e m kraak schreef op zondag, 5 september 2004, 17:21:



Ik sta het allerhoogst. Punt uit. Geen discussie. En ik hoef nooit tot fase 9 te gaan (als die al bestond....) Toch zie ik de dames dolfijn (BD en Cherokee) vaker, en vooral samen flink tekeer gaan tegen mijn lieve Steffie, omdat hij in zijn onschuld toevallig op de verkeerde plek liep, te dicht in de buurt van de dolfijnen. De dames dolfijn noemen wij zo omdat ze zo verknocht aan mekaar zijn dat ze zelfs synchroon bewegen, ook op de wei, bochten, galop, alles....Ehhh, dat is ook niet minder dan weetikveel, fase 4 ofzo....
Ik kan me er heel veel bij voorstellen dat dat bij gedomesticeerde paarden anders verloopt, zeker nu de mens dus in het spel is.
Ik probeer, vanuit mijn mens-zijn, de paarden als paard te behandelen en mij zeker niet te laten leiden door menselijke emoties. (Stef gaat gewoon ergens anders staan, hij heeft daar helemaal geen last van als hij door de dolfijnen wordt weggejaagd. Ik, met mijn menselijke emoties,
dreig dat af en toe een beetje zielig te vinden...., maar: ik ben het me wel bewust en ik grijp nooit in)
Agressie zie ik inderdaad zelden naar de mens (ander diersoort) maar wel onderling, eh uitzonderingen daargelaten....


Nee Egon, maar alleen als je echt in een hoek gedreven wordt bijvoorbeeld, of tegen een hek aan getrapt wordt. Ik behoud mij dan het recht voor om terug te trappen, maarja, wij mensen hebben te korte benen voor zoiets. Terugbijten lukt ook al niet....Dan maar een menselijke mep !

Mee eens van dat van de driving game, maar dan moet je paard dat wel al geleerd hebben he...en natuurlijk het respect hebben voor jouw menselijke dreiging.... Een boos of agressief paard gaat echt niet aan de kant als jij daar voor het eerst met je handjes staat te wapperen.
Hmm, niet mee eens. Solid is solid. als het er goed in zit gaat het er van ze langzalzeleven niet meer uit. Oké, het kan wat verzwakken maar je pikt zo de draad weer op. Daarom mijn twijfel of het bij het paard van Jo wel solid is....


Maar jij spreekt het paard toch aan op zijn kuddegedrag ? Dus toch als paard. Als jij het als mens zou doen zou je een goed gesprek tijdens een etentje bij kaarslicht moeten voorstellen....


Ik ken het Egon, kan lang duren, maar het werkt ! Kwestie van de langste adem.... JIJ dus want HIJ wil weer veilig terug in de beslotenheid van de groep.


Groeten terug......

e m kraak schreef op zondag, 5 september 2004, 19:31:


Leg eens wat verder uit, ik zal vanavond het boek erbij pakken.
Er is ook sprake van discriminatie, ik heb het idee dat het met kleur en ras te maken heeft : Haflinger <<<>>> donkergekleurde Apaloosa/Arabier.

Toen Fjord Polka erbij kwam was er wederzijdse liefde op het eerste gezicht tussen Stef en Polleke. Allebei koudbloed. Toch zien we dat wanneer Stef een uitbrander krijgt van BD hij dit weer uitkuurt op Polka. terwijl ze mekeer 10 seconden voorheen stonden te krabben.
Zwarte Cherokee krabt overigens wel met Stef en Polka. Nooit met BD, die moet daar allemaal niks van hebben, ik denk vanwege haar zijdeachtig huidje

Het is ons niet duidelijk wie van de dolfijnen de leiding heeft, het schijnt nogal eens te wisselen.
Steffie wil ook in de les niet in de groep, hij kiest er zelf voor om achteraan te lopen en ik zie dat hij dat prettiger vindt.
Sinds zijn komst echter 'sluiten' we de paarden niet meer allemaal op in een kleinere wei, als ze de ruimte hebben is er veel meer rust. Ik moet dat inderdaad wel goed in de gaten houden. BD is vaak heel onterecht de bitch, en Cherox doet dan maar gezellig mee terwijl zij in haar eentje de zachtaardigheid zelve is. Ongelooflijk hoe dat mekaar kan versterken....Toen Rocky er nog was kon Stef niet eens in de wei ernaast staan, zo wekte dat zijn agressie........ Groet, Pien

Ja, Piet, dat is iets waarvan wij ons, als mens, zeer bewust van dienen te blijven. Leiderschap betekent niet alleen 'de baas zijn', maar ook : bescherming en comfort bieden naar je paard toe en hem behoeden voor netelige situaties. Alleen dan ontstaat dat vertrouwen, die band.
En als hij iets aangeeft dan moet je daar inderdaad wat mee, die verplichting heb je !

En ik vraag mij af, maar dit laatste is meer gericht naar Egon; of hierin ergens het verschil ligt tussen gedomesticeerde paarden en ' wilde' paarden.Ik bedoel daarmee de band tussen mens en paard, want die is anders dan tussen paard en paard.

Groet, Pien (is het bij jullie ook nog steeds zo'n prachtig weer, vanavond een heerlijke zonsondergangrit..... ????)

Piet schreef op maandag, 6 september 2004, 8:38:


Hihi, ja ik zie het. En als je het nou een keer met een snoepje probeert ? En hoe krabt hij zich aan die kant ? Komt ie er dan wel bij ?
Daarbij hebben paarden vaak en voorkeurskant, op de wei zie je hoe hij spontaan en uit zichzelf beweegt.

Wat ik leerde van de osteopaat is goed te kijken of je paard
symetrisch beweegt . Wat je verder ook al zelf kunt doen is hem helemaal met je handen aan beide zijden aftasten, beginnend bij het hoofd, en dan over zijn hele lichaam.Benen en staart niet vergeten. Alle gewrichten die beweeglijk zijn laten bewegen (benen) en voelen of er ergens bobbels/onregelmatigheden/bewegingsdefecten zitten die je niet voelt aan de andere kant. Voordeel is ook nog dat je fijne contactoefening is.

Tuurlijk, verder ook baart oefening kunst maar als je teveel weerstand krijgt of je boekt met een paar dagen geen vooruitgang, is het raadzaam eens over een oorzaak na te denken, er kan inderdaad iets scheef zijn.

Ik heb bij mijn paarden super resultaten met een osteopaat. Eens in de zoveel tijd komt ze nu voor een check-up, en het verbaast me dat ze altijd weer wat vindt, hoe klein ook en wat de impact hiervan is op het paard.

Zoals mijn paarden werken wordt er best wat van ze verlangd, ze hoeven niet heel hard te werken maar hebben wel dagelijks andere personen op hun rug. De een zit goed door, de ander zit te bonken. Ik kan dit niet altijd helemaal voorkomen. Zeer belastend, ook al zijn de paarden super atleten. Kijk naar topsport, hoe worden de atleten begeleid, gemasseerd, gekraakt etc... En op een paard lazeren we een zadel en je gaat erop zitten (oké, dit geldt nog niet voor Shiny) . Dan hebben ze nog te maken met een slechte warming-up en cooling down, te zware gewichten die niet meewerken en ga zo maar door. Nee, ik geloof heilig in het nut van de osteopaat. Groet, Pien

Frans Veldman schreef op dinsdag, 7 september 2004, 11:24:


Lotte, ik ben het volledig met Frans en Piet eens. Ik ga je even uitleggen hoe ik het zie. :

Het 'natuurlijke' of : "zo natuurlijk mogelijk omgaan met paarden" is een proces waaraan ik ben begonnen uit onvrede met het conventionele omgaan met paarden. Ik was het niet eens met de manier waarop paarden op de traditionele manier getraind worden, zelfde met huisvesting, voeding, ijzers enz. In mijn ogen had dit niks meer te maken met 'kijken' naar het wezen paard, maar met wat wij als mens graag van het paard zouden willen, hoe wij het paard graag zouden willen zien. Het paard werd totaal niet meer aangesproken in zijn natuurlijke gedrag, het vervreemdde van zichzelf en van zijn soortgenoten. Met als gevolg heel heel veel opgesloten ongelukkige afgestompte paarden die niet begrepen worden door hun onwetende , niet bewust denkende eigenaar.

Als je om je heen kijkt : Iedere paardeneigenaar beweert dat hij/zij het het allerbeste doet voor zijn paard. Waarom : Omdat iedereen het zo doet, al generaties lang. Daar wordt vaak amper over nagedacht.

Weet je : (En daar kom ik weer met mijn uitspraken) Ik strijd ervoor om mensen bewust te maken, te leren kijken naar het paard, daarbij het paard te zien als paard, het aan te spreken op zijn natuurlijke gedrag, zijn instincten, zijn gevoelens. Niet invullen maar vragen aan het paard wat hij zou willen.

Jij gaat de discussie aan, en ik ben daar blij mee. Zo ben ik ooit ook begonnen, nu heb ik een bedrijf in Western NH, en kan ik het niet meer laten mensen als jij aan het denken te moeten zetten en bewust te maken van het feit dat er 'meer' is dan het traditionele. Lees deze site eens goed door, probeer je eens in te leven in deze denkbeelden, vorm je daarover een mening, wees eerlijk naar jezelf en je paard, stel vragen.

Wij (jij vast en zeker ook, anders was je nooit op deze site uitgekomen) doen allemaal ons best om het onze paarden zoveel mogelijk naar de zin te maken, hun een goed en zo natuurlijk mogelijk leven te geven, wetende dat wij en de paarden hierin vaak enorme concessies moeten doen. En het klopt dat niet alles "natuurlijk" is, dit blijft een moeilijk punt, maar het is voor elk van ons een streven....

Dit gaat prima samen met dressuur, je zelfs met elke tak van paardesport. NH is niet een onderdeel van..... NH.... , dat ben je zelf.... Succes....en hopelijk : welkom! Groet, Pien.

Gezocht : Scheepsanker met zware ketting, weerstandsvermogen minimaal 2 pk, moet achterop westernzadel passen.......