Huertecilla schreef op dinsdag, 12 april 2005, 23:32:


Weet je, dat lijkt me nou het voordeel van een trektocht te paard: Je kan overal waar het je wat lijkt en waar een gunstig plekje is stoppen.
En kluisteren: Vind je dat in bekend terrein wel een serieuze optie?

Piet

Huertecilla schreef op dinsdag, 12 april 2005, 23:32:


Tijdens mijn trektocht te paard in de Canadese Rocky Mountains, toch ook niet echt bekend gebied, werden de paarden s'avonds gekluisterd losgelaten. Gedurende de nacht zochten ze zelf hun voedsel en water bij elkaar. De volgende morgen waren ze nooit ver en het zoeken ernaar werd vergemakkelijkt doordat er een paard een klokbel om zijn nek had.
Groet
Hans

Piet schreef op woensdag, 13 april 2005, 7:42:

Lijkt aantrekkelijker dan het in de praktijk is, want zó veel geschikte plaatsen zijn er niet. Al is de omgeving nóg zo mooi, er is zelden een fijne bivac-plek. Één bijna keiharde eis b.v. is water dichtbij en dat bepaald al gelijk bijna de ligging t.o.v. het landschap.
Een mogelijkheid is uitgebreid laven voor en na de stop, maar dan nóg heb je eigenlijk overnacht water voor ze nodig omdat ze tenslotte veel moeten werken. Waterzakken, bv. van Ortlieb, zijn top, doch zomaar een kilo per stuk én ook opgevouwen aardig onhandig.


Kluisteren is 'een' optie ja. Bedenk dat het superlicht is voor de paarden om mee te sjouwen en hen meer bewegingsvrijheid geeft dan een gespannen lijn of pen in de grond.
Je kunt het ze ook in twee keer een oefening leren.
Op zich is een gespannen lijn een lichte, praktische en veilige oplossing, maar helaas niet overal vast te maken.

Huertecilla schreef op dinsdag, 12 april 2005, 23:32:


Ik gebruik al jaren deze plooibare emmer, weegt 250 gr. en neemt opgevouwen niet meer plaats in beslag dan een 50cl frisdrankflesje., http://www.ortlieb.de/_prod.php?lang=nl&produkt=faltschussel en ben hier heel tevreden over.

Als er echt geen bomen zijn, dan zijn kleine 3 weg piketjes een optie.
Ik heb ze hier in de Ardennen al eens gezien, weet niet juiste naam ervan.
't Zijn piketjes die in 2 klikken met bovenaan een drieweg stuk om ze stabiel op te zetten. Ik heb er geen verkooppunt van, maar met een beetje handigheid is dit zelf ook wel te maken.

jan.

jan seykens schreef op woensdag, 13 april 2005, 10:10:


OK. Daar was ik benieuwd naar. Leek me héél praktisch. Onze paarden hebben geleerd uit een haverzak te eten en uit een emmer te drinken, maar ja, die emmer is niet zo praktisch van model

Hmmmm. Dat weet ik niet; er komen wel páárden aan te staan en alleen een lijn van een meter of zes spannen vraagt al aardig wat.
Een deelbare tentstok omgekeerd in de grond prikken geschoord met twee scheerlijnen met stevige haring is zeker zo stevig. De haring in de rots&ijsuitvoering want je kan geen hamer meetorsen dus staat met keien te pielen.
Blijft dat ook dat maar zozo is.

Huertecilla schreef op dinsdag, 12 april 2005, 23:32:


gewoon halstertouw aan je pols binden
je merkt het wel als ze er vandoor gaan

Water is geen probleem hier.
En waar water is, zijn bomen(boompjes).

Wij zetten meestal dus een stukje grond af.
Hetzelfde draad als waar ze thuis in hun weiland aan gewend zijn.
En nee, we zetten er geen stroom op.
Thuis wel.

Het hangt ook van paard tot paard af.
Sommige paarden blijven los in de buurt en roep je ze, dan komen ze.
Anderen vind je altijd thuis weer terug, die hou je niet tegen.
Maar bij sommigen is een lang touw aan hun halsband genoeg, dan grazen ze zonder al te ver weg te gaan.
Anderen zijn gewend vastgebonden (hier heet het op spilt, met touw aan een oog in de muur)in de stal s'nachts te staan, bind je die aan een boom vast met redelijk touw, vind je ze daar s'ochtends terug.

We zijn vorig jaar op een ander eiland geweest.
Daar hadden boeren een groot bos/berggebied met hekken afgesloten.
Er liepen ook koeien.
S'avonds lieten we ze daar los, s'nachts hoorde je ze af en toe voorbij komen en s'ochtends roepen of zoeken. :)

Hoe mijn paard is weet ik nog niet.
Ik heb wel wat plannen voor de zomer in mijn hoofd.

Kluisteren lijkt me niets.
Vooral in ongelijk terrein met veel groot wild, lijkt het me wat nadelen hebben.
Ook als ze riviertjes of dras terrein in moeten om te kunnen drinken.

Peter Donck schreef op woensdag, 13 april 2005, 15:23:


Kan je beter gelijk op het paard z'n rug in slaap vallen.

Huertecilla schreef op woensdag, 13 april 2005, 13:30:


Water...............Je kunt een goedkope westerhoed aanschaffen...daar drinkt een paard ook uit. Waterzak..........zo''n wijnbuidel..je kent ze wel.haal dan wel de vino eruit

Huertecilla schreef op woensdag, 13 april 2005, 13:30:


Tja, lezend en kijkend naar alle verhaaltejs en linken die er inmiddels gegeven zijn over diverse zaken die men in het spanje zo gwoon lijkt te vinden hier mijn reactie over de afgelopen berichten..
De trec sport zal mijn aanwezigheid kunnen missen net als anders om...zo paardvriendelijk vind ik het niet gezien de hindernissen de men afgaat zoals op de plaatjes te zien....het lijkt mij een beetje teveel op de engels variant.
Daar zien de hindernissen er ook erg natuurlijk uit....

Dan je trektocht/bivac onderweg...
Ik ken de plaats waar je heen wilt rijden natuurlijk niet maar als ik zo de plaatjes uit spanje bekijk ziet het er niet naar uit dat men daar echte woestijnen heeft waar in de weide omtrek geen boompje groeit....
Mijn bivac zou dus uit een plaats bestaan waar ook de paarden hun bivak kunnen houden....daar waar gras is, is ook ander groen en vier bomen moeten toch te vinden zijn?
Een lange lijn voor een groot afgezet stuk zie ik als enigste optie om de paarden van die bivac te laten genieten.
Touwtjes schijn je aan elkaar te kunnen knopen dus als iedereen 150 meter mee neemt moet hier toch iets van te maken zijn. Let wel...dat zijn 3 rolletjes van 50 meter...of in andere maten te verkrijgen zo groot of klein als je het hebben wilt en kan bergen in je bepakking....
Gaat dat niet dan heb je nmm de verkeerde plek om een bivac te maken...of niet genoeg materiaal meegenomen om het mogelijk te maken ....ff verder zoeken dus.....of wat anders thuis laten zodat je meer touw mee kan nemen en je paard ook een fijne bivac heeft?

Het kluisteren zoals op de gegeven link te zien is lijkt me een zeer dieronvriendelijke bezigheid....en dan bedoel ik niet alleen op de open onbekende plaatsen zoals je omschrijft Peter...
Stel je een paard voor op een vertrouwde omgeving waarbij je dit zou doen en het paard schrikt van een af ander iets....nee dank je...niet mijn manier...
Ik zie op de gegeven link dat het ook bij trainingen gebruikt wordt?
Doen ze dat in spanje ook nog steeds zo? Dacht eigenlijk dat dit inmiddels een antieke methode was...
Vind dit veel de kant op gaan van het uit diverse boeken bekende manier van breken van een paard zoals dat daar heet.

Gr, Nick

Nick Altena schreef op woensdag, 13 april 2005, 17:54:

Mijn welgemeende complimenten Nick: je overtreft zelfs jezelf met deze verbluffende staaltjes van onbenul en vooroordeel!

Euh, zie boven: de spaghitti-westerns bv. zijn hier vlakbij opgenomen in een woestijn waar een drie of vier NL-provincies in verdwijnen en de boomgrens kunnen we zíen... Verder, zoals al eerder gezegd; hier in Andalucía komen jaarlijks mensen om door verdwalen.
Je hebt echt geen idéé blijkbaar: er leven hier in Andalucía meer wolven als in Polen bv. en Andalucía is maar een deelstaat van Spanje.
Droom verder Nick, droom verder.... Aha; 'als ik de plaatjes bekijk...' Píng.

Euh... grás???? Het heeft hier in een gebied groter dan NL sinds april 2004 nog geen 10 cm. geregend en dat omvat niet eens de woestijn van Almeria. Hoezo gras?
Aha; 'zou'. Píng.

Euh... de paarden moeten dat touw wel kunnen zíen Nick en wat denk je dat dát weegt? Hoezo paardvriendelijk? Die paarden moeten dat wel meetorsen.
Wij rijden op lichte zadels, gaan voor een tocht op dieet om de laatste ons eraf te hebben, nemen geen tent mee, slapen op de dunste matjes etc....
We doen blijkbaar iets niet goed. Neem jij op jouw tochten altijd een pakpaard mee of hoe bepak jij je paard? Héb je eigenlijk wel zadeltassen vraag ik me ineens af. Hoe weeg jij de verdeling bv.?

Hoe ís jouw manier van trekken eigenlijk Nick? Hoe doé jij het?
Ah; 'lijkt'. Píng.

Tja.... hier kan zelfs de spreekwoordelijke wijze geen antwoord op geven dus ik hoef het al helemáál niet te poberen.....

Sorry Nick, maar jouw reactie is een non-antwoord. Je weet klaarblijkelijk van toeten noch blazen over Spanje noch het onderwerp en in mijn ogen beledig je de intelligentie van de overige bijdragers aan dit topic.
Die anderen bedankt voor het delen van hun ervaring.

Huertecilla schreef op woensdag, 13 april 2005, 19:53:


Ik vind dit nogal wel zo tamelijk ongenuanceerd antwoorden. Ik kan me nl niet onttrekken aan het idee dat je in voorgaande bijdragen een droomland voor paarden geschetst hebt, of vergis ik me daar nu in. In ieder geval had ik zo het hetzelfde idee als Nick. Ik had er ook geen benul van dat daar geen grasprietje te zien is, geen boom als bescherming tegen een gortdroge bloedverziekende hitte. Geef mij dan maar, al was het maar uit diervriendelijkheid, een groene wei met beschutting en overal drinkwater. Dan rijd ik wel van het ene pension met weidegelegenheid naar het andere als het niet te heet is en in de wei hoef ik mijn paard niet te kluisteren ook.
Piet

Piet schreef op woensdag, 13 april 2005, 20:22:
Met zeg 40 km. per dag zijn we knap rap uit onze vallei waar ons eigen land een oase is omzoomd door bomen. Als we nu niet beregenen echter zou zelfs die ene oogst in mei er dit jaar niet inzitten en het laatste water in de rivier langs ons land zoekt haar weg tussen de keienbedding.

En zo zijn de verreweg de meeste Nederlanders prima af in Nederland. Hier vind je wat, daar laat je wat en het hoe of wat hier of daar is voor iedereen verschillend.
Zoals ik al eerder schreef; het overal zomaar je kamp opslaan is ook hier een illusie.

Voor paardrijden is Andalucía bijna hemel op aarde doch ook hier brengen de seizoenen en de natuur hun grenzen in; dat is een deel van het 'avontuur'. Als alles uitgestippeld vastligt, waarom zou je dan nog gaan? Maar goed, dat is míjn perceptie en daarom woon ik hier en niet meer daar.
Laat ik het zó zeggen; een tocht door de woestijn van Almeria is nog een toekomstplan. Dit jaar éérst de Monte Gibalto te paard beklimmen, dan de Sierra de las Cabras en El Torcal over, misschien via de Sierra de Loja, Alhama en Santa Fé naar Granade maar zéker over de pas tussen de Sierra San Jorge en - San José door richting Costa.

Huertecilla schreef op woensdag, 13 april 2005, 19:53:


Nou, begint het hier ook al?
Ik heb gewoon gezegd wat IK er van vond, mag hier dus ook al niet blijkbaar...okee.
Wel nog wat vraagjes Peter....
Je hebt het wel over gewicht van een rolletje touw of dat roor/witte band wat je paard dan wel helemaal mee moet sjouwen....mag ik vragen...als er geen gras is , geen struik en geen boompjes...wat eet men daar zoal als je paard bent? en uhhh hoe ga je dat mee nemen?

Verder zal ik het aan de inteligente onder ons over laten....en zeker mijn meningen niet meer verkondigen, daar ik aan deze kant van het scherm neit kan zien of men dat al dan niet hebben kan...

Veel plezier en de groeten
Nick Altena