Tja, zo kun je NH natuurlijk ook bekijken. Hier even een algemene situatieschets om alles wat duidelijker te maken. Men neme een bos midden in rotterdam, van 1 ruiterroute groot, en 2 aanliggende maneges. Dagelijks rijden hier verschillende paarden tegelijk op dat ene pad. Naast het ruiterpad loopt een wandelpad en daarnaast een fietspad. Af en toe kruist het ruiterpad een fiets- of wandelpad. LEVENSGEVAARLIJK! Vandaar dat ik dat probleem op wil lossen. Op bepaalde stukken gun ik Chip een rengalop (al leek me dat gezien zijn gezondheid niet al te verstandig) maar dan wel op stukken waar IK vind dat het kan, en niet waar HIJ vindt dat het kan.
Ik ben toch nog altijd degene die bepaald waar we heen gaan en hoe.
Ik zie NH niet als iets van : "Ok, paard we doen het natural, loop jij maar in de gang wat je wilt hoor, ik blijft wel stil zitten en hopen dat er geen brommer de hoek om komt zeilen, of dat we kleine kindertjes op shetlandertjes tegenkomen." Over het algemeen regel ik de gang en Chip het tempo.

En om gevaarlijke situaties te voorkomen vind ik het van levensbelang dat ik mijn paard ten alle tijden tot de orde kan roepen.

gewoon goed blijven zitten meid, méégenieten
Nou dat meegenieten dat lukte niet zo erg, maar ik hoopte er zeker het beste van

En misschien had jouw vriendin dan
Ik had Chip prima kunnen houden als hij niet werd ingehaald. Inderdaad had dit paard een bit in. Een bit of geen bit maakt dus helemaal niets uit. Zij was degene die haar paard niet kon houden omdat ze haar paard altijd daar liet galopperen. Hoe slecht kunnen zulke gewoontes zijn. Zij verklaarde totaal geen macht meer over hem te hebben, terwijl ik (zonder bit) nog steeds contact voelde, Chip hield zich namelijk een heel klein beetje in als ik de teugels opnam.

En wachten tot Chip vanzelf stilvalt, dat kon deze keer wel, omdat hij nu nog zo'n slechte conditie heeft, maar van de zomer kan hij wel een uur doorgaan, dan zijn we inmiddels de metrospoor overheen, 2 drukke kruispunten gepasseerd, tientallen mensen met honden overhoopgereden, en een drukke dijk overgegaloppeerd. Tja... als jij dan nog lekker kunt meegenieten, dan zou ik zeggen, veel plezier. maar ik moet er niet aan denken.

groetjes sandra

Marianne schreef op zaterdag, 6 maart 2004, 12:13:


Dan nog vind ik niet dat ik Chip gewoon zijn gang had kunnen laten gaan. Chip reageerde bijna niet meer. Dit lijkt me toch een punt om aan te werken, niet waar? Want het lijkt me nogal verwarrend voor Chip als ik hem de ene keer gewoon weg laat sprinten en als het dan een keertje naar mijn mening niet kan, dat ik hem dan in moet houden.
Van de zomer mocht hij van mij ook wel op bepaalde stukken hard galopperen maar dan zette ik hem aan in galop en moedigde hem aan om harder te gaan (indien nodig). Maar ookal mag hij dan van mij voluit gaan, zodra ik wil dat hij terug gaat naar draf, moet hij daarop kunnen reageren. Ik vind dat ik wat dat betreft altijd de touwtjes in handen moet hebben, je moet toch altijd kunnen stoppen voor een "noodgeval", een overstekend kind, een op hol geslagen paard, een vriendin die haar paard niet meer kan houden ()


Nee, naar mijn mening moet mijn paard wachten tot ik het sein geef dat hij mag, en niet zelf de beslissing nemen.

Tuurlijk is dat schromelijk overdreven... Maar binnen 10 minuten heb ik waar ik ook ben altijd wel een drukke over moeten steken. Dus zelfs al houdt hij het een paar kilometer vol, dan is het risico al veel te groot.

groetjes sandra

Tja, sorry, blijf het oneens met jou. Ik blijf gewoon van mening dat je de echte wedstrijddrang (want daar had ik het over met "afleren") af te leren is. Net zo goed als dat het aan te leren is. Daarmee bedoel ik niet dat Chip er nooit meer vandoor zal gaan, maar dat hij zich meer op mij richt en minder op het paard dat hem inhaalt. Dat hij niet meer voelt dat hij altijd voorop moet lopen.

groetjes sandra

emania schreef op Sat, 6 Mar 2004 17:32:25:


Kan je je daarin iets nader toelichten???
wat bedoel je met dressuur technisch? Chip is western getraind, amar dat bedoel je waarschijnlijk niet.
Kijk, in de bak gaat alles prima hoor. one-reinstop, maar ook achterwaarts, zijwaarts, aansporen zonder beenhulpen (op je zit) inhouden zonder teugelhulp (op je zit), sturen met weinig teugelhulp. Ik ben nog niet toe aan verzamelen en nageven (volg vrij strikt het parelli-programma). Als je dit bedoelt, dat kan Chip allemaal wel. Ik denk niet dat dat de oplossing is voor het specifieke probleem dat chip niet ingehaald wil worden.
Ik snap wel dat paarden kudde dieren zijn en niet achterop willen raken, maar soms zal dat wel moeten (denk aan dat een paard zijn ruiter verliest en doorrent, dan kan de rest beter blijven staan en wachten tot hij terugkomt in plaats van er als een gek achteraan te gaan). ik vind het dus belangrijk dat hij dat KAN. Wat niet wil zeggen dat hij het altijd zal MOETEN. Als ik zeg : JA!!, dan mag hij van mij zo hard als hij kan, maar niet onbestuurbaar worden, en zeker niet zelf verzinnen dat ik "JA!!!" heb gezegd.

groetjes sandra