Patchouli schreef op zondag, 10 april 2005, 20:30:

Als de toelatingseisen blijven zoals ze zijn: MEEDOEN!!! Gewéldig leuk, ook als je verdwaalt en geen deuk in het klassement rijdt. Uiteráárd vooral alle drie de onderdelen )

Hallo,

ik zal mijn uiterste best doen om mijn verhaal kort te houden.

Via via zit ik al jaren in de paardenspringsport. Ik houd mij vooral bezig met de jonge paarden, zadelmak maken en dergelijke. Dankzij Klaus Hempfling ben ik nu ook al jaren bezig met NH. Maar dan met het grondwerk met de jonge paarden. Ik rijd ze altijd eerst in met een gewoon halstertje tot ze ongeveer door hebben wat er van hun verlangd word. Daarna met bit en op de "klassieke manier". Dit laatste stoort mij.

Nu zijn het niet allemaal mijn eigen paarden waar ik mee bezig ben en ze moeten dus wel later op jumping met een echte springruiter. De ruiter die voor ons rijd, gaat vind ik goed met paarden om, altijd rustig en kan op zich goed rijden. Welliswaar op de klassieke manier.

Als ik zoals hem zou kunnen rijden met een bit zou ik er wel mee kunnen leven maar dat is nu net het probleem. Dit lukt mij niet.
Omdat ik ook dolgraag jumpings wil rijden ben ik er ook mee begonnen. Ik volg bij die ruiter 1 keer per week springles en ga dan op jumping een pacourtje van 60 of 80cm rijden.

Nu even over het paard waar ik op dit moment mee rijd: Het is een 14 jarige merrie. Ja, de jonge paarden waren op het moment toevallig even "op" en daardoor rijd ik nu op haar, normaal deed zij dienst als fokmerrie.

Het begint al met het volgende: ik heb met haar dus nooit geen grondwerk of iets dergelijks gedaan. Ze was vroeger door iemand anders goed ingereden op klassieke manier. Het is een heel sterke merrie en dan is het probleem inderdaad dat ik haar gewoon niet kan houden. Ik zal het zo zeggen: zij loopt met mij rond ipv ik met haar.

Dit weekend heb ik mijn derde parcour met haar gereden en ik heb er echt genoeg van. Van die rit heb ik helemaal geen plezier gehad. Ik had niks aan haar te zeggen. Ik kon alleen maar sturen en hopen op het beste.

Nu heb ik zelf een driejarige ruin die ik straks ga zadelmak maken en dat wil ik echt niet zo. Verder heeft mijn 6-jarige merrie geveulend en ga ik ook terug op haar rijden. Met haar heb ik heel veel grondwerk gedaan. Ik kan haar vanaf de grond echt van volle gallop met 1 enkel teken tot stilstand brengen. Maar met het rijden (met een bit) ging ze ook met me lopen.

Hoe kan ik haar duidelijk maken dat ze moet vertragen of stoppen en dan nog liefst zonder een bit te moeten gebruiken.
Ik ben er bijna zeker van dat als ze weet wat ik bedoel ze ook luisterd. Zoals ik al zij: op de grond kan ik echt alles met haar doen en reageerd ze goed op al mijn tekens.

Ik ben echt een beetje op een dood spoor gekomen.
Wie kan me verderhelpen?

Groetjes en sorry dat het verhaal toch nog zo lang geworden is.

Esther schreef op zaterdag, 9 april 2005, 21:36:


Dag Esther.

Hoe heet jouw paard?
Ik had op tv al een keertje gezien dat er blindegeleidepaarden worden opgeleid, wat ik gezien heb was een minishetlander die ook in de auto meekon en gewoon in huis kon lopen.
Hoe is dat bij jouw? Heb je hem zelf opgeleid?

Groetjes van Nel.

Sabrina Wuyts schreef op zondag, 10 april 2005, 21:49:


Hoi Sabrina.

Het gaat niet om de lengte maar om de inhoud Sabrina. Je verhaal was heel duidelijk en daar gaat het toch om. Ik kan je helaas (nog) geen raad geven, maar jouw verhaal is wel heel herkenbaar. Ik ben sinds 4 maanden met mijn 14-jarige merrie bezig met grond-oefeningen van Hempfler. Vorige week ben ik weer even gaan rijden, en er was wel iets, maar niet zo heel erg veel veranderd. Ik denk dat een ouder paard gewoon veel tijd nodig heeft om de opgedane "training" een plekje te geven, vóórdat ze besluit dat het nieuwe veel beter is. Zeker in wedstrijden zal haar instinct haar leiden naar haar vroegere trainingsmethodes. Heb je de 6-jarige merrie wél helemaal zelf getraind? En was dat ook al met Hempfling of via een andere methode?

Groetjes Nel.

Nel Gommans schreef op zondag, 10 april 2005, 21:59:


Ja, haar heb ik zelf opgeleerd met Hempfling methode, ze was trouwens de eerste waarmee ik het probeerde. Ik was echt superblij toen ze haar eerste ophouding uitvoerde vanaf de grond, ik wilde het namelijk net opgeven. Later ook van hand verwisselen door de circel enz.

Sindsdien heb ik dat nog met vele paarden gedaan. Ik ben zelfs met enkele zo ver gegaan dat ik ze te voet aan een touw meenam de bos in, en ze daar gewoon kon loslaten. Ze bleven me gewoon volgen! (Heb ik natuurlijk wel nooit aan de eigenaar verteld Echt een geweldig gevoel om zo een goede band met een paard te hebben.

Maar het rijden heb ik niet echt toegepast, jammer eigenlijk. Even geprobeerd maar dat lukte me niet erg. Hemfling legt wel uit hoe je een ophouding met je gewicht en zonder teugelhulp moet uitvoeren maar dat lukt me niet. Het sturen kan ik wel min of meer zonder teugel maar alleen in stap. Dit komt waarschijnlijk omdat ik in de andere gangen toch nog niet goed genoeg kan meegaan in de bewegingen en daardoor ook geen duidelijke gewichtshulpen kan geven.

Wat ook een beetje een probleem is dat is dat ik er helemaal alleen voorsta. Mijn paardenvrienden kennen niets van NH en doen alles op klassieke manier. Dus zij kunnen me niet helpen. Anders zou natuurlijk iemand vanaf de grond de signalen kunnen ondersteunen. Nu niet. Ik zou me in twee moeten kunnen splitsen

Huertecilla en Pien schreven:


De hoek zijdelings, maar aan de stand van zijn hoofd (en hals ja) kan ik zien hoe ontspannen hij over de ondergrond loopt. Als het omlaag gaat laat mij dat zien dat het hem geen moeite kost. Naar beneden strekken zie ik graag.
Zou het onregelmatig knikken dan zou er een hapering kunnen zijn.
De loodlijn interesseert me niet veel, maar interessanter vind ik het te weten hoe hij zijn hoofd en hals draagt.


Mee eens !
En de regelmatigheid van dragen voor mij daaraan toegevoegd, want dat laat mij zien hoe het met zijn hoeven gaat.

Groet, Pien

Nel Gommans schreef op zondag, 10 april 2005, 21:49:


Mijn paard heet Falka, en ze is niet opgeleid in de zin van geleideponnie. Ze doet het uit zich zelf, ze let op me zeg maar. En ze doet bij mij nooit echt gekke dingen. Als we wandelen en er is ergens iets in de weg, dan leid zij mer er gewoon omheen. Als we spelen samen maakt ze ook nooit gebruik van mijn handicap. Ze let echt op me. Behalve als er een mand appels langs de weg staat, dan duikt ze er snel even in -:)Bij andere mensen probeert zo graag wel eens wat uit. Dan is ze echt "anders".

Groeten Esther

Hallo,

Steeds meer hoor ik dat er mensen zijn die een cursus natuurlijk bekappen gaan geven, anders dan bij Frans en Ilona.
Wout Overbeke, Wim van Leeuwen en nu zou ook Pien een cursus gaan geven.
Zijn deze cursussen onder "toezicht" van HN ?

graag reactie
Hans

Ah zit je hier! Mijn paard stond ook al zo laag op de hielen toen ik hem kreeg en toen was hij nog nooit natuurlijk bekapt. Hooguit een of twee keer door een gewone smid.

Heksen hahahahahaha! Ik ben benieuwd wat je DA er van vindt!