josien schreef op zondag, 28 maart 2004, 12:31:
> Over de regels. Ik vind het vaak jammer dat mensen prat gaan dat
> ze precies zo werken als b.v. Parelli. Kan me dan echt niet
> voorstellen dat het dan ook echt goed is.
---Nee, je moet echt de 'feel' ontwikkelen en de dieper liggende gedachte snappen he? Jammer genoeg zijn er nog veel mensen die maar even een cursusje '
trailer laden' doen op de NH-manier bijvoorbeeld en verder niet stilstaan bij de diepere achtergrond. Heel jammer vind ik dat, want zo zul je paarden nooit echt begrijpen...
> Ja dat echt luisteren is moeilijk. Je komt er jammer genoeg pas
> achter als je een paard voor je krijgt die niet doet wat jij
> wil. Zo is het jammer genoeg ook met mij gegaan.
>
> Brenda werd van een heel lief dominant paard tot een gevaarlijk
> niet te bereiden zonder gevaar voor lichaamelijk letsel. Tja en
> dan ga je wel denken he.
---Tamara heeft me gelukkig echt leren luisteren. Hoe moeilijker het paard, hoe meer je gaat nadenken. Vandaar dat ik echt van paarden houd die karakter hebben, of eerder gezegd: "Die NOG karakter hebben"...(vaak wordt dit ontzettend afgestompt door de mens). Ik ben echt heel blij dat Tamara op mijn pad is gekomen, een jong paard, onbeschreven blad, heel dominant maar wel heel leergierig en bereid ook naar mij te luisteren. Het is zo gaaf als je ontdekt dat die twee werelden zo goed op elkaar afgestemd kunnen worden en dat je ook daadwerkelijk samen groeit. Jammer genoeg zijn er nog te veel mensen die niet echt naar hun paard luisteren en zo gaat het van kwaad tot erger. Terwijl je gewoon zo'n lief paard kan hebben, als je er maar fatsoenlijk mee omgaat en het paard probeert te begrijpen en echt paard kan laten zijn. Hoe heb jij het uiteindelijk met Brenda opgelost? Ben ik wel benieuwd naar...
Groetjes,
Linda
Warboel
