Jolijn schreef op maandag 18 februari 2008, 23:39:
> Voor degenen die het interessant vinden:
>
> Hoi, ik heb vrijdag en vandaag dan weer zonder bit gereden.
>
> Nou, zijn eigen belangen zijn al terug naar boven aan het komen
> :)
> Vrijdag ging het weer super goed, was weer zonder zadel. Alles
> ging goed tot er een ruiter binnenkwam met een hengstige
> merrie. Ja, hij had dat natuurlijk direct geroken, he. Hij
> steigerde ene keer omdat ik druk zette om hem in te houden.
Waarom zette je voor het steigeren al druk? Deed hij iets verkeerd? En stel, dat hij met zijn aandacht zo bij de merrie was dat hij jou vergat. Dàn kan je nog beter zijn aandacht op een andere manier vragen dan de dwingende teugeldruk. Het is moeilijk wellicht, maar zoek iets dat hengstlief even hard naar verlangt dan naar die lekkere merrie kont
Ik zou zelf niets kunnen bedenken op dit moment waarvoor je hengst zijn merrie zou laten staan; maw een hogere beloning dan de merriekont. Ken je nog heel sterke behoeftes van hem? als hij die zou hebben, op het moment van de merriekont verleiderij, dan zou je hem iets kunnen vragen te doen, en hem belonen met de andere behoefte. Enfin, alles is beter natuurlijk dan hem te proberen voor te zijn door zijn aandacht te vragen door aan de teugels te hangen (ook al is dat maar met 100g) want dan straf je hem net op een moment dat hij nog niets verkeerd doet, als soort van "en nou oppassen dat je niets misdoet!".
Ik zou hem alleszins proberen voor te zijn, dat wel, amar door dus zijn aandacht zodanig bij je te houden dat hij de merrie niet ziet, ruikt, hoort, enz
Anderzijds heb ik nul verstand van hengsten!
en kan het allemaal flauwekul zijn dat ik verkondig, jij en andere hengsten eigenaars zullen mij wel kunnen corrigeren dan.
Maar zo denk ik er "theoretisch" over
> Dan ben ik afgestapt (vond het toch een beetje gevaarlijk zo zonder
> zadel, enzo), heb een aantal rondjes gedaan aan de hand en heb
> de bak verlaten.
Ok, niet erg, veiligheid voorop en als je je zelf onzeker voelde was het zeker een goed punt, jouw onzekerheid OP hem zou alleen zijn gedrag versterken, dus goeie keuze
> Vond het echt erg, stond op het punt om in tranen uit te
> barsten. Het gaat zo goed, en dan ineens zo slecht.
tja zo gaat dat met paardekens he, twee stappen vooruit en es eentje achteruit, maar zo geraak je der uiteindelijk wel
Als je blijft stilstaan ga je ook niet vooruit
> En de leuke opmerkingen dat 'ik mijn paard de baas laat zijn omdat ik
> afstap' en 'hij het op die manier nooit zal afleren' en 'dat ik
> dan maar eens met harde hand moet laten zien wie de baas is'
> e.d. waren natuurlijk ook van de partij..
En oerdom!
1) 'ik mijn paard de baas laat zijn omdat ik afstap'
--> nope! Wat wilde je hengst? Indeed, IN de hete merriekont. Jij hield hem onder 'dwang' en probeerde zo zijn behoefte af te zwakken. Je bracht zijn aandacht even terug naar jou, maar met een negatieve asscociatie. Toén was hij het zeker, jij moest er af want hij wilde zo graag IN die kont. Jij bent slechts ietwat niet kalm gebleven
en bent afgestapt. MAAR dan?! Was zijn doel hiermee bereikt? Kon hij nu wél IN de kont? Neen! Integendeel, je hebt hem in de bak nieuwe dingen gevraagd om te doen, je hebt hem weg geleid van de merrie en hij heeft jou gevolgd; zijn behoefte aan de kant geschoven daarvoor. Je hebt dat gedrag (steigeren) dus niet beloond door dat wat hij zo graag wilde, integendeel hij moest verder werken met jou, en of dat nou in het zadel of op de grond is, maakt niet uit! Wie is nu de baas?
2) 'hij het op die manier nooit zal afleren'
WAT afleren? Dat een merriekont iets ontzettend lekker is om te bespringen? Je kan onmogelijk, hoe weinig ik ook van hengsten af weet, een paard een basisbehoefte zoals voortplanting, eten, drinken, lichaamstaal, etc, AFleren. Het is dus utopie te denken dat je een paard kan afleren zo geil als een kanon te zijn. Je kan hem wel leren een onderscheid te maken om er anders mee om te gaan als jij bij hem bent of hij alleen is met die merrie in een weike. Ik kan me best voorstellen wat je mede manege people wel zouden doen om het hem af te leren. Steigeren = slaan met zweep etc. OK, je paard leert hiermee dat als hij steigert hij een tik krijgt die pijn doet. Wat de reactie van je paard hierop zal zijn, weet je niet. Hij kan je in het vervolg proberen voor te zijn, hij kan terugvechten, hij kan verstijven, maar hij kan ook iets anders uitvinden, en als de behoefte zo groot is zal dat wellicht nog gebeuren ook. Hij zal dan op een andere manier proberen zijn behoefte bevredigd te krijgen.
Je ziet, dwang roept negatieve associaties op waar het paard en jij dus niets aan hebben. Dus, negeren die reacties, ze zijn te dom om het te beseffen hoe dom ze zijn.
Gelukkig ook mensen
> die me een hart onder de riem staken en me aanmoedigden om vol
> te houden (ook een bitloze ruiter).
> Zo kon ik de training niet eindigen, dus ben ik in de kleine
> bak gaan rijden (die juist langs de grote licht en gescheiden
> is met een muurtje). En dan gaat ineens alles pico bello. Hij
> stond met zijn kop over het muurtje, een 2 meter van die merrie
> af die dan begon te piesen, maar omdat dat muurtje er staat
> luistert hij ineens wel!! Echt om kolerig te worden. Maar ja,
> hij heeft dan heel goed zijn best gedaan en toen ben ik gestopt
> toen het nog goed ging.
>
> Wel een werkpunt: stilstaan bij het opstappen en achteruit gaan.
Dat gedrag is hem ooit zo aangeleerd dus wel perfect af te leren
> Vandaag heb ik dan met zadel gereden. Hij reageerde weer heel
> goed op de hulpen. Ik probeer zo veel mogelijk met losse teugel
> te rijden (weet niet of dat zo moet, maar kwestie van niet te
> elkaar).
> Ik sta er nog altijd van versteld dat hij zo gevoelig reageerd
> op mijn hulpen zonder bit.
> En hij heeft 2 stapjes achteruit gedaan, super!
Yes!
> Hij was super, dus heb ik ook buiten een rondje rond de manege
> gedaan, en een weg afgewandelt van ongeveer 200 meter. Niet
> veel, maar een begin. Ook buiten luisterde hij goed, hoewel hij
> levendiger was.
Hoewel hij "gelukkiger!" was
Heb alleen maar gedraafd en gestapt. Galop zal
> nog even moeten wachten.
>
> Wat mij ook opvalt: vroeger als ik in een piste reed was hij
> zeer snel verveeld. Na 10 minuten begon hij al ampetant te
> doen, en nu kan ik een half uur trainen, en hij vindt het zelfs
> leuk denk ik, anders deed hij niet zo goed zijn best. Ben zo
> blij dat ik hiermee begonnen ben!!
Dat hij blij is dat dat domme ding uit zijn mond is, dat zal hem zeker tot blijer paard maken!
Veel succes en blijf je verhalen delen he!
>
> Groetjes, Jolijn.
>
> P.S.: zeg het aub als ik iets verkeerd doe!
Neen hoor, je bent op de goede weg, ik heb alleen het gevoel dat je enerzijds meer terugkrijgt dan dat je had gedacht en je daarom zo blij bent, terecht!, maar anderzijds dan weer snel gedepriveerd bent als het eens minder goed gaat. Opletten met die bipolariteit, je moet je alleen proberen concentreren op de goeie stappen vooruit, en je hebt er veel, besef dat!
Grtz
Eva
Warboel
