e m kraak schreef op woensdag, 20 oktober 2004, 13:38:
In dat boekje waar ik het net over had staat overigens een verhouding kalk:fosfor 3:1 (totale rantsoen). Ik bedoel maar ... het zegt mij allemaal niets overigens. Nogmaals ik let op de algehele conditie van het dier; vacht, ogen.

Waar ik me wel in kan vinden in het boek is de volgende alinea:

Een voldoende voorziening van mineralen, sporenelementen en vitamine worden verstrekt via bemesting: bodem-plant-voer.

De extra toediening van deze stoffen uit de zak van de chemische fabriek is alleen maar een noodoplossing om paarden die in de fokkerij of de sport te zwaar worden belast, of die bedorven of verkeerd voer krijgen toch voldoende van deze voedingsstoffen te kunnen geven.

Maw zij zeggen volgens mij dat als je de wei juist bemest dat je geen extra "rommel" nodig hebt om bij te voeren. Maar misschien eigen interpretatie hoor van wat ik lees .

Groeten,
Ingrid

e m kraak schreef op woensdag, 20 oktober 2004, 13:38:


Waar het volgens mij nogal op gaat lijken is dat er toch nog al wat af geweken wordt van de tekst van paardnatuurlijk waar het over voeding gaat. Nou heb ik daar niet zoveel moeite mee, niemand kan mij van enig "Roomser als de paus zijn" beschuldigen, maar als ik het wel heb zou gras aangevuld met hooi en een liksteen voldoende natuurlijk voer voor een paard moeten zijn. Brokjes en muesli worden afgeschilderd als junkfood. Ik kan me voorstellen dat Pien zegt "mijn paarden moeten uren werken per dag, ze hebben geen tijd genoeg om de benodigde hoeveelheid voer binnen te krijgen",maar maakt dan weer onderscheid tussen haar type paarden. Ik zou niet graag mijn paard tekort doen dus mijn vraag is : hoe zit het nou eigenlijk echt?
Piet

Ik heb wel leukere dingen te doen.
De enige reden waarom ik het bij paarden (en me andere dieren) na wil rekenen is omdat het beestje alleen eten kan wat ik hem aanbied. Kon ik hem los laten lopen op een natuurgebied met prima afwisselende vegetatie dan zou ik me acuut geen seconde meer druk maken. Dan zocht ie het namelijk zelf wel uit.


Dat is niet waar, denk ik.

Zomerexceem word steeds meer als voedings/stofwisselingsprobleem gezien. Bepaalde tekorten in combinatie met een slechte afvoer van afvalstoffen. Het uitscheidingsmechanisme is iets wat je niet zomaar kunt vertrouwen. Weer omdat het paard zo afhankelijk is van wat wij erin stoppen. Daar moet ie het mee doen en dat gaat gewoon niet altijd goed...

Groetjes Karin

Nee, geen idee. Zou wel kunnen gaan zoeken na de vakantie, maar kans is klein dat ik iets vind, als het jou ook niet lukt.
Ik ben nooit zo heel erg van de bronvermeldingen enzo....

Nee hoor, dat denk ik niet. De voeding is zeker niet simpel. Ik vind het onderwijs er bij ons ook vreselijk in tekort schieten, want ik mag mezelf na mijn afstuderen voedingsdeskundige noemen. Nou, dat ben ik niet zo hoor

Groetjes Karin

Piet schreef op woensdag, 20 oktober 2004, 14:15:


en daarbij staat het in minstens 100 versies online...


[KNIP]


Ben ik het toch echt wel in grote lijnen mee eens (en doe ik al behoorlijk lang zo), op voorwaarde dat je je weidegang/hooiwinning van een voldoende geschikt vegetatietype komt.


Ja wie het weet mag het zeggen, Piet. Ik heb mijn bedenkingen tegen al dat gezwaai met voertabellen - door de voerindustrie opgesteld en betaald. Daarom ook mijn vraag waar ik de onfahankelijke ZWO bronnen vinden kan, die iedereen me steeds weer schuldig blijft. Ik ben nu eenmaal niet zo goedgelovig. Dus m.a.w. welke "Dr. Mengele" heeft hoe, waar, en waarom, en in dienst van wie ettelijke 100en paarden fijn laten kreperen om tot al die nuttige voedingsbalans-conclusies en tabellen te komen?

Mijn benadering komt vanuit de andere kant, vanuit wat ik over vegetatie en planten weet. Dat is globaal uiteraard, maar ik denk dat het praktischer is eerst naar diversiteit in veldsituaties te kijken en die te vergelijken, voor je allerlei laboratoria induikt.

Groeten, Egon

Karin schreef op woensdag, 20 oktober 2004, 14:18:


... en daarom net moet je ervoor zorgen dat je
al wat je extra instopt ook zo gevarieerd mogelijk is.
Dan zitten we terug bij hooi en voordroog
probeer te achterhalen waar het vandaan komt.
Ik haal zoveel mogelijk bij mensen (privepersonen)
met oog voor natuur en ekologie, die af willen van hun vette stukje grond
en daarom maaien zonder bij te mesten
dan krijg je gevarieerd en "schraal" gras waar je
paarden géén diarree van krijgen.
Ik denk (en ik ervaar het) dat dat al een goeie basis is...

Piet schreef :


Ik kan het je ook niet vertellen....als je het gaat opzoeken kom je telkens weer bij die prefab voedingsmiddelen uit, met 26 van die aanvullingen om die-en-die balans in evenwicht te houden.... en om nou per paard een voedingsadvies uit te rekenen....afgestemd op de gemiddelde werkduur en inspanning per kilogram lichaamsgewicht, in relatie tot het aantal graasuren per etmaal.......

Kan ik me daar een hele apotheek aan potjes, pillen en drankjes aanleggen, pfffff, weet niet hoor. Niet echt mijn ding!

In praktijk komt het erop neer dat ik dus toch nog blijf kijken naar die buik, vacht, oogies, werklust, plezier, ontspannenheid, alertheid, enz. enz.....

Het onderscheid tussen de koudbloeden en de warm(vol)bloeden bij mij heeft meer te maken met de energiebehoefte van de paarden afzonderlijk.
Zo heeft BD (Arabier) het snel koud, verliest ze kilo's energie om warm te blijven, of gewoon na een dag werken, en blijft Steffie (Haflinger) altijd vol en rond, na hetzelfde aantal lessen.
BD krijgt veel meer te eten om warm en op gewicht te blijven, terwijl ze kleiner en dunner is dan Stef.
Holly (QH) is drachtig en er is zoveel te doen rondom botaandoeningen, dus ik ben mij aan het verdiepen want ik wil het veulen een zo optimaal mogelijke start geven....

Maar de waarheid heb ik niet in pacht. Kan wel mijn twijfels en ideeen met je delen....:) groet, Pien

Na een poosje zoeken op Web of Science vond ik de volgende artikelen, ik kom alleen niet verder dan de abstracts, en die kan ik ook niet plaatsen omdat het een paysite is....
Misschien kan Egon de echte artikelen bemachtigen, of iemand anders?

Het gaat iig wel over dit onderwerp.

"Effect of dietary cation- anion difference on mineral balance, serum osteocalcin and growth in weanling horses" van: Cooper SR, Topliff DR, Freeman DW, Breazile JE en Geisert RD. in Journal of Equine veterinary science 20 (1): 39-44 Jan 2000

"Response of young horses in training to varying concentrations of dietary calcium and phosphorus." van: Nielsen BD, Poter GD, Green LW, Morris EL, Murray- Gerzik M, Smith WB en Martin MT. in Journal of Equine veterinary science 18 (6): 397-404 Jun 1998

In het eerste artikel vinden ze volgens mij dat de verhouding/hoeveelheid calcium en fosfor niet uitmaakt maar dat het van belang is of de voeding overwegend uit positieve ionen of negative ionen bestaat.

Het 2e artikel klinkt als het Mengele experiment waar Egon om vroeg....

Maar ik heb ze dus allebei niet helemaal kunnen lezen helaas....
Hoop dat iemand aan de hele text kan komen...

Groetjes Jolijn

Jolijn Zegwaard schreef op donderdag, 21 oktober 2004, 15:07:


Bedankt voor de tip. Die 2 artikelen zijn via ScienceDirect dus niet te vinden... maar heb ze toch, hoor - hier staan ze


http://www.ansi.okstate.edu/research/1999rr/31.htm


p397.html" target=_blank>http://www.neosoft.com/~iaep/pages/protected/jissues/j1806/j1806p397.html


Valt mee.


Ik heb aan de hand van de litt-ijsten nog wat meer gevonden:
http://www.neosoft.com/~iaep/pages/protected/jissues/j1803/j1803p190.html
http://www.neosoft.com/~iaep/pages/protected/jissues/j1712/j1712p634.html (vooral vanwege litt.list)
Via google overspring je de abonnee-security van veel van die vakbladen wel, als je maar exact de juiste html pagina weet te localiseren

Nu zijn paarden uiteraard geen mensen... wij mensen vinden bijvoorbeeld hooi niet lekker... voedingssysteem verschilt, dus proberen niet te antropomorfiseren maar toch lijken ze fysiologisch voor best een groot deel ook weer wel behoorlijk op elkaar. Ze hebben allebei bijvoorbeeld een typisch zoogdierenskelet.
Ik zie vooralsnog eigenlijk weinig steun in de litt. waarom het metabolisme van skeletopbouw en -onderhoud niet vergelijkbaar zou zijn. Ook zie ik nog altijd geen duidelijke steun voor wat de diervoedingsindustrie aan allerlei supplementen als noodzakelijk toe schrijft m.b.t. "balansen".
Wel blijf ik er bij dat TEKORTEN schadelijk zijn, maar dat is dus iets heel anders dan BALANSEN. Zowel Ca als P surplus worden trouwens wel degelijk via faeces en urine uitgescheiden.

Wie heeft er serieuze leerboeken/tabellen waar nu es wel verwezen wordt naar wie 1 en ander uitgezocht heeft en waar dat opgeschreven staat? Wat ik terloops in:
Bouwman, H. (1988): Paardevoeding in de praktijk. ISBN 9062553583
heb kunnen vinden is dat voor tabellen gebruik gemaakt is van:
-Voedertabel, gegevens over voederwaarde, verteerbaarheid en samenstelling. Uitg. Centr. Veevoederbureau in Ned., Lelystad.
-Mineralen- en vitaminengehaltes in ruw- en krachtvoermiddelen (voor onderwijsdoeleinden). Zoötechn. Inst. Utrecht. 1974
Maar dat slaat op de analyse van voedingsmiddelen zelf, NIET op de werking er van...
In hetzelfde boekje trouwens wel een hfdst., en §, over Ca/P-balans, en nog veel meer, maar ook hier schittert bronopgave door afwezigheid.

PS: N.a.v. een terzijde gerezen vraag uit chat cit. Bouwman: "De beschikbaarheid van P dat in de vorm van fytine of fytinezuur in het rantsoen aanwezig is, is klein. In granen van de P aanwezig in de vorm van fytine. De P uit graanrijke rantsoenen is dus minder goed opneembaar. Er treden dan ook minder snel verschijnselen van P-overmaat op dan men op het eerste gezicht zou verwachten." en "De verschijnselen van een Ca-TEKORT kunnen ook in ons land gemakkelijk optreden".

Groeten, Egon

e m kraak schreef op donderdag, 21 oktober 2004, 17:13:



Hah!
Bedankt voor de tip, die kan ik voor wel meer dan paardjes gebruiken.
Je bent een superzoeker!
Jolijn

Waar ik vandaag opeens aan moest denken is vitamine a vergiftiging.

Poolexpedities schoten nog wel eens een ijsbeer. Na het opeten van de lever (opslagplaats Vit A) werden ze heel ziek.
Een verhaal van mijn voedingsleraar, dus een bron heb ik weer niet. Ben erg benieuwd waar zo een verhaal vandaan komt. Vitamine A vergiftiging was volgens hem redelijk snel dodelijk. Hij vertelde dat als 1 mens 1 ijsbeerleven opeet je morsdood bent door de vitamine A
Nogmaals, het is zijn verhaal, bronnen heb ik niet. Maar denk vertel het toch eens.

Groetjes Karin

Karin schreef op vrijdag, 22 oktober 2004, 21:52:


Klopt hoor, geen sterk verhaal van je leraar.
Kijk hier ook maar eens:
http://en.wikipedia.org/wiki/Vitamin_A

"The first documented death due to vitamin A poisoning was Xavier Mertz, a Swiss scientist who died in January 1913 on an Antarctic expedition that had lost its food supplies and fell to eating its sled dogs. Mertz consumed lethal amounts of vitamin A by eating the dogs' livers. The liver of the polar bear also has enough vitamin A to kill a human being."

Isabel