Frans Veldman schreef :

Nou, het enige wat ik vind is dat ik vastmaken aan de onderkant onhandig vind als ik een paard naast me als handpaard meeneem omdat het halster dan kan schuiven. Als ik Indy rijd, die is bijvoorbeeld een stúk groter dan Izzy. Ook al leer ik de rijder dat het touw altijd moet doorhangen en dat ze zelf ook de teugels moeten hanteren, soms moet ik toch even ingrijpen als Izzy bijvoorbeeld te snel gaat, dan moet de rijder de rechterteugel gebruiken en ik de linker via het begeleidende touwtje.
Bovendien houd ik door het touw links te knopen (dus rechts van mij) het hoofd van het handpaard in mijn buurt --> meer 'controle'.

Maar da's het enige waarbij ik dat doe, voor de rest hier ook altijd gewoon onder de kin om precies dezelfde redenen die jij beschrijft.

Groet, Pien

eddy DRUPPEL schreef op maandag 2 maart 2009, 21:53:


Je weet, ik ben ook geen voorstander van de kruislingse systemen vanwege hun snoerend effect, omdat ik de release te traag vind én omdat de hulpen verwarrend kunnen inwerken op het paard.

Maar als je dan tóch kiest voor een kruislings systeem, kies dan voor de Meroth omdat de bladveer tenminste íéts van een release bewerkstelligt.
Want de bladveer 'trek' je samen en door de druk op de teugels los te laten veert deze weer terug in de oorspronkelijke open positie en gaat de druk onder de kin iets weg. Niet helemaal zoals ik dat zou willen (uit den treure zelf uitgeprobeerd) maar wel iets.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op dinsdag 3 maart 2009, 0:39:


Goed, dan kunnen we vervolgens een discussie opstarten of je wel of niet aan de teugels mag 'trekken' , maar iedere rijder hier moet wel eens ingrijpen door aan die teugels te gaan. Als dat niet zo was reed iedereen hier wel zonder hoofdstel. Ook ik.

Groet, Pien

Frans Veldman schreef :

OK. Nee, ik zie ook niet waarom ik de leadrope dan aan één kant moet vastmaken. Heeft nul voordelen voor paard en werk en/of helderheid in communicatie naar mijn mening.

Groet, Pien

Piet schreef op dinsdag 3 maart 2009, 8:23:


Nee, Piet, ik vind het verder volkomen onhandig. Ik heb het Conrad ook altijd zo zien doen dus ben ik dat zelf gaan uitproberen maar er is geen meerwaarde, tenzij je altijd naast het paard loopt en je je paard als eerste laat lopen zoals bij Conrads' methode. Maar indien je het paard uitsluitend rechts laat lopen gaat jouw verhaal wel op.

Het gaat draaien als je aan de andere kant moet gaan lopen, en dat hele leidverhaal zoals Frans dat beschrijft ervaar ik precies hetzelfde.

Bij het rijden zitten de teugels aan weerszijden (sidepull). Omdat ik op Indy hoger zit zou het touw, als ik eraan zou trekken (áls ik al zou trekken) het hoofdstel verdraaien en het hoofd mee omhoog nemen, zeker bij een klein dupke als Izzy.

Er is nog een belangrijke reden voor mij om het verder niet aan de zijkant te knopen: Ga maar eens een heel stuk meewandelen met iemand die het paard zo leidt: Dan zul je zien dat die paarden zelden recht lopen, maar ze lopen met het hoofd heel erg naar links. Daarmee kweek je niet rechtgerichte paarden die uit hun eigen spoor lopen
Je haalt ze uit balans daarmee.

Groet, Pien

Inge Teblick schreef op dinsdag 3 maart 2009, 9:51:


Hihi,

sibyl de jager schreef op dinsdag 3 maart 2009, 11:35:


Misschien moet ik dan met mijn Z 2 paard Maggio maar weer eens les van je gaan nemen, Sibyl. Maggio is door zijn vorige eigenaar met de hele rambam (oa bit) naar de Z gereden en loopt nu bitloos mee in mijn lessen. Idee? Je mag hem ook komen uitproberen. En dan samen brainstormen We hebben het paard dat bewezen iets kan dus we kunnen testen en vergelijken.
Ben intussen zelf ook bijna klaar mijn dressuuropleiding dus praatstof genoeg. Ik wil wel maar dat moeten we effe per mail regelen.

Groetjes, Pien

sibyl de jager schreef :

Overigens: We rijden Maggio met een sidepull. De eerste keer met de Meroth ben ik van hem af gestuiterd omdat hij de hulpen precies andersom interpreteerde en dus het open veld inrende ipv eruit

(jaja, lach maar....)

Greetz!

sibyl de jager schreef :


Ik ben dat met je eens. In mijn dressuuropleiding zie ik nu wekelijks paarden voorbij komen die 'wel wat kunnen'.
Maar het zijn bijna allemaal machines, het zelfdenkend vermogen wordt niet aangesproken, liever nog de kop ingedrukt en ze moeten aan Het Mooi Ogende Plaatje voldoen. Paarden die 'doods' gemaakt zijn, lopen met een lege blik in de ogen, wetende dat elke vorm van protest of eigen mening wordt afgestraft door hem 'aan te pakken' of net dat tikje met de zweep of hem er eens even doorheen rijden (en erger).

Ook onze Maggio is zo'n paard, wás eigenlijk, hij begint nu wat paardser te worden, maar ik vind het nog steeds niet het prototype van een prachtig lopend Z paard. Hij loopt als een typische Arabier op stelten, maar dan meer een sloffende kameel. Pas als je hem 'aan het werk zet' (wat we hier dus zelden doen) ga je iets zien maar geen sprankeling, meer een automatisch lopend paard dat zijn trucje geleerd heeft.

Wat dat betreft heb ik liever onze Winner, die véél moeileijker te rijden is dan Maggio omdat hij iedere keer weer de discussie probeert aan te gaan met een nieuwe rijder, waarbij je maar beter op een humoristische manier door zijn trucendoos heen kunt prikken.
Heb je hem eenmaal voor je gewonnen dan wíl hij ook echt zijn best voor je doen. Winner is een gewoon huis- tuin en keukenpaard maar met veel meer sprankeling en glinstering in zijn ogen dan een ooit afgetrainde Maggio.

Bij Winner komt het uit hem zelf, bij Maggio is het een aangeleerde truc.
Ik heb toch echt liever dat laatste alleen al in het belang van het paard zelf.

Groet, Pien

clarissa ruijgrok schreef :

Nou moet ik wel zeggen dat het met Winner niet altijd gemakkelijk gaat. Zijn naam zegt het al, hij is mentaal een heel sterk paard die echt overtuigd wil worden van het nut van wat jij daar op zijn rug zit te doen. Ik kon me vroeger wezenloos aan hem ergeren want hij wíst het best wel maar speelde het spel niet altijd mee als de rijder de hulpen niet in de juiste volgorde gaf. Want je ziet het in zijn ogen! Tegenwoordig echter speel ik zíjn spel mee. Want hij is in feite de beste spiegel die je je maar kunt voorhouden, is heb daar wel respect voor gekregen.

En het is alsof hij op zulke momenten naar me knipoogt bij zoveel onzin. Als hij kon lachen trok hij zijn mondhoeken op

Groet, Pien

joop schreef :

Ja, ik had het ook al gezien. Zelfs peesbeschermers tijdens hun weidemomenten. Krijg je toch spontaan dunne poep van....

Greetz, Pien, die is aan het studeren, ware het niet dat het niks wil vlotten