uur wat er daarvoor gereden wordt ?


Ja hoor, tuurlijk....alles kan.
Volgens mij heb je van deze site nog niets of althans erg weinig begrepen.
Van het fuctioneren van die vacht niet, wat die haartjes eigenlijk doen niet, over het opsluiten in een stal niet, de redenatie/werking van een deken niet...
Mag ik je vragen deze site (nog?) eens te gaan lezen?


Tja, dat ligt er dan maar aan wat je onder paardonvriendelijk verstaat lijkt me.
Zo te zien stel jij daar hele andere waardes aan dan ik bijvoorbeeld.

Ten eerste is het de ruiter die het paard overvraagt waardoor het zo gaat zweten....een aangepaste rit lijkt me dan een betere manier om toch te kunnen rijden..Dat vind ik paardvriendelijker.
Uitstappen is een noodzaak...maar das niet alleen s'winters zo.

Ik vind een deken paardonvriendelijk, tenzij het dier ziek is en/of geen schuilmogelijkheid heeft bij zeer slecht weer. Ofwel, tenzij het zelf niet in staat is zich warm te krijgen/houden.

Als je dan al na het rijden een deken gebruikt neem dan een zweetdeken die er voor zorgt dat je paard eerder droog is.En laat het rollen in het zand.

Ik vind scheren in de winter zeer paardonvriendelijk , das hetzelfde als jou met een kale kop en zonder kleren de vrieskou insturen.
Een paard die je scheert zal je dus niet alleen als het zweet een deken op moeten doen maar altijd....de hele winter door....
Ik zou het dan dus ook zeer paardonvriendelijk vinden als je dit geschoren dier de deken weer afdoet en naakt de wei in stuurt.

Ik vind een paard in de stal opsluiten dus ook paardonvriendelijk.Al is het alleen maar s'nachts.
Ook hier weer tenzij...maar niet om de reden die je hier aangeeft.
Nogmaals, lees deze site eens door...

Nick