Hallo PN-ers.

Ik zit met het volgende probleem.
Ons paard heeft GALBULTEN aan de achterbenen. Tussen de verzenen en spoor is het gehele been opgezwollen, en net onder de HAK in de kuiltjes zitten galbulten.

LET OP : Het zijn GEEN STALBENEN !

Als ze hooi en brok heeft gehad dan worden de onderbenen dikker. Laat je het paard nu werken dan zie je dat de verdikking dunner wordt.

Belangrijke info :
- Painthorse (merrie) > zo schraal mogelijk eten.

Wat kan en mag dat hier in Nederland nu betekenen. We weten dat wij hier niet de optimale begrazingsmogelijkheden kennen (kwaliteit gras) in Zuid Limburg waar ons paar staat.

Ik wil van de brok af. En op deze site heb ik alles betreffende natuurlijk voeden gelezen. Alleen galbulten zijn afvalstoffen die op een of andere manier niet afgevoerd worden.
Gaan de galbulten bij het verstrekken van de juiste voeding vanzelf weg ?

Kan iemand mij zinvolle tips geven ?

In afwachting op jullie antwoord.

Gr. Martien.

Martien van Schubert schreef op maandag, 18 oktober 2004, 12:54:


Hoi!

ik heb je even een email gestuurd (leuk! Post!) en wil je verwijzen naar mijn eerdere antwoorden in bericht #11646 en #11667

Ik ben weer lekker kort van stof vandaag..... zal wel maandag zijn... opstartproblemen....

Cindy

Cindy B. schreef op maandag, 18 oktober 2004, 14:13:


Even stukje citeren uit #11667
"Dat fosfor-calcium verhaal had ik hem ook voorgelegd pasgeleden (het is ook niet zo dat ik klakkeloos voer zonder dat ik weet waarom ik iets voer, ik wil graag ook weten wat en waarom!!) en HIJ zegt dat een teveel forsor door een paard weer gewoon wordt uitgescheiden"

Bij mijn weten is dit NIET waar.
Een teveel aan fosfor onttrekt calcium aan de botten.
Zie ook in dit artikel:
http://www.shady-acres.com/susan/Calcium-Phosphorus.shtml

Teveel calcium is niet goed, teveel fosfor is niet goed, het is heel erg belangrijk dat de verhouding juist is.
groet,
Isabel

Calcium en fosfor zijn elkaars antagonist (schrijf ik het goed?). Dat wil zeggen dat een teveel van het een de opname van de ander remt. De verhouding moet calcium:fosfor = 1:1 tot maximaal 2:1 zijn. Bij jonge nog groeiende paarden is dit iets minder nauw te nemen, dan mag de calcium best wat omhoog.
Teveel fosfor belemmerd de opname van calcium en dit is vaak het geval in een te eenzijdig ruwvoerdieet.

Groetjes Karin

Karin schreef op woensdag, 20 oktober 2004, 11:18:


Heej, dit is interessant.
Kan ik hieruit opmaken dat er in ruwvoer dus veel fosfor zit?

Nog een vraagje: in één van de genoemde likstenen zit 14% calcium en 1% fosfor; deze verhouding is dus niet goed? (aangezien je de verhouding 1:1 of 2:1 noemt).

groet, Pt

Karin schreef op woensdag, 20 oktober 2004, 11:18:


Hmmm, nou wordt het interessant : Ik ben me erg aan het verdiepen in het voedingsgebeuren van onze paarden, omdat wij koudbloeden, warmbloeden en een volbloed hebben die elk een andere voedingsbehoefte hebben... Daarbij is onze warmbloed (quarter) 5 1/2 maand drachtig.

De koudbloeden worden sober gevoerd : Alleen hooi, wortelen, voederbieten, weidegang en een mineralenliksteen.
De warmbloeden redden het daarmee niet : Die krijgen musli (samengesteld voer) erbij.

Onze paarden werken allen een paar uur per dag. Afhankelijk van het aantal werkuren en de weersomstandigheden stemmen wij daarop de musli af.

Musli , een samengesteld voer, bevat de op het etiket aangegeven voedingswaarden, je kunt de hoeveelheid voedingsstoffen en mineralen berekenen, kalk dus ook. Bij ruwvoeder echter, is dat veel moeilijker, omdat de partijen onderling zo enorm verschillen.

Wat ik weet is dat je bij een rantsoen, bestaande uit alleen maar eenzijdige granen, zemelen en/of oliehoudende zaden altijd extra kalk moet toevoegen, want op zo'n rantsoen is de fosforverhouding hoger, waardoor er dus een verminderde opname van kalk is wat kan leiden tot een kalkgebrek.
Een voorwaarde van de opname van kalk is de aanwezigheid van de juiste hoeveelheid fosfor en vitamine D in het voer.
Zon en zongedroogd hooi is voldoende voor de opname van vit. D, daarom ook moeten paarden naar buiten kunnen en over genoeg hooi kunnen beschikken
Een mogelijkheid is kalk toe te voegen in de vorm van klaver en lucernehooi, maar dan zit je weer met het te hoge eiwitverhaal....
Een overdosering van kalk kan echter ook nog eens leiden tot andere gezondheidsproblemen.

Voor de lezers geldt dat het alleen maar kijken naar de al dan niet gevulde buik van je paard dus geen betrouwbare graadmeter is.

Groet, Pien

Peet schreef op woensdag, 20 oktober 2004, 11:39:


Hee, Peet, ik ga vanmiddag naar Aveve (boerenbond) om voer in te kopen, ik zal de likstenen daar eens bekijken, hoor je nog van me! Groet, Pien

....don't only talk the talk
....but walk the walk....

Karin schreef op woensdag, 20 oktober 2004, 11:18:


Pien : Ik dacht in een te eenzijdig granendieet (en zemelen / oliehoudende zaden) . Hoe zit dat nou ?

Karin, heb jij een tabel met de verschilende calciumverhoudingen in voedingsmiddelen? Nu wil ik het weten ook..... Interesting....
Groet, Pien

Niet zonder meer, maar wel dat je met een ruwvoer-granen dieet het risico hierop wel loopt.

Kan je ook niet zo zeggen. Je moet altijd het hele dieet bekijken. Bij een dieet met een te laag calciumgehalte is de bovengenoemde liksteen dus prima. Altijd het totale plaatje bekijken.

Groetjes Karin

Niet zo hier bij de hand. Je hebt vele verschillende veevoedertabellen. Daar staan ook veel voedermiddelen die voor paarden worden gebruikt in. Wij hebben dat allemaal op school wel liggen, wie weet hebben ze dat in de plaatselijke bieb ook wel? Volgens mij zijn er ook best hier en daar paardenvoederboekjes te vinden waar van bepaalde grondstoffen de waardes instaan.

Groetjes Karin (die best iets op kan en wil zoeken natuurlijk, maar het zelf op papier hebben is ook wel handig)

Karin schreef op woensdag, 20 oktober 2004, 12:32:


meten jullie alles ook voor jezelf zo nauw af ?
goochelen met tabellen en behoeftes is wel leuk als bezigheidstherapie
maar ik denk dat bij natuurlijk paardhouden vooral variatie belangerijk is
en dit vooral zonder tekorten
teveel wordt meestal wel natuurlijk afgevoerd
begin maar bij "gras" of "hooi"
hoe gevarieerder in soortenrijkdom en overige (on-!??)kruiden
hoe beter voor je paard
vermijd vooral eenzijdige voeding als
raaigras( +overbemest) bieten of maiskuil bv
wat er daarvan vooraan ingaat
VLIEGT er achteraan nog sneller uit ...

Peter Donck schreef op woensdag, 20 oktober 2004, 12:53:


Nee, ik meet voor mezelf niet alles zo nauw af.... voor mijn paarden ook niet trouwens. Maar ik denk er wel graag over na, omdat mijn paarden het mij waard zijn dat ik het goed doe voor hen. Vind het niet aardig als je een bewust nadenken bestempelt als zijnde 'bezigheidstherapie'....

Ik ben het niet met je eens dat 'teveel' meestal wel natuurlijk wordt afgevoerd. Er zijn zoveel overvoede -/ ondervoede of gewoon te eenzijdig gevoede paarden in onze samenlevenig. En iedereen meent ook nog altijd van zichzelf dat hij het het allerbeste doet....

Maar goed, wat betreft de variatie, kruiden, niet overbemesten ben ik het wel met je eens. Groet Pien

....don't only talk the talk
....but walk the walk....

Hoe kun/wil je dit dan doen? Oké, je weet dan wat erin zit, en hoeveel, maar hoe weet je nu hoeveel je paard van dat alles nodig heeft??
En kunnen we er niet gewoon van uitgaan dat in muesli en brok de samenstelling al juist gedoseerd IS??

groet, Pt
(enne Pien, straks wel effe pen en papier meenemen naar de Boerenbond !)

Karin schreef op woensdag, 20 oktober 2004, 12:35:


Voertabellen heb ik ook ook wel, en schoolboekjes... en om eerlijk te zijn wordt ik er niet al te veel wijzer van.

Karin, weet jij, even afgezien van schoolboekjes e.d., ook wetenschappelijke publikaties waar iedereen dat hele Ca/P-balans gedoe van over schijnt te schrijven? Wat mij al jaren irriteert, en waar we eergisterenavond toevallig nog heftige discussie over hadden, is dat bronvermelding overal ontbreekt. Ook via ScienceDirect e.d. kan ik er niets over vinden.

Kun je wel denken... dat is moeilijke Kraak weer in de bocht... maar die voedings biochemie is zo simpel niet!
Waar grote problemen ontstaan (bran-disease), zie ik tekorten aangetoond, maar niet noodzakelijkerwijs verhoudingsverstoringen (OK, waar ergens een tekort aan is, is de verhouding vanzelf wel verstoord... duuuh). Waar het mogelijke probleem naar mijn indruk om gaat is vnl. Ca-gebrek, dat tot osteoporose, osteodystrofie, rachitis, etc. leidt. Er zijn echter wel andere wegen die tot blokkade van Ca-opname leiden:
"Grains and bran are high in phosphorus and low in calcium. They also contain chemicals called phytates, which bind to calcium in the gut, forming calcium-phytate compounds which cannot be absorbed by the horse. " en: "Many plants contain oxalates as well as calcium. For the pasture to be 'safe', ie it will not cause a calcium deficiency, the oxalate levels must not be more than double the calcium levels. This means the calcium to oxalate ratio should be greater than 0.9: 1.".
( http://www.mitavite.com.au/news_VN_B1.asp )

Op zich is Ca-gebrek al lang bekend en komt ook "natuurlijk" voor - de Ca-arme vegetatietypen waarin het plantje "beenbreek" (Narthecium ossifragum)voorkomt zijn daar prima voorbeeld bij.

Groeten, Egon

Spirithorses schreef op woensdag, 20 oktober 2004, 12:13:

De vacht (glans en algehele conditie) en de glans/blik in de ogen zijn bij mij dan ook de graadmeter, niet die buik. Die is na een partijtje hooi toch dikker dan 's morgens na een nachtje "vasten".

Overigens interessant boek is: De voeding van paarden en pony's van Manfred Gold. Daarin staat van alles en nog wat over voedingsstoffen en voedselbehoefte op wei en in de stal. Bij arbeid en geen arbeid, bij koud-/warmbloed, bij diverse leeftijden, van stro tot brok. Ik heb geen zin het helemaal over te typen (hahaha).

Groeten,
Ingrid