Linda schreef op zaterdag, 27 maart 2004, 8:38:
> josien schreef op vrijdag, 26 maart 2004, 21:53:
>
> ---Bij
Parelli kan je op langere termijn je paard wel laten
> eens te doen, dan ziet Tamara aan mijn houding daarvóór al dat
> ik haar naar binnen vraag. Dát is eigenlijk de bedoeling op de
> langere termijn dus. Ik denk dat dat bij Klaus ook wel de
> bedoeling is, hij pakt het alleen net iets anders aan
Zeker doet Klaus dit ook. Hij werkt meer van lichaamstaal grof naar het werken enkel op gedachten. Je zult verbaasst zijn dat zo iets met de juiste training zo makkelijk gaat.
> bewust bent van je lichaamstaal en een mens rommelt nogal snel
> wat met bewegingen. Vandaar dat Parelli dit dus nog een stap
> verder doet dan Klaus, Parelli staat neutraal zodat het paard
> niet 'ge-triggerd' wordt door andere bewegingen.
Die rust vind ik zeker goed. Ik doe het zelf door alle druk precies op het juist moment er af te halen. Dus mijn geconsentreerde aandacht en lichaamshouding weg van het paard. Even laten uitblazen en belonen en dan weer verder. Dit gebeurt dus zo dat het paard geheel even zelf mag doen wat hij wil. Tenminsten als het kan. Anders laat ik ze gewoon even rustig stil staan.
Vind het het een goede oplossing van
Parelli dat stil staan. Inderdaat is het al moeilijk om de juist positie te houden en om dan nog de juiste lichaamstaal te spreken. Heel moeilijk.
Toch laat ik al mijn les klanten met positie's werken omdat het naar mijn inzien een doorgang geeft naar het inerlijk van het paard. Daarbij kun je later heel subtiel echt gaan werken met je paard.
>
Tamara vond het vooral in het begin niet prettig als ik
> meeliep (hoe klein mijn rondje ook was), nu kan ze er wel wat
> beter tegen, maar als ik stilsta en neutraal blijf, reageert ze
> beter op mijn aanwijzingen...
Inderdaat reageeren paarden beter als je hulp of commando als het waren uit het niks komt. Dit kun je ook bereiken door rustig met zekere stappen mee te lopen en daarbij zoals ik zeg niks te denken.
> >
> ---Hahaha, je hoeft je ook helemaal niet aan bepaalde regels te
> houden. Dat zou erg zijn want dan leer je nooit de gedachte erachter toch? Als iemand alleen maar op regeltjes afgaat zul je er denk ik nooit meer bij voelen, dan zou iemand het NH-principe nooit vatten. Het zelf ontdekken van dingen die goed aanslaan bij je paard is inderdaad heel belangrijk en als het werkt des te beter, als alles maar op een vriendelijke manier gebeurt
Jep, ik zeg dan ook altijd als je iets niet snapt kun je het ook nooit goed uitvoeren. Ik zie het dan ook direct terug bij mijn les klanten. De een heeft hier meer moeite mee dan een ander. Oefeningen zonder paard zijn dan vaak heel goed om dingen duidelijk te maken.
Over de regels. Ik vind het vaak jammer dat mensen prat gaan dat ze precies zo werken als b.v.
Parelli. Kan me dan echt niet voorstellen dat het dan ook echt goed is.
>
>Het programma is eigenlijk nog meer op de mens gericht, de mens moet leren met het paard om te gaan en te communiceren wanneer deze los loopt. Vandaar die basis aan de leadrope (lijn)...om de communicatie op te bouwen en uiteindelijk te kunnen communiceren met alleen de kleinste aanwijzing. Doel is hetzelfde, alleen Parelli houd meer rekening met de fouten die wij mensen nog ondertussen kunnen maken vind ik...
Inderdaat dat gevoel heb ik ook met
Parelli. Hij houd rekening met de onkunde van de ruiter/mens. Klaus doet dat ook wel, maar zonder zijn methode er bij aan te passen. Hij verlangt meteen een mens die direct b.v. het leiden in een keer kunnen uitvoeren. Ik pak het dan ook vaak in kleine stapjes bij mijn les klanten.
> >
> ---Ja, en heel veel mensen doen er vrij lang over om écht naar het paard te luisteren. Ik heb mezelf er ook op betrapt, vandaar dat ik heel blij ben dat Tamara mij geleerd heeft om te luisteren. Tja, een jong paardje en nog een onbeschreven blad, geweldig! Heel belangrijk dat de methode jou en je paard goed ligt, anders bereik je inderdaad heel weinig
Ja dat echt luisteren is moeilijk. Je komt er jammer genoeg pas achter als je een paard voor je krijgt die niet doet wat jij wil. Zo is het jammer genoeg ook met mij gegaan.
Brenda werd van een heel lief dominant paard tot een gevaarlijk niet te bereiden zonder gevaar voor lichaamelijk letsel. Tja en dan ga je wel denken he.
Warboel
