Marianne schreef op vrijdag, 5 maart 2004, 11:20:
> Klein maar dapper!!!
---Hahaha, jaaaaa zeker. Ze is echt een dominantje hoor pfff...en dan ook nog op zo'n nonchalante 'ik loop met mijn neus in de lucht' manier
Gelukkig niet tegenover mij, maar wel tegenover paarden. Soms denk ik wel eens: Tis een wonder dat ze met die houding nog geen brokken heeft gemaakt hoor bij andere paarden...
> Pauli had in het begin ook de gewoonte om op haar achterbenen te
> gaan staan.. ik kan me nog goed herinneren dat ik haar de eerste
> keer aan de hand de weg op nam - ik wilde haar aan de omgeving
> laten wennen en omdat ze één brok zenuwen was plofte ze na 10
> meter op het weggetje al uit elkaar. Rondom je heen steigeren,
> klauwen met de voorbenen, ogen weggedraaid... ik schrok me
> kapot! Het was niet zo dat ze mij wilde aanvallen, ze was enorm
> bang! De eerste paar keren dat ik haar daarna de weg mee op nam,
> klopte het hart me in de keel en dat zal ze best gemerkt hebben,
> want het werd steeds erger!
---Hahaha, zeker bij zo'n groot paard! Tamara deed dit altijd als ik de wei inkwam maar dan in het hele begin echt op een gemene manier, dus echt om haar dominantie te laten zien. Nu doet ze het alleen in een speelse bui en altijd rekening met mij houdend gelukkig
Tamara is buiten overigens wel best fel, maar ze heeft buiten nooit echt gesteigert of net als Pauli gedaan hihihi...en het scheelt inderdaad of je het zelf rustig aanpakt of niet. Ik merk bij Tamara nu ook dat ze steeds rustiger wordt buiten
> Nu had ik op een zeker moment de keus tussen een hengstenketting
> ( over de neus) of héél rustig blijven! Voor dat laatste heb ik
> gekozen en heb me bij de eerstvolgende steigerpartij zo
> opgesteld dat ze me niet kon raken, maar wel op een manier van:
> nou meid, je doet maar, ik wacht wel tot je klaar bent! En.. met
> die houding heb ik blijkbaar indruk gemaakt want, vanuit de
> hoogte keek ze naar mijn reaktie en je zág bijna in dat koppie :
> pardon? maak ik geen indruk? Nou okay, dan lopen we nu verder...
> ze heeft het daarna nooit meer gedaan.
---Hahaha, heb jij haar even mooi afgetroefd!
Tamara is ook wel zo. Dan moet je gewoon even laten zien dat je zelf rustig blijft en gewoon door blijft gaan met waar je mee bezig was, dan doet je paard ook heel gauw weer heel normaal hahaha
>Ze wil aan de hand nog
> wel eens proberen even weg te schieten, of stokstijf blijven
> staan als ze iets 'engs' ziet, maar steigeren niet meer.
> Wel jammer voor al onze buren hier rondom de boerderij want die
> genoten altijd mee van het spektakel!!! :))
---Tamara blijft nu ook altijd stokstijf stilstaan als ze iets ziet, maar das altijd beter dan steigeren enzo he? Heb je tenminste de tijd om even na te denken wat je verder van je paard zal gaan vragen hahaha!...Jammer voor de buren ja...hier kunnen ze af en toe nog wel eens genieten van een steigerpartij omdat Tamara gewoon nog heel speels is. Als ze iets niet snapt kan ze ook wel eens steigeren (heb ik overigens sowieso liever dan bokken hoor). Verleden week snapte ze iets niet en steigerde dus, die meiden waren ook aan het rijden. Hoor je gelijk van die "Ooooooh" kreten achter je hahaha...gewoon daarna lekker verder gaan, niks aan de hand
> oh ja, dat opstappen... ik doe dat echt nooit vanaf de grond,
> ook niet met een kleiner paard! Om de rug en het tuig te sparen,
> gebruik ik zo veel mogelijk een opstapje. En als iedereen denkt
> 'oh wat truttig' dan moet je maar 's denken aan je duren zadel
> of die arme rug die éénzijdig zwaar belast wordt.
>
> Groets, Marianne
---Ik rijd natuurlijk nog niet zoveel, maar kan het me wel voorstellen ja. Alleen lijkt het me wel heel lastig als je een keer af moet stappen op buitenrit of zo. Maar ik wissel vaak af, rechts en links opstijgen, zelf soepel blijven (vind ik heeeeel belangrijk omdat je dan ook gewoon beter op je paard komt) en niet onnodig gaan hangen e.d. Ik denk sowieso wel dat ik opstapjes ga gebruiken bij het zonder zadel rijden hahaha. Soms ga ik wel eens ergens op staan bij het
Parelli-en en vraag dan aan Tamara of ze bij me komt staan. Doet ze heel goed, ik zou er zo op kunnen stappen (doe dat alleen nog maar even niet zonder zadel). Vaak knuffelen we dan gewoon, met mij over haar rug heen hangend, staande op een hindernis of zo hahaha
Groetjes,
Linda
Warboel
