Voor degenen die het interessant vinden:

Hoi, ik heb vrijdag en vandaag dan weer zonder bit gereden.

Nou, zijn eigen belangen zijn al terug naar boven aan het komen :)
Vrijdag ging het weer super goed, was weer zonder zadel. Alles ging goed tot er een ruiter binnenkwam met een hengstige merrie. Ja, hij had dat natuurlijk direct geroken, he. Hij steigerde ene keer omdat ik druk zette om hem in te houden. Dan ben ik afgestapt (vond het toch een beetje gevaarlijk zo zonder zadel, enzo), heb een aantal rondjes gedaan aan de hand en heb de bak verlaten.
Vond het echt erg, stond op het punt om in tranen uit te barsten. Het gaat zo goed, en dan ineens zo slecht. En de leuke opmerkingen dat 'ik mijn paard de baas laat zijn omdat ik afstap' en 'hij het op die manier nooit zal afleren' en 'dat ik dan maar eens met harde hand moet laten zien wie de baas is' e.d. waren natuurlijk ook van de partij.. Gelukkig ook mensen die me een hart onder de riem staken en me aanmoedigden om vol te houden (ook een bitloze ruiter).
Zo kon ik de training niet eindigen, dus ben ik in de kleine bak gaan rijden (die juist langs de grote licht en gescheiden is met een muurtje). En dan gaat ineens alles pico bello. Hij stond met zijn kop over het muurtje, een 2 meter van die merrie af die dan begon te piesen, maar omdat dat muurtje er staat luistert hij ineens wel!! Echt om kolerig te worden. Maar ja, hij heeft dan heel goed zijn best gedaan en toen ben ik gestopt toen het nog goed ging.

Wel een werkpunt: stilstaan bij het opstappen en achteruit gaan.

Vandaag heb ik dan met zadel gereden. Hij reageerde weer heel goed op de hulpen. Ik probeer zo veel mogelijk met losse teugel te rijden (weet niet of dat zo moet, maar kwestie van niet te veel druk KUNNEN geven). Hij was super. Eerst grondwerk, achteruit door de L, 2e keer volledig erdoor. Was mr 2 minuten ofzo. Ne keer achteruit, stoppen, kijken hoe hij het doet en erop, om zeker niet saai te maken. En hij is stil blijven staan tijdens het opstappen na enige pogingen.
Kegeltjes gezet, balkjes verspreidt gelegd, hij was gedwongen te kijken waar hij zijn voeten neerzette. Ging heel goed, zelfs in draf met licht contact slalommen tussen de kegeltjes. In galop 2 kegeltjes per keer gepakt. (Kegeltjes 5 stappen uit elkaar).
Ik sta er nog altijd van versteld dat hij zo gevoelig reageerd op mijn hulpen zonder bit.
En hij heeft 2 stapjes achteruit gedaan, super!

Hij was super, dus heb ik ook buiten een rondje rond de manege gedaan, en een weg afgewandelt van ongeveer 200 meter. Niet veel, maar een begin. Ook buiten luisterde hij goed, hoewel hij levendiger was. Heb alleen maar gedraafd en gestapt. Galop zal nog even moeten wachten.

Wat mij ook opvalt: vroeger als ik in een piste reed was hij zeer snel verveeld. Na 10 minuten begon hij al ampetant te doen, en nu kan ik een half uur trainen, en hij vindt het zelfs leuk denk ik, anders deed hij niet zo goed zijn best. Ben zo blij dat ik hiermee begonnen ben!!

Groetjes, Jolijn.

P.S.: zeg het aub als ik iets verkeerd doe!

De basis is dan toch al goed!
Hij reageert er goed op, dat is toch super.
Er zijn alleen bepaalde situatie's, nou daar moet je aan werken, maar we hebben allemaal wel een moeilijke situatie denk ik met ons paard.
Ik zou dan alleen niet zonder zadel gaan rijden.

Jolijn schreef op maandag 18 februari 2008, 23:39:


Het is een wisselwerking. Omdat jij nu bitloos en voor je gevoel 'heel anders' rijdt, reageert hij daarop. Je bent waarschijnlijk veel bewuster bezig met je figuren, met hem, hoe hij beweegt, hoe hij het vindt, dat hij zich niet mag vervelen, kortom: ook jij weet dat er iets anders is en bent daardoor wellicht veel meer geconcentreerd. Als je rustig geconcentreerd bent, neemt je paard dat over, het zijn spiegels. Dat hij bij een hengstige merrie even afhaakt en jou in je sop laat gaarkoken, kan gebeuren en is geen schande. Hengsten zijn nu eenmaal moeilijker bij de les te houden (-niet allemaal hoor, tis net als bij mensen, de een schreeuwt wat harder en laat zich moeilijker overtuigen dan de ander-), maar juist in die situaties moet je hem opdrachten geven. Ik zou niet zonder zadel gaan rijden wanneer het risico bestaat dat mensen met hengstige merries voor hem langs gaan paraderen (wat een rotgeintje trouwens), bewaar dat maar lekker voor de momenten alleen wanneer je zeker weet dat er geen hormonengrappen op kunnen duiken.
Ben je vanaf bitloos ook zadelloos gaan rijden? Maw kan het zijn dat hij nu zoveel braver is omdat er geen zadel op ligt, maw het zadel lag misschien niet goed? Of staat dat los van elkaar?

Jolijn schreef op maandag 18 februari 2008, 23:39:


Het is maar een idee, maar zou het niet kunnen dat JIJ verandert als er een hengstige merrie in de bak komt en JIJ er zelf weer meer vertrouwen in hebt als er een muurtje tussen staat. Misschien was het helemaal niet nodig geweest om hem in eerste instantie al terug te pakken voordat hij steigerde? Ik merk bij mezelf dat dat altijd enorm veel uitmaakt.
Maar goed, ik ken het paard verder niet en jou niet, dus het is maar een idee hoor.

Geertje schreef op dinsdag 19 februari 2008, 9:48:


@Christel: het ligt niet aan het zonder zadel rijden, dat deed ik ervoor ook al vaker. (zeker 1x in de week)

@ Geertje: Ik denk dat jij groot gelijk hebt. Ook als ik aan de hand langs merries ga, kom ik in 'hengst-mogelijk-nerveus-modus'. Hier probeer ik erg aan te werken, mij schouders ontspannen laten (ook erop), proberen de andere paarden te negeren, ... Maar dat vind ik erg moeilijk van de ene moment op de andere, want ik weet (en verwacht) ook dat hij gaat steigeren. Da's iets waar ik erg aan moet werken. De laatste weken heb ik dit ook erg gemerkt en hebben mensen mij erop gewezen. IK doe alsof er iets is, hij dus ook.

Groetjes..

Jolijn schreef op dinsdag 19 februari 2008, 10:18:


Ja precies, ik merk dat zelf ook altijd. Als ik het gevoel dat hij gaat lopen bokken onder ons ritje, voel ik gewoon dat ik er anders opzit. Vind het ook extreem moeilijk om dat dan te veranderen hoor.
En ons jonge hondje beet altijd enorm in de riem. Toen zijn we daar wat aan gaan doen en deed hij het niet meer als ik wandelde, bij mama nog wel. Maar we gingen gewoon met een verschillend idee wandelen. En onze poetsvrouw (waar het hondje het goed mee kan vinden) woont ergens in onze straat maar ik weet niet eens waar. Als mama wandelt, gaat hij daar altijd voor de deur zitten, bij mij nooit.

Jolijn schreef op dinsdag 19 februari 2008, 10:18:


Beste jolijn ,

Het is algemeen geweten dat het stinkt waar men heef gesch...ten .Oeie verkeerd spreekwoord ,sorry !

Ik wou eigenlijk zeggen leer eerst stappen vooraleer te rennen .

Je kan prima met je hengst werken znder een hengstige merrie in de buurt ! Natuurlijk meid dit is de moeilijkst denkbare situatie die je je kan indenken . En geloof me dat je hengst alleen staat heeft héél véél met de zaak te maken hoor !
Maar dit verandert van zodra je naar Pien komt , daar kan je onder haar en Jack's begeleiding zo'n dingen proberen !Volgende punt waar ik wil toe komen .Het wederzijds respect en de beleefdheidsvorm onder de ruiters bij jullie ! Welke eigenaar van een hengstige merrie haalt het in zijn hoofd om de bak binneN te komen terwijl je met je hengst aan het werken bent ??? Als die dat met mij zou flikken nou dan mocht Ilias is zijn neus in de eigenaar zijn nek gaan steken en hem/haar in een innige omhelsing nemen met de voorbeentjes hoor .Indien de zaak omgekeerd was , zou jij binnenzijn gegaan ? Wel dan .Maak je geen illusies hoor Jolijn zelfs topruiters hebben de grootste moeite om hun hengst in bedwang te houden met een hengstige merrie erbij en dat is dan met ale denkbare atributen erbij en verschillende prik en steek dingetjes .Jouw doel zou moeten zijn om de Paaswandeling mee te rijden bij Pien .Bitloos/spoorloos in een groep van een twintigtal paarden .Samen met Spirit, Ilias en Lussandro bvb .
Je ziet hé Pien binnenkort enkel nog hengsten in je paaswandeling ! !

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 19 februari 2008, 10:36:


He he, niks ervan. Mijn geweldige ruin (die vorig jaar gewonnen heeft eddy moet zijn eer verdedigen samen met vriendinnetje!

Geertje schreef op dinsdag 19 februari 2008, 10:42:


Jajajajaja jij hebt gewonnen kweet et nog wel !Duel

Jolijn schreef op maandag 18 februari 2008, 23:39:


Waarom zette je voor het steigeren al druk? Deed hij iets verkeerd? En stel, dat hij met zijn aandacht zo bij de merrie was dat hij jou vergat. Dàn kan je nog beter zijn aandacht op een andere manier vragen dan de dwingende teugeldruk. Het is moeilijk wellicht, maar zoek iets dat hengstlief even hard naar verlangt dan naar die lekkere merrie kont Ik zou zelf niets kunnen bedenken op dit moment waarvoor je hengst zijn merrie zou laten staan; maw een hogere beloning dan de merriekont. Ken je nog heel sterke behoeftes van hem? als hij die zou hebben, op het moment van de merriekont verleiderij, dan zou je hem iets kunnen vragen te doen, en hem belonen met de andere behoefte. Enfin, alles is beter natuurlijk dan hem te proberen voor te zijn door zijn aandacht te vragen door aan de teugels te hangen (ook al is dat maar met 100g) want dan straf je hem net op een moment dat hij nog niets verkeerd doet, als soort van "en nou oppassen dat je niets misdoet!".

Ik zou hem alleszins proberen voor te zijn, dat wel, amar door dus zijn aandacht zodanig bij je te houden dat hij de merrie niet ziet, ruikt, hoort, enz
Anderzijds heb ik nul verstand van hengsten! en kan het allemaal flauwekul zijn dat ik verkondig, jij en andere hengsten eigenaars zullen mij wel kunnen corrigeren dan.

Maar zo denk ik er "theoretisch" over


Ok, niet erg, veiligheid voorop en als je je zelf onzeker voelde was het zeker een goed punt, jouw onzekerheid OP hem zou alleen zijn gedrag versterken, dus goeie keuze


tja zo gaat dat met paardekens he, twee stappen vooruit en es eentje achteruit, maar zo geraak je der uiteindelijk wel
Als je blijft stilstaan ga je ook niet vooruit


En oerdom!
1) 'ik mijn paard de baas laat zijn omdat ik afstap'
--> nope! Wat wilde je hengst? Indeed, IN de hete merriekont. Jij hield hem onder 'dwang' en probeerde zo zijn behoefte af te zwakken. Je bracht zijn aandacht even terug naar jou, maar met een negatieve asscociatie. Toén was hij het zeker, jij moest er af want hij wilde zo graag IN die kont. Jij bent slechts ietwat niet kalm gebleven en bent afgestapt. MAAR dan?! Was zijn doel hiermee bereikt? Kon hij nu wél IN de kont? Neen! Integendeel, je hebt hem in de bak nieuwe dingen gevraagd om te doen, je hebt hem weg geleid van de merrie en hij heeft jou gevolgd; zijn behoefte aan de kant geschoven daarvoor. Je hebt dat gedrag (steigeren) dus niet beloond door dat wat hij zo graag wilde, integendeel hij moest verder werken met jou, en of dat nou in het zadel of op de grond is, maakt niet uit! Wie is nu de baas?

2) 'hij het op die manier nooit zal afleren'
WAT afleren? Dat een merriekont iets ontzettend lekker is om te bespringen? Je kan onmogelijk, hoe weinig ik ook van hengsten af weet, een paard een basisbehoefte zoals voortplanting, eten, drinken, lichaamstaal, etc, AFleren. Het is dus utopie te denken dat je een paard kan afleren zo geil als een kanon te zijn. Je kan hem wel leren een onderscheid te maken om er anders mee om te gaan als jij bij hem bent of hij alleen is met die merrie in een weike. Ik kan me best voorstellen wat je mede manege people wel zouden doen om het hem af te leren. Steigeren = slaan met zweep etc. OK, je paard leert hiermee dat als hij steigert hij een tik krijgt die pijn doet. Wat de reactie van je paard hierop zal zijn, weet je niet. Hij kan je in het vervolg proberen voor te zijn, hij kan terugvechten, hij kan verstijven, maar hij kan ook iets anders uitvinden, en als de behoefte zo groot is zal dat wellicht nog gebeuren ook. Hij zal dan op een andere manier proberen zijn behoefte bevredigd te krijgen.
Je ziet, dwang roept negatieve associaties op waar het paard en jij dus niets aan hebben. Dus, negeren die reacties, ze zijn te dom om het te beseffen hoe dom ze zijn.

Gelukkig ook mensen

Dat gedrag is hem ooit zo aangeleerd dus wel perfect af te leren


Yes!

Hoewel hij "gelukkiger!" was

Heb alleen maar gedraafd en gestapt. Galop zal

Dat hij blij is dat dat domme ding uit zijn mond is, dat zal hem zeker tot blijer paard maken!

Veel succes en blijf je verhalen delen he!


Neen hoor, je bent op de goede weg, ik heb alleen het gevoel dat je enerzijds meer terugkrijgt dan dat je had gedacht en je daarom zo blij bent, terecht!, maar anderzijds dan weer snel gedepriveerd bent als het eens minder goed gaat. Opletten met die bipolariteit, je moet je alleen proberen concentreren op de goeie stappen vooruit, en je hebt er veel, besef dat!

Grtz
Eva

Eva Saegerman schreef op dinsdag 19 februari 2008, 11:15:

@ Eddy: das het rare, over het algemeen is hij heel goed in groep, maar in de piste juist zo 'stout'. Ben al tochten gaan doen met meer dan 10 paarden, er waren toen zelfs 2 hengstige merries mee. In het begin is dat een beetje zich dik maken en zijn plaatsje zoeken en iedereen laten zien dat hij er is, maar na een tijdje gaat dat echt goed! Heb toen ook in stap, lange teugel langs één van die merries kunnen gaan rijden. En in een piste heeft hij veel meer de neiging om te steigeren, te draaien e.d. Ik ga gewoon de volgende 2 weken verder trainen en eens bij Pien zullen we zien he.

Ik gaf teugeldruk omdat hij gewoon vooruit probeert te schieten, hij maakt zich dan heel sterk. Da's dan de eerste reactie vervolgens hem proberen weg te keren wat hij natuurlijk niet ziet zitten he.. En dan steigert ie.
En een grotere behoefte? Hij laat zijn eten staan voor een merrie hoor, en dan hoeft ze niet eens echt hengstig te zijn.. Soms denk ik dat ik hem terug moet laten dekken, maar anderen zeggen dan dat hij nog erger gaat worden. Eddy weet hier misschien iets over?


Dit is wel heel erg moeilijk hoor.. Meestal heeft hij de merrie al eerder gehoord of geroken dan ik. En dan zie ik het meteen. Die oortjes, dat hoofdje, die kracht die ineens de kop opsteekt... En dan kom ook ik in hengst-modus, i.p.v. te doen alsof er niks is.


Zeker bij Boy vind ik. Als je hem echt probeert te dwingen, en echt zo "IK BEN DE BAAS EN JIJ HEBT NIETS TE ZEGGEN" dan is er echt niks mee aan te vangen. Nu ongeveer 2,5 jaar terug, heeft een keer een vrouw op hem gereden. Hij was aan het trippelen bij een buitenrit en hij wou maar niet normaal stappen en zij zei: en dit moet je doen en dat en geef hem maar een tik en hij moet weten wie de baas is! En ik echt over men toeren: "Ahja? Probeert gij maar eens!" Ok, zij erop en ik op haar ruin, ze geeft hem 1 (harde) tik en hij begint daar te steigeren man!! Hij viel bena om, was echt wild aan het doen, heel hard aant maaien enzo! Zag er echt niet leuk uit. Ze is eraf gesprongen, heeft hem mij teruggegeven met de commentaar: castreren, dat beest is levensgevaarlijk.


Ben idd wel snel uit men lood geslagen, maar ja, dat kan ik dan ook wel relativeren als ik de tijd neem voor mezelf om het geheel rustig te bekijken.

Ik moet echt zeggen dat jij een heel leuke manier van schrijven heb, heb erg hartelijk gelachen :)

En vandaag ging het rijden dus weer goed! Blij blij blij. Maar het is nog altijd moeilijk voor hem om stil te staan tijdens het opstappen. Geduld oefenen zeker? Vandaag ook stap galop, galop stap gedaan, ging ook goed. Dan buiten gewandelt en toch maar een galopje getrokken, en hij kwam fijntjes terug.. Hele rustig, geen getrek, hoofd naar omlaag o.i.d. Gewoon hup, en nu gaan we trager gaan. 5 weken geleden heb ik daar ook gegalloppeerd, ik heb hem toen met een pelham bijna niet stil gekregen..
Echt fel..

Heb me ook iets gerealiseerd vandaag: ik reed met het bit en niet met mijn lichaam. Het is zo ongemerkt gebeurd, je hebt het niet door, maar je vertrouwt zo op dat verdomde bit dat het rijden vanuit dat punt gebeurd. Nu vertrouw ik op de goede wil van mijn paard, i.p.v. op de kracht van het bit. Ik merk ook dat ik veel bewuster rij, dat ik mijn lichaam veel bewuster gebruik en controleer, gewoon omdat ik de zekerheid van het bit niet meer heb. Maar nu blijkt dat het toch veel fijner rijden is hoor!

Jonge jonge, wat een veranderingen de laatste weken! Ni te doen..

Groetjes..

Jolijn schreef op dinsdag 19 februari 2008, 16:13:


Prachtig hoor Jolijn!! Ik wou dat er méér mensen zo een ommekeer wilden geven aan hun manier van omgaan met, en rijden met hun dier, merrie, ruin of hengst! Ik lees het met véél plezier!
Caatje

Jolijn schreef op dinsdag 19 februari 2008, 16:13:


Blijven hier schrijven ook hé Jolijn, tis zo leuk en overtuigend!
Mooi mooi verhaal weeral.

Jolijn schreef op dinsdag 19 februari 2008, 16:13:


Het al of niet laten dekken van merries verandert niets aan zijn karakter maar al de hengsten die ik ken (behalve de mijn) vliegen onmiddelijk terug in eenzame opsluiting na de daad !! En daar wringt natuurlijk het schoentje . Ik laat Ilias altijd bij de merries staan een weekje of twee en dan terug de vrijgezellegroep in .Hij imponeert wel op straat en zal zen gebrul niet onder stoelen of banken steken maar dat stoort me niet

Een ander uitspraak van je verbaast me wel nl :

gewoon omdat ik de zekerheid van het bit

Ik zou dit willen veranderen << gewoon omdat ik de ONzekerheid van het bit niet meer had<< want dit is in vele gevallen de losse schakel ! Als een paard schrikt/ervandoor gaat/Opgewonden is enz,enz....is de eerste reactie van de ruiter om te verstijven wat een onmiddelijk geolg heeft op het "zware" bit dat de meesten inhebben (zeker al de hengsten) .Dit veroorzakt pijn in demond bij het paard waardoor het de vlucht of vechtreflex krijgt ! Ruiter merkt dat hij het pleit verliest en trekt nog harder !! en het balletje gaat aan het rollen !! Met een bitloze optoming kan je onmogelijk je paard schade of pijn berokkenen hoogsten discomfort !! het stilstaan na de correctie moet gepaard gaan met onmiddelijk drukloosheid van de ruiter !! Paard wordt hierdoor beloond om niet weg te stuiven en je hebt je eerste stapje gezet naar halsring rijden Ben er zeker van dat er bij Pien en Jack een wereld voor jou en je paard zal open gaan

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 19 februari 2008, 17:16:


Boy heeft ook altijd enkele weken bij de merrie in de wei gestaan als hij moest dekken. Nooit merrie gekluisterd ofzo, dat lijkt wel verkrachten hoor!!
Daarna ging hij terug met een andere hengst en een ruin. Toen ik hem had heeft hij lang met de ruin van een vriendin gestaan, en die is nu weg. Om de 2 maand ongeveer komt die dan een week of 2 en das toch zo erg voor Boyke.. Zo zielig zo alleen.
Hinniken en zich laten zien mag hij van mij, das ook normaal gedrag, maar dat steigeren en weigeren.. Maar ja, zullen zien.
Bij de vorige eigenaar stond Boy ook een tijdje bij drachtige merries. Dat heeft hem toch wel manieren geleerd denk ik.. Hihi, daar was het van oppassen tussen die vrouwen hoor!

Groetjes..