Hoi allemaal. Sinds zeer kort (gisteren) heb ik een verzorg paard, welke ik als mijn eigen mag beschouwen. Hij heet Dino, en hij is al 19 jaar. Hij kan nogal schrikachtig zijn, maar daarom wil ik via bepaalde onderdelen van NH zijn vertrouwen gaan winnen en dus proberen om in de omgang en tijdens het rijden een goede band met hem op te bouwen. Ik ga het (nog) niet wagen om hem zonder zadel en bit te rijden, vanwege dat het vertrouwen van zijn en mijn kant nog opgebouwd moet worden. Plus dat hij nogal een uitstekende ruggegraat heeft wat mij niet erg comfortable lijkt te zitten. Wat extra bijvoeren lijkt me het proberen waard. Ik hoop dat hij dan ondanks zijn leeftijd toch wat extra vet zal aankweken. Hij is namelijk best wel schonkig. Ik heb er heel veel zin in en ben gisteren middag nog even naar de stal terug gegaan om hem voor de eerste keer uit de wei te halen en hem alleen maar te poetsen. Op dat moment waren er kinderen op de andere ponys aan het rijden en hij deed erg druk: hinneken en niet stil aan het touw willen staan. En me ook regelmatig bijna van de sokken lopen dus! Kortom: nog geen vertrouwen en dus geen respect. Daar gaan we dus eerst maar eens aan werken. Ik wil hem als dat zijn vruchten begint af te werpen ook wat meer aan ‘enge’ dingen leten wennen. Tenslotte wil ik uiteindelijk buiten ritten met hem gaan maken.

Tja da’s iets om over na te denken! Als ik zo de sites over NH doorlees lijkt het wel altijd of ze zonder bit en zadel rijden. Maar ik ben het met jouw en Ingrid eens dat we ook, voor ons en onze paarden, geschikte ideeen van het NH kunnen gebruiken zonder zadelloos en bitloos te rijden. Al moet ik zeggen dat ik, als het allemaal goed gaat met Dino, in de toekomst wel wil gaan proberen met een Natural Hackamore te gaan rijden, en misschien zelfs wel zonder zadel, maar dan wel met iets van een pad of zo, vanwege zijn uitstekende ruggegraat. Maar het eerste denk ik eerder dan het laatste... Eerst moet het één ander aan gaan slaan bij Dino. Ik hou jullie op de hoogte!

Ik heb Dino dus gisteren voor het eerst gepoetst, en zoals ik al bij mijn berichtje ‘ook voorstellen’ heb geschreven stond hij, vooral in het begin, niet stil en lipe me zelfs af en toe bijna omver. Nu heb ik al ontdekt dat het een gebrek aan respect is, en waarschijnlijk omdat hij mij nog niet vertrouwd (en ik hem eerlijk gezegd ook nog niet helemaal natuurlijk). Ik las dat een manier om hem te laten weten dat ik de baas ben is om hem steeds ‘opzij’ te zetten en dan op zijn plek te gaan staan. Maar stel dat het even gaat duren voordat het werkt en hij niet goed stil blijft staan om gepoetst te worden, zal ik hem dan maar gewoon eens niet poetsen? Hij staat toch grotendeels van de dag in de wei en heeft dan ook een dikke wintervacht. Ikzelf zou hem het liefst wel elke keer een korte poetsbeurt geven omdat hij in de rui aan het raken is. Wat is wijsheid?

Hallo Nick,

Bedankt voor je reactie, de eigenlijke eigenares heft hem nog niet zo lang maar ze hebben al twee keer op hem gereden en hij schijnt het heel ‘netjes’ te doen, dus ik mag aannemen dat de vorige eigenaar wel met hem bezig is geweest. Nou is het wel zo dat hij de laatste tijd (ik weet niet hoe lang) bij de vorige eigenaar nogal aan zijn lot over gelaten is.

O, enne, met op zijn plaatst zetten bedoel ik niet dat ik hem sla hoor. Ik heb hem met nog geen kwade vinger aangeraakt. Ik bedoelde meer hem terug zetten op de plaats die ik wil. Wel heb ik even mijn armen voor zijn neus in de lucht gegooid om mijzelf groter te maken en zijn aandacht te krijgen. (Net als bij de film ‘The Horse Whisperer’.) Toen gooide hij even zijn hoofd wat in de lucht maar stond meteen wel even stil en zag me tenminste ‘staan’. Is dat goed om te doen of kan ik hem schuw maken? Normaal ben ik iemand die rustig met paarden omgaat, dus geen rare, drukke bewegingen. (Dat is met de kinderen die daar de ponys rijden wel anders.

Dat longeren lijkt me een goed idee, maar ik weet niet of de eigenares een longeerlijn heeft, zal ik even vragen straks. Kan ik in plaats van hem te longeren ook even met hem gaan lopen? En dan bedoel ik even stevig doorlopen, dus niet slenteren of gaan staan grazen langs de weg.

Nou vanmorgen weer met hem aan de gang gegaan. Moest hem eerst uit de wei halen en daar vormt zich al een klein probleempje: hij loopt zodra je nadert weg. Ik probeerde in eerste instantie al om zo nonchalant mogelijk zijn richting in te lopen, af en toe even om me heen kijken en niet zijn kant uit. Maar daar trapte hij niet in. Monique, de eigenlike eigenares had haar fjord al gewoon gepakt. Toen bedacht ik mij dat de enige manier om hem uiteindelijk te kunnen pakken, geduld kon zijn. Ik bleef dus rustig zijn richting op lopen en als ik dan weer in de buurt kwam ging hij er op een drafje vandoor. Maar dat vervelende mens (ik dus) bleef maar komen!!! Op een gegeven moment liep hij niet meteen weg en toen hij zig weer van mij af draaide aaide ik met mijn hand over zijn rug. En toen gebeurde er iets onverwachts: hij stopte en draaide zich naar mij toe. Toen hij druk aan mijn handen wilde snuffelen, kreeg ik het idee dat hij misschien dacht dat ik iets lekkers bij me had. Dus niet! Ik hem prijzen en belonen met aai en klopjes en mee genomen. Hij bleef in het begin wel aan me snuffelen, maar dat gaf hij een halve wei verderop maar op want hij had door dat er toch niets te halen viel. Bij de stallen hem weer aan de slagboom gebonden met redelijk lang leidtouw. Daar begon hij meteen weer druk om zich heen te kijken en te draaien en te hinneken.

Ik liet hem even staan om de poetskoffer te pakken, en toen ik met de borstel kwam begon hij weer druk te snuffelen, of het misschien eetbaar was. Nou heb ik zo’n beetje de volgende gedachte: ik heb nog eens nagevraagd en hij schijnt vroeger dressur te hebben gelopen en de laatste 2 jaar zo'n beetje alleen maar in de wei gestaan te hebben. Ging alleen naar binnen om eten te krijgen of voor de nacht. Misschien denkt hij wel dat als ik hem mee neem richting stal dat hij eten krijgt? Dan is het wel raar voor hem dat ik hem vastzet en alleen maar ga poetsen. Tijdens het poetsen hem weer steeds erug op zijn plek gezet als hij wegdraaide. En dan met de stem laten horen en d.m.v. handcontact dat ik het goed vond dat hij weer even stil bleef staan. Soms staat hij dus weer even een paar minuten stil, en dan ineens moet er weer opzij gestapt worden e.d.

Maar goed uiteindelijk tot zijn hoeven aan toe toch klaar, poetsspullen weggezet en hem toen aan het touw meegenomen voor een wandelingetje. Nou dat vond Dino wel spannend geloof ik want hij moest druk om zich heen kijken en natuurlijk moest er van een opvliegende duif, een stuk tapijt langs het pad en nog meer ‘enge’ dingen geschrokken worden! Maar die rare twee bener naast hem bleef maar onverstoort doorlopen, dus schijnbaar was het allemaal niet zo gevaarlijk... Toen ik zag dat hij bang was van het stukje tapijt heb ik hem even laten draaien er naartoe hem laten kijken, het rustig opgepakt en hem laten snuffelen. Zo ook met wat andere enge dingen. Op de terugweg zag ik hem weer even met een schuin oog naar het taoijtje kijken maar hij liep wel door.

Nu vraag ik weer even jullie advies: Aan het touw loopt hij best pittig door, en soms even te pittig. Moet ik dat corrigeren door hem even stevig d.m.v. het touw tegndruk te geven? Of moet ik hem even stil proberen te zetten? Om daarna wanneer ik dat wil weer verder te lopen?

josien schreef op vrijdag, 26 maart 2004, 17:04:


Ik vind het zelf ook niet slecht gaan Maarre, wat moet ik dan precies met dat zweepje doen? Een tikje geven of zo? En wat is ook al weer de juiste positie t.o.v. het paard als je bij hem staat of met hem loopt, zodat je de leidende positie hebt? Gewoon naast de schouder? Zodra ik een foto van hem heb gemaakt zal ik het oudje eens laten zien op dit prikbord.

Heb ik weer een vraag. Kan ik Dino, die tenslotte al 19 is, meenemen in een trailer naar onze boerderij in Duitsland? De reis duurt dan ongeveer 5 uur. Het is in de Eifel, net over de grens met België/Luxemburg. Zo ja, is het dan goed om desnoods tussendoor 2 keer te stoppen en hem even de trailer uit te halen voor een kort loopje? Overigens zou ik dat alleen willen als we minimaal een week gaan, dus niet voor een lang weekend of zo.

Hoi Jan en Harriët,

Bedankt voor de reacties. Dus 19 jaar hoef ik nog niet als ‘bejaard’ te zien. Nou is hij ook nog pittig genoeg hoor! En dan onderweg niet eruit (leek mij ook al een beetje lastig langs de weg) maar wel een paar keer stoppen zodat hij even rust heeft en hem wat aandacht geven en zo. Goed, dan gaan we het zo een keer doen dit jaar. Eerst nog maar even verder aan elkaar wennen... (zie ook eerdere berichten over Dino en mij.)


Hallo,

Als uw paard een beetje gewoon is aan het rijden in de trailer
zie ik geen probleem.Met 19 jaar is een paard nog niet bejaard ofzo.
Persoonlijk zou ik hem niet uit de trailer laten onderweg, wel een paar maal stoppen om te laten drinken,wat hooi en het mest eventueel te verwijderen.Veel plezier in de Eifel.

Groeten,
jan.

Wie wil mij en Dino privé les komen geven in Natural Horsemanship? Dino staat bij Waarland, Noordholland. Ik heb zelf namelijk geen aanhangerrijbewijs en als ik dan ergens anders moet komen lessen moet ik mijn vriend daarvoor charteren, die daar niet altijd de tijd of zin voor zal hebben. (Hij wil mij best af en toe terzijde staan hoor, maar hij heeft geen affiniteit met paarden.)

josien schreef op zaterdag, 27 maart 2004, 22:28:


Bedankt voor de reacties,

Nu weet ik wat ik met een zweepje kan doen. Ik dacht al niet dat ik er een tik mee moest geven, dat had niet in NH gepast naar mijn idee. Ik heb gelezen dat ik ook, als Dino mij voorbij wil lopen met hem om kan draaien zodat hij weer achter mij komt, net zo lang tot hij achter mij blijft. Enne, ook gelezen dat tijdens het lopen het paard dus eigenlijk een eindje achter je hoort te lopen. Dus dat weet ik nu ook...

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 28 maart 2004, 11:03:


Tja Ingrid, da’s een moeilijke... Persoonlijk vind ik het een juiste manier van paardrijden als de mens een vorm van samenwerken vindt met zijn paard die voor beiden, plezier geeft. Ik denk dat het dan niet uitmaakt of dat Engels, Western, NH, recreatief of wedstrijd gericht is. Ik denk dat er op al de verschillende rijstijlen goed en paardvriendelijk gereden kan worden zolang wij als mensen onderkennen dat paarden individuen zijn en geen machines en met ze om proberen te gaan volgens de natuur van het paard. Wel heb ik het idee dat wedstrijd gericht rijden sneller ontaard in overhaast/ondoordacht handelen, vanwege de prestige (dwang) die er achter zit.

Nu zeg jij dat bij gewoon leiden Dino met de neus naast mijn schouder of bij mijn hand zou moeten lopen. Maar nu las ik op een NH site dat het paard een eindje achter de leidende persoon zou moeten lopen. Hoe zit dat nu? Gisteren morgen ben ik weer even met Dino wezen lopen en toen liep hij grotendeels met zijn neus naast mij. Maar doordat ik gelezen had dat hij achter mij hoort te lopen ben ik dat van hem gaan proberen te vragen. Wat is dan goed?

Nou ben ook best iemand die snel denkt als iets niet goed lijkt te gaan: doe ik iets fout? Kortom ‘ietwat’ onzeker. Gisteren morgen weer met Dino aan de gang geweest. Kon hem direct uit de wei halen zonder dat hij steeds weg liep. (Nou heb ik de kudde gisteren van een stuk grasloze grond in de weide gelaten. En dus Dino niet meteen meegenomen voor leren want dat leek mij erg oneerlijk voor hem: mogen ze allemaal de wei in (stonden ze om te trappelen) en dan mag Dino niet. Vond het dus om het aantrekkelijk voor hem te houden beter dat hij eerst een uurtje kon grazen.)

Meelopen doet hij prima maar zodra ik in de buurt van de stal kom begint hij al te hinneken, nou ja hinneken: ‘toeteren’ is beter uitgedrukt. Ik heb hem weer aan de slagboom vastgezet om te poetsen en daar begon hij dus weer druk heen en weer te lopen en te draaikonten en af en toe weer toeteren. Ik had hem met een leidtouw van ongeveer 2 meter vast gezet. Ben toen de hele tijd bezig geweest hem gepoetst te krijgen. Waar hij op zich goed op reageert is dat als hij uit stilstand weg wil lopen ik snel in de weg ga staan. Dan stopt hij meteen. Dan zet ik hem met zachte dwang weer terug op z’n plaats en dan staat hij even stil, maar zodra ik weer verder wil gaan met poetsen draait hij weer weg enz. Soms blijft hij dan even staan (een minuut?). Soms draaide hij zelfs zijn kont helemaal mijn richting op, stond hij dus bijna achterstevoren. Dat hield ik dan weer tegen door druk met mijn hand tegen zijn flank te geven en mijzelf buiten bereik van de achterhoeven te stellen door wat dichterbij te gaan staan en meer naar zijn buik. Op druk van hand en druk op touw reageert hij wel maar niet altijd direct. Als hij te ver van de slagboom kwam te staan en dus van zijn plaats en ik hem door lichte druk op het touw wat dichter bij wilde laten komen (druk viel meteen weg als hij een beweging mijn kant op maakte), lukt dat soms wel maar soms alleen als ik een stapje weg van hem zette.

Om kort te gaan: ondanks dat ik rustig (probeer te) blij(ven)f en met rustige maar naar mijn idee doelbewuste handelingen probeer hem stil te laten staan, blijft hij draaien en lopen. Ik heb zelfs zijn achterhoeven niet kunnen uitkrabben! 1 keer heb ik 1 achtervoet op weten te tillen maar die trekt hij dan toch uit mijn handen door weg te lopen. Wat zou ik nou fout doen? Ben ik te rustig in mijn handelingen en lijk ik daarom geen leiding te nemen? Is het toch allemaal wat te veel voor hem, hij heeft tenslotte een paar jaar in de wei gestaan zonder dat er meer dan het hoognodige mee gedaan is. Moet ik dus geduldig door gaan zoals ik doe? Kan ik beter Dino wat korter aanbinden totdat hij wel accepteerd stil te moeten staan? Moet ik toch iemand laten helpen met vast houden? Ik snap dat het moeilijk oordelen is via tekst maar hebben jullie een idee? Toen hij zo druk bleef doen ben ik ook al even uit zicht gelopen en heb om een hoekje gekeken of hij dan kalmeerde, maar dat is niet het geval. Dus het lijkt niet aan mijn aanwezigheid te liggen...

Hij is afgelopen weekend weer even rustigaan gereden door een vriendin van de eigenaresse welke Z-dressuur rijdt. En zonder sporen of zweep want dat schijnt niet nodig te zijn. En dat gaat best goed.

Ik zal in ieder geval proberen iemand te vinden die mij 1x peer week les kan geven...

Piet schreef op donderdag, 1 april 2004, 16:31:


Ja erg hè! Dan voel je jezelf weer echt stuntelig. Gelukkig is het vooral een kwestie van jezelf loswerken, conditie krijgen en vertrouwen opbouwen. Na regelmatig rijden komt dat allemaal weer terug. Ik heb zelf al enkele jaartjes niet meer gereden (ik denk zo’n 3 à 4 jaar) en de laatste keer was ook nog 2 jaar western. En het zal mij dan ook benieuwen hoe ik het er van af breng als ik voor het eerst op mijn verzorg paard Dino stap (19 jaar, heeft vroeger dressuur gereden). Zal wel weer lekker houte klazerig gaan. Gelukkig is mij wel altijd gezegd dat ik rechtop zit, dat scheelt dan weer een beetje. En dan die spierpijn... OEF!

Ik heb gisteren toch het ‘Level 1 - Partnership pakket’ bij Parelli NL besteld. Ik lipe nog te twijfelen of ik nu een boek van b.v. Klaus Ferdinand Hempfling of zo moest kopen (heb ik al wel eens een video van gezien) of dat ik iemand moest zoeken die mij les wil geven. T’is niet goedkoop maar na een paar weken privéles ben je ook een berg geld kwijt. Wel ben ik van plan er zo nu en dan enkele uurtjes les van een Parelli instruct(rice)eur doorheen te nemen. Die video en dat lesboek kunnen nu éénmaal niet vertellen of ik iets misschien toch niet goed doe. Ben heel benieuwd of Dino en ik er wat mee kunnen.

Gisteren stond er een jongen bij mij en Dino te kijken toen ik Dino aan het verzorgen was. Dino was weer erg druk aan het doen (weer met gehinnek er tussen door) en kon ik daardoor eergisteren alleen zijn voorhoeven maar uitkrabben, nu leek hij door die jongen wat afgeleidt en kon ik na 2 mislukte pogingen toch zijn achterhoeven ook nog uitgekrabt krijgen. Ook heb ik het toch iets anders aangepakt. Als hij wegdraaide of opzij stapte (van mij af) hield ik wel even op met poetsen maar zorgde alleen d.m.v. wat druk op het touw en mijzelf groot maken dat hij bleef staan. Als hij nu mijn kant op wil probeert hij voorwaarts om mij heen te lopen, en dat zie ik nu 9 van de 10 keer aankomen en ga meteen groot in de weg staan. Dan stopt hij abrupt! Lastig blijft dat als ik net in een lastige positie bezig ben, bijvoorbeeld de achterkant van zijn billen poetsen of gebukt onder zijn buik, ik zijn hoofd niet zo goed in de gaten kan houden. Dan voel ik aan het aanzetten van zijn spieren dat hij weer van plaats wil, maar dan moet ik wel heel snel proberen te zijn en dat valt niet mee. Ik begin toch het idee te krijgen dat het onzekerheid is van hem omdat hij weg is van de kudde en hun niet meer kan zien. Vandaar het hinneken? Het lopen aan het touw gaat redelijk goed. Hij loopt bijna constant met zijn hoofd naast mijn lichaam, al loopt hij wel pittig door en doe ik dat dus ook. Soms draai ik even om en daarna weer. Dan reageert hij niet heel direct maar gaat wel mee.
Het uit de wei pakken ging gisteren ook niet slecht: hij liep maar twee keer weg en toen kon ik hem pakken.

Helaas ben ik komende 2 weken niet in staat om met hem verder te gaan omdat we op werkvakantie zijn naar onze boerderij in Duitsland. Wel hoop ik voordat we weg gaan het Parelli pakket binnen te hebben, dan kan ik daar alvast een begin mee maken. Van de eigenaresse mag ik hem mee nemen naar Duitsland, maar nu kan dat net niet omdat we nou net het dak van de stallen gaan vervangen! Nou ja, misschien eens in de toekomst...