Realist schreef op maandag 30 juni 2008, 20:17:


Even in het algemeen: dat is een heel belangrijk iets! Wordt nog wel eens onderschat denk ik. Duidelijkheid geeft rust.


Weer in het algemeen: als we als mens dat doen tegenover het paard moeten we wel heel seker weten dat de fout echt bij het paard ligt!

...KNIP...

Daar ben ik het helemaal mee eens. Het gezegde "Er leiden meerdere wegen naar Rome" is niet voor niets ontstaan.

Voor de Clickeraars onder ons (wat ik ook toepas naast......): ik vond een oude uitdraai van internet, geschreven door Inge Teblick waarin zelfs zij schreef dat Clickeren niet HET middel is om ergens te komen met een paard.


Ben blij dat je dat door hebt en zo doet. Ik persoonlijk ben niet zo voor het fokken met.... Er zijn al zoveel dieren in de wereld die overtallig zijn en eigenlijk een goed huis zoeken. Ik wil er daar niet meer bij laten komen. Ik heb een merrie maar ze zal als het aan mij ligt geen veulen ter wereld brengen...

Maar ook hier zijn mensen aanwezig die veulentjes fokken dus daarin verschil je dan niet hoor. Ik dus weer wel...


Clickeren te paard met voedsel beloning gaat inderdaad niet, daarvoor moet je uiteindelijk 'gewoon' over gaan met iets op 'cue' = commando zetten en de beloning wordt dan iets wat door je paard als prettig ervaren wordt ... Dit zou een aai kunnen zijn, een met stem loven, of wat mij zelf toch effectiever lijkt, een werkpauze (lekker even aan de lange teugel b.v.) of zelfs stoppen met werken voor die dag (de jackpot).


"The second we decide we know it all, we'll stop growing; stop
getting smarter." - Pete Ramey.

jo schreef op dinsdag 1 juli 2008, 9:41:


Omdat veel mensen teleurgesteld zijn in de mensheid en hun heil dan bij dieren zoeken. Waarom? Omdat dieren niet liegen, bedriegen en altijd zijn wie ze zijn. What you see is what you get.

Marlies schreef op donderdag 11 augustus 2005, 19:51:

Ja en nee....

Het probleem met mensen is dat ze dingen kunnen zeggen die ze niet zo bedoelen! Neem als voorbeeld iemand die eigenlijk bang is voor een paard maar het toch wil aaien, deze zal (ook om zichzelf te bemoedigen) rustig tegen het paard praten en het proberen te aaien. De lichaamstaal zal echter hoogstwaarschijnlijk de angst uitdrukken en dat is voor een paard niet te rijmen... Daarom vind Pat dat je beter geen stem kunt gebruiken. Je lichaam zegt het zoals het werkelijk is namelijk.

Esther schreef op vrijdag 12 augustus 2005, 15:58:

Dat paarden geluid als communicatie gebruiken is zeker waar, maar lichaamstaal is DE taal van de paarden.

Excusses als ik trouwens antwoorden geef die misschien iemand anders ook al gegeven heeft. Ik heb even geen tijd om dit zeer lange topic helemaal door te lezen... Ach, en ik bevestig dan alleen maar iemand anders mening wat andersom eigenlijk dan ook werkt niet?

Huertecilla schreef op zondag 29 juni 2008, 12:03:


Ik zie er DE speciale pad met inlages niet onder liggen! Dat HOORT namelijk wel! Niet zo'n goede rapportage dus...

Heb zelf de Western Barefoot Nevada. Mét bijbehorend Grandeur pad. Je kan ook nog een fysiopad kopen, die heeft dikkere inlages.
Nou weten de meesten inmiddels wel dat 'zacht' de druk niet zo goed verdeelt...

Ben ik het mee eens. Zal vooral op lange ritten een rol gaan spelen...
Heb op de inlages in de pockets (hoe noem je dat in Nederlands? Zakken?), dus tussen zadel en inlages een kunsstof blad liggen, natuurlijk in de zelfde maat geknipt als de inlages, ongeveer een mm dik. Ben nog niet aan rijden toe maar als dat nog niet goed genoeg bevalt bij langere ritten kan ik er nog extra bij doen. Zo 'draagt' het zadel beter maar blijft flexibel genoeg.

Ik blijf boomloos prefereren boven mét boom omdat een boomzadel domweg nooit ten alle tijden goed past, ook al laat je hem aanmeten. Het aanmeten is een momentopname die weer zal veranderen...
Maar hiermee vertel ik niets nieuws natuurlijk.

Peter Donck schreef op donderdag 26 juni 2008, 21:54:

Is bij Peppermint over het linker schoudergewricht een behoorlijke 'deuk'. Hoe dat gebeurd is blijft een vraag, maar daar is de spier die over het schoudergewricht loopt voor een groot deel(?) weg. Het schoudergewricht wordt dus niet meer bedekt door spier maar door huid. Vlak ervoor heeft ze een litteken...

Krijgt zie hier ooit een trap tegen is er geen spiermassa die de klap zal opvangen. Best een eng idee, maar ga er niet wakker van liggen. Vraag me nog wel af in hoeverre dit spierverlies van invloed is op haar functioneren. Zeker straks als ik haar weer wil gaan rijden.

Zal tegen die tijd eens een expert laten komen om dit te onderzoeken. En dan in de vorm van een 'bewegingsdeskundige'. Osteopaat?

"The second we decide we know it all, we'll stop growing; stop
getting smarter." - Pete Ramey.

..KNIP...

Ben het hier maar gedeeltelijk mee eens. Ditzelfde geldt namelijk ook voor mét bit buiten gaan rijden! Heb ik zelf met mijn 14e ondervonden!

Kan me nog die foto van Anky van Grunsven herinneren waarvan haar paard (weet niet meer welke) BUITEN de witte dressuurhekjes er flink van tussen ging. Mét stang en trens nog wel! De angst op haar gezicht!!!

en de ruiter is

Ehm... Die omheining doet het hem niet hoor... Het enige wat de omheining doet is dat als je paard met je aan de kletter gaat het 'veilig' binnen die omheining blijft en niet tussen alle al dan niet dodelijke obstakels die je buiten de bak aantreft. En dan vooral buiten je eigen erf...

The second we decide we know it all, we'll stop growing; stop
getting smarter.

jan seykens schreef op woensdag 2 juli 2008, 11:32:


Nou... echt goede hoefschoenen zouden er wel eens al kunnen zijn:

"Speciaal voor de Endurance en Eventing heeft RENEGADE een hoefschoen ontwikkeld die afrekend met alle bezwaren van andere fabrikaten.
Meer dan 3 jaar ontwikkeling en uitgebreid testen op meer dan 150 endurance / eventing paarden heeft ertoe geleidt dat er een schoen werd
ontwikkeld die geen problemen genereert ten aanzien van de bio-mechanische behoeften van de hoef."

Bron: http://www.paardenservice.nl/renegade.htm

Zien er trouwens ook gaaaaaf uit!

Huertecilla schreef op dinsdag 1 juli 2008, 17:45:

Even een stukje van http://blythdale.tripod.com/coventryequestriancenter/id18.html (Coventry Equestrian Center - Fundamentals of Basic Position).
Deze site vond ik toen ik op 'Schusdziarras' zocht...

"An Independent Seat

The seat is the dressage rider's focal point of influence with the horse. The rider must sit naturally upright from the seat and allow the legs and arms to work independently from the torso. The seat is the first area to develop within the rider. While it is developing, the instructor must also encourage correct leg and hand position.

The rider's balance is acquired with an independent seat that follows the motion of the horse's gaits. This means, the reins are not used for support or balance, nor do the legs squeeze against the horse's sides. If, instead of balancing, the rider grips with any area of the body, use of the aids will be inhibited, interfering with the horse's movement and loosening the seat."

Dat je een onafhankelijke sit moet hebben op een paard is een waarheid als een koe. Ook mensen (alleen beginners?) die in een dressurzadel zitten, ik zeg expres 'erin' omdat een dressuurzadel de zit van de ruiter al kunstmatig helpt vormen, hebben vaak evengoed last van klemmende benen, en/of balans zoeken via de teugel... Een teken van nog niet ontspannen en dus nog niet onafhankelijk kunnen zitten.

Wat mij opvalt is dat mensen die gewend zijn in een dressuurzadel te zitten vaak diegenen zijn die moeite hebben op een boomlooszadel of Western zadel hun 'goede zit' te vinden.

Ik heb in eerste instantie Western gereden op boomzadels. Westernzadels staan erom bekend nogal 'ruim' en 'breed' te zitten. Hierop moet je echt ZELF goed leren zitten. Het zadel helpt je, i.t.t. een dressuurzadel voor geen meter.
Zelf gedwongen worden te 'zitten' vind ik juist een groot voordeel. Ik reed 2 soms 3x per week in die 2 jaar en had echt wel een onafhankelijke zit ontwikkeld. In alle gangen. Dan voel je gewoon de éénheid van jezelf met de beweging van je paard. Maakt niet uit wat die beweging is, je kunt hulpen geven zonder uit balans te raken of je zit te veranderen. Weet niet goed hoe ik het moet omschrijven. Het is een zalig gevoel in ieder geval.

Ik heb als vrouw nooit last gehad van de brede boom Westernzadels. Ook niet van mijn boomloze, die zonder boom natuurlijk smaller zit. Hoe smal hangt van de breedte van de paardenrug af...

Even een voorbeeldje: ik heb mijn zus een aantal weken geleden op een half uurtje Western les getracteerd. Wilde haar er eens kennis mee laten maken. Wel met bit helaas maar zonder sporen. En gelukkig heeft ze een zachte hand. De zweep die ze in handen kreeg heeft ze niet gebruikt. Ze heeft al jaren niet meer gereden en kwam na dat half uurtje behoorlijk stijf en zitvlak-pijnlijk dat zadel af. Vooral de brede zit moest ze erg aan wennen. Dat hoort inderdaad bij boom-western.

Dat van de 'ideale' (dressuur(?) ) houding weet ik al decennia. Heb me er echter (nog) niet voldoende in verdiept of ik dat nou echt zo nodig vind. Heb het dressuurrijden altijd erg 'geforceerd' gevonden, daarom ging ik overstag toen ik toevallig op een Quarter met westernzadel terecht kwam. Ik vind juist die simpele hulpen ideaal. Vooral als je je onafhankelijke zit gevonden hebt!

Ik heb in eerste instantie altijd geleerd dat je op je zitbeen knobbeltjes moet zitten. Tijdens mijn Parelli Level 1 examen hebben we een oefening gedaan om als mens eens te ervaren wat dat voor een paard op de rug doet:
Één mens ging op handen en knieën 'paardje staan' en een ander ging erop zitten. Eerst 'op de zitbeenknobbels', daarna met iets gekanteld bekken en er dus net achter... Het 'paard' vond die zitbeenknobbels op de rug niet fijn, de wat 'zachtere' zit veel beter.

Natuurlijk moet je niet als een echte zoutzak zitten, dat is het andere uiterste. Kun je niet in de beweging mee gaan...

Dat van dat 'anatomisch correcte zit' en dan vooral voor de vrouw wil ik me wel even inlezen. Ben wel benieuwd waar dat vandaan komt en wat het moet opleveren. Heb een boek over centered riding liggen. Misschien kom ik daarin ook nog wat tegen.

Maar in eerste instantie heb ik zelf geen moeite met een Westernzadel, met boom of zonder... Misschien omdat ik nooit geleerd heb steun aan de teugel te zoeken? Of mijn benen op te trekken? Ik rijd western met in vergelijking tot sommigen realtief lange beugels. Heb geleerd 'benen lang te maken', vroeger hakken laag, dat laatste vind ik niet zo belangrijk meer, alleen nooit optrekken die hakken! Ook voet level met paardenlichaam heb ik gedeeltelijk afgezworen. Ik weet nog dat ik dat als kind vroeger al, anatomisch overigens, niet kon gewoon. Dan kwam die instructrice weer om mijn tenen naar binnen te forceren!!! Zodra ze losliet draaiden mijn tenen vanzelf weer iets naar buiten. Heeft volgens mij met x-benigheid te maken. Knieën wijd op een paard en dan x-benen is geen goed recept voor ook nog eens tenen naar binnen draaien. Maar ja dat MOEST van de dressuur hè! AUW!

Mijn tenen mogen lekker zover naar buiten steken als mijn anatomie vereist. En dat is gelukkig niet echt ver. Moet ik langs een boom draai ik mijn voeten even voor dat noodzakelijke moment naar binnen om niet pootje gehaakt te worden. En mensen wat voelt dat stijf en geforceerd aan. Vervelend tot in mijn knie gewrichten...

Maar ik ga me eens wat meer verdiepen in wat nou de 'anatomisch correcte zit' is en of dat écht belangrijk is. Heeft mijn interesse gewekt!Vraag me af hoe we de zit van o.a. indianen dan moeten beoordelen in de tijd dat die geen zadels hadden en net stuntlui op hun paarden waren. Okee, waren wel voornamelijk mannen... Volgens mij moet je dan toch echt wel onafhankelijk zitten. En vooral je paard in razende galop tijdens een gevecht op leven en dood niet hinderen. Of zou ik dat verkeerd zien?

Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag 1 juli 2008, 11:18:

Is het ook... Mag geen reden zijn om bot of onbeschoft op mensen te reageren. Maar ligt wel vaak ten grondslag denk ik.

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 3 juli 2008, 9:37:

Uiteindelijk heeft het Clickeren met voedsel als beloning zijn grenzen... Is gewoonweg niet werkbaar. Daarom ga je voor deze fase over op wel werkbare manieren van belonen.

Ben momenteel veel bezig met theorie rondom het paard... Omdat ik in de praktijk even een rustpauze heb ingelast. Was eerst met parelli bezig en ben toen via Subtiel Trainen van Conrad bij Clickeren aangeland.

Rijden op een paard komt simpelweg neer op 'wijken voor druk'. Daarom heb ik voor mijzelf besloten Clickeren en Parelli (in iets gewijzigde vorm) toe te gaan passen wanneer 1 van de 2 methodes het handigst is. Ben dus in een fase aangeland, net als al vele voor mij, dat ik de verschillende 'tools' ga combineren omdat ik vind (net als vele anderen) dat er geen 1 methode allesheiligend is. Dit uit praktijkervaring...

Mijn basisregel blijft: zo min mogelijk geweld!

En ik evolueer nog steeds dus wie weet waar ik over weer een poos ben aangeland?

Aafke schreef op dinsdag 10 juni 2008, 14:37:


Het eerste pension waar ik Mike had staan had veengrond (De Engewormer). Nadeel is dat bij erg nat weer het veen bijna ontoegankelijk wordt, mits het wat hoger ligt dan gaat het nog wel.

Heb in een zeer natte periode in de zomer gehad dat we de paarden naar een ander deel verhuizen moesten wat droger was, in slalom tussen de waterplassen door. Op een moment zakte Mike tot zijn achterknieën weg in de grond. Gelukkig kon hij zichzelf eruit werken! Ook een merrie zakte op een andere plek ver weg. Ging gelukkig ook net goed.

Mee oppassen dus...

"The second we decide we know it all, we'll stop growing; stop
getting smarter." - Pete Ramey.

Aafke schreef op donderdag 3 juli 2008, 12:47:


Okee, dat klinkt beter!

Aafke schreef op dinsdag 10 juni 2008, 14:37:


Vind het logisch dat je toch je verstand probeerd te gebruiken hoor! Soms moet een mens een sprong wagen vind ik, maar niet onvoorbereid in het diepe. Dat kan een droom wel eens een nachtmerrie worden...

Zet goed de voors en tegens op een rij. Kun je voor elke 'uitdaging' een oplossing vinden en heeft het kans van slagen: GA ERVOOR!

Hoeveel mensen hebben dromen maar durven ze toch niet te verwezelijken omdat het oude 'veilige' leven ze vasthoud!

Wout en ik staan ook op zo'n 'crossroad'. Er gaat iets wezenlijk op zijn werk veranderen en niet te goede! Wij zitten er dus serieus over te denken ook een sprong te wagen. Op een andere manier dan jullie maar met grote consequenties. En die laatste moeten zo positief mogelijk zijn. Maar ook wij moeten wel min of meer zeker weten dat het geen nachtmerrie zal worden...

Wout, de behoudendste van ons 2 komt steeds meer op het punt te 'springen'. En doet hij het, sta ik 200% achter hem.

"The second we decide we know it all, we'll stop growing; stop
getting smarter."- Pete Ramey.