Jolijn schreef op maandag 18 februari 2008, 23:39:


Waarom zette je voor het steigeren al druk? Deed hij iets verkeerd? En stel, dat hij met zijn aandacht zo bij de merrie was dat hij jou vergat. Dàn kan je nog beter zijn aandacht op een andere manier vragen dan de dwingende teugeldruk. Het is moeilijk wellicht, maar zoek iets dat hengstlief even hard naar verlangt dan naar die lekkere merrie kont Ik zou zelf niets kunnen bedenken op dit moment waarvoor je hengst zijn merrie zou laten staan; maw een hogere beloning dan de merriekont. Ken je nog heel sterke behoeftes van hem? als hij die zou hebben, op het moment van de merriekont verleiderij, dan zou je hem iets kunnen vragen te doen, en hem belonen met de andere behoefte. Enfin, alles is beter natuurlijk dan hem te proberen voor te zijn door zijn aandacht te vragen door aan de teugels te hangen (ook al is dat maar met 100g) want dan straf je hem net op een moment dat hij nog niets verkeerd doet, als soort van "en nou oppassen dat je niets misdoet!".

Ik zou hem alleszins proberen voor te zijn, dat wel, amar door dus zijn aandacht zodanig bij je te houden dat hij de merrie niet ziet, ruikt, hoort, enz
Anderzijds heb ik nul verstand van hengsten! en kan het allemaal flauwekul zijn dat ik verkondig, jij en andere hengsten eigenaars zullen mij wel kunnen corrigeren dan.

Maar zo denk ik er "theoretisch" over


Ok, niet erg, veiligheid voorop en als je je zelf onzeker voelde was het zeker een goed punt, jouw onzekerheid OP hem zou alleen zijn gedrag versterken, dus goeie keuze


tja zo gaat dat met paardekens he, twee stappen vooruit en es eentje achteruit, maar zo geraak je der uiteindelijk wel
Als je blijft stilstaan ga je ook niet vooruit


En oerdom!
1) 'ik mijn paard de baas laat zijn omdat ik afstap'
--> nope! Wat wilde je hengst? Indeed, IN de hete merriekont. Jij hield hem onder 'dwang' en probeerde zo zijn behoefte af te zwakken. Je bracht zijn aandacht even terug naar jou, maar met een negatieve asscociatie. Toén was hij het zeker, jij moest er af want hij wilde zo graag IN die kont. Jij bent slechts ietwat niet kalm gebleven en bent afgestapt. MAAR dan?! Was zijn doel hiermee bereikt? Kon hij nu wél IN de kont? Neen! Integendeel, je hebt hem in de bak nieuwe dingen gevraagd om te doen, je hebt hem weg geleid van de merrie en hij heeft jou gevolgd; zijn behoefte aan de kant geschoven daarvoor. Je hebt dat gedrag (steigeren) dus niet beloond door dat wat hij zo graag wilde, integendeel hij moest verder werken met jou, en of dat nou in het zadel of op de grond is, maakt niet uit! Wie is nu de baas?

2) 'hij het op die manier nooit zal afleren'
WAT afleren? Dat een merriekont iets ontzettend lekker is om te bespringen? Je kan onmogelijk, hoe weinig ik ook van hengsten af weet, een paard een basisbehoefte zoals voortplanting, eten, drinken, lichaamstaal, etc, AFleren. Het is dus utopie te denken dat je een paard kan afleren zo geil als een kanon te zijn. Je kan hem wel leren een onderscheid te maken om er anders mee om te gaan als jij bij hem bent of hij alleen is met die merrie in een weike. Ik kan me best voorstellen wat je mede manege people wel zouden doen om het hem af te leren. Steigeren = slaan met zweep etc. OK, je paard leert hiermee dat als hij steigert hij een tik krijgt die pijn doet. Wat de reactie van je paard hierop zal zijn, weet je niet. Hij kan je in het vervolg proberen voor te zijn, hij kan terugvechten, hij kan verstijven, maar hij kan ook iets anders uitvinden, en als de behoefte zo groot is zal dat wellicht nog gebeuren ook. Hij zal dan op een andere manier proberen zijn behoefte bevredigd te krijgen.
Je ziet, dwang roept negatieve associaties op waar het paard en jij dus niets aan hebben. Dus, negeren die reacties, ze zijn te dom om het te beseffen hoe dom ze zijn.

Gelukkig ook mensen

Dat gedrag is hem ooit zo aangeleerd dus wel perfect af te leren


Yes!

Hoewel hij "gelukkiger!" was

Heb alleen maar gedraafd en gestapt. Galop zal

Dat hij blij is dat dat domme ding uit zijn mond is, dat zal hem zeker tot blijer paard maken!

Veel succes en blijf je verhalen delen he!


Neen hoor, je bent op de goede weg, ik heb alleen het gevoel dat je enerzijds meer terugkrijgt dan dat je had gedacht en je daarom zo blij bent, terecht!, maar anderzijds dan weer snel gedepriveerd bent als het eens minder goed gaat. Opletten met die bipolariteit, je moet je alleen proberen concentreren op de goeie stappen vooruit, en je hebt er veel, besef dat!

Grtz
Eva

marianne laenen schreef op maandag 18 februari 2008, 21:37:


effe vertalen en in buitenland proberen dan

Geertje schreef op donderdag 21 februari 2008, 11:15:


Maw hij is op dat moment op zoek naar "sociaal aanvaardbare redenen" om te mogen bokken... schrik is er zo een van... Als een paard uit protest bokt dan ist een "STOUT PAARD!" maar als ie uit angst bokt (niet natuurlijk, maar wél geconditioneerd dankzij de ruiter) dan is de ruiter veel vergevingsgezinder voor dat bokken, en dus minder geagiteerd. Dus ja, eerst schrikken, doen alsof (want vanuit nature werkt het zo niet) en dan bokkieeeee, want zo krijgt paard het zelfde resultaat als bokken uit protest, maar niet met de lading frustraties van de ruiter er bij.


Die redenen zijn geen onzin Als een paard bokt, en daar een "reden" voor heeft, is dat in zijn belevingswereld, met zijn ervaring en denken, een gegronde reden om te bokken. Als jij het niet gegrond vindt dan bekijk je zijn gedrag te veel vanuit menselijke ogen, niet vanuit het paardzijn. Zelfs als een paard doet alsof hij schrikt van een rood bloemetje in de wei, en daarna aan het bokken gaat, is daar een reden voor. Als mijn paard bokt, ga ik altijd aan mezelf vragen wat haar reden daarvoor kon geweest zijn. Misschien kom ik er niet op, zal ik het nooit weten, kan ik alleen maar raden maar ik geloof in mijn paard, dat ze een goede reden zal gehad hebben, die ik over het hoofd heb gezien, of niet kan weten, en dat is mijn tekortkoming, niet van mijn paard. Daarom zal dergelijk gedrag nooit bestraft worden door mij, maar ik zal mijn training aanpassen zodat het paard de oefening wel wilt doen, kan doen, durft doen, enz.
Een paard dat bokt "om jou te pesten", zoals ik vaak hoor als reden om te bokken, is bullshit. Paard heeft dat complexe niveau van denken niet "ik denk dat jij denk, dat jij vind dat ik denk dat ik ..." Het gaat een paard alleen om "als ik dat doe, gebeurt er dat". Aan jou dus om de vraag correct te stellen of je paard te leren dat er na dat, dit volgt, of zal volgen. Dat is communicatie! Niet door er van uit te gaan dat je paard onzinnige redenen heeft om te bokken.

Als hij echt echt schrikt, zal hij zeker

Geertje schreef op donderdag 21 februari 2008, 12:10:


Geertje ik bedoel alleen wat ik schrijf, meer niet, geen dingen achter zoeken

Samengevat zeg ik alleen dat een paard nooit zonder reden bokt, ook al lijkt die reden voor jou onzin, of dat als hij bokt nav een gefakete schrik, dat dit dan ook een reden is voor hem.

Maw en nog meer samengevat wil ik zeggen, dat een paard nooit zomaar bokt, en dat elke reden daarvoor gegrond is.

Dankzij een initiatief van Inge, ondersteund door Conrad, ikzelve, Jolien, Piet, Francoise (niet PN gekend) en Gudrun nu ook in het nederlands een yahoo diskussiegroep over clickertraining!

Met mogelijkheid tot vragen stellen (ah ja ), filmpjes posten, files, links, foto's, enzovoort

http://sports.groups.yahoo.com/group/itclicks/

Meer mogelijkheden dan een forum!

Dus alle vragen, verhalen, opmerkingen, bedenkingen, filmpjes, etc rond clickertraining: allen daar heen en posten maar!

van lennep schreef op donderdag 21 februari 2008, 13:43:


wat lukt er niet?
eerst je aanmelden en dan lukt het, toch?

Liesbet schreef op donderdag 21 februari 2008, 14:24:


nee maar je kan je wel afvragen waarom hij van die oefening onderuit probeert te komen?

Liesbet schreef op donderdag 21 februari 2008, 14:27:


Waarom?
(ik snap wel waarom hoor maar zeg jij het es)

Liesbet schreef op donderdag 21 februari 2008, 14:39:

Wat doe je dan, als je


Dat bedoel ik dus! WIJ moeten dingen verzinnen die wel motiverend genoeg zijn voor het paard om het wel te doen. Oefening niet te moeilijk maken,wachten tot de tijd rijp is om dat te vragen wat je wilt trainen, voldoende belonen, enz.

Voila, en hier vinden we elkaar terug