e m kraak schreef op maandag 28 april 2008, 4:04:


Jezus hebben ze nooit bloedmonsters onderzocht van paarden die gezond en redelijk vrij leven? Dat zou inderdaad wel een goede graadmeter kunnen zijn.


Divers graszaad behoort zeker tot het natuurlijke menu van paarden. Net zoals stuifmeel trouwens, ook zo'n enorm rijk powerpoeder. Tijdens een rit nemen we altijd pauze bij bloeiend en zaaddraged gras en bij paardebloemen op dit moment, heerlijk vind Jur dit.

Weet iemand of er zetmeel in graszaad zit?
En of er daarom weinig van gegeten moet worden?

Groetjes, Michiel

Karin Haneveer schreef op maandag 28 april 2008, 12:42:


Mooi en helder uitgelegd, ik was me hier nog te weinig van bewust.
Je hebt hierin gelijk denk ik, en zal de het geklikker wat inperken en
nog meer reserveren waarvoor het wel goed werkt.


Ik heb de indruk dat clickeren tijdens gymnastisch werk de stemming positief beïnvloed. Jur vind het moeilijk als zijn fysieke grenzen steeds opgerekt worden, en dan is een hapje tussendoor heel welkom. Het zullen nu pauzehapjes worden, das ook goed en verstoord geen vloeiend meebewegen.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

Piet schreef op maandag 28 april 2008, 13:14:


Voor een deel heb je gelijk, een schaatser zijn techniek is ook vanaf het begin bij te sturen met r+. Dat is dan ook de waarde van clickeren die niet weersproken wordt hier.

Er is ook een groot deel van leren vloeiend te bewegen dat niet met r+ aangeleerd kan worden. Dat moet toch echt aangeleerd worden tijdens het doen zelf, veel oefenen en dan gevoel er voor krijgen.

Peuters leren staan, lopen en over een balkje lopen, door het te doen als geheel. Niet door hen te leren hoe ze elk onderdeel van hun lijf moeten neerzetten. Zelfs een volwassene die niet kan fietsen of schaatsen, heeft weinig aan r+ maar leert zijn evenwicht te houden door het te doen als geheel. En ja pas daarna heeft r+ zin om bewust wat te gaan bijschaven.

Zoals jij het stelt Piet wil je het doen zonder synchroon meebewegen. Wat je ziet als energie verhoging, het is echter veel meer dan dat. Synchroon meebewegen is het water waarin gezwommen wordt, anders lig je op het droge je zwemslag te oefenen. En natuurlijk voor kleine nuances kun je met r+ de beweging gaan perfectioneren. Het samen bewegen perfectioneren is de eerste voorwaarde wil je samen met je paard vloeiend kunnen bewegen en rijden en gymnastiseren.


Je paard geeft je de leiding en zal spontaan meebewegen met jou en je aanwijzingen, vloeiend en met plezier. Hoe kom je nu bij dwingen?
Nu draai je samen in de buiging die overgaat in een rechte lijn van schouder binnenwaarts. Klik je nu voor een segment van die beweging dan is alles weg en heb je iets beloont wat je paard als geheel ervaart. Te vroeg dus dit clickeren. En misschien wel helemaal niet nodig omdat met samen bewegen alles ingetraint wordt door het te doen en te herhalen totdat het steeds beter gaat. Tijdens het doen worden immers spieren gerekt en ontwikkeld, waardoor het steeds beter kan gaan.

Groetjes, Michiel

Groetjes, Michiel

Nathalie Lagasse schreef op maandag 28 april 2008, 20:10:


Het mooie van de furminator vind ik, bij hond en paard, dat als ik 2 keer over
een stuk ga dat het dan ook helemaal vrij is van los haar. Gewoon 100 procent.
Ik hou van effectief werken. En dat Jur het ook heerlijk vind, dat is net zo belangrijk.

Groetjes, Michiel

eddy DRUPPEL schreef op maandag 28 april 2008, 20:24:


Die grenzen van ct met zijn r+ zijn inderdaad interessant !
Omdat het licht werpt op alles wat daarbuiten valt.
Een opsomming:

Zoals de kunst van het vriendelijk verhinderen van wat je niet wilt p+ dus.
Zoals veel wat jij doet Eddy berust op verkregen leiderschap.
Zoals veel wat Karin doet berust op synchroon meebewegen, lichaamstaal.
Zoals veel vrije tijds ruiters doen, ervarend leren op veelzijdige buitenritten.
Zoals wat kinderen doen, met hun eenvoud en zuiverheid, zich zelf zijn.
Zoals het ook zo is, dat dat elk paard leert op zijn eigen unieke wijze en met zijn eigen talenten, en daar kun je oog voor hebben en ruimte aan geven. (going with)

En natuurlijk als je alles tezamen gebruikt gaat het nog beter!
Dan komt op de bovengenoemde leerstijlen, het rijden met ware eenheid.
En het rijden met ware eenheid raakt verder buiten bereik hoe beperkter je leerstijlen zijn. En het is de ruiter die moet leren ze toe te passen, waarna paard én ruiter kan profiteren. Tai chi of Aikido is daar ook een onderdeel van. En hoe kun je bevorderen om jezelf te zijn in alle eenvoud en zuiverheid? Zen of Tao berust daarop. Er is zoveel waardevols wat buiten ct valt wat dat bijdraagt aan de paard rijkunst.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 29 april 2008, 0:08:


Mark Rashid is Aikodo leerling en leraar geworden omdat hij zijn paard rijkunst wou verbeteren. Een van zijn boeken gaat daar over. Dit even terzijde.
Ik kan het wel rijmen, want ook Tai chi en Aikido zijn delen van een groter geheel, het is net als bij de leerstijlen van paardrijden en is het bij mensen niet precies zo?

Tai Chi is het richten van energie, in een gevecht betekend dit niets meer dan dat je constant in harmonie bent met jezelf en alles wat er om je heen gebeurd.
Aikido in een gevecht is niets meer dan dat je mee kunt gaan met de bewegingen van de tegenstander zodat ze langs je heen gaan en de ander uit evenwicht brengen. Chi Kung is de binnenkant van Tai Chi dat is al je innerlijke (energie) kracht kunnen benutten.

Je begrijpt in een echt gevecht ben je er dan nog lang niet, aan spieren, techniek, ervaring en mentale training is bijvoorbeeld nog niets gedaan. Ook hier weer als je een beetje vollediger kunt worden kom je een eind.

Groetjes, Michiel

Geertje schreef op dinsdag 29 april 2008, 9:09:


Waarschijnlijk ben je met een paard in de buurd wel gegrond.
En ook op een plezierige wijze zonder dat je dat moeite kost.


Vergeet 't dus maar dit alles. Je hebt bij paarden immers een eigen manier of je dat nu gronden noemt of niet dat maakt niet uit toch, als je maar goed in je vel zit.

Ik zat laatst op de fiets en besefte dat ook fietsend meestal verzamelt gaat. Net zoals je lopend wel of niet verzamelt kunt bewegen zo kan dat fietsend ook. Leuke oefening trouwens wat bewust maakt van verzameling. Als je fietsend flink gaat versnellen, dan is dat spontaan verzamelt. Dwz je bil en buikspieren spannen zich en de krachtenafwikkeling (en energie) verloopt via je ruggengraat naar je beenspieren. Het voorwiel wordt er lichter van en zou je zelfs van de grond kunnen trekken bij flink optrekken. Voel wat er gebeurd in je lijf en wissel dit daarna eens af met versnellen waarbij je de bil en buikspieren overdreven slap houd. Dan voel je precies hoe onverzameld zijn aanvoelt. Dat er geen sterke krachten verdeling plaats vind en je (voor)benen het werk alleen moeten doen. Energie stroomt niet achterlangs bij je ruggengraat maar voorlangs over je buik. En hoe dat alles je rug pijnlijk belast.

Ook zittend in het paardenzadel gebeurd het zelfde. Als je energie voorstelt dat die stroomt door je ruggengraat naar beneden en vanuit het kruis weer naar boven, dan maakt verzamelt zijn gemakkelijker. En lijkt dat niet heel veel op een aarde oefening? Overigens met lopen precies het zelfde, waarbij het onderstukje van je ruggengraat iets onder treed. Als je dit een tijdje intraint dan wordt het een automatisme, waarbij het op gaat vallen als je eens niet verzamelt loopt, of zit of rijd, of fietst.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 29 april 2008, 11:18:


Mooi zulke testen, kunnen die danners bij hem in de leer gaan
Het zegt zeker wat, heb jij een idee? Voor een gevecht is er een killersgeest nodig, bereidheid om bruut geweld te gebruiken, lees ik.

Als ik mijn lijstje bekijk van leerstijlen, dan zijn ze allemaal onmisbaar om paard te kunnen rijden. in primitieve vorm gebruikt iedereen ze dus.
En de mix ervan is bij iedereen anders, en dat is juist zo boeiend.

Groetjes, Michiel

Esther schreef op woensdag 30 april 2008, 21:00:


Nee je bent kotsmisselijk van je gedachten over zijn post.
Een wezenlijk verschil !

Groetjes, Michiel

Arno8 schreef op zaterdag 3 mei 2008, 23:51:


Een paar vraagjes:
Dat rek is dat (net als ik heb), volliere gaas, van 5 bij 5 maaswijdte?
Waarom trekken de paarden het rek niet omhoog uit de bak?

Door de zware balkjes rondom waarschijnlijk.
Hoe zwaar mag dat dan wel niet zijn?
Kleine maaswijdte vraagt immers meer kracht om het hooi eruit te krijgen,
daarom heb ik stoeptegels nodig om het overal te verzwaren.
Wat zijn de afmetingen van je bak. De mijne is 3 meter bij 80cm en 60 cm hoog.
Mijn rek is nu kapot gegaan door de vele en grote krachten erop uitgeoefend.
Een kleinere maat maakt het sterker, ook had ik geen balk rondom, maar
u profielen met dwarsliggers. Komende winter zal ik een nieuwe moeten maken,
ditmaal steviger, zodat het langer mee gaat. De maat van 5 bij 5 cm vond ik wel ideaal, en wil ik behouden.

Groetjes, Michiel

Arno8 schreef op zondag 4 mei 2008, 21:34:


Ik doe mijn best om de zwakke plekken te vinden, ha ha
Opdat ik de volgende keer een duurzame kan maken natuurlijk.

Een rek met plastic coating zou ik niet willen. Het slijt toch en dat plastic eten ze dan op. Dat volliere gaas is gegalvaniseerd en sterk genoeg (zeg ik nu), het slijt wel door stoeptegels erop. Maar zoals jij het hebt zijn die stoeptegels niet nodig.

Mijn rek ging ook kapot vermoed ik doordat er teveel vormveranderingen mogelijk waren en grote trekkracht natuurlijk. Ze aten er niets minder om trouwens. Jouw model is vormvast door de planken die door de touwen langszij gehouden worden. Vier touwen houden het vormvast. De trekkrachten zijn minder doordat het hooi losser onder het rek ligt. Bij mij was het meer samengeperst, waardoor ze er ook langer over doen.

Hoe dan ook de ervaring zal het leren hoe duurzaam die is. Inplaats van spijkers zou ik schroeven of bouten doen, als je het rek eens moet vervangen dan gaat dat makkelijker los. Goed idee met die palen, het regenwater loopt de grond in. En het laatste restje hooi kun je evengoed weg halen.

Succes, Michiel

Arno8 schreef op maandag 5 mei 2008, 10:02:

.

Natuurlijk het grote misbruik van het spuiten is duidelijk voor ons en nog niet voor diegene die dat zo toepassen.
Aan de andere kant zijn er goede uitzonderingen denkbaar, waarbij mensen en
paarden echt geholpen zijn ermee.

Bij mensen speelt geur een bepalende rol bij partnerkeuze, hebben ze ontdekt. Het is de vrouw die onbewust kiest voor, een mannengeur waar een andere opbouw van het immuunsysteem zit, als zij zelf bezit. Waardoor haar kinderen gezonder zullen zijn. Het zal wel zeker zijn, dat paarden soortgelijke geur keuze kunnen maken, lijkt me.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

stumperd schreef op zondag 4 mei 2008, 15:04:


Het water wordt voldoende ververst, paarden drinken immers veel en dat wordt dagelijks aangevuld met grondwater. Ik kom net van Texel en het stikt daar van deze drinkpoelen voor de vele schapen die ze daar hebben. Natuurlijk kun je extra maatregelen nemen wat de water kwaliteit extra verbeterd. 4/5 deel afzetten bijvoorbeeld waardoor de paarden slechts 1/5 deel waterrand kunnen verstoren. En het zo diep maken dat er rondom oeverplanten kunnen staan. En een beetje schaduw over het water van een boom bijvoorbeeld. Deze tips staan allemaal bij de normale vijver info. Het is een prima initiatief en over de ratten zou ik me maar geen zorgen maken. Wel goed dat je het onderzoekt natuurlijk. Er is zoveel moois te beleven waar angst geen weet van heeft.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

Conrad van Pruijssen schreef op woensdag 7 mei 2008, 8:21:


Simpel gezegd, eerst druk opbouwen en dan belonen, dat is niet zo werkzaam.

Hoe subtiel is dit eigenlijk? Soms reageert Jur op een zitsignaal om van stap naar draf te gaan, soms komt er geen snelle reactie en dan zeg ik Drraf erbij. Komt daar geen reactie op herhaal ik dan het met een actiever lijf, armen iets hoog en soms been iets aan. Is dit nu helpen of is dit ook al druk opbouwen? Doet hij het hierna nog niet dan vraag ik gewoon weer stap

Het verhinderen van het foute antwoord, wat vind je daar van?
Voorbeeld, Jur wou gisteren niet de afdaling maken naar het water, over een smal uitgesleten pad van een meter of drie. Hierbij verhinder ik zijn wegkijken en wegdraaien. Vraag Gá en wacht af en beloon zijn stapjes voorwaarts. Op deze manier gaat hij wel, zonder dit verhinderen, gaat hij niet. Om het hem makkelijker te maken loop ik eerst voorop en het stadium daarna is zelfstandig gaan met mij in het zadel. Door het vaker te doen wordt het makkelijker voor hem.

Hoe gaat je 1001 dingen met een ton? Slechts 3 maal belonen voor één eigen initiatief waarna je paard meer dingen uit gaat proberen. Ik kan me voorstellen dat veel afhangt van het karakter van je paard? Een speels paard dat overal als eerste op af stapt en gaat onderzoeken, zal veel meer gedrag laten zien dan een paard dat economisch is en afwacht of er iets van hem gevraagd wordt. En zou die laatste in de hele kleine vorderingen die het maakt met deze oefening, er niet net zoveel baat bij hebben? Ik ben benieuwd hoeveel sessie's je nodig hebt om het concept duidelijk te krijgen, "ik moet iets nieuws doen". Veel gedrag zal immers komen van onbewust iets doen, geklikt en beloont worden daarvoor, en dan dit gedrag bewust gaan herhalen (tot de drie keer). De volgende dag echter begin je weer opnieuw met het belonen van het oude gedrag, 3 maal. Zo kan het paard steeds meer herinneren van wat ooit beloont is en daar komt het per ongeluk ontstane gedrag bij, zonder het concept "bewust nieuwe dingen gaan doen" te begrijpen. Of beloon je elk gedrag maar drie keer, ook de volgende dag niet meer?

Groetjes, michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.