Huertecilla schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 23:15:


Wat een vreemde reactie. Er komen toch wel vaker onderwerpen vaker langs? Er komen ook steeds nieuwe mensen hier lezen, die stuur je dan toch niet de archieven in, met de woorden "o hebben we het al eens over gehad, en zoek het maar op" Begrijp niet veel van deze reactie.

Groeten Esther

Esther schreef op zaterdag, 15 januari 2005, 12:15:


Daarnaast werkt de zoekfunctie niet uhhh optimaal...

Gr.Nick
met geduld,vertrouwen
en liefde bereik je meer

Nick Altena schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 20:26:

Graag gedaan Nick .

Het was overigens geen aanval op jou of Trudy's mening hoor. Ik wonder af en toe jullie moed en vooral doorzettingsvermogen waar het gaat om "andersdenkenden" te overtuigen, maar zelf persoonlijk (mijn mening dus) vind ik het wel eens een beetje te ver doorslaan.

En ja ik weet dat het niet op mij persoonlijk was al dat commentaar van de laatste postings, maar ik weet uit het verleden toen wel van mezelf, dat mensen het zich wel erger kunnen aantrekken dan jullie denken als je zo'n soort uitspraak doet.
Toen ik hier ooit de eerste keer las dat je niet van je paard hield als je met een bit in reed, toen "steigerde" ik echt wel ja. Het komt erg hard aan bij mensen die net als ikzelf "goed nadenkend" met een bit in rijden (of hoe moet ik dit in goed begrijpend Nederlands zeggen).
Jullie schrijven zoiets waarschijnlijk dan alleen maar denkend aan mensen die het bit zien als stuur, rem, als trekding om je dier in toom te houden in ieder geval. Zo wordt het vaak gebruikt, maar mensen die het bit zo niet gebruiken, maar juist anders omdat ze van hun paard houden, denken ook niet meer zo snel aan dat ruk en plukwerk op de manege en voelen zich wat "aangevallen" als dan zoiets over het bit lezen.

Heb ik het dus niet over eenzame donkere opsluiting aan een ketting, met ijzers onder de pootjes geslagen. Dat is natuurlijk echt heel slecht, maar dat zal iedereen hier ook wel vinden.

Snap je wat ik bedoel eigenlijk een beetje? Ben niet zo goed in mijn bedoelingen goed op papier zetten, dus zullen we het hier dan maar bij laten hihi ?

Groeten,
Ingrid

Huertecilla schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 23:15:


is dit nu
spaanse furie
of gewoon hollandse benepenheid ?
(iemand op de pik getrapt ?)
vraag je eens een woordje uitleg ....

Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 15 januari 2005, 15:13:


Hoi Ingrid, Egon en anderen

Mooi dat er mensen zijn die duidelijke standpunten innemen. Hoe kan echter iets wat werkelijkheid is, absoluut fout zijn? Voor mij is hoefijzers of je paard binnen laten staan, of iemand die de zweep gebruikt, niet absoluut fout. Zonder veroordeling (en alleen theorieën kunnen veroordelen) is het gewoon dat wat is, een stuk werkelijkheid met zijn eigen schoonheid. Ik zou het zelfde doen als ik de kennis en ervaringen had van die andere mens.

Als ik iets absoluut fout vind, dan ben ik in oorlog. Als ik in harmonie ben dan geef ik mijn mening over blote voeten en paarden 24 uur buiten houden, vanuit begrip en vriendelijkheid. Het lijkt subtiel in werkelijkheid ligt het net zo ver uit elkaar als haat en liefde. Ik denk dat we allemaal in wezen vriendelijk zijn en oorlog een vergissing is.

En ook in oorlog zijn kan ik begrijpen, het is zo makkelijk een ideaal verwijtbaar te maken of te zien als iets wat nu al absoluut zo zou moeten zijn. De realiteit is echter het enige wat schoonheid en harmonie heeft. Ik weet niet of dit wel gehoord kan worden? Theorieën over wat zou moeten zijn, blijven slechts theorieën. De werkelijkheid zelf is een paard, een mens, een mooie schuur en fraaie hoefijzers, dagelijkse dingen meestal met zorg en beste bedoelingen gedaan.

Parden zelf zijn ook niet verwijtbaar. Niets aan een paard is absoluut fout en niets aan paarden rechtvaardigt het gevoel van oorlog, in mijn wereld kan ik niet geloven dat een actie van een paard er niet had mogen zijn ... begrip en waardering voor alles wat hij doet ... en vandaaruit aansturen op verbeteringen.

Vroeger was ik ook zo een prachtige denker die alles kon veroordelen om van daaruit de wereld te verbeteren, wat natuurlijk nooit echt lukt. De wereld is zoals hij is, altijd mooier dan mijn verhaal van afkeuring, dat weet ik nu heel zeker. Nu is het bijna verleden tijd dat ik anderen zaken verwijt, begrip en vriendelijkheid is daar voor in de plaats gekomen. En ik hou mijn mond niet stil en ga mijn eigen weg samen met anderen.

Wat me daarbij geholpen heeft is te vinden op www.thework.org of in onze egroup http://health.groups.yahoo.com/group/Liefde-voor-dat-wat-is

Michiel

Michiel schreef op zaterdag, 15 januari 2005, 22:27:


Hallo, daar in zweefland.... dus als ik het goed begrijp hadden en hebben de concentratie kampen en al wat er meer aan ellende bestaat ook hun eigen schoonheid en charme en harmonie? Slaap lekker verder, man.

Marten Toonder laat het Pee Pastinakel, een van zijn verhalenkaraktertjes bijzonder bondig zeggen: "Wat goed is voor leven is goed. De rest is ongoed".

Groeten, Egon

e m kraak schreef op zaterdag, 15 januari 2005, 23:49:


Je heb het niet goed begrepen Egon.
Wil het best verder uitleggen als je wilt.

Groet, Michiel

Michiel schreef op zaterdag, 15 januari 2005, 22:27:


Mooi gezegd Michiel. Ik kan wel achter je woorden staan. Dingen zijn, en als je ze heel erg veroordeeld, is dat meestal vanuit je eigen pijn. Je ziet als mens de dingen zoals je ze wilt zien. Ieder mens heeft de keuze om te doen wat hij wil. Maar vaak veroordeeld onze omgeving ons en moeten we in het gelid mee. Je kan kiezen of je voor jezelf gaat of voor wat je gewoon was om te doen. Om te transformeren naar de mens die je wilt zijn, niet de mens die je van je omgeving moet zijn. En vooral er mogen zijn, met al je tekortkomingen. Transpersoonlijke therapie is een hele mooie therapie, om jezelf weer te leren kennen. Dat is waar ik mee bezig ben, ik volg er een opleiding in. Maar ik ga ook zeker op de site kijken die jij vermeldt. Wij mensen kunnen elkaar goed gebruiken als het om zelfheling gaat. Dat komt ook ten goede aan onze paarden.

Groetjes Collane

Collane schreef op zondag, 16 januari 2005, 11:13:


Hoi Collane

Juist wij paardemensen weten als geen ander, hoe vriendelijkheid en begrip uitwerkt op ons paard. We kunnen denk ik bijna allemaal (en bijna altijd) zonder veroordeling zijn, wat ons paard ook doet. En vanuit die innerlijke harmonie aansturen op verbeteringen. Ook al bijt het, ook al slaat het op hol, kan het soms niet doen wat wij van vragen, ook al vecht het met andere paarden ... in kalmte en waardering voor het dier, vinden de grootste transformaties plaats. En niet alleen dat, het voelt gewoon ten alle tijde het beste om uit te gaan van onschuld en vriendschappelijkheid. We weten het, en we doen het zo. Mijn ervaring en pleidooi is, met mensen kan het precies eender zijn. Wat mooi dat we dit samen met ons paard kunnen leren.

Michiel

Michiel schreef op zondag, 16 januari 2005, 10:24:


Het is jouw verhaal. Aan jouw ook de keus om het al dan niet uit te leggen. Daar slapen we hier niet minder om.
Indien je voor uitleg kiest, graag begrijpelijker uitleg dan op
http://www.thework.org/pdf/DutchLittleBook.pdf
want dat heb ik al gelezen, en zal dat ook wel niet begrijpen want zie er logische gaten in van hier tot Tokyo maar dat heb ik meestal met sofisch-achtige teksten dus laten we ons vooral niet opwinden :)

Groeten, Egon

e m kraak schreef op zondag, 16 januari 2005, 18:22:


.... ik ben benieuwd ....heb het niet zo met Amerikaanse zelf-hulp en zelf-realisatie ( niet persoonlijk bedoeld hoor Michiel - het is geen (ver)-oordeel) ... geef mij maar een paard :)

Marianne

e m kraak schreef op zondag, 16 januari 2005, 18:22:


Ik kom er niet door, mijn aversie begint erg snel. Is het nu iets waar je meer moeite krijgt naarmate je ouder wordt? Mijn hemel, als ik boos ben, dan ben ik boos punt. Als ik blij ben dan ben ik blij ook punt. Niemand maakt me wijs dat ik geen verdriet mag hebben, leerproces of niet. Ik kan van de holocaust geen feestje maken, ik kan niet zien dat een lot is gekozen omdat er voor ieder leerproces een omdraaien mogelijk kan zijn. Ik wil geen onrecht in stand houden om dat het zo spiritueel is. Voor ieder die dat wel wilt best, ik niet dus. Ik neem liever de verantwoording om te proberen een betere wereld te maken. En verdom het om me neer te leggen bij "je moet er wat van leren". Nee je moet er wat aan DOEN.

Groten Esther

Michiel schreef op zondag, 16 januari 2005, 12:21:


Hoi Collane en Michiel

Ik ga volledig met jullie mee.
Het paard oordeeld of veroordeeld niemand, en hierdoor wordt zeker niemand benadeeld, integendeel, acceptatie van het geheel komt iedereen ten goede. Dat is een groot vaststaand feit, wat ik van mijn paard geleerd heb.

Els

e m kraak schreef op zondag, 16 januari 2005, 18:22:

Egon, heb info, maar jouw email-adressen werken niet? Komt in ieder geval zelfs van wannadoo terug....

Huertecilla schreef op maandag, 17 januari 2005, 10:20:


Hoi HC;
Ook ik wilde graag die onderzoeken lezen.
Mijn mailadr. werkt wel
Ik zal hem dan ook naar Egon door sturen via een andere weg.

Gr. Nick
met geduld,vertrouwen en
liefde bereik je meer.