Ingrid den Ouden schreef op zondag, 6 juni 2004, 23:10:


Je rijdt langs de fjorden, als je langs de westkust gaat.
Gletsjers weet ik niet, hoe hoog die liggen en hoe gemakkelijk dat is om bij te komen.


Zweepjes en paardrijlaarzen kun je thuis laten.
Helm en beenbeschermers zou ik meenemen......bergschoenen er onderaan.


Officieel , ja.
Maar niet iedereen houdt zich er aan.
Eigen verantwoording wordt het dan.
Zegt men te kunnen rijden, kan het gebeuren dat lange stukken in gallop wordt afgelegd door oneffen terrein.
Een helm kan dan wel zo handig zijn..............vooral je eigen helm.....je weet nooit wie er allemaal dat ding gebruikt hebben.


Groetjes, Joke.

Hoi allemaal:
Ik weet niet hoe jullie er over denken maar uhhhh
IK vond de oude camera stand eigenlijk leuker......
Was wat meer op te zien dan nu......zit nu ook weer naar een leeg veld te kijken.....ben ik de enige?

Groeten Nick

jo schreef op maandag, 7 juni 2004, 13:00:

Nou, dat scheelde niet veel. We hadden een leuk huisje op het oog, todat we lazen dat er inderdaad geen stromend water was en dat was nog niet zo erg eigenlijk, maar het lag ook echt totaal in de "rimboe" dus dat was niet zo handig voor uitstapjes maken en boodschappen doen.

Dus nu zitten we inderdaad gewoon op een "normaal" blokhutten/bungalow complex van een stel Nederlanders, via Oad geboekt. Dus iets minder primitief.

Heb er wel echt zin in. De foto's zie we zien zijn erg mooi steeds. We zijn echte zwitserland-gangers, dus bergenliefhebbers, en Noorwegen lijkt ons nog ruiger en zo. We zien wel. Over 14 dagen zijn we aan het rijden en moet Isabella ons een hele poos missen.

Groeten,
Ingrid

Het leuke eraan zijn de geluiden. en omdat iemand op zijn werk stiekem iets
anders doet dan met zijn werk bezig zijn moeten daarvoor de geluiden toch
niet verdwijnen.
Het moet toch niet zo moeilijk zijn om de volumeknop te vinden?

Janet Heidinga schreef op maandag, 7 juni 2004, 11:22:


Is dat zo?
Lees het boek eens van Hempfling.
Over dat de zadels te ver naar voren op de rug van het paard liggen.........meestal.


Na een hele tijd zonder zadel gereden te hebben.
Reed ik weer eens met boomlooszadel.
Zat ook naar mijn gevoel veelste ver naar voren toe voor mijn gevoel.


Zwaargewichten.
Ja, ik ben een zwaargewicht.
Reken maar op een kilo of negentig.
Daar heb ik ook het paard naar gekozen..........koudbloed....wat breder en in staat mij te dragen.
Het is nog een jong paard.
We zullen daar dus samen voor moeten trainen.
Ik lichter worden en zij spieren opbouwen.
Zo wie zo moet rijden en op het paard zitten langzaam worden opgebouwd.
Max. 10 minuten in het begin met een lichter persoon op de rug, alleen stap of laten scharrelen, enz.
Als ik haar leidt, leggen we langere afstanden af.
Uurtje de bergen in, goed voor mij, leuk voor haar.

Is het niet logisch voor iedereen om in het belang van het paard te denken bij wat en hoe?
Of is het : ik , mij en mezelf en het paard moet het maar ondergaan?
Deze vraag is niet persoonlijk aan jou gesteld, Janet.
Maar wam gewoon zo op door de onderwerpen van de laatste tijd.

Het goed op een paard zitten:
Sommigen zo scheef als krabben, kromme ruggen, te ver achterop het zadel, ongelijke stijgbeugels, overdreven bewegend, zweep gebruik, sporen, hangen in te teugels.............................. als je daar kritisch naar gaat kijken.........................kun je je dan nog wel veroorloven om te genieten?
Van het kijken naar paard en ruiter en van het zelf nog bedrijven?

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 7 juni 2004, 10:25:


tja, je mag ook niet stiekum op het werk andere dingen doen he Ingrid.......
Ik vind het wel leuk hoor die geluidjes.....
Kun je daar niet aan iemand vragen om het geluid UIT te zetten.......meestal op een kantoor niet nodig en dan ben je ook van het geklik af bij het vernieuwen van de pagina.....
In jou geval bij het wat aan klikken van je muis natuurlijk want jij zit niet op dit forum op je werk

De Weerdt Nicole schreef op Mon, 7 Jun 2004 13:18:37:


Nou voor mij wel (die knop dan), maar heb al weer spijt dat ik erover ben begonnen hoor. Als iedereen het leuk vind die geluidjes, dan vooral laten staan.

Ik persoonlijk vind het prima dat er bij een filmpje geluid zit, graag zelfs, want dat verwacht je ook. Maar als je op een knop klikt en er gaat ineens een geluidje af, daar hou ik niet van. Heeft weinig toegevoegde waarde naar mijn idee. Maar doe vooral wat je zelf leuk vind natuurlijk, het is jullie site.

Alleen het geluidje van de "shop" kan ik niet thuisbrengen. Beetje hoefschaven of zo?

En o ja Nick, ik zie ook een leeg veld, o nee, nu loopt er net een paardekont in beeld.

Groeten,
Ingrid

Aanvulling:
Hahaha, je zal wel begrijpen dat ik een voorstander van rijden zonder zadel ben.

Rijdt je zonder zadel:
Moet je zelf je balans houden.
Wordt je door de bewegingen van het paard vanzelf naar de juiste plek op de rug gedwongen.
Daar zit je het lekkerste en beweeg/glij je het minst.

Doe je dat niet, glij je er af en wordt het een gevecht om op de rug te blijven.
Vooral in draf, galop en heuvel op of af.

Slechte ruiters met zadels:
Die hebben door het zadel en de stijgbeugels toch de mogelijkheid om op de rug te blijven en hun slechte houding vol te houden/ te blijven hangen waar ze niet zouden moeten zijn.

Juist dan moet het paard het gaan corrigeren.
Zelf scheef gaan lopen of overhangen om recht vooruit te komen.
DAT is past slecht voor het paard en zijn rug.

Ik zag een video over paarden en problemen.
o.a. van een paard en zijn ruiter waarbij het paard mak was gaan lopen.
Want raai eens wat...............de ruiter was scheef en zat scheef op het paard.
Zonder zadel kon ze niet rijden, want dan kreeg ZIJ pijn.
Nu had het paard het voor haar.

Was maar een klein voorbeeldje.

Ik heb het dus niet eens met je stelling. ;o)

e m kraak schreef op zondag, 6 juni 2004, 22:59:


Misschien maak ik er minder problemen uit dan jij ziet.
Zal van gebruiker en paard afhangen, denk ik.
Join -up draait zich juist om geduld en paarden NIET breken.
Maar ik zal wel een join-up idealist zijn met oogkleppen.


Ja, de èèn werkt met een paddock en de ander met een picadilo (of zo iets).
Maar in grote lijnen raken ze elkaar aardig in de beginselen.


conglomeraat

-> kunt U hier een wat minder moeilijk woord voor neerzetten?


Zie je het niet overal dan?
Ook bij kinderen.
Een groepje is aan het spelen, bijvoorbeeld op straat.
En er is een nieuw kind.
Die vraagt mag ik meedoen?
Maar ze negeren het kind of zeggen nee.
Of het kind speelt juist alleen en wacht af tot het uitgenodigd wordt mee te doen.
Honden snuffelen eens, grauwen een beetje, tasten af ...............tot dat de groep of leider besluit: jij ben oke, je mag er bij.
Daar vergelijk ik het join-up ook mee.


Nee?


Wie is Waring?

e m kraak schreef op zondag, 6 juni 2004, 22:59:


Hai Egon.
zat vandaag nogal lang in de auto, had alle tijd om over je vraag na te denken.
Mijn mening:
Ten eerste: join up wordt op 2 verschillende momenten gebruikt, om een onbekend paard te benaderen, en om een 'eigen' paard naar je toe te laten komen en te laten volgen. Zelfde principe, andere uitvoering.
Basisprincipe is negeren. (Ik weet het, wegjagen is niet negeren, vind dat ook een veel te sterke vorm van join-up, volgens mij een beetje uit de hand gelopen join up.)

Zelf ga ik liever in de wei zitten met een boek, of onkruid uittrekken, maar geen aandacht aan paard geven, staan ze zo allemaal om je heen. Bij een bang paard duurt dat natuurlijk veel langer.
Geduld dus. Paarden zijn erg geduldig, zoals je zelf al schrijft.
Is paardentaal. Als Opal van haar maatje niet bij het hooi mag, gaat ze stilstaan, doet alsof zij hem negeert en wacht tot hij haar negeert en dooreet, en neemt een paar stapjes, net zolang tot ze mag meeeten.

Dus wat is het goede van join-up: dat je niet gaat drammen, maar afwacht.
(Is dat een wereldschokkende en vernieuwende ontdekking??
Paarden moeten nu eenmaal over over alles nadenken, niet voor niets moet je in de dressuur je cirkel voorbereiden, paardje vertellen dat je zometeen graag wilt dat ze zus of zo doen, kwartje valt niet zo snel, totdat het een reflex is geworden natuurlijk.)

Waarom komt een paard naar je toe als je hem negeert?
Een tweede eigenschap van paarden is dat ze nieuwsgierig zijn, en nee dat is nmm geen anthropomorfisme, het is belangrijk voor ze om uit te vinden of iets/iemand wel/niet gevaarlijk is. Anders zouden ze hun hele leven niets anders doen dan wegrennen, blijft er weinig tijd over om te eten.

Het naar je toekomen is dus een (nmm) natuurlijke reactie, die je kan versnellen door het truukje van de join up.

De keerzijde van de join up is in mijn ogen dat short cuts gevaarlijke methodes kunnen zijn. Althans voor Opal en mij, vnl omdat Opal een getraumatiseerd paard is, en als ik te vlug ga, liggen we zo weer in het ravijn.

Leven met paarden kost nu eenmaal tijd, dagelijkse tijd, en jaar in jaar uit tijd.
En met de tijd krijg je vertrouwen van je paard (als het goed is).
En dat vertrouwen, dat je krijgt door te geven, is dan weer de basis voor het respect dat je van je paard krijgt.

Respect dat je je toeeigent met slimme truukjes werkt ook, dat weten we allemaal, maar heeft een wankeler basis, die je op de lange duur moet cementeren. Werkt dus andersom.

Nou ja, heb het teruggelezen, het is een warboel, teveel gedachten in te weinig tekst gestopt, maar misschien kan je er wat mee.

Groet,
Isabel

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 7 juni 2004, 13:21:


Je zal er vast van genieten.