Spirithorses schreef op zaterdag 25 februari 2006, 10:07:


Nee, dat is de sperriem Pien, die knoop je om je mond van je paard. De neusriem is een onderdeel van je hoofdstel om te zorgen dat je ding niet uitelkaar valt, al zijn ze er ook zonder hoor. Met de neusriem kan de mond gewoon openen.
En ja twee vingers er onder en twee vingers onder het jukbeen.

Ik zou niet weten wat daar akelig aan moet voelen. Dan kun je dus ook geen singel meer omknopen. .

Spirithorses schreef op zaterdag 25 februari 2006, 9:33:


Nee, dat is een goed argument, een bit is ook niet bedoelt om aan te trekken.
Kun je het uitsluiten dat je nooit aan een touwhalster trekt. Ook al doe je het zelf niet, je paard kan ook een onverwachte beweging maken toch?


Dit vind ik nog wel een leuke, wat weegt een touw dacht je van die lengte?
Waar trekt dat gewicht aan? Juist aan het dunne touwtje wat achter de oren loopt en wat over de neusbrug loopt.

En als ik ze meevoer aan de

Frans Veldman schreef op zaterdag 25 februari 2006, 11:41:


Hoe gaat een paard in de vrije natuur een bocht door? Remt ie af? Niet echt.
Hij brengt zijn hoofd en hals naar BUITEN en afremmen hoeft nauwelijks als ie platter door de bocht gaat.
Je gaat nu geheel tegengesteld daaraan vragen hem zijn hoofd hals naar binnen te bewegen, waarin ie dubbelklapt en waardoor ie wel moet stoppen, omdat er met zo'n snelheid enorme krachten komen te staan op zijn bewegingsapparaat.


Dat is een veronderstelling die ik durf te betwisten, als ze stilstaan staan ze vaak verbaasd stil.


Waar zijn al deze voorstanders dan? Ik lees er hier niks.

Frans Veldman schreef op zaterdag 25 februari 2006, 12:38:


Waar is dan de reflex? De reflex was hand over de teugel, is inbuigen.
Nu zeg jij dat het paard gaat anticiperen op het inbuigen, eerst gaat stoppen en dan pas inbuigen.

1 Een paard in volslagen paniek anticipeert niet meer.
2 Hoe land duurt het voordat je paard in volle snelheid stilstaat en dan nog gaat toegeven aan de reflex om in te buigen.


Nee? Toch wel hoor! Inbuigen terwijl hij niet stopt, betekent over de kop slaan.


Oh, en omdat hij vrijwillig stopt is er ineens geen druk meer, geen gewicht van het paardenlijf?


Als je paard ZELF stopt, dan heeft ie daar over nagedacht. Precies zoals je zelft zegt, voorafgaand aan het inbuigen, weet hij dat hij eerst moet stoppen, voordat hij uberhaupt in KAN buigen.

Een paard wat nog weet en nadenkt en anticipeert stopt ook nog wel op de normale rem.


Frans toch!


Nogmaals: Frans toch! We weten toch dat het bij clikkeren niet gaat om het worteltje?

Spirithorses schreef op zaterdag 25 februari 2006, 12:25:


Dank je Pien.

Persoonlijk kan ik het me niet voorstellen dat als iemand een andere mening heeft , dat je dan gaat roepen: je zwamt maar wat, je begrijpt het niet, sfeer verzieken etc.
Wellicht zegt het meer over de personen die zo reageren dan over mij

En als gevolg van jou reactie nu, heb ik nu de Divoza gids voor me liggen om de neusriemen te onderzoeken.
Mijn conclusie: ook al staat in de tekst: geeft druk op de neus, dan nog is me soms een raadsel hoe dat dan moet.

Nl. in alle gevallen zitten de teugels aan de bitringen vast. De neusriem is daar in geen enkele situatie aan bevestigd.
De bakstukken zitten niet strak, staat vrijwel geen spanning op, dat zijn dus de riempjes die van de bitring naar boven lopen achter de oren langs waaraan ook de riem zit die naar de neusriem loopt (niet eens in alle gevallen zelfs). Als je nu trekt aan het bit, dan oefent het bakstuk via het deel achter de over langs, heel indirect een beetje druk uit op de neus zelf.

Nmi komt vrijwel de gehele druk van het aan de teugel trekken op het bit zelf terecht.

De sperriempjes echter vind ik achterlijke dingen, het idee alleen al. Ik heb dat ding er afgehaald en ik kan je verzekeren dat mijn paard met alleen die neusriem, prima zijn mond kan openen om te gapen, te eten etc.

Huertecilla schreef op zaterdag 25 februari 2006, 13:29:


Is hij dan slim als hij zich voor jou karretje laat spannen
(als dat de definitie van slim is).


Gebruik ik zo vaak, hup gewoon touw om de hals en lopen maar.

Weet je, ik vind het zo makkelijk maar ook zo zelfingenomen om te roepen: veel plezier in het drijfzand.
Daarmee ga je er vanuit dat jij per definitie goed zit en dat een ander het allemaal niet snapt als hij een andere mening heeft dan jij.

Het is jou mentaliteit van met andere mensen om gaan, het is zeker niet de mijne.

Veel plezier met je touw splitsen, ik pak altijd gewoon een lang halstertouw, sla het rond de hals en klaar. Voldoet ook hoor

Frans Veldman schreef op zaterdag 25 februari 2006, 13:43:


Nee dat is niet waar, er zijn genoeg voorbeelden van paarden die in volle paniek in de sloot rennen.

En als dat zo zou zijn, nou dan anticipeert je paard ook wel op die naderende trein en kiest een andere richting.


Dit is voor mij de hele crux Frans:

Op het moment van inbuigen, staat je paard dan al stil?
Volgens mij bestaat dat niet in die volle paniekgalop.

Frans Veldman schreef op zaterdag 25 februari 2006, 14:03:


Je argumenteert nu op dezelfde manier als iemand die het bit verdedigt Frans....

Frans Veldman schreef op zaterdag 25 februari 2006, 14:00:


Nee, he, he. omdat Ik er niet van overtuigd dat je paard in blinde paniek eerst stopt, volledig tot stilstand is en dan pas inbuigt.


JA, een noodsituatie die in mijn ogen anders opgelost kan worden zonder dat je paard dubbel hoeft te klappen.


Nee, daar ga ik niet aan voorbij. Maar ik kan op mijn beurt zeggen: waarom gaan jullie er zo makkelijk aan voorbij hoe dat dunne touwtjes ding mogelijk voelt om het hoofd?


Ik stel je gerust, ik lees heel bewust en begrijp heel veel. Je verwart niet willen begrijpen, met niet met iemand eens zijn.


Nee, dat zeg ik niet want dat is mijn punt niet. Het gaat hier totaal niet om het bit.

van lennep schreef op zaterdag 25 februari 2006, 14:11:



Grappig voorbeeld toch wel van dat remmen met die auto.

Want wat doen mensen nl. ook heel veel in een reflex, nog voordat ze op de rem stampen?
Juist een zwengel aan het stuur geven.

En wat gebeurt er dan?

Juist je gaat in de slip, je achterkant breekt uit, of nog erger je slaat over de kop.

Want dat gewicht van die auto wil nog verder op het moment dat de wielen dwars op de weg komen te staan, ook al ben je bezig te stoppen.

Frans Veldman schreef op zaterdag 25 februari 2006, 14:14:


Met zulke paarden moet je niet op de openbare weg komen. Klaar.

Of je gaat ermee, net zoals ik eerder zei, en net zoals Michiel zei, mee terug naar het Hoo oefenen en het desensibiliseren.

Frans Veldman schreef op zaterdag 25 februari 2006, 14:39:


Sorry hoor maar ik lees hier geen enkel verhaal van een uitgevoerde ORS, ja van Tycho die zegt dat er een paard over de kop sloeg.


De reden waarom ik dat niet kan begrijpen is omdat ik er sterk aan twijfel of het zo is.
Nogmaals als de ors zo is, dat hand op de teugel stoppen betekent, prima.
Maar, hand op de teugel is inbuigen en daarvoor moet hij stoppen.
In die tijd dat je paard toe wil geven aan de reflex van het inbuigen, staat ie dan al stil? Volgens mij kan dat never nooit niet in volle paniek rengalop. Hij gaat aan het inbuigen, maar hij beweegt ook nog met een behoorlijke snelheid naar voren.

Hij klapt dan dus dubbel, hij schaart, klaar.

Net als een auto die op hoge snelheid een bocht door wil, uitbreekt en over de kop vliegt.

Nogmaals als je je paard kan leren om te stoppen uit een reflex omdat hij een hand op de teugel voelt, dan is dat toch klaar? Waarom dat inbuigen? Nergens voor nodig.

En nu wordt het herhaling van mijn zijde, ik kan mijn bezwaren niet anders meer uitleggen, ik heb een alternatief gegeven die volgens mij net zo goed uitvoerbaar is als de ors, dus ik weet het ook niet meer.

Ik vind het wel leuk te merken dat meer mensen de discussie zinvol vinden.

En het argument is ook altijd als je een bit nodig hebt om een paard te remmen, dan schort er wat aan je communicatie en aan je relatie.

Nou, dan zeg ik op mijn beurt, als je denkt de ors nodig te hebben, dan ga je of die weg niet op, of je gaat als de sodemieter aan het oefenen.