Martien van Schubert schreef op dinsdag, 12 april 2005, 16:50:

Nederland heeft héél mooie delen, waaronder stukjes Limland.
Nâh, want mag bovendien niet dwarsvelden en voor verfrissing volgen we wel een stuk rivier door het water; als we die mutsen van ons laten gaan dan vliegen ze er in galop doorheen en plénst het water over je hoofd.
Bovendien ben ik alergisch voor het nodig hebben van vergunningen om van de natuur te mogen genieten.
Verder is de Vaalserberg bovenop de Sint Pieter nog niet de cerro (heuvel) waar we tegenaan wonen; we rijden zó het erf af ploép de olijfboomgaarden door tegen de bergen aan....... Zie het boek van PN.
Maar, zoals gelijk al gesteld: hier vind je wat, daar laat je wat en Nederland heeft weer andere sterke punten.

Martien van Schubert schreef op dinsdag, 12 april 2005, 20:48:

Boek de B&B: het feria-seizoen is begonnen.

Wat de paarden betreft kunnen we door de mogelijkheden zó veel meer leren dan we in Nederland gedaan zouden hebben.
Volgens de Kikkuli-methode trainen, in het 'veld' gymnastiseren, rechtuit gangwerk laten ontwikkelen zijn maar een paar voorbeeldjes. Het is voor ons een oogopener om te zien hoe snel een paard het gangwerk ontwikkelt als het aan de doorhangende lange lijn kilometers rechtuit kan stappen, draven, galopperen.
Ook voor de ruiter is het geweldig om op deze manier eens een keer kilometers te kunnen passagieren; het scheelt echt een wereld als je niet zelf op de weg en paard hoeft te letten.
Dat zijn allemaal bijproducten van de Kikkuli-methode dat we nu als afzonderlijke elementen gebruiken.

Vandaag twee keer een relatief vlakke route gedaan. Een keer onder het zadel en een keer aan de lijn (Richelle stuurt de Santana en ik zit op een paar strobalen in de aanhanger in de frituurwalm....).
Daar zitten kílometers 'rechtuit' in. Één sessie is qua afstand het equivalent van 400 rondjes longeren maar dan niet in een rondje....

Las trouwens tijdens de siësta een Duits boek uit '74 waarin stond: 'Goed paardrijden kun je alleen leren door het véél te doen. Veel buitenrijden is een onmisbaar basiselement in het leerproces van zowel de ruiter als het paard.'
Let wel, géén 'alternatief' werk, maat mainstream. Toch veel veranderd in 30 jaar.......

Iemand practische lichtgewicht oplossingen voor het overnachten van de paarden onderweg in een bivac?
- lijn aan pen; pen is lóódzwaar en je moet die ook nog eens de grond in zien te krijgen
- kluisteren; riskant in afgelegen onbekend gebied
- halstertouwen aan gespannen lange looplijn; niet altijd bomen
- 'perk' met schriklint afzetten: pennen niet overal stevig in rotsige bodem te verankeren en lichtgewicht, telescopische pennen??
- anders?

Verder iemand ervaring met vouwbare wateremmers of een ander idee?

HC

Piet schreef op woensdag, 13 april 2005, 7:42:

Lijkt aantrekkelijker dan het in de praktijk is, want zó veel geschikte plaatsen zijn er niet. Al is de omgeving nóg zo mooi, er is zelden een fijne bivac-plek. Één bijna keiharde eis b.v. is water dichtbij en dat bepaald al gelijk bijna de ligging t.o.v. het landschap.
Een mogelijkheid is uitgebreid laven voor en na de stop, maar dan nóg heb je eigenlijk overnacht water voor ze nodig omdat ze tenslotte veel moeten werken. Waterzakken, bv. van Ortlieb, zijn top, doch zomaar een kilo per stuk én ook opgevouwen aardig onhandig.


Kluisteren is 'een' optie ja. Bedenk dat het superlicht is voor de paarden om mee te sjouwen en hen meer bewegingsvrijheid geeft dan een gespannen lijn of pen in de grond.
Je kunt het ze ook in twee keer een oefening leren.
Op zich is een gespannen lijn een lichte, praktische en veilige oplossing, maar helaas niet overal vast te maken.

jan seykens schreef op woensdag, 13 april 2005, 10:10:


OK. Daar was ik benieuwd naar. Leek me héél praktisch. Onze paarden hebben geleerd uit een haverzak te eten en uit een emmer te drinken, maar ja, die emmer is niet zo praktisch van model

Hmmmm. Dat weet ik niet; er komen wel páárden aan te staan en alleen een lijn van een meter of zes spannen vraagt al aardig wat.
Een deelbare tentstok omgekeerd in de grond prikken geschoord met twee scheerlijnen met stevige haring is zeker zo stevig. De haring in de rots&ijsuitvoering want je kan geen hamer meetorsen dus staat met keien te pielen.
Blijft dat ook dat maar zozo is.