Wil schreef op dinsdag 10 november 2009, 1:41:


Paarden hebben heel snel een hartruis zodra ze wat erger ziek zijn zij de veearts me toen. Mijn mini's hadden dat ook.
Ook het stijf zijn en het oedeem. Helaas.
Nu, ze maakt nog steeds koorts en ze wil nog gezien oortjes en blik. Dus doorgaan en hopen op een wondertje.
Als ze niet meer kan/wil zal je het zien.
Positief is ook dat ze nog eet. En ze houdt het al langer vol dan mijn minitjes toen, ze is sterk, ik hoop sterk genoeg om dit te overwinnen.
Misschien naast het hooi wat slobber of zo proberen?
Meer dan je nu doet kan helaas niet, nu is het aan haar.
Bah, wat een ellende!
Ik blijf duimen!

Lena schreef op dinsdag 10 november 2009, 16:50:


Gelukkig hebben jullie je gevoel gevolgd en waren jullie er op tijd bij!
Fijn toch .

Christel Provaas schreef op dinsdag 10 november 2009, 20:27:


Ha, ik heb de "Eddy" manier en de "Christel" manier even uitgetest op Piablo.
Gevolg: met de Eddy-manier krijg ik iets van zijgang, met de Christel-manier niet.
?!? dus dochterlief bijgeroepen om te kijken wat er gebeurde.
Bij de Eddy-manier gaat hij zijwaarts, maar zonder zijdelingse buiging (alleen neiging om in te knikken thv d ehals waar ik dus erg op moet letten, buitenteugel er aan houden), bij de Christel manier zoekt hij maar ukt het niet. Nu is Piablo een vrij stijf paard nog steeds helaas (mijn schuld gedeeltelijk, ik moet dringend terug meer rijden en gymnastiseren) dus...
Voor mij voelt Eddy's manier makkelijker om uit te voeren, maar het paard kan er dus, zoals ik het begrijp en ondervind, wel onderuit als hij niet kan buigen. Blijft oefening achterhand. Ik denk dat de Christel-manier een leniger paard vereist.
Ofwel ben ik een abominabele dressuur ruiter die er helemaal niks van bakt, ook dat is niet uitgesloten.

Ik probeer straks of morgen terug te rijden, eens met de kleine voltekes zoals Egon beschreef, eens zien wat hij dan doet.

Hoe is het vandaag?

Cindy Helms schreef op woensdag 11 november 2009, 10:39:


Dan ben ik te lang rechtuit gegaan als dat gebeurt denk ik. Ik verwacht dat hij het een pas of 3-4 kan en dus ben ik van plan hem recht te stellen na 3-4 passen zodat hij het verschil voelt. Eens dat bevestigd is pas naar vb 6 passen gaan.
Voor- en nadeel van Piablo en mij is dat het helemaal 100% perfect moet zijn, hij doet nl gewoon, voor zover hij er toe in staat is en het snapt, wat ik vraag. Dus ga ik ook maar ergens fout spannen dan wordt hij traag en sloom of spant hij zijn rug. En dat "ergens spannen" is heel klein, een bil of mijn bekkenbodem op een foute manier of... is genoeg.
Met een vreemde ruiter heeft hij dat minder.
En ik ben zelf een jaar of zo geleden in de gelegenheid geweest een M2 dressuur paard na te rijden, daar kon ik alle oefeningen mee, behalve halt houden , ben er uiteindelijk in stap vanaf gesprongen want ik kreeg hem met geen mogleijkheid stil. Was wel fijn rijden om eens alles te voelen, maar doe mij toch maar mijn Piabloke .
't Wordt tijd dat Sibyl terug langskomt .

Fantastisch nieuws!!!
Ik ben zo blij voor jullie dat ze het gehaald heeft!
Geef haar maar een beterschapsknuffel van me en zeg haar dat ze een grote sterke pony moet worden .

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 13 november 2009, 13:00:


Hu?? Bekken naar links draaien zowel op de grond als te paard betekent bij mijn anatomie dat mijn rechterbeen naar VOOR verschuift en eventueel mijn linkerbeen langer wordt en dus meer aanligt. Klopt overigens wel met hoe je de schoudervoor hulp beschreef: bekken dus naar links, rechterbeen schuift iets naar voor, linkerbeen blijft aanliggen om voorwaarts te houden en dat naar voor geschoven rechter been zegt aan de schouder om van de hoefslag af te komen naar binnen toe, wat je dan weer begrenst met je rechterhand. Zo snappen ik EN Piablo het.

Heb jij je nu vergist tussen links en rechts of is er een nog groter verschil dan ik dacht tussen de vrouwelijk en de mannelijke anatomie? (ben er nochtans met eentje getrouwd, hij rijdt alleen geen paard dus wie weet)

Overigens, naast "sturen met je navel" vind ik kijken naar waar je heen wil met "oogjes in je bekken" ook een makkelijke, ik kan nl wel mijn navel tov mijn benen onafhankelijk bewegen, mijn bekken zoals jij ook opmerkte niet .

Jasmijn Wauters schreef op vrijdag 13 november 2009, 21:09:


Jawel, kan perfect.
En ik heb (nog) geen buikdanscursus gevolgd .
Draaien thv taille doet niks aan je bekken.
En ik had het over draaien, niet over kantelen. Maar ook bij kantelen van mijn bekken blijft mijn bovenlichaam stil, ale, op de grond toch, te paard moet ik het eens laten bekijken maar dat zou ook moeten.

Eddy, jij deed toch karate???
Net bij de karatetraining de sensei mijn kinderen horen opdracht geven EN zien voordoen: bekken rotaties met stil bovenlichaam.

Maar ok, jij hebt natuurlijk gelijk, dat kan niet.
I rest my case.

clarissa ruijgrok schreef op maandag 16 november 2009, 9:01:


Goed zo!

Voorlichting voor kinderen?
Ik krijg dinsdag alweer een kleuterklas over de vloer met begeleidende ouders.
Als je een volbloed arabier een een arabische hengst tussen de kleuters kan zetten en die kan laten poetsen en een pony bitloos voor de kar kan zetten voor een blokje rond en wat uitleg geeft over huisvesting en zo blijft dit echt wel lang bij hoor...

En dit is niet de eerste keer...
Als je met een pony bitloos in een stoet kan onder balonnen en met verklede kinderen door en er nog vier andere ponies met bit in opzij moeten en vastgehouden omdat ze te gestressd worden krijg je nadien ook wel vragen van de meer dan 200 aanwezigen (nou ja, niet van allemaal, wel van diegenen die met paarden bezig zijn).

Of als je met 3 ponies op de speelplaats van de school kan komen uitleg geven...

Ik denk dat de "live" beelden en uitleg en ervaren van die kleuters sterker zijn dan die paar keer dat ze het sintenpaard kort op tv zien.

En de schooljuffen in de buurt weten me te vinden ondertussen .

Spirithorses schreef op woensdag 2 december 2009, 8:28:


Ik denk ook aan nieren... voorlopig niet meer rijden en bloed laten nemen dus!
Hoe plast hij? Temperatuur?

Michiel schreef op vrijdag 4 december 2009, 21:01:


Ik heb toen hier een pony stierf de anderen ook afscheid laten nemen. Dit deden ze ook echt, komen ruiken, snuffelen en pas toen ze vertrokken en terug gingen grazen heb ik de dode pony afgedekt en weggevoerd.
Een keerjte toen we een te vroeg en dood gebroen veulentje haddne heeft de moeder er een halve dag over gewaakt, uiteindelijk ook tegen geschopt en toen het echt bleef neit reageren vertrok ze en kon ik het begraven.
Dus in mijn mening: thuis doen, laten afscheid nemen en hoe het opruimen nadien verloopt is van geen enkel belang.

Die ben ik al een tijdje aan het zoeken.
Vanmorgen een meisje van 18 over de vloer gehad. Reed al 6 jaar, kan springen, heeft wat dressuurwedstrijden gereden, buitenrijervaring in groep, is uitgeleerd op manege hier in de buurt, vindt de paarden daar zielig, staat open voor bitloos en wil veel bijleren.
Tja. Poetsen ging redelijk, opzadelen deed ik maar (westernzadel niet gewoon) en de 1e 10 minuten was Piablo supervoorbeeldig.
Tot na de eerste keer "alsof schrikken" met een zijgangetje want er was een bakkabouter of zo die wij niet zagen. De truc is dan (nou ja, truc) dit weglachen, hem zeggen zich niet aan te stellen en door te rijden. En dat zei ik dus ook.
Maar hij kon er onderuit en begon echt te etteren, alleen maar zijwaarts of achterwaarts willen bewegen.
Dus ik er eventjes op want dit ken ik niet van hem.
En toen lachen!!! Mijnheer zucht, briest en begint voorbeeldig te draven, echt actief en mooi "in de krul" aan een doorhangende teugel (wist niet dat hij dit zo goed kon!!!). Niks aan de hand.
Meisje er terug op, beetje les gegeven, ze reed echt niet slecht, redelijke balans en stoorde hem niet, geen teugelgehang, geen klapperbenen of zo. Piablo braaf zolang ik in het midden stond en aangaf wat hij moest doen.
Nadien achteruit, en zelfs wat bokjes en steigertjes. En dan die oren en die blik... vies gewoon.
Boos. Baas; ik wil haar niet op mijn rug!
Ok, dan , ik nog even nagereden tot hij ontspande, beest was helemaal gestressd, en daarna nog even heerlijk handgalopje linksom, briesend en wel.
Tja... tot nu toe geen bijrijder te vinden die hij ok vindt. Mijn lieve schurk. Maar ondertussen is hij wel nog eens grondig gepoetst zonder allergielast van mijn kant .

Aan de andere kant wel erg dat iemand na 6 jaar les mijn paardje niet kan rijden... ze widle wel graag leren dus ik stuur haar wat links door ivm natuurlijk paardhouden en centere riding en zo maar zelf veel tijd in haar les geven steken met een paard wat dit niet leuk vindt is geen oplossing, dan kan ik beter zelf vaker rijden.