marjolijn schreef op woensdag, 21 september 2005, 18:45:


Hallo,
Heel herkenbaar! In die tijd dat mijn paard bij een boer stond hetzelfde meegemaakt. De groep accepteerde haar, echter een jonge ruin bleef haar achtervolgen, bijten, trappen en proberen te dekken. Appart zetten kon echt niet volgens de boer, de ruin mocht ook absoluut niet apart van de eigenaresse, die notabene doodsbenauwd voor haar eigen paard was (maar hij had van die mooie gangen.....). Mijn paard staat liever alleen dan dat ze ruzie maakt, ze laat zich snel verdrijven en bijten / trappen zonder dat ze wat terug doet.
Op het laatst werden de pesterijen van de ruin zo erg dat mijn paard haast geen manen en staart meer had (afgebeten, uitgetrokken; hij beet zich vast in haar staart en probeerde haar mee te sleuren, zelf gezien). Volgens de boer moest ze zich maar verweren. Ik zette haar apart, een draadje tussen de groep en haar zelf, maar hij zette haar er maar steeds weer bij. Mijn paard uit de weide halen was levensgevaarlijk, hij beschouwde haar schijnbaar als zijn eigendom en liet dat duidelijk merken. Ik heb hem eens met een zweep op afstand gehouden en een aantal welgemikte meppen gegeven omdat hij mij aanviel en enkele malen achterelkaar gebeten had, met zijn achterbenen mistte hij mijn hoofd op een haar na. Brrr.... Alternatief was alleen stalarrest voor mijn paard! En dat wilde ik ook niet.....
Toen volgde het absolute dieptepunt: zo ernstig getrapt dat ze haar schouder uit de kom had en drie wervels verschoven. Ze was toen drie jaar oud en kon geen stap verzetten. Het was toen echt heel erg, ik heb overwogen haar te laten inslapen omdat ze zo verschrikkelijk veel pijn had. Gelukkig is dit toch weer goed gekomen. Bij kennisen mocht ze bijkomen, met een lieve pony als gezelschap. Tegenwoordig (ze is nu 8 jaar) merken we alleen nog wat van de schouder als ze moe is of als de bodem zwaar is. Krappe wendingen lukt niet zo goed, maar dat hoeft ook niet.
Ik denk dat het een beter idee is de ruin apart te zetten, als je de mogelijkheid hebt, niet dat het op een dag ook zo uit de hand loopt.....
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op donderdag, 22 september 2005, 9:02:


En wat heb je toen gedaan Monique? Acuut je paard bij die stal weggehaald?
Ik krijg er de zenuwen van dat veel pensionstaleigenaren zo vreselijk onverschillig zijn, totaal geen boodschap hebben aan de klant en diens wensen en 't ze geen snars interesseert hoe een paard gedijt en zich voelt. Grrr, hier word je toch niet goed van...!

groetjes, Petra
www.jovarna.tk

Peet schreef op donderdag, 22 september 2005, 10:07:


Hallo,
Inderdaad accuut mijn paard letterlijk weggestolen, want met de pensionhouder was niet meer te praten, ik mocht nauwelijks nog op het erf komen..... Het lag aan mij en aan mijn rotpaard, ik had een grote bek, e.d.....
Pas uren later, 's avonds laat belde hij op dat mijn paard weg was. Geld terug voor de rest van de maand kreeg ik niet terug, dat wilde hij even melden. Mij best...... ik had mijn paard.
Toch niet te geloven, kun je nagaan hoe goed hij voor zijn pensionpaarden zorgde! Merkte niet eens dat er vanaf 06:30 uur 's ochtends een paard ontbrak.
Eigenlijk kon ze niet vervoerd worden, want ze kon helemaal niks meer. Gelukkig hebben we hulp gehad van iemand van een manege in de buurt, die de pensionhouder niet kon uitstaan, dus die was wel in voor een kleine diefstal......
We hebben haar verdoofd in de trailer geschoven. Een vreselijke rit........ maar we hebben het overleefd.
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op donderdag, 22 september 2005, 10:32:


Hoi Monique,

Ook voor mij oh zo herkenbaar. De meeste serieuze klachten die ik immer lees gaan over boeren .... Weet je wat ik denk ? Dat dit typisch is voor boeren als pensionhouders. Een dier is een dier en dat moet geld opbrengen en zo weinig mogelijk kosten. Hun visie op dierenwelzijn staat haaks op die van ons. Daarom kan het ook nooit klikken met zulke mensen. Dat is ook de rede waarom ik s'winters niet meer terug ga naar hem, maar mijn paarden naar huis haal (speciaal grond voor bijgekocht). Gedaan met al die zever !
Dit soort pensionhouders houdt geen rekening met mensen en dieren, enkel met zichzelf : je mag niet teveel hooi, je mag niet dit, je mag niet dat, een paard heeft geen nood aan vers drinkwater, want een paard drinkt niet overdag. Wil je vers drinkwater, dan moet je ze maar op stal laten staan, geen hooi in de paddocks, lekker heel de dag hongeren op het zand ..... ze bemoeien zich overal mee en denken het altijd beter te weten, ook al snappen ze der geen snars van. Zo kan ik uren doorgaan.
Ik begrijp het dus maar al te goed.

Groetjes,

Sabrina en Yitta met der nog immer krakende gewrichten

Sabrina Adams schreef op donderdag, 22 september 2005, 12:49:


en weet je wat !
de wetgeving en regelgeving zit zo ineen dat niet-boeren-met-paarden
amper een kant opkunnen
en dat alles dat naar paarden zweemt voor boeren gemakkelijk wordt gemaakt,
ze zijn uitstervend en toch zo beklagenswaard en zo-onschuldig
kijk maar weer naar de hele mestproblematiek, om te bulderen,
er is een theorie die zegt dat boeren generaties-lang
hun slimste kinderen lieten verderstuderen of een beroep leren,
de grootste malloot erfde het erf
zo boert de ploeg wel lekker door !

voelt iemand zich aangesproken ??????
Peter

Peter Donck schreef op donderdag, 22 september 2005, 13:28:

Hahahahaha! Dat zou je willen he?!
Maar ik kan het alleen maar beamen.

Maar het genoegen is wederzijds hoor.

Ik woon als stadse er midden tussenin en heb ook nog mijn paarden de hele winter op het land lopen. Over het pas eind juni maaien als de weidevogels weg zijn nog maar niet te spreken. Ik strooi geen gif tegen muizen en ratten en tot overmaat van ramp castreer ik alle poezen en o help, ik geef ze ook nog te eten!

Als ze zouden mailen zouden ze over mij eenzelfde soort berichtje schrijven. Zij vinden mij op hun beurt een volslagen idioot.

Peet schreef op donderdag, 22 september 2005, 10:07:

O. Breek me de bek maar niet open. Veelal zijn het boeren die een nieuw melkkoetje ontdekken. Dieren zijn voor heb geen levende wezens met gevoel, maar economische eenheden.
Ik kan je schrijnende voorbeelden vertellen die ik in mijn naaste omgeving heb zien gebeuren, maar ik zal het je besparen. Zelfs de politie is er al eens aan te pas gekomen.

Het is een wereld van verschil. Communicatie heeft geen zin heb ik ontdekt. Ze zijn al die jaren koning geweest op hun eigen land. Ik zit op een plekje waar ook de laatste 2 boeren waarschijnlijk snel het veld zullen moeten ruimen. Ik vind 't best!!

Marjolijn

Peter Donck schreef op donderdag, 22 september 2005, 13:28:




Bovendien als je je koeien van de hand doet krijg je nog vette subsidies, gewoon omdat je der mee ophoud en vervolgens stouw je toch een hangar (die volgens de arm van de wet leeg hoort te staan) toch vol paarden ... Begin daar vervolgens een zwart handeltje en voorts ploet maar lekker door met de mest, alle regelwetgevingen aan de laars lappend ! Blijkbaar kan dit alles.
Älle met uitrijden, gewoon op het veld met of zonder paarden - who cares ??? hey, weet je wat, we pakken de mest van de boerebroer een boerderij verderop er ook nog bij !
Beleid in België hoezo ?? het is overigens duidelijk dat hier niet met gelijke maten gemeten wordt.
Mestbeleid in België ..... de ene meter van je erf is gevoelig gebied en daar mag je niet bemesten, de andere meter niet ... begrijpen wie begrijpen kan ... ik snap er alleszins geen snars meer van.
....

groetjes

Sabrina