Piet schreef op zondag, 28 maart 2004, 11:04:
> Ja en er wordt nogal vergoeilijkend over gedaan viel me op, zo
> van ik heb ze wel om maar ik gebruik ze bijna nooit, alleen als
> het niet anders kan(..!)Je maakt mij niet wijs dat het geen pijn
> doet.
---Mij maken ze dat ook niet wijs...als een paard al een vlieg kan voelen, voelt ie dat geprik zeker!
> Ik zag over de hele dag die ik meegemaakt heb zeker 5 keer
> een paard in de lucht slaan na zo'n spoor die bijna nooit
> gebruikt wordt. Zelfs zag ik er eentje boven in het
> achterwaartse voorbeen prikken. Bokken natuurlijk dat dier! Maar
> hoe goed moet je zitten om je paard in het bovenbeen te kunnen
> jenzen met je hiel
---Nou zeg, wat erg! Ik had die dag op die springwedstrijd ook al gauw genoeg van de ruiters daar hoor. Het was gewoon op den duur niet leuk meer om te blijven kijken naar de wedstrijd. Al die arrogante ruiters erom heen pfffff....
> Terwijl aan de andere kant er enorm op gehamerd wordt je paard
> met bijna losse teugel te laten lopen, zo gauw hij verzameld
> loopt, de druk weg halen van de teugel. Dus er was echt geen
> sprake van scheuren aan de teugels, het tegendeel zelfs. Dan
> denk je waarom dan wel dat geweld met die sporen?
> groet
> Piet
---Gelukkig laten ze de teugels bij western wel zoveel mogelijk met rust. En zo hoort het bij western ook met de sporen te gaan, zo min mogelijk die dingen gebruiken. Helaas zijn er altijd mensen die het dan toch nog wel gebruiken
Zoals Henny? geloof ik al zei: Het hoort heel anders gebruikt te worden in het westernrijden...maar ja, er zitten nog veel te veel rotte appels tussen jammer genoeg...
Ik heb zelf overigens ook mezelf western leren rijden, toen had ik nog een fjord. En deed daar ook NH mee, dus ik reed vaak op een halstertje met twee halstertouwtjes. Mijn fjord was nu niet echt bepaald voorwaarts maar heb nooit een zweep of sporen gebruikt hoor. Gewoon lekker relaxed allemaal, dat vond ik nog het mooiste van het westernrijden. De sporen waren wat mij betreft dus ook helemaal niet nodig...
Groetjes,
Linda
Warboel
