Arno8 schreef op zaterdag 3 mei 2008, 23:51:


Een paar vraagjes:
Dat rek is dat (net als ik heb), volliere gaas, van 5 bij 5 maaswijdte?
Waarom trekken de paarden het rek niet omhoog uit de bak?

Door de zware balkjes rondom waarschijnlijk.
Hoe zwaar mag dat dan wel niet zijn?
Kleine maaswijdte vraagt immers meer kracht om het hooi eruit te krijgen,
daarom heb ik stoeptegels nodig om het overal te verzwaren.
Wat zijn de afmetingen van je bak. De mijne is 3 meter bij 80cm en 60 cm hoog.
Mijn rek is nu kapot gegaan door de vele en grote krachten erop uitgeoefend.
Een kleinere maat maakt het sterker, ook had ik geen balk rondom, maar
u profielen met dwarsliggers. Komende winter zal ik een nieuwe moeten maken,
ditmaal steviger, zodat het langer mee gaat. De maat van 5 bij 5 cm vond ik wel ideaal, en wil ik behouden.

Groetjes, Michiel

Arno8 schreef op zondag 4 mei 2008, 21:34:


Ik doe mijn best om de zwakke plekken te vinden, ha ha
Opdat ik de volgende keer een duurzame kan maken natuurlijk.

Een rek met plastic coating zou ik niet willen. Het slijt toch en dat plastic eten ze dan op. Dat volliere gaas is gegalvaniseerd en sterk genoeg (zeg ik nu), het slijt wel door stoeptegels erop. Maar zoals jij het hebt zijn die stoeptegels niet nodig.

Mijn rek ging ook kapot vermoed ik doordat er teveel vormveranderingen mogelijk waren en grote trekkracht natuurlijk. Ze aten er niets minder om trouwens. Jouw model is vormvast door de planken die door de touwen langszij gehouden worden. Vier touwen houden het vormvast. De trekkrachten zijn minder doordat het hooi losser onder het rek ligt. Bij mij was het meer samengeperst, waardoor ze er ook langer over doen.

Hoe dan ook de ervaring zal het leren hoe duurzaam die is. Inplaats van spijkers zou ik schroeven of bouten doen, als je het rek eens moet vervangen dan gaat dat makkelijker los. Goed idee met die palen, het regenwater loopt de grond in. En het laatste restje hooi kun je evengoed weg halen.

Succes, Michiel

Arno8 schreef op maandag 5 mei 2008, 10:02:

.

Natuurlijk het grote misbruik van het spuiten is duidelijk voor ons en nog niet voor diegene die dat zo toepassen.
Aan de andere kant zijn er goede uitzonderingen denkbaar, waarbij mensen en
paarden echt geholpen zijn ermee.

Bij mensen speelt geur een bepalende rol bij partnerkeuze, hebben ze ontdekt. Het is de vrouw die onbewust kiest voor, een mannengeur waar een andere opbouw van het immuunsysteem zit, als zij zelf bezit. Waardoor haar kinderen gezonder zullen zijn. Het zal wel zeker zijn, dat paarden soortgelijke geur keuze kunnen maken, lijkt me.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

stumperd schreef op zondag 4 mei 2008, 15:04:


Het water wordt voldoende ververst, paarden drinken immers veel en dat wordt dagelijks aangevuld met grondwater. Ik kom net van Texel en het stikt daar van deze drinkpoelen voor de vele schapen die ze daar hebben. Natuurlijk kun je extra maatregelen nemen wat de water kwaliteit extra verbeterd. 4/5 deel afzetten bijvoorbeeld waardoor de paarden slechts 1/5 deel waterrand kunnen verstoren. En het zo diep maken dat er rondom oeverplanten kunnen staan. En een beetje schaduw over het water van een boom bijvoorbeeld. Deze tips staan allemaal bij de normale vijver info. Het is een prima initiatief en over de ratten zou ik me maar geen zorgen maken. Wel goed dat je het onderzoekt natuurlijk. Er is zoveel moois te beleven waar angst geen weet van heeft.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

Conrad van Pruijssen schreef op woensdag 7 mei 2008, 8:21:


Simpel gezegd, eerst druk opbouwen en dan belonen, dat is niet zo werkzaam.

Hoe subtiel is dit eigenlijk? Soms reageert Jur op een zitsignaal om van stap naar draf te gaan, soms komt er geen snelle reactie en dan zeg ik Drraf erbij. Komt daar geen reactie op herhaal ik dan het met een actiever lijf, armen iets hoog en soms been iets aan. Is dit nu helpen of is dit ook al druk opbouwen? Doet hij het hierna nog niet dan vraag ik gewoon weer stap

Het verhinderen van het foute antwoord, wat vind je daar van?
Voorbeeld, Jur wou gisteren niet de afdaling maken naar het water, over een smal uitgesleten pad van een meter of drie. Hierbij verhinder ik zijn wegkijken en wegdraaien. Vraag Gá en wacht af en beloon zijn stapjes voorwaarts. Op deze manier gaat hij wel, zonder dit verhinderen, gaat hij niet. Om het hem makkelijker te maken loop ik eerst voorop en het stadium daarna is zelfstandig gaan met mij in het zadel. Door het vaker te doen wordt het makkelijker voor hem.

Hoe gaat je 1001 dingen met een ton? Slechts 3 maal belonen voor één eigen initiatief waarna je paard meer dingen uit gaat proberen. Ik kan me voorstellen dat veel afhangt van het karakter van je paard? Een speels paard dat overal als eerste op af stapt en gaat onderzoeken, zal veel meer gedrag laten zien dan een paard dat economisch is en afwacht of er iets van hem gevraagd wordt. En zou die laatste in de hele kleine vorderingen die het maakt met deze oefening, er niet net zoveel baat bij hebben? Ik ben benieuwd hoeveel sessie's je nodig hebt om het concept duidelijk te krijgen, "ik moet iets nieuws doen". Veel gedrag zal immers komen van onbewust iets doen, geklikt en beloont worden daarvoor, en dan dit gedrag bewust gaan herhalen (tot de drie keer). De volgende dag echter begin je weer opnieuw met het belonen van het oude gedrag, 3 maal. Zo kan het paard steeds meer herinneren van wat ooit beloont is en daar komt het per ongeluk ontstane gedrag bij, zonder het concept "bewust nieuwe dingen gaan doen" te begrijpen. Of beloon je elk gedrag maar drie keer, ook de volgende dag niet meer?

Groetjes, michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.