clarissa ruijgrok schreef :
> Heb je gelijk in Pien, ik kies ook voor de humor. Uiteindelijk
> weet je dan ook zeker dat wanneer het paard wel met je meedoet,
> het ook echt zélf wil. Dat is het grootste compliment dat je
> kunt krijgen als mens van zo'n machtig dier.
Nou moet ik wel zeggen dat het met Winner niet altijd gemakkelijk gaat. Zijn naam zegt het al, hij is mentaal een heel sterk paard die echt overtuigd wil worden van het nut van wat jij daar op zijn rug zit te doen. Ik kon me vroeger wezenloos aan hem ergeren want hij wíst het best wel maar speelde het spel niet altijd mee als de rijder de hulpen niet in de juiste volgorde gaf. Want je ziet het in zijn ogen! Tegenwoordig echter speel ik zíjn spel mee. Want hij is in feite de beste spiegel die je je maar kunt voorhouden, is heb daar wel respect voor gekregen.
En het is alsof hij op zulke momenten naar me knipoogt bij zoveel onzin. Als hij kon lachen trok hij zijn mondhoeken op
Groet, Pien
Warboel
