Jaydot schreef op vrijdag, 8 april 2005, 20:34:

'NH' is maar een marketing-term. Ik gebruik liever paardgericht en dat slaat vooral op instelling bij de manier van omgang; met gestress of een controle-tik gaat het niet lukken.

Diestelmans Liesbet schreef op vrijdag, 8 april 2005, 21:27:

We hebben al héél veel bekeken bij verschillende van onze paarden. Echte conclusies kun je echter pas trekken als je een routine met bijna geen variabele factoren hebt.
Dan nóg is het alleen van toepassing op óns en ónze paarden.
Dit geldt ook voor onze fotos en videos.

Daarbíj komt dat een ander met een ander gebruiksdoel waarschijnlijk heel wat anders wil/doet en de resultaten ook daardoor weer betrekkelijk zijn.

Ik kan me heel goed voorstellen dat voor een willekeurig idividueel paard de reacties en dus waardes anders zijn en voor Nick zijn ze wéér anders

Wat we meten en opnemen is vooral voor onszelf; voor gebruik door derden zijn alleen bijna wetenschappelijke waarnemingen zoals de Kikkuli-training met Capricho van waarde.

Wat als voldoende onderbouwde waarneming als een paal boven water staat:
1. doe álles wat je onder het zadel wil doen éérst vanaf de grond
2. biedt één ding tegelijk nieuw aan

ad. 1. leren is stressvol en onder het zadel is stressvol, dus onder het zadel leren is dubbel; een paard leert het snelst met de laagste stress dus sneller als je dit in twee aparte stappen doet
ad. 2. een nieuwe routine, nieuwe omstandigheid, nieuwe hulp, meer snelheid, hogere sprong, langere afstand; allemaal apart aanbieden tot het paard het met zelfvertrouwen uitvoert en pas dán bied je, het liefst na een verwerkpauze(tje), meer aan

De bovenstaande 2 voorwaarden geven bij óns, bij ónze paarden onder ónze omstandigheden de laagste hartfrequenties.

Voor de rest: bij de hartslagmetershop.nl kun je ook met een héél kleine beurs meters kopen en de Exel Sport PC kost ook niet meer dan een handvol rijlessen. Tis voor óns inmiddels een onmisbaar hulpmiddel geworden.

Zoals opgemerkt is dit een lijn die bij PN thuishoort, dus kunnen we hierbij beter afsluiten en evt. daar heropenen.

Trudy schreef op zaterdag, 9 april 2005, 2:07:


En dát is normaal?? Over vermenselijking gesproken.... en ik maar denken dat NIET vermenselijken paardgericht is.

Je zeurt Trudy; je gaat dus op jouw 'kinderen' zítten en sluit ze op achter een hek.

Zeg nu gewoon dat jouw paarden en hun welzijn voor jou belangrijk zijn en jij er op jouw manier je best voor doet. Dan nog wat respect opbrengen voor anderen die er precies zo over denken maar andere conclusies trekken.
Perceptie is namelijk realiteit.

HannahFroukje schreef op zondag, 10 april 2005, 7:44:

In het geheel NIET. Alleen de Merens-club doet iets onder die noemer en trekt alleen het behendigheidsdeel er soort van uit. Ook leuk, daar niet van. Leuk paard om TREC mee te doen ook.

Maaike schreef op zondag, 10 april 2005, 12:36:


Klinkt veelbelovend!
Wie organiseert het, onder wiens auspicien, wat zijn de criteria voor deelname, etc? Wellicht, als het laagdrempelig is, interessant voor een aantal lezers hier.

Patchouli schreef op zondag, 10 april 2005, 20:30:

Als de toelatingseisen blijven zoals ze zijn: MEEDOEN!!! Gewéldig leuk, ook als je verdwaalt en geen deuk in het klassement rijdt. Uiteráárd vooral alle drie de onderdelen )

Spirit schreef op maandag, 11 april 2005, 0:05:

kaaaaaaaa...níp


Dus: hoé hoe?

Vandaag weer de 18 km's gedraafd en hij houdt zijn hals/hoofd in dezelfde houding op dezelfde soort ondergrond. Hoe korter hij loopt hoe, logischerwijze, korter/hoger de hals, hoe verder hij uitstrekt hoe lager/langer de hals.
Overigens speelt de richting van hárde wind ook een kleine rol; pal van achte of pal van voren geeft een íets kortere of langere draf met bijbehorende hoofd/hals-houding.

T.o.v. de loodlijn vanuit de keel is de hoek van het hoofd en die van het hals aardig overeenkomstig. Ik kan de loodlijn en de hartlijnen uiteraard niet intekenen en opmeten, maar doordat ik er telkens 1½ uur naast zit en hij supersoepel dóórdraaft heb ik alle gelegenheid er aandachtig naar te kijken.

T.o.v. de lengteas is hij zo recht als een lineaal: niet alleen houdt hij hoofd, hals en lichaam exáct in de looprichting, zijn hoefafdrukken staan ook achter/op/over elkaar in diezelfde lijn.
Achter loopt hij héél licht met X-voetjes en voor zwaait hij bij het bovenop een heuveltop van vlak naar afdalen overschakelen soms héél lichtjes naar buiten uit. Dit beiden zie je echter alleen als je er zo lang naast zit en er op let. Ik heb er tenslotte al dozíjnen uren naast gezeten dus kan hem zo'n beetje uit mijn hoofd uittekenen

Strekken doet hij eigenlijk op élke ondergrond, zelfs door struikgewas met rotsblokken en ook hellingen zondert hij niet uit, maar, wederom logischerwijs, het meest frequent op de lekkerste ondergrond.
Omhóóg doet hij zijn hals alleen als er iets meer dan gemiddelde attentie vraagt en dat komt weinig voor.

Geen St.JKK, geen bastaardklaver, geen mok, geen vliegjes voor zomerexceem, nauwelijks horzels, geen nat-gras-uitslag, vandaag de jaarlijkse ontworming (!!) en de dierenarts haalt als vriendendienst de jaarstempel op de tarjeta sanitaria.
Voeg dat bij het rijden: 'Waar komt de wind vandaan? Wil je pad of terrein? Hebben we 2 of 4 uur?' en gewoon gáán...

Kijk, tis overal wát, maar wat paarden houden en paardrijden betreft is het hier in de bergen van Andalucía een dróómland.

Jaydot schreef op dinsdag, 12 april 2005, 13:29:


@Zonnesteek: net bijna 3 uur in het zadel gedraafd. Vanmiddag weer 18 km. met pielemans.

@B&B: ja. Met of zonder paardrij-'info', maar in principe geen verhuur van onze paarden.
E-mail me voor details, want we wonen ook nog eens in een vakantie-paradijs; middenin cultuurrijk gebied, op een dik uur van sneeuw en een klein uur van de Costa....

Martien van Schubert schreef op dinsdag, 12 april 2005, 16:50:

Nederland heeft héél mooie delen, waaronder stukjes Limland.
Nâh, want mag bovendien niet dwarsvelden en voor verfrissing volgen we wel een stuk rivier door het water; als we die mutsen van ons laten gaan dan vliegen ze er in galop doorheen en plénst het water over je hoofd.
Bovendien ben ik alergisch voor het nodig hebben van vergunningen om van de natuur te mogen genieten.
Verder is de Vaalserberg bovenop de Sint Pieter nog niet de cerro (heuvel) waar we tegenaan wonen; we rijden zó het erf af ploép de olijfboomgaarden door tegen de bergen aan....... Zie het boek van PN.
Maar, zoals gelijk al gesteld: hier vind je wat, daar laat je wat en Nederland heeft weer andere sterke punten.

Martien van Schubert schreef op dinsdag, 12 april 2005, 20:48:

Boek de B&B: het feria-seizoen is begonnen.

Wat de paarden betreft kunnen we door de mogelijkheden zó veel meer leren dan we in Nederland gedaan zouden hebben.
Volgens de Kikkuli-methode trainen, in het 'veld' gymnastiseren, rechtuit gangwerk laten ontwikkelen zijn maar een paar voorbeeldjes. Het is voor ons een oogopener om te zien hoe snel een paard het gangwerk ontwikkelt als het aan de doorhangende lange lijn kilometers rechtuit kan stappen, draven, galopperen.
Ook voor de ruiter is het geweldig om op deze manier eens een keer kilometers te kunnen passagieren; het scheelt echt een wereld als je niet zelf op de weg en paard hoeft te letten.
Dat zijn allemaal bijproducten van de Kikkuli-methode dat we nu als afzonderlijke elementen gebruiken.

Vandaag twee keer een relatief vlakke route gedaan. Een keer onder het zadel en een keer aan de lijn (Richelle stuurt de Santana en ik zit op een paar strobalen in de aanhanger in de frituurwalm....).
Daar zitten kílometers 'rechtuit' in. Één sessie is qua afstand het equivalent van 400 rondjes longeren maar dan niet in een rondje....

Las trouwens tijdens de siësta een Duits boek uit '74 waarin stond: 'Goed paardrijden kun je alleen leren door het véél te doen. Veel buitenrijden is een onmisbaar basiselement in het leerproces van zowel de ruiter als het paard.'
Let wel, géén 'alternatief' werk, maat mainstream. Toch veel veranderd in 30 jaar.......

Iemand practische lichtgewicht oplossingen voor het overnachten van de paarden onderweg in een bivac?
- lijn aan pen; pen is lóódzwaar en je moet die ook nog eens de grond in zien te krijgen
- kluisteren; riskant in afgelegen onbekend gebied
- halstertouwen aan gespannen lange looplijn; niet altijd bomen
- 'perk' met schriklint afzetten: pennen niet overal stevig in rotsige bodem te verankeren en lichtgewicht, telescopische pennen??
- anders?

Verder iemand ervaring met vouwbare wateremmers of een ander idee?

HC

Piet schreef op woensdag, 13 april 2005, 7:42:

Lijkt aantrekkelijker dan het in de praktijk is, want zó veel geschikte plaatsen zijn er niet. Al is de omgeving nóg zo mooi, er is zelden een fijne bivac-plek. Één bijna keiharde eis b.v. is water dichtbij en dat bepaald al gelijk bijna de ligging t.o.v. het landschap.
Een mogelijkheid is uitgebreid laven voor en na de stop, maar dan nóg heb je eigenlijk overnacht water voor ze nodig omdat ze tenslotte veel moeten werken. Waterzakken, bv. van Ortlieb, zijn top, doch zomaar een kilo per stuk én ook opgevouwen aardig onhandig.


Kluisteren is 'een' optie ja. Bedenk dat het superlicht is voor de paarden om mee te sjouwen en hen meer bewegingsvrijheid geeft dan een gespannen lijn of pen in de grond.
Je kunt het ze ook in twee keer een oefening leren.
Op zich is een gespannen lijn een lichte, praktische en veilige oplossing, maar helaas niet overal vast te maken.

jan seykens schreef op woensdag, 13 april 2005, 10:10:


OK. Daar was ik benieuwd naar. Leek me héél praktisch. Onze paarden hebben geleerd uit een haverzak te eten en uit een emmer te drinken, maar ja, die emmer is niet zo praktisch van model

Hmmmm. Dat weet ik niet; er komen wel páárden aan te staan en alleen een lijn van een meter of zes spannen vraagt al aardig wat.
Een deelbare tentstok omgekeerd in de grond prikken geschoord met twee scheerlijnen met stevige haring is zeker zo stevig. De haring in de rots&ijsuitvoering want je kan geen hamer meetorsen dus staat met keien te pielen.
Blijft dat ook dat maar zozo is.