van lennep schreef op zondag 27 november 2005, 13:54:


Hoi Agness en Esther.

Ik denk ook dat je niet veel verder moet gaan Esther. Ik had een ruin die vanaf 1.2 jaar tot ongeveer 1.8 jaar bij mij stond. Super lief maar ook zeer zeker een eigen wil. Was nergens bang voor maar liet ook heel duidelijk merken als meneer ergens genoeg van had. Als je dan teveel doet dan werkt het averechts. 5 minuutjes was voor deze jongeling eigenlijk genoeg. Lopen deed hij uit zichzelf al genoeg en behendig werd hij vanzelf omdat mijn merrie vaak wat kattig uit de hoek kwam. Zelf werd ik ook reuze behendig (in het wegduiken als het jeugdig enthousiasme van Sammy iets te groot werd). Ik deed niet zo veel oefeningen met hem: hoofd omlaag, af en toe een stapje terug zetten, niet aan de voeremmer komen, voetjes geven. Ik ben al gauw gestopt met het belonen door middel van lovende woorden. Sammy werd helemaal hyper van mijn enthousiasme, en bokte van blijdschap de hele wei rond, óf hij liep me gewoon om in zijn blijdschap. Later heb ik me aangewend om hem eerst aan de kant te duwen totdat hij begreep dat ie onderaan de ladder stond, en daarna heb ik hem veel geaaid, gepoetst, en heb geprobeerd hem iets langer voetje geven te leren. Volgens mij begreep hij hieruit dat hij niet meer te wild moest worden in mijn buurt. De enige keren dat hij het daarna nog heeft gedaan was nadat ik wat langer met hem gewerkt heb in de poging om hem op de weide te laten bekappen. Dat was hem echt teveel en toen ging hij er ook al bokkend vandoor. Niet uit kwaadheid, maar eerder uit pure blijdschap dat hij weer "los" mocht. Boze woorden hebben dan geen zin volgens mij. Je moet bij zo'n jong paard gewoon heel goed opletten wanneer je de aandacht verliest. Een ouder paard kan je dan streng toespreken en die aandacht weer opeisen maar bij zo'n jonkie heeft dit absoluut een averechts effect. Speel gewoon een beetje meer met hem/haar zónder hem/haar al te hyper te laten worden en duw hem/haar af en toe aan de kant als hij/zij te opdringerig wordt. Dit was precies wat mijn merrie ook met hem deed.

Groetjes Nel.

kristel schreef op zondag 27 november 2005, 18:04:


Maar dan zijn commentaar bij dat paard toen hij er vandoor ging met die longeerlijn. Hij vond dat heel uitzonderlijk. Komaan zeg. Welk paard zou er niet vandoor gaan. Mijn paardjes alleszins wel. (toen ze nog niets gewoon waren) Dat had hij toch echt kunnen zien aankomen.

Ik vond zelf de join-up kunst en vlieg werk. Heel erg snel heel veel druk zonder richting te geven aan het paard. Toen hij werkte met een jonge merrie die ze voor de eerste keer gingen berijden, bleef hij haar maar voortjagen alhoewel ze al heel hard aan het weglopen was van hem.

de rest vind ik vooral:

Ik heb wat gezocht op het internet naar die bok-stopper. Ik ben er van overtuigd dat hij echt wel pijn doet. Hij zou blauwe plekken achterlaten op het tandvlees.


Hier hetzelfde. Je kan niets afkeuren wat je niet kent. Ik heb er dus zeker geen spijt van dat ik ben gaan kijken. Maar nu ken ik het en kan ik het wel afkeuren zonder dat mijn mening een vooroordeel zou zijn.

Spirithorses schreef op zondag 27 november 2005, 15:25:


Als ik jou kennis was zou ik het hele gedoe maar afblazen. Aan mijn paarden moet ie niet aankomen. Als het paard van jou kennis een bokker is zou het wel eens kunnen dat hij ook de bok-stop behandeling krijgt. (Ben ik trouwens vrij zeker van want hij wil die dingen verkopen dus wil hij ze demonstreren)

Er was ook een jonge merrie die ze even snel gingen opleren. Eerst join-up en een kwartiertje daarna zat er een ruiter op.
Welke weldenkende eigenaar wil nou zijn paard zo laten opleren. Het dier was helemaal niet op haar gemak. Met 2000 paar ogen op mij gericht zou ik ook ongemakkelijk worden. En dan waren er nog mensen die persé foto's wilden nemen met flits.

En werkt hij met die paarden achter de schermen?
Hij bleef namelijk telkens maar benadrukken dat hij die paarden nog nooit gezien had. Liegt hij daar dan over?

groetjes
Ans

Ans Jondral schreef op zondag 27 november 2005, 20:05:


Ik ben er haast zeker van dat het bedoelde bok-stop ding een soort van praam is, en door de USA-patenthouder ook als zodanig voorgesteld op zijn website. Ik ben de benaming van het ding vergeten maar is hier al besproken.
Overigens heb ik mijn bedenkingen tegen dat patent, want het idee ken ik al heel lang als "poolse praam". Maar ach, USA-ers......


Ja daar liegt hij al jaren over, en daarover niet alleen.

Groeten, Egon

agness schreef op zondag 27 november 2005, 13:17:


Hoi Agnes

Ik sluit mij aan bij de reactie's die je al heb gekregen, onze Haflinger was 5 maanden toen hij kwam en inmiddels 5 jaar. Wat ik heb gedaan is buiten wandelen, poetsen, hoeven uitkrabben was mijn dagelijkse bezigheid.Wat grondwerk in de bak met laten volgen en veel kroelen. Vanaf 2 jaar ben ik begonnen met free-style,grondwerk, waar we samen heel veel plezier mee hebben gehad en nog. Toen hij 2,5 jaar was, wat ligt longeerwerk,daarna met sjabrak en longeersingel wat hij erg saai vond,free-style van (emiel voest) vind hij leuker.Met 3,5 jaar erop hangen en zitten, daarna langzaam ingereden met veel belonen en liefde en geduld.Na 1,5 jaar priveles is hij toe aan de landelijke wedstrijden.
Als ik kom hinnikt hij, hij komt altijd in de wei, wil altijd werken, we kunnen elkaar door en door, alleen door liefde en geduld en niet overvragen en door aan te voelen wat genoeg is.Als ik dan weer ga krijg ik altijd een dikke kus voor hij naar zijn andere maatjes galopeer.

Veel liefde en plezier met je merrie

Huertecilla schreef op zondag 27 november 2005, 17:53:


Nah....ik dacht toch dat ik in mijn laatste stukken een heel ander puntje heb belicht....dijbenen, gewicht wat daar op hoort....het daardoor niet kloppen van het verkeerde druk op de stijgbeugels verhaaltje, het rugbelasting verhaaltje enz. enz.
Het rijtetechnische gedeelte zeg maar....of wat daar dan eigenlijk fout is bij jullie beweringen over de plaatsen van druk bij een boomloos zadel.
Mag ik het een beetje vreemd vinden dat je je nu terug gaat trekken?

Nick

e m kraak schreef op zondag 27 november 2005, 13:45:

van jou had ik toch wat beter verwacht dan worteltaart
bak ze lang, wordt ze taai, heb jij toch nog je veer....
de eigenheid van een veer is precies dat ze steeds weer haar oorspronkelijke vorm aanneemt, doet ze dat niet, dan heb je géén veer meer.
Neem maar weer die autobladveer : jij springt er op en de veer
wordt vlak tot op het moment dat jouw springkracht
gelijk wordt aan de materiaalweerstand van de veer
dan zorgt de veer ervoor dat jij het luchtruim her-kiest...
doet ze dat niet dan is jouw springkracht groter dan haar weerstand
en blijft je veer plat liggen op de grond
netjes aansluitend aan de bodem, wél, op dat moment is je veer
gestopt met een veer te zijn....
maar dat had jij al lang gesnapt

in de verenwinkel, tussen het dons en de struisen....
heb ik ook nooit beweerd

of misschien wel op een zadelboom, lijkt me,
die bestaat ook uit twee steunpunten links en rechts van de ruggengraat, verbonden door een vaste of bewegende "brug" ( frans' gekromde bladveer)
zijn we terug bij af
en weer
Peter