Ingrid den Ouden schreef op zondag, 6 juni 2004, 23:10:


Je rijdt langs de fjorden, als je langs de westkust gaat.
Gletsjers weet ik niet, hoe hoog die liggen en hoe gemakkelijk dat is om bij te komen.


Zweepjes en paardrijlaarzen kun je thuis laten.
Helm en beenbeschermers zou ik meenemen......bergschoenen er onderaan.


Officieel , ja.
Maar niet iedereen houdt zich er aan.
Eigen verantwoording wordt het dan.
Zegt men te kunnen rijden, kan het gebeuren dat lange stukken in gallop wordt afgelegd door oneffen terrein.
Een helm kan dan wel zo handig zijn..............vooral je eigen helm.....je weet nooit wie er allemaal dat ding gebruikt hebben.


Groetjes, Joke.

Janet Heidinga schreef op maandag, 7 juni 2004, 11:22:


Is dat zo?
Lees het boek eens van Hempfling.
Over dat de zadels te ver naar voren op de rug van het paard liggen.........meestal.


Na een hele tijd zonder zadel gereden te hebben.
Reed ik weer eens met boomlooszadel.
Zat ook naar mijn gevoel veelste ver naar voren toe voor mijn gevoel.


Zwaargewichten.
Ja, ik ben een zwaargewicht.
Reken maar op een kilo of negentig.
Daar heb ik ook het paard naar gekozen..........koudbloed....wat breder en in staat mij te dragen.
Het is nog een jong paard.
We zullen daar dus samen voor moeten trainen.
Ik lichter worden en zij spieren opbouwen.
Zo wie zo moet rijden en op het paard zitten langzaam worden opgebouwd.
Max. 10 minuten in het begin met een lichter persoon op de rug, alleen stap of laten scharrelen, enz.
Als ik haar leidt, leggen we langere afstanden af.
Uurtje de bergen in, goed voor mij, leuk voor haar.

Is het niet logisch voor iedereen om in het belang van het paard te denken bij wat en hoe?
Of is het : ik , mij en mezelf en het paard moet het maar ondergaan?
Deze vraag is niet persoonlijk aan jou gesteld, Janet.
Maar wam gewoon zo op door de onderwerpen van de laatste tijd.

Het goed op een paard zitten:
Sommigen zo scheef als krabben, kromme ruggen, te ver achterop het zadel, ongelijke stijgbeugels, overdreven bewegend, zweep gebruik, sporen, hangen in te teugels.............................. als je daar kritisch naar gaat kijken.........................kun je je dan nog wel veroorloven om te genieten?
Van het kijken naar paard en ruiter en van het zelf nog bedrijven?

Aanvulling:
Hahaha, je zal wel begrijpen dat ik een voorstander van rijden zonder zadel ben.

Rijdt je zonder zadel:
Moet je zelf je balans houden.
Wordt je door de bewegingen van het paard vanzelf naar de juiste plek op de rug gedwongen.
Daar zit je het lekkerste en beweeg/glij je het minst.

Doe je dat niet, glij je er af en wordt het een gevecht om op de rug te blijven.
Vooral in draf, galop en heuvel op of af.

Slechte ruiters met zadels:
Die hebben door het zadel en de stijgbeugels toch de mogelijkheid om op de rug te blijven en hun slechte houding vol te houden/ te blijven hangen waar ze niet zouden moeten zijn.

Juist dan moet het paard het gaan corrigeren.
Zelf scheef gaan lopen of overhangen om recht vooruit te komen.
DAT is past slecht voor het paard en zijn rug.

Ik zag een video over paarden en problemen.
o.a. van een paard en zijn ruiter waarbij het paard mak was gaan lopen.
Want raai eens wat...............de ruiter was scheef en zat scheef op het paard.
Zonder zadel kon ze niet rijden, want dan kreeg ZIJ pijn.
Nu had het paard het voor haar.

Was maar een klein voorbeeldje.

Ik heb het dus niet eens met je stelling. ;o)

e m kraak schreef op zondag, 6 juni 2004, 22:59:


Misschien maak ik er minder problemen uit dan jij ziet.
Zal van gebruiker en paard afhangen, denk ik.
Join -up draait zich juist om geduld en paarden NIET breken.
Maar ik zal wel een join-up idealist zijn met oogkleppen.


Ja, de èèn werkt met een paddock en de ander met een picadilo (of zo iets).
Maar in grote lijnen raken ze elkaar aardig in de beginselen.


conglomeraat

-> kunt U hier een wat minder moeilijk woord voor neerzetten?


Zie je het niet overal dan?
Ook bij kinderen.
Een groepje is aan het spelen, bijvoorbeeld op straat.
En er is een nieuw kind.
Die vraagt mag ik meedoen?
Maar ze negeren het kind of zeggen nee.
Of het kind speelt juist alleen en wacht af tot het uitgenodigd wordt mee te doen.
Honden snuffelen eens, grauwen een beetje, tasten af ...............tot dat de groep of leider besluit: jij ben oke, je mag er bij.
Daar vergelijk ik het join-up ook mee.


Nee?


Wie is Waring?

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 7 juni 2004, 13:21:


Je zal er vast van genieten.

Isabel van der Made schreef op maandag, 7 juni 2004, 13:43:

Ik borduur hier even op verder.

Ik denk ook dat er veelste veel nadruk op dat wegjagen wordt gelegd of op dat rond laten hollen als gekken.
Dat mag best wat genuanseerder.
Wie dat doet, dat wegjagen en lang laten rondhollen, is in mijn ogen machtsgeil.
Echte probleemgevallen(gevaar voor ruiter)of overdominante paarden daar gelaten.


Precies.
Loop je op een paard af, wil je wat van dat paard................zo leest het paard dat.
Geef je het paard aan, uit je ruimte te blijven.
Vertel je het paard dat je niets van het paard wilt op dat moment.........vooral geen bok en aggressief gedrag.


Precies.
De signalen zijn dan duidelijk.


Ja, niet opdringen.
Niets willen en wachten tot de tijd rijp is.


Ja, ze willen eerst weten: wordt ik je prooi of ben je niet zo gevaarlijk als dat mijn instinkt me wilt laten geloven.


Ik zie het niet als truukje, maar als een verstaanbare taal voor het paard.


Dat kan met alles gebeuren.
Iedereen zal het beleven: twee stappen voorwaarts en af en toe een stap terug.
Of het nou join-up is, parelli, tradioneel, eigen methode, enz.
Soms heb jij haast, of het paard zijn dag niet of noem maar op en moet je weer terug naar af.


Ik vond het ander wel duidelijk.
Maar ik zie het nog steeds niet als een versnelt truukje.
Nou denk ik ook niet dat je het in dit geval zo bedoelt.

ebby schreef op maandag, 7 juni 2004, 14:33:


Ik denk dat met join-up, van Monty Roberts in eerste plaats het werken in de paddock wordt bedoelt.
Dat het paard je vertrouwt en naar je toe wilt komen.


Ik zou niet van een fout willen praten.
Je hebt je gevoel voor voorzichtig blijven niet in de gaten gehouden?


Hoe deed je dat?
Met een touwtje...........ronddraaien......voorover?(achterover draaien is aggressie)
Of door je armen hoog te zwaaien?(Hoe hoger je armen, hoe meer je verteld verteld aggressief te zijn).
Hoe was je lichaamstaal, je ogen, je stem?


Tja, een onbekend paard.
Misschien met een geschiedenis/trauma?
Jij week, hij won.............maar alternatief.............scheuren in kleren/huid/ego.
In dit geval kon je niet veel anders doen.

Ik zou zo wie zo eerst even gaan horen wat voor soort paard er bij gekomen was.
En niet met lege handen dan de wei in.
Maar ik heb hier vandaan makkelijk kleppen, ik zou ook knikkende knieën hebben gehad in jouw geval.


Hoe is het nu met jou en dat paard?

Ik begin me af te vragen of je eigelijke vraag alleen het boomloze zadel geldt?

Of DIE slecht is voor de rug van het paard.

Klopt dit?

Geen idee of daar(een onafhankelijk) onderzoek naar gedaan is en waar de publikatie dan te vinden is.

Huertecilla schreef op maandag, 7 juni 2004, 17:04:



Dat is flexibeler doordat het wee omen heeft, toch?
wat vind jij daar van dan, Peter?