Cindy Denkers schreef op dinsdag 21 februari 2006, 10:02:


Dank je Cindy voor je reactie, het valt niet mee hoor om de strekking van je verhaal in korte tijd over het voetlicht te brengen, terwijl je een hele dag nodig zou hebben om het voor je eigen gevoel een beetje duidelijk te vertellen.
Het is echt een onderwerp waar je alleen de puntjes van kan belichten omdat je ook gestuurd wordt door de presentator met zijn vragen. Achteraf denk je dan aan over hoeveel dingen je het eigenlijk nog had willen hebben. Gelukkig kreeg ik ruim de tijd om reclame te maken voor paard en hoef natuurlijk Daar staat het per slot van rekening allemaal.
Ik hoop dat iemand het opgenomen heeft. Ik dacht dat men in de studio wel eventjes een cd zou laten meelopen voor me, maar dat doen ze niet meer

Mogelijk dat rond half zes in het reactieprogramma "zegt u het maar" nog reakties komen. Misschien dat er dan eens eentje niet negatief meer is, net als vorige week, toen er ouwe paardenbazen vonden dat ik "de pad kwiet was".
Ik zou zeggen tegen iedereen: Bel effe! :)

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

e m kraak schreef op maandag 20 februari 2006, 21:29:


Jep, die mythische indiaan weer. Heel toepasselijk

Verder sla je met wel/niet handelen de spijker op een algemene sociale kop; niet-kiezen is ook kiezen: voor de default. Zo leven de meeste mensen Egon; door níet te kiezen en komen dan ergens in de 40 in de zgn 'identiteits-crisis'....

In het licht van beiden en verschillende voorgaande opmerking is het opvallend dat van het half dozijn boeken over angst-en-paardrijden allen zich op het ríjden richten terwijl 99% van het probleem daar helemaal niet zit.
Maar ja: 'verbeter je paard, begin bij jezelf' verkoopt niet

PÍNG....
Ik zat nog steeds (net als legio anderen) met de vraag wat je nu met iets van broodwinning (wie hoeft er geen brood te eten tenslotte) kan verkopen onder paardgericht (waarbij juist mínder meer is). Het kwam ineens op: véren!!!! Een bandana met een veer erin Om je haar en het zweet uit je gezicht te houden. Ook verkrijgbaar met elastieken band voor om de cap. Beiden in navaho-motief....

HC

Piet schreef op dinsdag 21 februari 2006, 11:13:


Whahaha: de pad kwiet was! Nou hun zijn vlgs mij zelf eerder ''de pad kwiet''
Lijkt mij ook heel moeilijk om te zeggen wat je wilt zeggen maar dan in heel korte tijd. Afijn, de echt geintresseerden weten in ieder geval waar ze HEEL veel info kunnen vinden: hier!
Ik hoop echt (vooral voor de paarden) dat er meer mensen hun paarden op een paardwaardige manier gaan houden en onderhouden.
En alle negatieve reacties maken me alleen maar meer gemotiveerd om het tegendeel te bewijzen.
In de 3 jaar dat ik mijn paard heb heeft ze nog niets aan haar benen gemankeerd en haar hoeven zijn ook alleen maar beter geworden sinds het natuurlijk bekappen. Hoeveel bewijs moet er nog meer zijn dat het werkt?!?!!!

Niki schreef op dinsdag 21 februari 2006, 0:36:


Nee, eigenlijk niet.
Wat is er mis met een paard dat gewoon graag doet wat je vraagt? Als jouw paard flux op verzoek gaat zitten zal de rest ook geen punt zijn.

Spirithorses schreef op maandag 20 februari 2006, 23:30:

Hoi Pien, bedankt voor je lange reactie. Zal er nog even op reageren, maar het meeste is wel duidelijk. Zal hier en daar wat wissen (die ik met de wisknop, maar dat zal wel veel makkelijker kunnen...) anders wordt het verhaal zo lang
Ik 43, donderdag.
Klinkt vrijwel hetzelfde als ik het geleerd heb, alleen moest ik dus altijd binnenbeen gebruiken, zoals je hierna beschrijft. En hand van de hals doe je eigenlijk alleen bij een jong groen paard, voor de duidelijkheid.
Gebruik dus het binnenbeen voor de stelling en het buitenbeen voor het begrenzen van de achterhand, die zit verder naar achter. Doen jullie dat dan ook niet voor het aanspringen in galop?
Is mij bekend, moet ik op letten!
Ja inderdaad, maar heel even, zodat het paard door had wat ik wilde, mag in de dressuur niet hoor, hierdoor valt je paard naarbinnen.
Sorry, is ook allemaal zo moeilijk, ging er even van uit dat iedereen wel wist dat als je gaat wijken naar links je dit doet als je op de rechterhand rijdt, mijn fout. Je rijdt dus rechtsom, slaat af op de korte zijde (je hebt dan dus stelling naar rechts), wijst met je linkerhand naar de hoefslag, legt je rechterbeen iets naar achter aan om de achterhand mee te nemen en houd je gewicht op de linkerzitbeenknobbel om je paard mee te nemen. Maar ik denk dat jullie dat dus contra doen. Het zegt het al: ik heb geleerd het paard "mee te nemen", jij laat het wijken. Ga ik proberen!
.
Ha, leuk, western op een veelzijdigheidszadel!

Nogmaals onwijs bedankt. Ben nu gewoon nog met de theorie bezig en wil straks alles in praktijk proberen te brengen. Is nog moeilijker dan leren autorijden. Wil eigenlijk heel graag bewijzen dat Froukje niet zo'n "rotknol" is wat iedereen denkt (mezelf incluis, al die jaren). Merk nu al dat een andere aanpak haar heel veel goed doet. We wandelen wat af met z'n tweetjes en ik begin weer steeds meer van haar te houden.
En ook het natuurlijk bekappen doet wonderen voor haar. Had altijd het idee dat ze geen stelling "wilde" geven, maar ben er nu achter dat ze het waarschijnlijk niet kon! Doordat aan de binnenzijde de hoefwand altijd te lang was, had ze een verzakking in de zool aan de buitenzijde bij de achterbenen. Ze zette haar achterbenen ook altijd veel te ver naar binnen onder haar lichaam. De verzakking is inmiddels verdwenen en ze blijkt opeens wel haar benen recht naar voren neer te kunnen zetten. Niks geen zwikken in de koot meer! Heb John zondag even met haar laten lopen, zodat ik van afstand kon kijken en het verschil is opmerkelijk! In draf zie je het nog iets, maar ze stapt geweldig!
Ik ben er aan de ene kant zo trots op en aan de andere kant baal ik enorm dat ik dat niet eerder heb gezien en het maar allemaal aan de hoefsmid heb overgelaten. Had overigens wel gemeld dat ze haar benen zoveel naar binnen zette, maar daar werd niet op gereageerd. Dat we haar de eerste keer bekapt hadden en dus recht gezet, viel ze in de wending bijna om... Arm Froukje.

Nogmaals bedankt en tot schrijfs,
Els

Hoe leer ik mijn paard te mesten of urineren op verzoek?

Het is zéker mogelijk want de meiden mesten/urineren vaak nog even snel voor ze komen voor een rit, zoeken daarvoor een mestplek uit en ook onderweg gaat het hele setje mesten als Arabella mest.
Ze zijn zich er dus én bewust van én kunnen het heel redelijk bepalen.

Met de meiden is het verder geen punt want die laten alles vallen waar dat uitkomt maar mijn hengst is logischerwijze erg kritisch in waar hij zijn geurvlag achterlaat.
Hij houdt het ook i.t.t. de meiden juist óp als we op pad gaan voor een rit.
Onderweg is hij soms een half uur 'bezig' met een plek goedkeuren en dat is niet ideaal als ik bezig ben hem licht op een halsring te rijden...
Ik ben inmiddels al wel zo ver dat hij de link tussen mesten en de cue heeft gelegd doch de bevrediging van dé plek is groter dan de beloningen die ik tot nu toe bedacht heb.

Suggesties welkom.

Spirit schreef op zondag 19 februari 2006, 23:06:



http://www.thelongridersguild.com/Pack-saddles.htm

Het beste longrider-materiaal echter is alles wat je níet meeneemt.
Bv 1. ik heb een tiestrap als riem om waardoor is voor alles en nog wat een stuk top-leer bij me heb en mijn echt goede mes dient voor alles. Ook voor eten verder alleen een lepel nodig.
Bv. 2. zonder hoefijzers op pad heb je voor de hoeven alleen maar een krabber en een handig mini-raspje nodig. Als krabber kan een wat aanpaste haring van de looplijn dienen.

HC

hallo allemaal

omdat ook wij een vreselijk modderige paddock hebben gaan we die binnenkort verharden: laag afschrapen, puin storten (we denken aan een laag van 30 cm) en laag zand erover (10 cm)
natuurlijk bestaan er ook producten op de markt om dan tussen het puin en het zand te leggen, bv de hit-bodemroosters zoals op stal mansour; deze zouden de gewrichten beschermen.
weet iemand hoe schadelijk het is voor paarden als ze gewoon op puin en zand zouden lopen, spelen,.. (dus zonder die tegels)?

groetjes
an

Beste,

Vorig jaar in april volgde ik een cursus bij Ilona en Frans en ging enthousiast aan de slag. Tijdens de wekelijkse buitenritten van gemiddeld 4 u werd er geen gebruik gemaakt van hoefschoenen ondanks de gevoeligheid op grintpaden (deze werden zoveel mogelijk vermeden). Nu 1/2 februari is de gevoeligheid bijna over en zie je ook dat de zolen van de voorhoeven hol komen te staan (achteraan was dit reeds langer het geval). Maar sinds 2 weken begint bij de rechtervoorhoef een deel van de zool (aan de zijkant) los te komen en kan je er met een hoevenkrabber stukken afhalen. Het ziet ernaar uit dat er een nieuwe zool klaarzit die nog niet de nodige hardheid bezit. Heeft nog iemand deze ervaring en zoja hoe snel kreeg deze nieuwe zool de noodzakelijke hardheid?

Groeten
Dirk

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 21 februari 2006, 12:16:


Hoi Els,

ik kan het eigenlijk niet laten maar misschien zijn ze je ook al wel bekend.
Voor iedereen die zo bewust bezig is met zitten en alles wat daarmee te maken heeft kan ik zo heel erg de boeken aanraden van Anne Muller en van Sally Swift, centered riding. Ik vond het eye openers waar je echt heel veel van opsteekt. Er zijn in dit genre nog wel een paar, maar persoonlijk vind ik dat de waardevolste.

yole schreef op dinsdag 21 februari 2006, 12:38:


Wat dacht je van geen zand en geen tegels?
Lees eens op hoefnatuurlijk wat daar gezegd wordt over een harde ondergrond.
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

lies zondag schreef op dinsdag 14 februari 2006, 21:09:


Om sijtage goed te berijpen moet je even een helder onderscheid maken tussen wrijving en slip. Als er geen slip is, is er 100% grip en de wrijving optimaal. Als er geen slip is, is er geen afschuiving en dus geen slijtage. Nu is er altijd énige afschuiving.
Wrijving kent twee aspecten: de wrijvingscoëfficient van het materiaal en de oneffenheid.
Zo heeft ijs een zeer lage wrijvingscoëfficient doch als het oppervlak bestaat uit opgevroren richels dan kun je er toch makkelijk overheen rennen als je schoeisel hebt dat zich over het ruwe oppervlak vervormt en zo 'vastgrijpt'.
Wat er nog meer bij komt kijken is de energie die nodig is om het loopoppervlak af te slijten; de energie die het vraagt om stukjes uit het oppervlak los te rukken. Vreemd genoeg is het in de regel makkelijker om niet-flexibel materiaal af te slijten. Dat is wel verklaarbaar doch valt ver buiten dit topic.

De menselijke voet is niet hard en vervomt over oneffenheden, hoe klein ook. Zolang de loper voldoende looptechniek heeft om zonder slip te rennen is er geen oppervlakslijtage door afschuiving. Dit laatste is de crux.
Dravers gaan dermate hard in voor paarden eígenlijk middengang dat er veel afschuiving = slijtage is.

Een rijpaard dat heeft geleerd om de looptechniek, het zwaartepunt, aan te passen aan het ruitergewicht zal ook mega-afstanden zonder overmatige slijtage over bijna elke ondergrond kunnen afleggen.
Het is niet zo gek dat paarden die dit niet geleerd hebben juist voor het meeste slijten: dat is een superheldere vingerwijzing.

Er is wel een beperkende factor: de snelheid in combinatie met ondergrond. Zodra er afschuiving plaatsvindt is er slijtage.
Op stevig maar niet betonhard zand bv zal er altijd enige slip zijn, al is het maar zand dat langs de hoefrand opzij/omhoog perst: dat geeft slijtage.
Bij de menselijke voet geeft dit veel minder slijtage omdat de mens én minder druk onder de voet heeft én de omtrek vervormbaar is dus er minder afschuiving = minder slijtage is.

Een interessant onderwerp dit, want het ook dit punt is een heldere aanwijzing dat mensen in pricipe bétere lange afstandslopers zijn dan paarden

Terug naar het paard: een goed beleerd en niet overmatig met gewicht belast paard zal in een rustige, nét meer dan eigen-evenwicht verzamelde, draf zéér lang zonder overmatige slijtage kunnen gaan.

HC

je bedoelt met tegels die roosters?
tja, maar we willen ook wel rijden hee in de paddock, en dan lijkt me beton of puin alleen niet echt ideaal. op de site staat anders ook oa: "tölt wordt gebruikt om de gewrichten te ontlasten op de harde ondergrond.."
(voor de volledigheid; in hun ruime schuilstal en waar ze hooi eten is er enkel beton, dus ze hebben nog wel harde ondergrond ook hoor.. )

Huertecilla schreef op dinsdag 21 februari 2006, 12:57:


Hmmja, maar wat je dan nog wel vergeet volgens mij, is dat het ene paard van nature nu eenmaal hardere of zachtere hoeven heeft dan de ander. En ja het is te trainen en te harden, maar er blijft nmi toch wel een groot verschil in zitten.

Een paard met wat zachtere hoeven zal toch sowieso meer slijten?