fairytale schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 15:10:


Je hebt het niet goed begrepen denk ik, ik brabbel niet, ik fluister
Maar hoe kom je er bij dat een paard niet van geluiden houd? Heb je wel eens geluisterd hoe paarden onderling communiceren, zit echt verschil in hoor, in een lage hinnik een welkom hinnik een snoeppie hinnik enz.
Als ik mijn paarden roep komen ze achteruit de wei gesjeesd, ik zie niet hoe ik dat moet doen zonder geluid. Ze vinden het heerlijk mijn gebrabbelfluistermix. Als ik zeg ga je mee, weten ze dat het wei betekent, Pavlov hahaha, het water loopt ze al in de mond onderweg.

Esther, brabbelt er lustig op los.

Monique Meijer schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 15:34:


Ah Monique een medebrabbelaar
Leek even of je op mij reageerde, maar ook ik praat dus met de paarden.
Het is zo leuk hoe groot hun woordenschat is.
Leuk te horen van dat 'pscht' de koppeling van de gesproken taal naar een opdracht.

Groeten Esther

Esther schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 15:58:


ik heb nooit gezegt dat jij het niet mag doen, maar je hoort een kudde paarden niet constand hinneke. ze doen het wel, maar alleen als het echt nodig is. als ze een vriendje roepen omdat hij niet mee komt of omdat ze de kudden missen en natuurlijk een moeder die net bevallen is en ja het ene paard is een wat meer prater dan de andere, maar over het algemeen zie je ze niet gezellig babbelen door te hinneke of te briesen, maar jij mag er van mijn part best op los brabbelen of fluisteren hoor.

liefs,

Esther schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 16:05:


Hallo,
Ja, ik ben een medebrabbelaar. Degene die mijn paard ingereden heeft, praatte ook altijd met haar, dus ik heb dat gewoon overgenomen.....
Ik heb een keer gehoord dat paarden door het goedbedoelde gebrabbel van baasje/vrouwtje door de bomen het bos niet meer zien..... Dat heb ik uitgeprobeerd: Brabbel ik tegen haar en noem terloops het woord 'appel' worden gelijk de oren gespitst. Ze likt haar lippen en krijgt een verwachtingsvolle blik in haar ogen. Ze kent ook het woord 'in de stal' (handig, als ik de waterbak moet schoonmaken, vreselijk kriebelig, dat gesnuffel in je nek.) Ook in een hele woordenbrij draait ze zich bij 'in de stal' om en gaat op stal staan. Maar ze reageert ook op handbewegingen, ze loopt in de richting waar ik heen wijs, of komt op de beweging van 1 vinger naar me toe. Ze stopt uit volle galop als ik mijn hand omhoog doe. Toch geweldig dat ze zo goed opletten en hun best doen ons te begrijpen! Sinds kort hebben we een nieuw woord 'loket' (de schuld van mijn vriend): dit is de keukendeur en daar komen de appels e.d. uit. Op het raam zit standaard een neusafdruk van haar....
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 15:34:


Hoi
ik lees net dat jij zonder longeert zonder lijn. Hoe doe je dat? Gewoon van het begin af aan zonder, of eerst aan de lijn en na verloop van tijd die lijn weglaten?
Ik heb namelijk wat problemen met die lijn. Ik ben nog volop aan het oefenen (beetje volgens het boek van Johan Miessen) en ik krijg hem nu af en toe wel op de cirkel, maar als ik dan wil beginnen drijven dan doe ik denk ik iets verkeerd want hij draait dan vaak zijn hoofd naar me toe en draait dan zo met me mee. En dan begin ik weer helemaal opnieuw. Ik denk dat het komt doordat ik begin te drijven, maar dan met dat stomme lange touw in de war kom, en tegenstrijdige boodschappen doorgeef. Kan dat? Dus het lijt me wel iets om het allemaal zonder lijn te proberen. Ik heb de mogelijkheid om in een rechthoekige paddock te werken.
Of gaat dit allemaal te snel en oefen ik beter nog gewoon wat met de lijn.
Weet het echt niet...

Groetjes
Kristel

Kristel Vanden Boer schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 16:57:


Hallo,
Ik longeerde altijd met longeerlijn, en de meeste tijd bond ik me zelf langzamerhand vast. Ik was meer bezig met die lijn dan met mijn paard. Toen ik mijn longeerlijn een keer was vergeten, moest ik wel zonder (of een halfuur terugrijden). Ik het geluk dat mijn paard een ontzettende drang heeft bij mij te blijven, ik moet alleen zorgen dat ze op gepaste afstand blijft. Daarvoor gebruikte ik eerst een longeerzweep waaraan ik een in stroken geknipte ritselende plastic tas gebonden had. (Een zweep maakt namelijk geen enkele indruk op haar, ze weet dat ik haar ook met bijvoorbeeld mijn elleboog een por kan geven als ze raar doet, dus een zweep is niet iets om je druk over te maken). Slaan doe ik niet met een zweep, ik raak haar soms corrigerend aan. Het geritsel van de plastic stroken maakte haar erg attent, waardoor ze goed op mij lette en ook op verzoek wat ruimer om me heen stapte. Ik ben begonnen haar kleine cirkeltjes om me heen te laten draaien en haar langzaam naar buiten te drijven. Tegenwoordig zet ik haar gewoon in de bak, en ze houdt meestal keurig de juiste afstand aan. Ik laat de zweep met haar meelopen ter hoogte van haar achterbeen, moet ze langzamer worden breng ik de zweep naar haar schouder, moet ze stoppen, wijs ik met de zweep naar de grond, achter uit is licht wapperen voor haar borst en neus, echter steeds ondersteund met monderlinge commandos (ben een brabbelaar) en veel prijzen en beloning (ook wel met voer). De ritselende zak gebruik ik nu niet meer. Misschien heb je hier wat aan? Veel succes, longeren is moeilijk.......
Groeten,
Monique

Hoe uitleg op een vraag die iemand stelt over parelli zo snel kan uitmonden in een duel...... ik begrijp dat niet. Er is nooit beweerd dat een paard praten niet kan begrijpen. Het zijn pientere beestjes. Iedereen tot zover nog mee eens?

De topic gaat over waarom MENSEN misschien beter praten achterwege kunnen laten als ze met lichaamstaal nog niet zo ge-fine-tuned zijn. Daarna spraak erbij..... 1+1=2 dacht ik zo. KASSA!
Heb je daar geen behoefte aan, ook best. Nog steeds mee eens?

Sorry maar dat moet ik toch even kwijt. Het is nou verdorie al de zoveelste keer dat er gedoe ontstaat nav parelli versus clickeren of nu ook parelli versus brabbelen.

Kenne we misschien allemaal effe gezellie blijven? Hopelijk nog steeds mee eens....

Groeten, Marleen

Marleen den Arend schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 20:07:


huh waar zie jij nu een duel?? Voor mij is de topic waarom MENSEN misschien wel beter praten naar een paard, heeft helemaal niets met Parelli te maken. Niets met clickeren, maar wel met brabbelen. Voor mij is 1+1 ook 2, .
Moest ik ook ff kwijt. Misschien beter voorlopig maar echt stil zijn. Dat communiceert zo lekker. Dat noem je uitwisseling denk ik.

Esther

Marleen den Arend schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 20:07:


Huhh??
Ik heb zelden zo'n milde discussie gezien als deze. Begrijp dus niet wat het probleem is?? Vind het nog steeds erg gezellig

Esther schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 20:40:


Nope, de topic werd gestart door iemand die vroeg of Pat Parelli in zijn boek nu echt bedoelde dat je voor level 3 beter niet kan praten. En het antwoord is: ja, dat suggereert Pat Parelli. Daarna kwamen de reacties over waarom WEL praten.

Misschien lees je eroverheen; ik ben NIET tegen praten, maar heb het steeds over mensen (zoals ook ik) die moeite hebben hun lichaamstaal duidelijk te krijgen en daarom zich daarop gaan concentreren om daarna je stem toe te kunnen voegen. Misschien kom ik nu duidelijker over?

Bedoel je nu dat ik mijn mond moet houden?

Marleen

trea hoex schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 20:45:


Probleem is dat het niet steeds opnieuw een discussie hoeft te worden. Zeker niet naar aanleiding van het oorspronkelijke bericht waarmee deze topic gestart werd. Niet dat het niet mag uiteraard (daar ga ik natuurlijk niet over) maar ik zie het nut er niet van in om steeds dezelfde info uit te wisselen met steeds dezelfde mensen. Uiteindelijk wordt de toon steeds grimmiger. Kijk maar naar de ongezellige ontwikkelingen op HN. Vergeleken daarmee is het hier idd heel gezellig

Marleen

ps worden jullie dat nooit zat dan?

Marleen den Arend schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 21:47:


Ik denk dat dàt het probleem is van de forumopzet zoals het hier gehanteerd wordt. Ik kan me nl. niet meer herinneren waar het topic mee gestart werd. Ik zie ergens een opmerking over wèl of niet praten tegen je paard en dààr heb ik op ingehaakt, zonder te weten wat de oorspronkelijke vraag was. Overigens heb je gelijk met wat Parelli zegt, en ik onderschat het belang van lichaamstaal niet. Het is juist onmisbaar en ook begrijpenlijk waarom parelli adviseert het in de eerste levels weg te laten, maar ik persoonlijk heb altijd getraind met spraak en ontdekte dat mijn paarden er geen raad mee wisten als ik niks zei, vandaar dat ik tòch goedkeurende opmerkingen plaats als ze een opdracht snappy uitvoeren.

Groetjes, Trea

Monique Meijer schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 16:19:


O leuk Loket. Daar komen de appels dus vandaan
Wij hebben hier een zeldzame wortelboom, staat midden op het landgoed. Is altijd heerlijk eten bij van der Falkaas restaurant hier.
Fluiten kennen ze ook, tenminst zelf fluiten ze niet, maar als we fluiten komen ze aangescheurd.
Altijd lachen met ze.

Esther