henny wittenaar schreef op zondag, 28 maart 2004, 11:23:


Datlaatste is absoluut waarHenny, maar ik ben blij dat je me vertelt dat het dus zo niet hoeft. Ik weet zeker dat er mensen zijn die bij zo'n aanzicht van te voren al afknappen op paardensport. Waaronder ik bijna. Dan ga ik me nu toch maar opgeven voor les om te kijken of er nog iets aan mijn zit verbeterd kan worden en misschien wat manouvres te leren, want deze manier van rijden trekt me wel aan.
Dank je voor je reactie
Piet

Harriët * schreef op Fri, 26 Mar 2004 18:48:15:


Ja dat snap ik. Ik bedoel meer de uitstraling in de ogen. Elk paard is anders gebouwd, maar kan zeer zeker wel uitstraling hebben.

Josien

Piet schreef op zondag, 28 maart 2004, 11:52:


Hoi Piet,
Is het niet mogelijk om nog eens een andere les bij hun te bekijken. Als het er daar net zo aan toe gaat dan vrees ik dat je beter een ander adres kunt gaan zoeken, want dan hebben ze daar echt nog geen kaas gegeten van westernrijden. Westernrijden is juist met zo min mogelijk hulpen heel veel van je paard gedaan krijgen. De paarden gaan steeds meer "meedenken" en je kunt ze op een gegeven moment sturen met alleen je zit, gewichts, en stemhulp. Helaas zie je tegenwoordig heel vaak op maneges dat er westernzadels worden aangeschaft, nog een leuk hoofdstelletje erbij en that's it. Vaak weten de paarden nauwelijks wat het inhoud en dan moeten er mensen op die omgeturnd worden van engels naar western. De mens wil wel eens wat anders dus een manege past zich wel aan. Als het maar wat opleverd. Dit klinkt behoorlijk negatief,ik weet het maar de praktijk gaat helaas vaak zo.
Piet een tip. Heb je niet iemand die jouw prive een paar keer kan helpen, als je eenmaal de basisprincipes kent is het zo eenvoudig. Ik ken zelfs iemand die al meervoudig nederlands kampioen is geweest en het zichzelf heeft aangeleerd middels boeken en video's.
Een heel duidelijk boek is van Rieky Burgmeyer, titel ben ik even kwijt maar het is een geel boek. Duidelijk beschreven met veel foto,s
Groetjes Henny

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 28 maart 2004, 11:10:


***Ja ik doe het ook met een shet. Ik had er tot voor kort drie en dan liepen ze ook wel met z'n drieen. Helaas heb ik er één moeten verkopen omdat hij niet kindvriendelijk genoeg was en heb ik de andere dezelfde dag moeten laten inslapen. Dus nu heb ik er nog maar één en ben weer opzoek naar een nieuw vriendje voor hem. Misschien dat iemand hier op het forum een leuk wit shet hengstje te koop weet?

Ik ben eigenlijk met paarden in aanraking gekomen in het circus en dus meteen met vrijheidsdressuur en ben nu pas de andere disiplines aan het leren kennen. Ben begonnen met mennen en wil eigenlijk ook wel leren rijden, maar dan wel op een vriendelijke manier.

Groetjes Viola.

Linda schreef op zaterdag, 27 maart 2004, 8:38:


Zeker doet Klaus dit ook. Hij werkt meer van lichaamstaal grof naar het werken enkel op gedachten. Je zult verbaasst zijn dat zo iets met de juiste training zo makkelijk gaat.

Die rust vind ik zeker goed. Ik doe het zelf door alle druk precies op het juist moment er af te halen. Dus mijn geconsentreerde aandacht en lichaamshouding weg van het paard. Even laten uitblazen en belonen en dan weer verder. Dit gebeurt dus zo dat het paard geheel even zelf mag doen wat hij wil. Tenminsten als het kan. Anders laat ik ze gewoon even rustig stil staan.

Vind het het een goede oplossing van Parelli dat stil staan. Inderdaat is het al moeilijk om de juist positie te houden en om dan nog de juiste lichaamstaal te spreken. Heel moeilijk.
Toch laat ik al mijn les klanten met positie's werken omdat het naar mijn inzien een doorgang geeft naar het inerlijk van het paard. Daarbij kun je later heel subtiel echt gaan werken met je paard.
Tamara vond het vooral in het begin niet prettig als ik

Inderdaat reageeren paarden beter als je hulp of commando als het waren uit het niks komt. Dit kun je ook bereiken door rustig met zekere stappen mee te lopen en daarbij zoals ik zeg niks te denken.

Jep, ik zeg dan ook altijd als je iets niet snapt kun je het ook nooit goed uitvoeren. Ik zie het dan ook direct terug bij mijn les klanten. De een heeft hier meer moeite mee dan een ander. Oefeningen zonder paard zijn dan vaak heel goed om dingen duidelijk te maken.

Over de regels. Ik vind het vaak jammer dat mensen prat gaan dat ze precies zo werken als b.v. Parelli. Kan me dan echt niet voorstellen dat het dan ook echt goed is.

Inderdaat dat gevoel heb ik ook met Parelli. Hij houd rekening met de onkunde van de ruiter/mens. Klaus doet dat ook wel, maar zonder zijn methode er bij aan te passen. Hij verlangt meteen een mens die direct b.v. het leiden in een keer kunnen uitvoeren. Ik pak het dan ook vaak in kleine stapjes bij mijn les klanten.

Ja dat echt luisteren is moeilijk. Je komt er jammer genoeg pas achter als je een paard voor je krijgt die niet doet wat jij wil. Zo is het jammer genoeg ook met mij gegaan.

Brenda werd van een heel lief dominant paard tot een gevaarlijk niet te bereiden zonder gevaar voor lichaamelijk letsel. Tja en dan ga je wel denken he.

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 28 maart 2004, 10:49:


---Hoi Ingrid,

Nou, dan zit je inderdaad op een uitzonderlijke manege wat dat betreft. Bij ons was het echt erg hoor, diezelfde vent die dat paard open had gereden met sporen wilde nog wel eens een paard met een riek prikken tijdens het uitmesten. Zo van: "Ga opzij kl*te-beest!"... naaaa, dat is toch echt te gek voor woorden! Wees blij dat je op een manege rijd die wat dat betreft beter met paarden omgaat, tis echt vaak een uitzondering

Groetjes,
Linda

josien schreef op zondag, 28 maart 2004, 12:31:


---Nee, je moet echt de 'feel' ontwikkelen en de dieper liggende gedachte snappen he? Jammer genoeg zijn er nog veel mensen die maar even een cursusje 'trailer laden' doen op de NH-manier bijvoorbeeld en verder niet stilstaan bij de diepere achtergrond. Heel jammer vind ik dat, want zo zul je paarden nooit echt begrijpen...


---Tamara heeft me gelukkig echt leren luisteren. Hoe moeilijker het paard, hoe meer je gaat nadenken. Vandaar dat ik echt van paarden houd die karakter hebben, of eerder gezegd: "Die NOG karakter hebben"...(vaak wordt dit ontzettend afgestompt door de mens). Ik ben echt heel blij dat Tamara op mijn pad is gekomen, een jong paard, onbeschreven blad, heel dominant maar wel heel leergierig en bereid ook naar mij te luisteren. Het is zo gaaf als je ontdekt dat die twee werelden zo goed op elkaar afgestemd kunnen worden en dat je ook daadwerkelijk samen groeit. Jammer genoeg zijn er nog te veel mensen die niet echt naar hun paard luisteren en zo gaat het van kwaad tot erger. Terwijl je gewoon zo'n lief paard kan hebben, als je er maar fatsoenlijk mee omgaat en het paard probeert te begrijpen en echt paard kan laten zijn. Hoe heb jij het uiteindelijk met Brenda opgelost? Ben ik wel benieuwd naar...

Groetjes,
Linda

Piet schreef op zondag, 28 maart 2004, 11:04:


---Mij maken ze dat ook niet wijs...als een paard al een vlieg kan voelen, voelt ie dat geprik zeker!


---Nou zeg, wat erg! Ik had die dag op die springwedstrijd ook al gauw genoeg van de ruiters daar hoor. Het was gewoon op den duur niet leuk meer om te blijven kijken naar de wedstrijd. Al die arrogante ruiters erom heen pfffff....


---Gelukkig laten ze de teugels bij western wel zoveel mogelijk met rust. En zo hoort het bij western ook met de sporen te gaan, zo min mogelijk die dingen gebruiken. Helaas zijn er altijd mensen die het dan toch nog wel gebruiken
Zoals Henny? geloof ik al zei: Het hoort heel anders gebruikt te worden in het westernrijden...maar ja, er zitten nog veel te veel rotte appels tussen jammer genoeg...

Ik heb zelf overigens ook mezelf western leren rijden, toen had ik nog een fjord. En deed daar ook NH mee, dus ik reed vaak op een halstertje met twee halstertouwtjes. Mijn fjord was nu niet echt bepaald voorwaarts maar heb nooit een zweep of sporen gebruikt hoor. Gewoon lekker relaxed allemaal, dat vond ik nog het mooiste van het westernrijden. De sporen waren wat mij betreft dus ook helemaal niet nodig...

Groetjes,
Linda

Linda schreef op zondag, 28 maart 2004, 13:13:

hoe ik het heb opgelost met Brenda.

Tja grondwerk en echt proberen te kijken en te luisteren. Ik ben dus meteen begonnen met de methode van Klaus en als je mijn site gelezen heb ben ik er wel uit gekomen, maar heb wel andere methode's er tussendoor zitten.

precies zo werken als b.v. Parelli. Kan me dan echt niet voorstellen dat het
dan ook echt goed is.

**Ik moet zelf nog beginnen met mijn parelli cursus, maar heb er al wel het
boek van gelezen en er de afgelopen jaren met mensen over gepraat en
informatie verzameld. Van wat ik van Parelli begrijp is het dus niet de
bedoeling dat je "precies zo" werkt, maar dat je "feel" voor jouw paard en
"savvy" voor paarden en situaties met paarden in het algemeen ontwikkelt.
Mensen die Parelli exact volgens het boekje doen, hebben naar mijn idee niet
gesnapt wat de bedoeling is.

leren met het paard om te gaan en te communiceren wanneer deze los loopt.
Vandaar die basis aan de leadrope (lijn)...om de communicatie op te bouwen
en uiteindelijk te kunnen communiceren met alleen de kleinste aanwijzing.
Doel is hetzelfde, alleen Parelli houd meer rekening met de fouten die wij
mensen nog ondertussen kunnen maken vind ik...
onkunde van de ruiter/mens. Klaus doet dat ook wel, maar zonder zijn methode
er bij aan te passen. Hij verlangt meteen een mens die direct b.v. het
leiden in een keer kunnen uitvoeren. Ik pak het dan ook vaak in kleine
stapjes bij mijn les klanten.

** Ergens las of hoorde ik dat Parelli's eerste 3 levels eigenlijk alleen op
de mens gericht zijn. Om de mens paardentaal te leren, het paard kent dat al
. Pas in de volgende levels ga je echt iets aan het paard leren en samen
verder. Het laatste level, 10, is ook geen level waar je een examen voor
kunt doen. De enige die kan bepalen of jij level 10 bent, is jouw paard!

Ik denk dat dat niet aanpassen ook is waarom veel mensen stranden bij
Hempfling, hij vraagt onmiddelijk alles van de mens. Wat veel mensen het
gevoel geeft dat als je niet perfect bent je eigenlijk geen kans maakt het
ooit goed te gaan doen.
Hoe vaak ik al niet opmerkingen heb gehoord van: Hempfling is fantastisch,
maar dat kan ik toch nooit! Ik denk dat zijn perfectionisme veel mensen
afschrikt.
Eigenlijk heel jammer, maar zo is hij nu eenmaal.

hallo
sinds kort ben ik met NH bezig met mijn 14 jarige Haflingerruin.
hij reageert hier erg goed op, maar nou vroeg ik me af; kan ik ook gaan rijden met een touwhalster?? zo ja, hoe maak ik er teugels aanvast?
alvast bedankt

Evelyn schreef op zondag, 28 maart 2004, 14:18:


uuhhh... ligt eraan. Ik weet niet in hoeverre je Haflinger er goed op reageert. Voordat Parelli deed ben ik ook naar buiten geweest op halster met mijn haflinger. In het begin ging het geweldig maar daarna kwam Doon erachter dat hij net iets meer macht had. Ik ben er van overtuigd dat zonder bit veiliger is dan met bit, mits je weet hoe je moet handelen in bepaalde situaties. Wat Doon deed, die merkte dat ik totaal geen controle meer had wat betreft de richting. Hij draaide om, en ging in een sukkeldrafje naar huis. Ik kon NIETS doen, ik kon hem niet omdraaien, stoppen, niets. Als ik hem stoorde ging hij harder en harder. Heel erg gevaarlijk dus. Er zijn twee redenen voor dat het fout ging. Niet weten hoe je moet reageren op bepaalde situaties en geen respect. Sinds ik Parelli doe heb ik zoooooveel meer respect gekregen dus als hij iets te hard gaat, of de verkeerde richting induikt, dan vraag ik de one rein stop. Dat doet hij nu netjes en werkt altijd maar ik weet dat dat toen niet zou zijn gelukt. Als hij geen respect voor je heeft zet hij zn nek vast en weigert in te buigen. Dan heb je dus een probleem... .
Ik denk dus dat je het best naar je eigen paard kunt kijken. Volgens mij staat de one rein stop uitgelegd hier op de site, moet je maar effe lezen. Ik heb trouwens een hackamore dus dan zitten de teugels aan het halster vast. Je kunt ook een leadrope vastmaken aan je touwhalster met behulp van een bepaalde knoop maar ik vrees dat ik je die niet kan uitleggen. Ik snapte het eerst met afbeeldingen en uitleg van parelli nog niet eens .

Veel succes!

Groetjes Sophie