clarissa ruijgrok schreef op maandag 16 november 2009, 9:01:


Goed zo!

Voorlichting voor kinderen?
Ik krijg dinsdag alweer een kleuterklas over de vloer met begeleidende ouders.
Als je een volbloed arabier een een arabische hengst tussen de kleuters kan zetten en die kan laten poetsen en een pony bitloos voor de kar kan zetten voor een blokje rond en wat uitleg geeft over huisvesting en zo blijft dit echt wel lang bij hoor...

En dit is niet de eerste keer...
Als je met een pony bitloos in een stoet kan onder balonnen en met verklede kinderen door en er nog vier andere ponies met bit in opzij moeten en vastgehouden omdat ze te gestressd worden krijg je nadien ook wel vragen van de meer dan 200 aanwezigen (nou ja, niet van allemaal, wel van diegenen die met paarden bezig zijn).

Of als je met 3 ponies op de speelplaats van de school kan komen uitleg geven...

Ik denk dat de "live" beelden en uitleg en ervaren van die kleuters sterker zijn dan die paar keer dat ze het sintenpaard kort op tv zien.

En de schooljuffen in de buurt weten me te vinden ondertussen .

Spirithorses schreef op woensdag 2 december 2009, 8:28:


Ik denk ook aan nieren... voorlopig niet meer rijden en bloed laten nemen dus!
Hoe plast hij? Temperatuur?

Michiel schreef op vrijdag 4 december 2009, 21:01:


Ik heb toen hier een pony stierf de anderen ook afscheid laten nemen. Dit deden ze ook echt, komen ruiken, snuffelen en pas toen ze vertrokken en terug gingen grazen heb ik de dode pony afgedekt en weggevoerd.
Een keerjte toen we een te vroeg en dood gebroen veulentje haddne heeft de moeder er een halve dag over gewaakt, uiteindelijk ook tegen geschopt en toen het echt bleef neit reageren vertrok ze en kon ik het begraven.
Dus in mijn mening: thuis doen, laten afscheid nemen en hoe het opruimen nadien verloopt is van geen enkel belang.

Die ben ik al een tijdje aan het zoeken.
Vanmorgen een meisje van 18 over de vloer gehad. Reed al 6 jaar, kan springen, heeft wat dressuurwedstrijden gereden, buitenrijervaring in groep, is uitgeleerd op manege hier in de buurt, vindt de paarden daar zielig, staat open voor bitloos en wil veel bijleren.
Tja. Poetsen ging redelijk, opzadelen deed ik maar (westernzadel niet gewoon) en de 1e 10 minuten was Piablo supervoorbeeldig.
Tot na de eerste keer "alsof schrikken" met een zijgangetje want er was een bakkabouter of zo die wij niet zagen. De truc is dan (nou ja, truc) dit weglachen, hem zeggen zich niet aan te stellen en door te rijden. En dat zei ik dus ook.
Maar hij kon er onderuit en begon echt te etteren, alleen maar zijwaarts of achterwaarts willen bewegen.
Dus ik er eventjes op want dit ken ik niet van hem.
En toen lachen!!! Mijnheer zucht, briest en begint voorbeeldig te draven, echt actief en mooi "in de krul" aan een doorhangende teugel (wist niet dat hij dit zo goed kon!!!). Niks aan de hand.
Meisje er terug op, beetje les gegeven, ze reed echt niet slecht, redelijke balans en stoorde hem niet, geen teugelgehang, geen klapperbenen of zo. Piablo braaf zolang ik in het midden stond en aangaf wat hij moest doen.
Nadien achteruit, en zelfs wat bokjes en steigertjes. En dan die oren en die blik... vies gewoon.
Boos. Baas; ik wil haar niet op mijn rug!
Ok, dan , ik nog even nagereden tot hij ontspande, beest was helemaal gestressd, en daarna nog even heerlijk handgalopje linksom, briesend en wel.
Tja... tot nu toe geen bijrijder te vinden die hij ok vindt. Mijn lieve schurk. Maar ondertussen is hij wel nog eens grondig gepoetst zonder allergielast van mijn kant .

Aan de andere kant wel erg dat iemand na 6 jaar les mijn paardje niet kan rijden... ze widle wel graag leren dus ik stuur haar wat links door ivm natuurlijk paardhouden en centere riding en zo maar zelf veel tijd in haar les geven steken met een paard wat dit niet leuk vindt is geen oplossing, dan kan ik beter zelf vaker rijden.