Hoi sohpie.
ik had het niet beter kunnen verwoorden

groetjes sandra

hoi marianne...
ik meng me verder nog even nergens in hoor... maarre.. die hoofdletters staat wel erg agressief. de kleurverschillen zijn genoeg om duidelijke te maken wat jij geschreven hebt hoor.
laten we het gezellig houden.

groetjes sandra

Toevallig heb ik een foto van de piaff van Honz op de savvy day. Misschien leuk om eens op de yahoo site te zetten.

groetjes sandra

Vervelend dat je paard zo doet zeg. Enig idee waarom?
Ik heb een tijdje een paardje verzorgd die altijd zodra de bakdeur open ging na het losgooien, als een gek naar stal rende. je moest haar altijd gewoon laten lopen want er was dan geen houden meer aan.
Wat ik toen heb gedaan is eigenlijk zoals je een puppie kan leren op jou te letten. Door gewoon te lopen in de bak en zodra hij me inhaalde om te draaien. In een kwartiertje tijd lette ze perfect op, stond ze meteen stil, zelfs vanuit galop en volgde ze alle bewegingen en kon ik haar zonder haar vast te houden meenemen naar stal en onderweg zelfs nog even stilstaan.
Maar ja, dat zal je vast al wel eens hebben geprobeerd...

groetjes sandra

Petra Het ligt eraan wat je met je paard
Dat is zeker waar. Maar even terug waar we mee begonnen. Het was een vraag van iemand die pas net begon en ik vind de join-up geen beginners-oefening, jij wel? Vandaar dat ik het misschien iets te overdreven als gevaarlijk benoemde.
groetjes sandra

Is de veluwe echt zo erg? met dazen en zo?
Wij wilden er deze zomer op vakantie met onze paarden.
Vinden jullie dat wij ons moeten bedenken?

groetjes sandra

cornelie schreef op donderdag, 4 maart 2004, 16:10:


Hoi.
Freestyle volgens Emiel Voest bedoel je?
Ik heb het boek weleens gelezen en er komen wel wat dingen overeen hoor. Zoals het wijken voor druk en het achterwaarts aan het touw, en nog wel een paar dingen. Maar Emiel Voest gebruikt een andere volgorde en op ten duur gaan ze uit elkaar zeg maar omdat ze dan allebei andere oefeningen toevoegen.

groetjes sandra
succes met joyfull. en laat eens horen hoe het gaat.

Nou het is mij helemaal zelluf gelukt hoor, Ilona, en de rest!!!

Dit is dus Chippie! (voor degenen die hem nog niet van yahoo kennen dan he)

sandra

Klein is??? Allemensen... jakkie, nou ik vind jullie paarden allebei gigantisch hoor... brrr. ik zou last van hoogtevrees krijgen denk ik...

groetjes sandra

Ok, ik zet het berichtje dat ik plaatste op yahoo, hiernog maar eens, omdat hier toch weer andere mensen meelezen.

Vandaag een rustig buitenritje gepland in een nabij bos.
Een beetje draven, verder alleen stappen. Een vriendin ging mee voor
de geezelligheid.
Chip had helaas hele andere plannen voor vandaag. Hij is weer
helemaal de BINK en laat dat merken ook.
Het rustig draven werd een wilde galop over allerlei smalle paadjes,
jumps over plassen en boomstammen en krappe wendingen.
Het paard van mn vriendin begon opeens te galopperen en toen was er
geen houden meer aan.
Mijn vraag aan jullie, wat kan je nou doen op zo'n moment. De one -
rein stop kan echt niet op een smal bospaadje. Op een breder stuk
probeerde ik het wel, maar Chip ging alleen maar een beetje opzij,
enik moest hem gauw weer terug sturen om niet in de sloot te
belanden. Uiteindelijk heb ik maar op betere tijden gewacht en had
het gelukje dat Chip nog zo'n slechte conditie heeft.
De afgelopen dagen heb ik wel te horen gekregen dat meer mensen een
onbestuurbaar paard hebben, zo af en toe. Frouk heeft al hele leuke
methodes omschreven om je paard te leren rustig te blijven. Maar als
je eenmaal in zo'n race verzeild raakt heb je daar weinig aan. Het
was trouwens op de heenweg en niet op de terugweg.

Mn vriendin zei gelijk dat ik de volgende keer maar met bit naar
buiten moet. Alsof ik hem dan had kunnen houden... Ja, misschien met
zijn scharenbit en kinketting, maar dan rijd ik liever niet hoor.

Hoe leer je je paard nou zo'n wedstrijddrang af, want dat was het
immers. Hij werd ingehaald door de andere pony en zette de race in.
Ik hoop dat jullie hier wat meer ervaring mee hebben, want ik ben
zo'n paard nog niet zo erg gewend.

groetjes sandra

Pfff. voor zo'n antwoord was ik al een beetje bang
Ik heb uiteindelijk de one-rein-stop wel toegepast, toen Chip eenmaal hoestend en buitenadem begon te draven. De andere pony schoot mij toen voorbij, maar Chip kon niets meer toen met zijn hoofd bij mijn knie en bleef daarom ook netjes staan.
Ik moet gewoon nog wat meer moed verzamelen om dat te doen denk ik.
mijn vroegere pony was een draver. En nu zal Frans wel zeggen dat dat niet waar is en dat draver prima kunnen wenden, maar mijn pony viel dus altijd om in bochten in galop. Vandaar dat angst voor bochten er nog zo in zit.
Ik heb de one-rein-stop in galop natuurlijk ook al in geen tijden meer in de bak kunnen oefenen, dus voorlopig ga ik dat maar eerst weer doen, als Chip zover is dat hij probleemloos een tijdje kan galopperen.
Het is wel even een domper hoor... Ging alles zo goed...
Toch blijf ik erbij dat je echt meer controle hebt met een touwhalster dan met een bit.Want dan trek je bij te one-rein-stop alleen het bit maar door zijn mond heen. Natuurlijk ga ik er wel van uit dat Chip het ooit netjes zal gaan doen en dat dat niet het geval meer zal zijn, maar gisteren was dat vast gebeurd. De andere pony had trouwens kapotte lippen van het inhouden gekregen... Arme dier...

Ga ik zeker proberen. lijkt me ontzettend leuk om te doen... maar eerst die one-rein-stop.



Ik blijf nog achterdochtig hoor, en erg alert op elk kuchje. Maar voolopig heeft hij de hele week geen enkele benauwdheidaanval meer gehad en wordt zijn uithoudingsvermogen met de dag beter.
Misschien loopt alles nog met een sisser af.

Bedankt voor je advies, ilona en Frans, ik ga ermee aan de slag

sandra

Tja, zo kun je NH natuurlijk ook bekijken. Hier even een algemene situatieschets om alles wat duidelijker te maken. Men neme een bos midden in rotterdam, van 1 ruiterroute groot, en 2 aanliggende maneges. Dagelijks rijden hier verschillende paarden tegelijk op dat ene pad. Naast het ruiterpad loopt een wandelpad en daarnaast een fietspad. Af en toe kruist het ruiterpad een fiets- of wandelpad. LEVENSGEVAARLIJK! Vandaar dat ik dat probleem op wil lossen. Op bepaalde stukken gun ik Chip een rengalop (al leek me dat gezien zijn gezondheid niet al te verstandig) maar dan wel op stukken waar IK vind dat het kan, en niet waar HIJ vindt dat het kan.
Ik ben toch nog altijd degene die bepaald waar we heen gaan en hoe.
Ik zie NH niet als iets van : "Ok, paard we doen het natural, loop jij maar in de gang wat je wilt hoor, ik blijft wel stil zitten en hopen dat er geen brommer de hoek om komt zeilen, of dat we kleine kindertjes op shetlandertjes tegenkomen." Over het algemeen regel ik de gang en Chip het tempo.

En om gevaarlijke situaties te voorkomen vind ik het van levensbelang dat ik mijn paard ten alle tijden tot de orde kan roepen.

gewoon goed blijven zitten meid, méégenieten
Nou dat meegenieten dat lukte niet zo erg, maar ik hoopte er zeker het beste van

En misschien had jouw vriendin dan
Ik had Chip prima kunnen houden als hij niet werd ingehaald. Inderdaad had dit paard een bit in. Een bit of geen bit maakt dus helemaal niets uit. Zij was degene die haar paard niet kon houden omdat ze haar paard altijd daar liet galopperen. Hoe slecht kunnen zulke gewoontes zijn. Zij verklaarde totaal geen macht meer over hem te hebben, terwijl ik (zonder bit) nog steeds contact voelde, Chip hield zich namelijk een heel klein beetje in als ik de teugels opnam.

En wachten tot Chip vanzelf stilvalt, dat kon deze keer wel, omdat hij nu nog zo'n slechte conditie heeft, maar van de zomer kan hij wel een uur doorgaan, dan zijn we inmiddels de metrospoor overheen, 2 drukke kruispunten gepasseerd, tientallen mensen met honden overhoopgereden, en een drukke dijk overgegaloppeerd. Tja... als jij dan nog lekker kunt meegenieten, dan zou ik zeggen, veel plezier. maar ik moet er niet aan denken.

groetjes sandra

Marianne schreef op zaterdag, 6 maart 2004, 12:13:


Dan nog vind ik niet dat ik Chip gewoon zijn gang had kunnen laten gaan. Chip reageerde bijna niet meer. Dit lijkt me toch een punt om aan te werken, niet waar? Want het lijkt me nogal verwarrend voor Chip als ik hem de ene keer gewoon weg laat sprinten en als het dan een keertje naar mijn mening niet kan, dat ik hem dan in moet houden.
Van de zomer mocht hij van mij ook wel op bepaalde stukken hard galopperen maar dan zette ik hem aan in galop en moedigde hem aan om harder te gaan (indien nodig). Maar ookal mag hij dan van mij voluit gaan, zodra ik wil dat hij terug gaat naar draf, moet hij daarop kunnen reageren. Ik vind dat ik wat dat betreft altijd de touwtjes in handen moet hebben, je moet toch altijd kunnen stoppen voor een "noodgeval", een overstekend kind, een op hol geslagen paard, een vriendin die haar paard niet meer kan houden ()


Nee, naar mijn mening moet mijn paard wachten tot ik het sein geef dat hij mag, en niet zelf de beslissing nemen.

Tuurlijk is dat schromelijk overdreven... Maar binnen 10 minuten heb ik waar ik ook ben altijd wel een drukke over moeten steken. Dus zelfs al houdt hij het een paar kilometer vol, dan is het risico al veel te groot.

groetjes sandra

Tja, sorry, blijf het oneens met jou. Ik blijf gewoon van mening dat je de echte wedstrijddrang (want daar had ik het over met "afleren") af te leren is. Net zo goed als dat het aan te leren is. Daarmee bedoel ik niet dat Chip er nooit meer vandoor zal gaan, maar dat hij zich meer op mij richt en minder op het paard dat hem inhaalt. Dat hij niet meer voelt dat hij altijd voorop moet lopen.

groetjes sandra

emania schreef op Sat, 6 Mar 2004 17:32:25:


Kan je je daarin iets nader toelichten???
wat bedoel je met dressuur technisch? Chip is western getraind, amar dat bedoel je waarschijnlijk niet.
Kijk, in de bak gaat alles prima hoor. one-reinstop, maar ook achterwaarts, zijwaarts, aansporen zonder beenhulpen (op je zit) inhouden zonder teugelhulp (op je zit), sturen met weinig teugelhulp. Ik ben nog niet toe aan verzamelen en nageven (volg vrij strikt het parelli-programma). Als je dit bedoelt, dat kan Chip allemaal wel. Ik denk niet dat dat de oplossing is voor het specifieke probleem dat chip niet ingehaald wil worden.
Ik snap wel dat paarden kudde dieren zijn en niet achterop willen raken, maar soms zal dat wel moeten (denk aan dat een paard zijn ruiter verliest en doorrent, dan kan de rest beter blijven staan en wachten tot hij terugkomt in plaats van er als een gek achteraan te gaan). ik vind het dus belangrijk dat hij dat KAN. Wat niet wil zeggen dat hij het altijd zal MOETEN. Als ik zeg : JA!!, dan mag hij van mij zo hard als hij kan, maar niet onbestuurbaar worden, en zeker niet zelf verzinnen dat ik "JA!!!" heb gezegd.

groetjes sandra